Dagur - 19.11.1986, Qupperneq 8

8 - DAGUR - 19. nóvember 1986
Um eftiimála
prófkjörs
- og væringar hjá framsóknarmönnum
í Norðurlandskjördæmi eystra
Bragi V. Bergmann.
Margir framsóknarmenn hafa séð
sig knúna til að koma skoðunum
sínum á framfæri í Degi eftir að
úrslit í prófkjöri Framsóknar-
flokksins í Norðurlandskjördæmi
eystra til komandi alþingis-
kosninga lágu fyrir. Mig langar
að leggja nokkur orð í belg.
Kjördæmisþingið á Húsavík í
byrjun þessa mánaðar var svipt-
ingasamt og endaði á þann eftir-
minnilega hátt að Stefán Val-
geirsson gekk úr salnum og
skömmu síðar fylgdu Norður-
Þingeyingar fordæmi hans. Ég og
margir aðrir hörmuðu þau mála-
lok.
PERSÓNULEGT MAT
Áður en lengra er haldið tel ég
rétt að það komi fram hér að ég
var einn þeirra sem studdi Stefán
Valgeirsson fyrir og í prófkjör-
inu. Ég studdi hann af heilum
hug og tók þá ákvörðun vegna
þess að ég þekki vel til starfa
Stefáns fyrir þetta kjördæmi.
Reyndar var sú ákvörðun mín
ekki auðveld. Sem formaður
Félags ungra framsóknarmanna á
Akureyri og nágrenni og sem
stjórnarmaður í Sambandi ungra
framsóknarmanna hefði ég ef-
laust átt að leggjast á sveif með
þeim sem vildu að Stefán hætti.
Ég lét hins vegar persónulegt mat
ráða ferðinni. Éngu að síður
hefði ég, eins og svo margir aðrir,
helst kosið að Stefán fylgdi for-
dæmi Ingvars Gíslasonar og
drægi sig í hlé. En þar sem hann
kaus að gefa kost á sér áfram,
ákvað ég að styðja hann í 1. sætið
í prófkjörinu. Hins vegar var
Stefáni, svo og hans nánustu
samstarfsmönnum það ljóst, að
sá stuðningur næði aðeins að
prófkjöri. Svo var með marga
aðra.
BREYTA l'ARI
PRÓFKJÖRSREGLUM
Mér finnst það umhugsunarefni,
með hliðsjón af undangengnum
atburðum á stjórnmálasviðinu -
ekki bara í Framsóknarflokknum
- hvort ekki sé þörf á að breyta
þeim prófkjörsreglum sem nú eru
við lýði. Ég tel að rétt sé að setja
inn í prófkjörsreglurnar ákvæði
um að þeir sem þátt taka í próf-
kjöri, skuldbindi sig til þess að
hlíta niðurstöðunum. Þar með er
ekki sagt að menn þurfi að taka
það sæti á framboðslista sem þeir
hljóta í prófkjöri, en alla vega
verði þeim óheimilt að virða
niðurstöður að vettugi og kanna
möguleika á sérframboði. Til
hvers er að hafa prófkjör, ef
raunin verður sú að ákveðinn
hluti þátttakenda sættir sig ekki
við niðurstöðurnar og leitar á
önnur mið til að ná fram „rétti“
sínum? Er grundvöllurinn fyrir
þessu kosningaformi ekki þar
með brostinn? Þetta er umhugs-
unarvert.
LÝÐRÆÐISLEGUR
MEIRIHLUTI
Víkjum þá aftur að kjördæmis-
þinginu á Húsavík. Ollum var
ljóst að þar stefndi í harðan slag
um 1. sætið á milli Stefáns Val-
geirssonar og Guðmundar
Bjarnasonar. Enginn gat vitað
fyrir fram hvor hefði þar betur.
Þegar upp var staðið hafði Guð-
mundur fengið 30 atkvæðum
meira en Stefán og þar með hafði
lýðræðislegur meirihluti sagt álit
sitt. Mörgum fannst þessi munur
það naumur að hann réttlætti
ekki þau viðbrögð sem Stefán
sýndi. Þetta var engin aftaka. Ég
harma það að Stefán skyldi ekki
taka þátt í kosningunni um 2.
sætið og sjá hvað yrði ofan á.
Jafnframt finnst mér það afleitt
að Þórólfur Gíslason og hans
menn skyldu ganga af fundi, þeg-
ar ljóst var að Þórólfur næði ekki
kosningu í 2. sætið.
Þær raddir heyrast að fram-
boðslisti framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi eystra sé
slæmur vegna þess að enginn
Norður-Þingeyingur sé í sjö efstu
sætunum. Jafnframt er fullyrt að
sami meirihluti hafi ráðið öllum
sætum listans. Þetta er ekki rétt
nema að hluta til. Það er rétt að
enginn Norður-Þingeyingur á
sæti á listanum en hins vegar er
rangt að sami meirihluti hafi ráð-
ið öllum sætunum. Hvernig var
staðan eftir kosninguna um 1.
sætið? Stefán flutti ræðu sína og
gekk af fundi með eftirminnileg-
um hætti. Þar með var hann ekki
með í kosningunni um 2. sæti
listans. Þar fékk Valgerður
Sverrisdóttir yfirgnæfandi meiri-
hluta atkvæða, enda vandséð
hvaða frambjóðandi kom sterk-
legar til greina eftir að Stefán var
farinn. Og þá gengu Norður-
Þingeyingar af fundi.
Það þurfti þrjár kosningar til
að skipa í 3. sætið. Að frágengn-
um Þórólfi Gíslasyni áttu Norð-
ur-Þingeyingar engan kandidat í
það sæti, hann var eini frambjóð-
andinn úr Norðursýslunni. Það er
hald margra að Þórólfur hefði
skipað 3. sætið hefði hann ekki
gengið út. Um það er þó ómögu-
legt að segja og héðan af verður
það auðvitað aldrei upplýst. Hins
vegar fullyrði ég að það er ekki
sök þeirra sem sátu aukakjör-
dæmisþingið að Norður-Þingey-
ingar eiga engan mann í sjö efstu
sætunum. Fulltrúarnir áttu ekk-
ert val. Auk þess segja nánustu
stuðningsmenn Stefáns Valgeirs-
sonar að það hefði engu breytt
um þeirra afstöðu gagnvart Stef-
áni, þótt Norður-Þingeyingur
hefði verið kosinn á listann.
FJÓRTÁN ÁRA
Ég var að vona að umræðunni
um þessi framboðsmál yrði hald-
ið á málefnalegum grundvelli. Sú
von mín hefur þó brugðist. í
a.m.k. þremur greinum sem birst
hafa í Degi um þessi mál, hefur
verið gefið í skyn að aldur ein-
stakra fulltrúa hafi verið óeðlilega
lágur og jafnvel hafi nokkrir full-
trúar (stuðningsmenn Guðmund-
ar) naumast verið komnir af
barnsaldri. Ég tel mér skylt að
koma þessum „misskilningi" út
úr heiminum, fyrst enginn annar
hefur orðið til þess.
Engin lög eru til um aldur full-
trúa á kjördæmisþingi. í flokks-
lögum segir að allir þeir sem eru
á aldrinum 14 - 35 ára hafi rétt til
að taka þátt í starfi ungfélaga
framsóknarmanna. Árið 1978
samþykkti miðstjórn Framsókn-
arflokksins reglur um prófkjör og
þar segir orðrétt: „Rétt til setu á
kjördæmisþingi hafa allir þeir
sém til þess eru kosnir af sínu
félagi og hafa náð 16 ára aldri.“
Nú er það svo að í kjördæminu
eru starfandi tvö ung félög, á
Akureyri og á Húsavík. Eftir að
hafa kannað aldur fulltrúa þess-
ara félaga á kjördæmisþinginu
get ég upplýst eftirfarandi: Frá
F.U.F.A.N. á Akureyri fór eng-
inn fulltrúi undir tvítugu á
þingið. Frá F.U.F. á Húsavík
voru 5 fulltrúar undir tvítugu:
Einn 16 ára, tveir 17 ára og tveir
18 ára. ENGINN 14 ÁRA.
Aðdróttanir um að 14 ára ungl-
ingar hafi tekið þátt í kosning-
unni eru því hreinn tilbúningur
einhvers. 1 hvaða tilgangi veit ég
ekki. Slíkar staðhæfingar eru
Framsóknarflokknum alla vega
ekki til framdráttar.
AÐ LOKUM
Staðreyndin er sú að framsóknar-
menn á Norðurlandi eystra hafa
valið sér framboðslista fyrir kom-
andi alþingiskosningar. Við það
val var farið eftir lýðræðislegum
reglum, sem allir höfðu áður
samþykkt og gengist undir að
fara eftir. Það var alltaf ljóst að
annað hvort Stefán eða Guð-
mundur hlytu að bíða lægri hlut í
kosningu um fyrsta sætið, og það
er jafnljóst að flestir framsóknar-
menn í kjördæminu hljóta að
fylkja sér um þann lista sem val-
inn var. Stefán Valgeirsson hefur
unnið mjög gott verk þau ár sem
hann hefur setið á þingi. Hann
hefur ætíð verið ötull málsvari
byggðastefnunnar og að honum
er vissulega sjónarsviptir. Hins
vegar eru allir frambjóðendurnir
á lista flokksins baráttumenn
byggðastefnunnar og mér finnst
það hæpinn málflutningur að
halda því fram að íbúar hinna
dreifðu byggða hafi með Stefáni
misst sinn málsvara. Þar munu
aðrir taka upp merkið og ef að
líkum lætur, halda því hátt á
lofti.
Mín skoðun er sú að sérfram-
boð Stefáns sé fráleitur og óæski-
legur kostur sem myndi skaða
Framsóknarflokkinn í þessu
kjördæmi. Stefnan er ein og söm,
því hér er deilt um menn en ekki
málefni. Framsóknarmenn þurfa
að leggjast á eitt um að lægja þær
öldur óeiningar sem nú eru til
staðar.
Spakmælið gamla og góða um
sameinaða annars vegar og
sundraða hins vegar er enn í fullu
gildi. Það er í okkar valdi að
ákveða hvor leiðin verður valin.
Með baráttukveðjum,
Bragi V. Bergmann,
Akureyri.

Kæliskápa- og frystikistuviðgerðir
Önnumst allar viðgerðir á kæli- eða frystiskápum, frysti-
kistum og öðrum kælitækjum. Breytum gömlum kæli-
skápum í frystiskápa.
Varahlutir í allar gerðir kælitækja. Góð þjónusta.
Vönduð vinna.
Vélsmiðjan Oddi hf.,
Kælideild, Strandgötu 49, simi 21244.
AKUREYRARBÆR
Viðtalstímar
bæjarfulltrúa
Fimmtudaginn 20. nóvember 1986 kt. 20-22
veröa bæjarfulltrúarnir Freyr Ófeigsson og Heimir
Ingimarsson til viðtals í fundarstofu bæjarráös í
Geislagötu 9, 2. hæð. Bæjarstjóri.
Aðalbjörn Gunnlaugsson:
Tilefni þessarar greinar eru við-
brögð sem nokkrir Norður-Þing-
eyingar svo og einhverjir fleiri
hafa sýnt í orði og verki eftir
nýafstaðið kjördæmisþing fram-
sóknarmanna í Norðurlandskjör-
dæmi eystra.
Viðbrögð þessi miða að öðru
framboði manna okkar í kjör-
dæminu. Þannig framboð, þótt
það yrði lagt fram í góðri trú,
veikir baráttuaðstöðu okkar
norðlensku byggða, sundrar sam-
herjum og leiðir til miður heppi-
legra umræðna um menn frekar
en málefni.
Kjördæmisþingi framsóknar-
manna ber að ákveða framboðs-
lista flokksins í kjördæminu. Fyr-
ir ári voru á kjördæmisþingi
okkar ákveðnar vinnureglur
um það hvernig skyldi staðið
að þessu verkefni nú í haust.
Samkvæmt þeim reglum var síð-
an heiðarlega unnið eftir því sem
ég veit best og niðurstaða fengin.
Það fólk sem við kölluðum nú
til starfa fyrir okkur undir forystu
Guðmundar Bjarnasonar, ritara
Framsóknarflokksins og þing-
manns okkar frá 1979, er gott
fólk og hlýtt. Það er þjálfað fé-
lagsmálafólk á besta aldri, með
fjölþætta reynslu úr atvinnulífinu
og hinum ýmsu þáttum þjóðlífs-
ins í bæjum og sveitum.
Þeir Ingvar, Stefári og Níels
hverfa nú úr efstu sætum fram-
boðslista okkar, eftir mikil og
góð störf í þágu kjördæmisins.
Allir áttu þeir og eiga sitt pers-
Jónulega fylgi, fylgi sem við von-
um að hverfi okkur ekki. En nýir
menn eiga líka og eignast sitt
þau
persónulega fylgi. Af . kynnum
inínum af frambjóðendum okkar
og jákvæðum umsögnum kunn-
ingja og nágranna, er ég sann-
færður um að þessi nýi framboðs-
listi færir flokknum verðskuldað,
mikið og gott slíkt fylgi hér í
Norður-Þingeyjarsýslu sem og
annars staðar í kjördæminu.
Ég trúi því líka að við þörfn-J
.umst þeirra Guðmundar, Val-
gerðar, Jóhannesar og allra hinna
í vanda þeim sem steðjar að
byggðum okkar um þessar
mundir.
Styðjum þau - styðjum Fram-
sóknarflokkinn - styðjum þær
hugsjónir og það afl sem styður
okkur - það verður okkar gæfa.
Aðalbjörn Gunnlaugsson,
Lundi, Öxarfirði.