Dagur - 18.12.1984, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 18. desember 1984
Möstrín sem sjást á þessari mynd tilheyra hinum norrænu Norðurljósaspekingum. Aðalgeir er búinn að
girða, enda beljurnar óvenju forvitnar.
Veðrið klukkan rúu. Mánárbakki, bgn, heíðskírt, hiti þrjú
stig....
Þannig hljóðaði veðurlýsingin einn góðan haustmorgun á
dögunum í öndverðu verkfalli bókagerðarmanna. Blaðamenn
Dags höfðu lagt íferðalög í því skyni að safna efrti í þetia blað
og fkiri og eftir komflögur og gbaldinsafa á Hótel Húsavík -
var Mánárbakki nœsti áfangastaður.
Veðurmaðurinn á Mánárbakka
heitir Aðalgeir Eiríksson en hann
hefur ásamt eiginkonu sinni,
Elísabetu Bjarnadóttur, passað
samviskusamlega upp á tæki
Veðurstofunnar frá því 1956.
Fyrst á Máná - höfuðbólinu, frá
1956 en síðan á Mánárbakka -
nýbýlinu frá 1961. Það er enginn
úti við er við rennum upp að hús-
inu, nema hundkvikindi sem
fagnar okkur ákaflega. Þögnin
stingur annars dálítið í stúf við
húsið. Aðalgeir og Elísabet eru
greinilega að stækka við sig en
hamarshöggin vantar. Við berj-
um á dyr og eftir stutta stund
kemur Aðalgeir fram.
- Velkomnir. Ég fleygði mér
aðeins eftir að ég tók veðrið í
morgun.
Aðalgeir býður okkur að
ganga í eldhúsið og innan
skamms er húsfreyjan komin
með nýlagað kaffi.
Frosinn Japani
- Það hefur sennilega frosið á
Japananum okkar, segir Elísabet
nú en við áttum okkur ekki
- Hún á við japanska norður-
ljósaathugunarmanninn sem
dvelur hjá okkur, segir Aðalgeir
og nú kviknar á perunni. Mánár-
bakki er orðinn alþjóðleg rann-
sóknarstöð og nýlega voru þar á
ferð japanskir vísindamenn sem
settu upp flókin mælitæki í því
skyni að fylgjast með norðurljós-
unum og rafsegulbylgjum í há-
loftunum. Einn af þessum
norðurljósaspekingum varð eftir
hjá Aðalgeiri og Elísabetu, til að
fylgjast með tækjunum en þegar
hann fer þá taka hjónin við og
gæta tækjanna, líkt og þau gera
nú fyrir danska og norska vís-
indamenn.
Einhver sagði að það væri eins
og að horfa á James Bond-mynd
að koma niður í kjallarann á
Mánárbakka og við getum tekið
undir það. Alls staðar eru flókin
mælitæki - segulbönd og síritar
og svo sannarlega ekki fyrir leik-
menn að átta sig á því sem þarna
fer fram. Þarna gæti allt eins ver-
ið ratsjárstöð, en við tökum orð
Aðalgeirs trúanleg og dáumst að
mælitækjunum.
- Það kom hingað Dani 1977
og setti niður fyrstu mælitækin og
norskur leiðangur kom svo sama
ár í svipuðum tilgangi. Okkar
hlutverk er að fylgjast með tækj-
unum og við skiptum um segul-
bandsspólur og pappír og send-
um mánaðarlega í pósti til við-
komandi aðila.
- Hvernig er að hafa framandi
mann á heimilinu?
- Það er ljómandi gott, segir
Elísabet. - Þetta er ákaflega
kurteis maður eins og títt er um
Austurlandabúa.
Við höfum komið auga á ýmiss
konar matvælapakka í hillum,
merkta með japönskum táknum
og spyrjum því hvort gesturinn
sé á sérfæði.
- Það er ekki hægt að segja
það. Hann bað um að fá að elda
eina máltíð á dag að japönskum
hætti og auðvitað borðar hann
þá allt með prjónum.
- Ég er ekki orðinn sleipur í
þessu ennþá, segir nú Aðalgeir
en þau hjónin eru sammála um
að gaman sé að kynnast viðhorf-
um annarra þjóða hvort sem það
er í matargerð eða öðru.
- Hvernig líkar honum ís-
lenski maturinn?
Texti: ESE - Myndir: KGA
Aðalgeir færír inn tölur um hitastig, sjólag og skýjáfar og annað það sem tilheyrír