Dagur - 02.12.1985, Síða 2

2 - DAGUR - 2. desember 1985
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GlSLI SIGURGEIRSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFÍ KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BRAGI V. BERGMANN,
GESTUR E. JÓNASSON, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík),
YNGVI KJARTANSSON, KRISTJÁN G. ARNGRlMSSON,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓT1IR,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDI'S FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
/e/darí_____________________
Efnahagsleg
stéttaskipting
„Telur þú að efnahagsleg stéttaskipting sé til
staðar á íslandi?“, var spurning síðustu viku í
Degi. Vegfarendur voru teknir tali af handahófi
og beðnir að svara spurningunni og jafnframt að
rökstyðja svarið. Athygli vakti að allir sem
spurðir voru svöruðu spurningunni játandi og
voru jafnframt ekki í nokkrum vafa um að stétta-
skiptingin færi vaxandi og að skilin á milli ríkra
og fátækra yrðu skarpari með degi hverjum. Al-
mennt verkafólk og húsbyggjendur er sá hópur
sem talinn var verst settur fjárhagslega.
Út af fyrir sig ætti þessi niðurstaða ekki að
koma nokkrum manni á óvart. Það vita það allir
að laun verkafólks eru of lág og að útilokað er að
framfleyta einstaklingi, hvað þá heilli fjölskyldu
af þeim launum. Það er einnig opinberlega
viðurkennt að staða þeirra, sem basla við að
koma sér upp þaki yfir höfuðið, er hrikaleg.
Slæmt atvinnuástand í byggingariðnaði um land
allt svo og sérstök ráðgjafarþjónusta Húsnæðis-
stofnunar fyrir þá húsbyggjendur sem eiga í
greiðsluerfiðleikum, undirstrika staðreyndirnar.
Hin ógnvænlegu dæmi um fólk, sem vinnur tvö-
faldan vinnudag og leggur hverja krónu í
„húsið" ár eftir ár, en missir samt allt sitt og
stofnar jafnvel til skulda vegna þess að það nær
ekki að halda í við lánskjaravísitöluna og vaxta-
okrið, eru svo mörg að segja má að nánast hver
einasti íslendingur þekki eitthvert fórnarlamb
persónulega. Samt sem áður er ekkert gert til
þess að leiðrétta þá skekkju sem auðsjáanlega
er fyrir hendi.
Þeirri speki hefur oft verið hampað að dýrt sé
að vera fátækur. Sú speki á sérlega vel við hús-
byggjendur, því fjármagnið sem þeir þurfa að fá
lánað er óeðlilega dýrt. Málefni okurlánara hafa
verið mikið í sviðsljósinu undanfarnar vikur og
fólk veit því betur en áður hvernig þeirra starf-
semi er upp byggð. En jafnframt verður manni
ljóst hversu erfitt það er að draga strikið á milli
okurlánaranna og hinna sem lána fjármagnið
fyrir opnum tjöldum. Hið löglega okur blómstrar
í þjóðfélaginu og það með samþykki opinberra
aðila.
Á meðan að þetta ástand ríkir í þjóðlífinu held-
ur eignaupptakan áfram. Fjármagnseigendur
vaxta ríkulega sitt pund og lifa góðu lífi en aðrir
„berjast í bönkum" og reyna að skrimta. Bilið á
milli ríkra og fátækra eykst. Ef svo heldur sem
horfir kemur sú staða upp áður en langt um
líður, að íslendingar verða ekki lengur ein þjóð í
einu landi, heldur tveir mismunandi þjóðfélags-
hópar sem hættir verða að skilja hvor annan.
BB.
_i/iðtal dagsins.
„Við ætlum að
láta þetta ganga“
- Þórunn Þórðardóttir í viðtali dagsins
Það telst ekki til tíðinda ef
fyrirtæki er stofnað í Reykja-
vík. Það er talið eðlilegt. En
þegar fyrirtæki er sett á stofn á
minni stöðum úti á landi, eins
og það er kallað, telst það til
frétta. Nýlega tóku sig til tvær
ungar konur á Dalvík og opn-
uðu saumaverkstæði. Þar er
áhersla lögð á barnafatnað.
Saumaðir eru telpukjólar og
fleira fallegt. Þessar ungu
hressu konur sem réðust í
þetta verkefni eru Þórunn
Þórðardóttir og 'Svanfríður
Jónasdóttir. Fyrirtæki þeirra
heitir Gerpla s/f.
Þegar við komum á sauma-
verkstæðið Gerplu á Dalvík var
Þórunn þar að vinna ásamt
tveimur starfsstúlkum. Svanfríð-
ur var hins vegar í einhverjum út-
réttingum fyrir verkstæðið.
Húsnæðið sem Gerpla er í, var
upphaflega símstöð. Þar næst
höfðu bæjarskrifstofur Dalvíkur
aðstöðu þar. Síðan kom kaupfé-
lagið og notaði húsið undir lager.
„Það átti að selja húsnæðið og
við buðum í það á móti kaupfé-
laginu og fengum. Það er áreið-
anlega einsdæmi að mál hafi far-
ið þannig að kaupfélagið hafi
ekki fengið það sem það vildi.
Við fengum mjög góða fyrir-
greiðslu hjá sparisjóðnum og
erum þakklátar fyrir það.“
- Hvernig stendur á því að
ungar konur taka sig til og stofna
saumaverkstæði?
„Eitthvað verðum við að gera.
Það er lítið fyrir konur að gera
hér á Dalvík nema vinna í fiski.
Það er fiskur og aftur fiskur.
Sumum er farið að leiðast að
vinna í fiski. Þess vegna fórum
við í þetta. Auk þess hef ég alltaf
haft mikinn áhuga á saumaskap
og langaði að koma því á fram-
færi.“
- Hvaðan koma hugmyndirn-
ar?
„Flest snið gerum við sjálfar.
Annað tökum við úr blöðum.
Við notum eingöngu bómullar-
efni í barnakjólana og litum allt
efni sjálfar. Einnig erum við með
flíkur úr satíni því það er í tísku
núna.“
- Mikil eftirspurn?
„Við byrjuðum að sauma fyrir
mánuði og sjáum ekki út úr
þessu. Einnig er jólatörnin að
byrja svo það er nóg að gera.“
- Getið þið selt framleiðsluna
hér á Dalvík, eða fer hún annað?
„Mest seljum við í verslanir í
Reykjavík og Akureyri. Satínföt-
in fara í verslunina Endur og
hendur í Reykjavík og bómull-
arfötin í Líneik á sama stað.
Einnig selur Kompan á Akureyri
bómullarfötin.“
- Hvernig hefur framleiðslan
líkað?
„Mjög vel,“ segir Þórunn.
Móttökur hafa verið einstaklega
góðar. Þess vegna erum við bjart-
sýnar.“
- Fer framleiðslan fram á
sama hátt og á öðrum saumastof-
um? Það er að segja hefur hver
kona ákveðið verkefni við hverja
flík, eða saumar sama konan alla
flíkina?
„Það saumar hver sína flíkina
og klárar hana. Færibandavinnu
ætlum við að forðast fyrir alla
muni. Ég vona að ekki þurfi að
koma til slíks.“
- Er það þess vegna sem er
svona gaman hjá ykkur? (Stúlk-
urnar á saumaverkstæðinu voru
nefnilega mjög kátar og hlógu
mikið við vinnuna.)
„Já, þess vegna er gaman hjá
okkur. Það er mjög skemmtilegt
að vinna að einhverju sem maður
hefur mikinn áhuga á.“
- Nú hefur yfirleitt verið erfitt
að reka prjóna- og saumastofur.
Eruð þið ekkert hræddar við það
þegar fréttist að sams konar fyrir-
tæki fara á hausinn?
„Við höfum ekki fylgst með
því þegar aðrir fara á hausinn.
Enda vitum við ekki hver ástæð-
an er fyrir því. Við trúum á þetta
og þess vegna ætlum við að láta
þetta ganga.“ gej-
ÍJ
N
O
■
M
A
N
S
G
R