Dagur - 19.03.1987, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 19. mars 1987
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 480 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERT TRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON
(Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari____________________________
Dagur útbreiddastur
á Norðurlandi
Samkvæmt niðurstöðum skoðanakönnunar,
sem Félagsvísindastofnun Háskóla Islands
gerði fyrir Dag, hefur blaðið ótvíræða forystu
hvað varðar útbreiðslu dagblaða á Norður-
landi. Þannig sjá 50,7% Norðlendinga blaðið
daglega og þegar við bætast þeir sem sjá
blaðið nokkrum sinnum í viku verður þetta
hlutfall tæplega 75%. Morgunblaðið kemur
næst á Norðurlandi öllu með 38,4% sem sjá
það daglega og rúmlega 33% sjá DV daglega
á Norðurlandi.
Forystuhlutverk Dags er ennþá meira
afgerandi þegar aðeins er litið til Norðurlands
eystra, en 60,5% af íbúum þess landshluta sjá
blaðið daglega og auk þess rösklega 22%
nokkrum sinnum í viku, eða samtals tæplega
83% sem sjá blaðið daglega eða nokkrum
sinnum í viku. Morgunblaðið kemur næst, en
tæplega 40% íbúa Norðurlands eystra sjá það
daglega og rúmlega 22% nokkrum sinnum í
viku. DV er þriðja útbreiddasta blaðið á
Norðurlandi eystra, en það sjá um 33% dag-
lega og rúmlega 30% nokkrum sinnum í viku.
I Norðurlandi vestra hefur Morgunblaðið
nauma forystu með 34,8% sem sjá það dag-
lega, DV næst með 33,3% og Dagur kemur í
þriðja sæti en hann sjá 27% daglega, auk
30,9% sem sjá hann nokkrum sinnum í viku.
Innan við ár er nú liðið síðan Dagur opnaði
skrifstofur sínar á Blönduósi og Sauðárkróki
og hefur vegur blaðsins á svæðinu farið
stöðugt vaxandi og má fastlega reikna með
að áframhald verði á því.
Hin dagblöðin hafa mun minni útbreiðslu á
Norðurlandi. Tímann sjá daglega á bilinu
13-15%, eftir því hvort litið er til Norðurlands
í heild eða kjördæmanna hvors fyrir sig. Þjóð-
viljann sjá daglega frá tæplega 7% upp í rúm-
lega 8% og Alþýðublaðið rekur svo lestina, en
tæplega 2% upp í 2,6% sjá það daglega.
Þessi sterka staða Dags stafar væntanlega
fyrst og fremst af því, að blaðið hefur lagt
metnað sinn í að sinna þessu svæði betur en
nokkurt annað blað og raunar nokkur annar
fjölmiðill. Sú staðreynd að blaðið hefur höfuð-
stöðvar sínar á svæðinu, auk þriggja ritstjórn-
arskrifstofa annars staðar á Norðurlandi en á
Akureyri, skiptir verulegu máli í þessu sam-
bandi. Dagur stendur Norðlendingum miklu
nær og höfðar betur til þeirra en nokkurt ann-
að dagblað. Það segir sína sögu að Dagur hef-
ur 50% meiri útbreiðslu á Norðurlandi eystra
en stærsta dagblað landsins og 25% meiri
útbreiðslu á Norðurlandi öllu heldur en þetta
sama blað. HS
_w'ðía/ dagsins.
„Það er mjög spennandi fyrir
hönnuð að fá tækifæri til að
vinna fyrir stærsta fyrirtæki á
þessu sviði á landinu. Hérna er
allt til af öllu og miklu meiri
möguleikar en annars staðar,“
sagði Hulda Kristín Magnús-
dóttir, hönnuður hjá Sam-
bandinu er hún var spurð,
Keykvíkingurinn í húð og hár
eins og hún sagði sjálf, hvers
vegna hún hefði komið til
Akureyrar að vinna, en hún
hefur verið ráðin hjá Sam-
bandinu til að hanna ullarlín-
una í kvenfatnaði fyrir vetur-
inn 1988-’89.
„Þeir framleiða sjálfir bandið
þannig að maður getur ráðið
miklu um litina. Ef maður vinnur
hjá smærra fyrirtæki verður að
kaupa litina sem Sambandið býð-
ur annars upp á. Öll aðstaða
hérna er líka mjög góð. Hönnuð-
ir sækjast mikið eftir að vinna hjá
stærstu ullarfyrirtækjunum, þ.e.
Sambandinu, Hildu og Álafossi.
Þessi fyrirtæki selja mest og hjá
þeim er því mest gróska."
Hulda Kristín Magnúsdóttir, hönnuður.
„Spennandi að vinna
fyrir Sambandið“
- segir Hulda Kristín Magnúsdóttir, hönnuður
- Nú eru mjög margir að læra
hönnun, er markaðurinn ekki að
verða mettur?
„Jú, þetta er að verða jafn vin-
sælt og flugfreyjustarfið.
Hönnuðir eru að stofna félag, því
það er mjög mikið af stelpum
sem kalla sig hönnuði, en hafa
mismunandi nám. Sumar fara í 1
árs nám og kalla sighönnuði.aðr-
ar í 2ja ára nám og þær sem hafa
farið í Iðnskólann kalla sig jafn-
vel hönnuði, en þær eru fata-
tæknar. Þetta verður því bæði
stéttarfélag og einnig til að koma
í veg fyrir að önnur hver mann-
eskja kalli sig hönnuð.“
Hulda Kristín lærði hönnun í 4
ár í Munchen í Þýskalandi. 1985
fékk hún Pamelu Sanders-Bre-
ment styrkinn, var sú fyrsta sem
fékk hann og fór þá í 6 mánaða
framhaldsnám. „Eg lærði leik-
búningahönnun samhliða
almennri fatahönnun og hef aðal-
lega starfað við það. Ég hef líka
fengist við að hanna búninga fyrir
kvikmyndir og tónlistarmynd-
bönd og tekið að mér verkefni
fyrir Sjónvarpið. Síðan ég kom
heim hef ég unnið „freelance" og
það hefur verið nóg að gera
vegna þess að ég lærði búnings-
hönnunina. Ég þekki margar
stelpur sem eru bara fatahönnuð-
ir og þær hafa ekki nóg að gera
allt árið. Ég er líka lærður auglýs-
ingateiknari og hef þá gripið í
það ef ég hef ekki fengið neitt að
gera við hönnun."
- Hér fæstu eingöngu við að
hanna prjónaflíkur, er það
spennandi?
„Mér finnst það alltaf meira og
meira spennandi. Ég var ekkert
hrifin af því fyrst. Þegar þú lærir
fatahönnun erlendis lærirðu ekk-
ert um prjónahönnun. Ég hef
hins vegar prjónað mikið í hönd-
unum og hafði því innsýn í
munsturgerð og þetta kemur með
reynslunni. Það er margt að læra,
t.d. má ekki hafa nema 3 liti í
umferð því vélin tekur ekki fleiri,
þannig að það mætti endurnýja
vélakostinn hérna.“
- Hvernig færðu hugmynd að
flík?
„Ég er alltaf með það verkefni
í huga sem ég fæst við hverju
sinni og geng yfirleitt um með
skissubók og svo fæ ég kannski
hugmynd að kraga eða einhverju
mynstri og set það þá í bókina.
Það eru alltaf að fæðast hug-
myndir, t.d. við uppvaskið, í bíó
og hvar sem er, þó margar séu
ekki nothæfar eða ekki hægt að
leysa. Það þarf alltaf að gera
a.m.k. helmingi fleiri flíkur en
eru síðan valdar í bæklinginn sem
verið er að vinna að.“
- Þurfa hönnuðir hjá Sam-
bandinu ekki að hugsa fram í
tímann, hvað verður í tísku,
varðandi liti og slíkt eða er reynt
að hanna eitthvað klassískt?
„Það er bæði. Við erum með
svokallaða íslenska línu í prjóna-
vörunum og þar er allt aðallega
• Jó-jó-
fótbolti
Það hefur ekki farið fram
hjá neinum sem áhuga hefur
á knattspyrnu að knatt-
spyrnumenn eru þessa dag-
ana að skipta um félög. Akur-
eyringar hafa ekki verið laus-
ir við öll þessi „félagaskipti,“
því að minnsta kosti 4 „frá-
bærir“ knattspyrnumenn ætl-
uðu að fara frá félögum sín-
um fyrir sunnan og spila með
liðunum á Akureyri. Tveir
slíkra snillinga ætluðu til KA,
einn til Þórs og einn til beggja
félaganna, - eftir því sem
fregnir hermdu. Hvernig ætli
sá hafi ætlað að spila inn-
byrðls leiki félaganna, sem
bæði leika í 1. deild í ár.
# Ég fer heim
Nú er svo komið að þrír af
þessum knattspyrnumönn-
um eru hættir við að leika fyr-
ir norðan. Mun hafa komið
„babb í bátinn“ og þeir
ákveðið að snúa til heimahag-
anna. Það er sagt manna á
meðal að þessir knattspyrnu-
menn séu á þessum „ferða-
lögum,“ til þess að pressa á
sín heimalið. Það er að segja,
þeirra gömlu félög vilja ekki
missa þessa menn og þar af
leiðandi eigi þeir möguleika á
því að fá einhverjar greiðsiur
eða hlunnindi, ef þeir verði
góðir strákar og fari ekki til
annarra félaga. GÓÐ ÍÞRÓTT
GULLI BETRI.
# Að kaupa
„spámenn“
Boð í leikmenn innanlands
virðast ekki vera nægjanleg,
eftir því sem manni skilst á
forráðamönnum „stærri fé-
laganna.“ Raddir segja að
„stóru félögin“ leiti með log-
andi Ijósi að leikmönnum er-
lendis. Á þetta ekki síst við
um núverandi íslandsmeist-
ara, sem hafa misst af góðum
mönnum liðs síns til erlendra
liða. Árangur er víst ekki sem
erfiði, því sagt er að miðl-
ungsmenn og þaðan af lakari
séu nú á leið til landsins til
að leika á íslensku grasi
næsta sumar, í stað góðra
manna sem farnir eru í
atvinnumennskuna erlendis.