Dagur - 18.12.1985, Blaðsíða 6
6 - DAGUR
18. desember 1985
Jólatréskemmtun hjá dagmömmum:
enda hátt í tvö hundruð böm og öll í jólafötunum
Hvað þarfmargar dag-
mömmur til að passa
tvö hundruð börn? Ef
þið hefðuð verið á jóla-
trésskemmtun sem Fé-
lag daggæslufólks hélt í
Lóni í síðustu viku þá
hefðuð þið séð, að þœr
voru ekki svo fáar.
Um þrjúleytið streymdu
dagmömmurnar með börnin
sín á jólatréð. Allir í jóla-
fötunum og voða gaman.
Sumir höfðu mömmu með til
öryggis.
Stórt og fallegt jólatré á
miðju gólfinu hafði mikið
aðdráttarafl. Krakkarnir á
jólaskónum hoppuðu allt í
kring og þrátt fyrir töluverð-
an usla fór allt vel. Þegar all-
ir voru komnir var byrjað að
dansa í kringum jólatréð.
„Svona gerum við þegar við
skúrum okkar gólf,“ sungu
allir og léku með og af enn
meiri innlifun þegar sagt var
frá því hvernig litlir drengir
sparka boltanum sínum.
Hápunkturinn var „atsjúið“
á eftir gömlu körlunum sem
taka í nefið. „Atsjú,“ heyrð-
ist langt út
á götu og þá fóru allir að
hlæja. Hahahaha. Næst var
sungið um hlælandið og grát-
landið, hopplandið og ís-
landið góða.
„Nú skulið þið syngja al-
veg eins hátt og þið getið,
Jólasveinar ganga um gólf.
Við sáum nefnilega til ferða
jólasveinanna og þeir rata
ekki alveg hingað svo að þið
verðið að syngja af öllum lífs
og sálar kröftum,“ sagði
konan sem stjórnaði. Og
hún hafði ekki sleppt orðinu
þegar hópurinn byrjaði að
syngja um jólasveinana sem
gengu um gólfið með gyllta
stafinn. Tvisvar var sungið
hástöfum og þá allt í
einu.....Prír jólasveinar
með hvítan poka á bakinu
stormuðu inn.
Petta voru þeir Giljagaur,
Kertasníkir og Stúfur. Við-
brögð barnanna við komu
jólasveinanna voru æði
misjöfn. Sumir vildu endi-
lega tala við sveinana og fá
að toga svolítið í skeggið,
aðrir allt að því trylltust úr
hræðslu.
En þetta voru góðir jól-
asveinar og pokarnir þeirra
höfðu mikið aðdráttarafl.
Og hvað var svo í pokunum.
Jú, allir fengu jólagjöf,
pússluspil, flugvélar, dúkkur
Allir vildu leiða jólasveinana.
Það er verið að syngja um klapplandið. „Ég syng ekkert með snuddu.“
Jólatréð hafði mikið aðdráttarafl.
„Svona gerum við þegar...“ Þau voru hátt í tvö hundruð börnin sem mættu
á jólatrésskemmtun sem Félag daggæslufólks hélt í síðustu viku.
„Má kannski bjóða þér að dansa?“ Annars var hann dálítið feiminn sá stutti.
En hvort hann gugnaði á boðinu vitum við ekki....