Dagur - 17.03.1988, Blaðsíða 15
"17. mará l ðÖ8 -ÖA'ÖLlR
Minning:
Jón Jónsson
Fæddur 25. maí 1905 - Dáinn 21. febrúar 1988
Leikklúbburinn
Saga
frumsýnir leikritið
Grænjaxla
eftir Pétur Gunnarsson
Fyrir nokkrum árum þurfti ég að
leita til fyrirtækis eins hér í borginni.
Af þeim sökum kom starfsmaður
þess inn á heimiii mitt. Meðan við
sátum við kaffiborð í eldhúsinu,
barst það í tal, að gesturinn væri frá
Siglufirði. Ég kvaðst líka vera Norð-
lendingur, úr Svarfaðardal. Fiann
spurði þá, hvort ég þekkti Jón
Jónsson, skólastjóra, sem hefði
kennt sér í gagnfræðaskóla. Ég játaði
því og bætti því við, að hann væri
systursonur föður míns. Þá leit mað-
urinn rannsakandi á mig og mælti
síðan: „Pá hlýtur þú að vera góð
kona.“
Ég er ekki í vafa um, að í sam-
skiptum mínum við manninn og
fyrirtækið, sem hann vann hjá, naut
ég góðs af frændsemi minni við Jón.
Oftar á ævinni hef ég reynt það í við-
skiptum mínum við þá, sem þekkt
hafa nákomna ættingja mína.
Jón fæddist á heimili foreldra
minna, sem þá bjuggu í Skriðu, litlu
kotbýli úr Grafarlandi. Á unga aldri
fluttist hann með móður sinni að
Völlum. Hún fór þá í vist til prests-
hjónanna, frú Sólveigar og sr. Stefáns
Kristinssonar. Þar var hún síðan ára-
tugum saman með Jón, yngri dreng-
inn sinn. Sá eldri, Helgi Símonarson,
varð aftur á móti eftir hjá foreldrum
mínum og dvaldi á heimili þeirra í 11
ár.
Foreldrar Jóns voru Jón Sigtryggur
Jónsson og Guðrún Jóhanna Sigur-
jónsdóttir frá Gröf. Sterkt ættar- og
vináttusamband var ætíð milli barna
Sigurjóns afa. Þrjú þeirra voru
búsett, hvert á sínum bæ, hlið við
hlið. Filippía bjó í Gröf með Stefáni
eiginmanni sínum og börnum þeirra,
faðir minn á Brautarhóli og Guðrún
dvaldi á Völlum til ársins 1930, er
hún flutti að Þverá með Helga, syni
sínum, og Marfu konu hans. í huga
okkar systkinanna voru þessar tvær
föðursystur okkur nákomnari en
aðrir. Bróðir minn talaði um Gunnu
systur eins og pabbi og ég um
mömmu í Gröf.
Sem barn bar ég um tíma ótta-
blandna virðingu fyrir Jóni frænda.
Á þeim árum var hann prófdómari
við barnaskólann heima. Þá fannst
mér vera regindjúp milli mín og
þeirra Þórarins á Tjörn, sem sátu
hinum megin við borðið. En hvað
námsferil minn varðar, hafa fáir glatt
mig meira en Jón, þegar ég hafði lok-
ið stúdentsprófi. Ég var þá veik, með
talsverðan hita, en vildi reyna að
ljúka þessum áfanga, þótt það væri
gegn vilja lækna, sem töldu það
óráðlegt. Mér tókst þetta en var
hrygg yfir nokkrum lágum einkunn-
um. Eftir prófið lá leið mfn til
Reykjavíkur, til sérfræðings í læknis-
fræði, en áður þurfti ég að fara heim.
Þá hitti ég Jón. Um leið og hann ósk-
aði mér til hamingju, lét hann falla
fleiri orð, sem voru eins og smyrsl á
sár mín. Seinna varð mér oft hugsað
til þeirra, þegar ég sjálf fékkst við
kennslu og nemendur mínir felldu
vonbrigðatár í prófum sínum.
Þann 29. apríl kvæntist Jón frænku
okkar, Önnu Stefánsdóttur frá Gröf.
Fyrstu tvö árin bjuggu þau á jarðar-
hluta úr Völlum en fluttu í Gröf vor-
ið 1936. Á þessum árum var Jón
skólastjóri gagnfræðaskólans á Siglu-
firði, en eiginkonan og tengdafor-
eldrar hans önnuðust bústörfin á
vetrum með hjálp annarra. Áður en
Jón sagði skólastjórastarfinu lausu,
dvaldi þó Anna einn vetur hjá hon-
um á Siglufirði.
Barnahópurinn stækkaði, svo að
hjónin þurftu að fá stærra jarðnæði.
Fluttu þau þá að Böggvisstöðum vor-
ið 1947. Bráðlega hóf Jón kennslu
við skólann á Dalvík og gegndi því
starfi, meðan heilsan leyfði. Jafn-
framt var hann eftirsóttur til margra
annarra verka, bæði fyrir sveitarfélag
sitt og fleiri. Hann var greindur, til-
lögugóður og ávann sér traust
manna. Ég man, hve gott mér þótti
að leita ráða hjá honum, er ég þurfti
þeirra með, og ráðleggingar hans
reyndust jafnan vel.
Um tíma var mikið gengið eftir
Jóni að taka að sér stjórn á heima-
vistarskóla í fjarlægu héraði. Held
ég, að það starf hafi freistað hans
dálítið, því að honum þótti gaman að
kenna. Þegar hann hafnaði því, mun
umhyggja og skyldurækni við tengda-
foreldrana og fleiri hafa ráðið. Síðar
vissi ég, að hann var beðinn að gefa
kost á sér til framboðs fyrir alþingis-
kosningar. Því neitaði hann þá, en
varð við því seinna. Hefur hann
eflaust talið, að hann gæti lagt góðu
málefni lið á annan hátt.
Um þetta vissi ég vegna þess, að ég
dvaldi þá á heimili þeirra. Á ungl-
ingsárum mínum var ég hjá þeim í
kaupavinnu í Gröf. Á Dalvík kenndi
ég einn vetur og hafði þá fæði og
húsnæði hjá þeim á Böggvisstöðum.
Síðar vann ég á skrifstofu Dalvíkur-
hrepps. Þá var ég svo að segja dag-
legur gestur á heimili þeirra. Þar að
auki lá leið mín og margra annarra
oft að dyrum þeirra. Þar var alltaf
gott að koma og ávallt bæði hjarta-
og húsrúm fyrir gesti, þó að fjöl-
skyldan væri stór. Auk þess áttu ætt-
ingjar þeirra beggja þar griðastað og
heimili á efri árum, þegar heilsa og
kraftar fóru þverrandi.
Þrátt fyrir öll störfin, bæði heima
og heiman, sem Jón leysti af hendi
með miklum sóma, fannst mér hann
sýna best, hvern mann hann hafði að
geyma, þegar heilsan brást skyndi-
lega. Hve erfitt það var fyrir mikil-
hæfan starfsmann að vera allt í einu
kippt burt frá margvíslegum verkefn-
um og verða alla ævi síðan að búa við
örkuml, veit aðeins sá, er reynir. En
þessum örlögum tók Jón með frá-
bærri geðprýði. Því kynntist ég, er ég
heimsótti þau hjónin og þó enn
betur, er þau gistu stöku sinnum
heimilí mitt á leið sinni í Hveragerði,
þar sem reynt var að þjálfa lamaða
hönd hans og fót. Á Reykjalundi
dvaldi Jón líka um tíma. Sjálfur
sýndi hann jafnan mikið viljaþrek og
æfði sig eins og hann gat eftir leið-
beiningum og ráðleggingum annarra.
Síðustu árin dvöldu þau á Dalbæ,
dvalarheimili aldraðra á Dalvík.
Létu þau vel af vist sinni þar. Önnu
konu sína, sem staðið hafði við hlið
hans í blíðu og stríðu og alið honum
9 mannvænleg böm, missti Jón fyrir
þrem árum. Þá óttaðist ég, og eflaust
fleiri, að hann gæfist upp mannlega
talað, eins fatlaður og hann var. En
einnig þá raun stóðst hann með
prýði. Ég veit reyndar, að það var
honum mikils virði, að börnin voru
flest búsett í nágrenninu. Þau, ásamt
mökum sínum og afkomendum,
höfðu reynst foreldrunum frábærlega
vel. Síðustu árin var hann þannig
umkringdur ástvinum, sem auðsýndu
honum mikinn kærleika og umhyggju.
Fyrir það var hann mjög þakklátur.
Vina- og ættingjahópurinn, sem
mér er kær frá bernsku- og æskuár-
um, þynnist óðum. Allt er háð lög-
máli lífs og dauða. Þegar litið er til
baka er mannsævin eins og andartak.
Kynslóðir koma, aðrar hverfa. En
arfurinn, ættareinkennin, fylgja
afkomendunum. Það sé ég stöðugt
betur. þegar árunum mínum fjölgar
og ég get horft af þeim sjónarhóli yfir
bil kynslóðanna. Sá arfur, sem
afkomendur Jóns og Önnu fengu,
hefur reynst vel og mun eflaust gera
það um ókomna framtíð.
Héðan úr fjarlægðinni sendi ég
þeim öllum kveðju mína um leið og
ég þakka liðnar samverustundir.
Lilja S. Kristjánsdóttir.
í Dynheimum í kvöld fimmtud.
17. mars kl. 20.30.
2. sýning laugard. 19. mars
kl. 17.00.
3. sýning þriðjud. 22. mars
kl. 20.30.
Miðasala í Dynheimum eftir
kl. 16.00, sími 22710, og
einnig við innganginn.
Leikklúbburinn
Saga
—
AKUREYRARB/ÍR
Hjúkrunarfræðingar -
Sjúkraliðar
Við Dvalarheimilið Hlíð Akureyri er laus nú þegar
staða sjúkraliða á hjúkrunardeild.
Sjúkraliðar og hjúkrunarfræðingar óskast einnig
til sumarafleysinga á allar vaktir á dvalarheimilun-
um Hlíð og Skjaldarvík.
Upplýsingar um starfið gefur hjúkrunarforstjóri
dvalarheimilanna í síma 23174 eða 27023.
Upplýsingar um kaup og kjör gefur starfsmanna-
stjóri Akureyrarbæjar í síma 21000.
Starfsfólk vantar
í fiskvinnslu KEA Grímsey
Upplýsingar hjá verkstjóra í síma 96-73105, heima-
sími 96-73118 eftir kl. 7 á kvöldin.
Fréttamaður -
dagskrárgerðarmaður
óskast á Akureyri
Stjarnan óskar eftir að ráða í hlutastarf við frétta-
mennsku og dagskrárgerð á Akureyri.
Reynsla af fréttamennsku, góð þekking á staðhátt-
um og góð útvarpsrödd skipta máli við ráðninguna.
Útvarpsstjóri Stjörnunnar, Ólafur Hauksson, mun
ræða við umsækjendur að Hótel Akureyri á morgun
föstud. 18. mars.
Þeir sem áhuga hafa á starfinu eru beðnir að panta
viðtalstíma hjá Ingu Hafsteinsdóttur í síma 26661.
Mágkona mln og móðursystir okkar,
HELGA HALLGRÍMSDÓTTIR,
Aðalstræti 44, Akureyri,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 11. mars sl.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 21. mars
kl. 13.30.
Blóm afþökkuð en þeir sem vildu minnast hennar eru beðnir
að láta líknarstofnanir njóta þess.
Indriði Jakobsson, Edda Indriðadóttir,
Örn Indriðason, Hallgrímur Indriðason.
Freyvangsle ikhusið
Freyvangsleikhúsið
auglysir:
Mýsogmenn
Sýning fimmtudagskvöld
17. mars kl. 20.30.
Miðapantanir í síma 24936.
Leikfélag Öngulsstaðahrepps.
U.M.F. Árroðinn.
-■ --...--..-.
Leikfélag Skriðuhrepps
Blessað
bamalán
eftir Kjartan Ragnarsson.
Leikstjóri: Pétur Eggenz.
Sýningar:
föstudaginn 18. mars og
laugardaginn 19. mars
kl. 21.00.
* Síðustu sýningar *
Sýnt verður aft Melum,
Hörgárdal.
Að gefnu tilefni skal það tekið
fram að Blessað barnalán verður
ekki sýnt annars staðar í hérað-
inu. U.M.F. Skr.
Freyvangsle ikhúsiö
Freyvangsleikhúsið
auglýsir:
Mýs og menn
Þingeyingar
athugið
Freyvangsleikhúsið sýnir
Mýs og menn
í <dölum
föstud. 18. mars kl. 9.00.
Skjólbrekku
laugard. 19. mars kl. 9.00.
Leikfélag Öngulsstaðahrepps.
U.M.F. Árroðinn.