Dagur - 15.04.1989, Blaðsíða 9
Laugardagur 15. apríl 1989 - DAGUR - 9
Litið inn í eldhúsið. Mcð eldhúsinu, matsainum og barnum segist Stefán loks
vera kominn með hótel sem stendur undir nafni. Myndin tlv
semi er ákaflega ómarkviss. Við
auglýsum kannski lítið, hver að
kúldrast í sínu horni, í stað þess
að auglýsa bæinn í heild sem
ferðamannabæ. Auglýsingar á
borð við Hótel Stefanía - gott
hótel, eða Hótel KEA - flott
hótel, segja ekki neitt. Þetta vita
allir. Við verðum að auglýsa ein-
hverja „aksjón“ og gera það sam-
eiginlega. Flugleiðir auglýsa
helgarpakka, sem hefur verið
slagorð til fjölda ára. Það hlustar
ekki nokkur maður á þetta. Þess
í stað væri ráð að koma með fal-
legar landslagsmyndir frá Akur-
eyri og taka fram í texta hótelin
og veitingastaðina, skíði og
eitthvað sem er að gerast.“
Sameiginlegar auglýsingar
- En er helgarpakkahugmyndin
ekki í sjálfu sér ágæt?
„Jú, jú. Helgarpakkarnir hafa
skilað okkur peningum þótt við
höfum gefið afslátt. Þcir hleypa
óneitanlega lífi í þetta og það
hefur verið nánast fullt í þá nerna
í desember og janúar. Það mætti
lengja þessa helgarpakka og
víkka þá út.
Við getum bara litið á þennan
tíma sem er núna. Það er vor-
blíða í lofti og nægur snjór í
Fjallinu. Nú ætti að hvetja fólk
með sjónvarpsauglýsingum til
þess að mæta á skíði. Þetta er
ekki verra en í Austurríki, en
það heyrist ekki bofs í okkur.
Það mætti hugsa sér að gera
þetta með einhvers konar
punktakerfi þannig að menn
borguðu sameiginlegar auglýs-
ingar. Þá væri þetta orðið mjög
öflugt með þátttöku Flugleiöa,
Akureyrarbæjar, hótela, veit-
ingastaða og allra sem eru þessu
máli viðkomandi. Verslun mætti
einnig færa sig til, t.d. þannig að
verslanir væru opnar á laugar-
dögum frá 11-14. Þá væri kannski
hægt að ná til ferðamannanna í
verslutiargeiranum cinnig.
Yfir sumartímann gerum við
akkúrat ekki neitt til að halda
fólki í bænum. Það er stanslaus
straumur í gegnum Akureyri til
annarra staða en fólk stoppar
stutt við. Auðvitað er margt hægt
að gera. Skoöunarferðir um
Glerárdal, trilluferðir á Pollin-
um. hestaleiga, golf, gönguferð-
ir. útihátíðir og meiri fjölbrcytni
í skemmtanalífinu. Fólk sem
ekki vill fara í lengri fcrðir hefur
enga valkosti í skemmtanalífinu
eftir hádegi á laugardögum.
Þarna mætti virkja leikhús- og
tónlistarfólk. Um veturinn verð-
ur auðvitað að auglýsa skt'ðin og
skautasvellið. Þá má hugsa sér
snjósleðaferöir og ýmsar ævin-
týraferöir, góð hótel með
nuddpottum o.s.frv. Við tölum
um þetta allt saman en enginn
gerir neitt. Og það getur enginn
einn gert þetta. Við verðum að
gera það sameiginlega."
„Eigum allir að geta lifað“
Stefán hélt áfram að ræða um
ferðamannaþjónustuna og mögu-
leika Akureyrar í þcim etnum.
Hann lagði áhcrslu á samstarf og
samciginlegar auglýsingar. Alla
staði í bænum ætti aö auglýsa.
Með þessu móti yrði fjárhagsleg
áhætta líka mun minni en ella.
„Við töpum á því að kúldrast
hvcr í sínu horni," sagði Stcfán.
- Þú hefur rætt töluvert um
samvinnu samkeppnisaðila cn
hvað með samkcppnina sjálfa?
Nú er Hótel Norðurland að koma
upp. Stefnir í offramboð á hótel-
rými í bænum?
„Maður hefði kannski feginn
viljað vera laus viö þá samkcppni
í eitt til tvö ár í viðbót. Á hitt
verður þó að líta að fyrir fjórum
árum var KEA með 30 herbergi,
ég var ekki til og framboð á hót-
elrými þvt' lítið. En túrisminn
hefur margfaldast á undanförn-
um árum og ég held að við séunt
enn innan rammans þannig að
við eigum allir að geta iifað.
Ég verð líka að segja, fyrst þú
minnist á Hótel Norðurland, að
Hótel Stefanía er mjög vel sett
hvað staðsetningu varöar. Þetta
er túristahorn bæjarins og
straumurinn hérna inn Hafnar-
stræti hefur aukist, enda kominn
hingað umferðarmiðstöð. Þetta
horn er mjög sterkt eins og sjá
iná á því að hér eru þrír veitinga-
staðir og tvö hótel.
Ég er ágætlega bjartsýnn en
við verðum að ná betur saman.
Það eru hagsmunir í húfi fyrir svo
marga og reyndar bæinn í heild.
Þetta eru ekki litlar tölur sem um
er að ræða þegar við tölum um
eyðslu ferðamanna á hótelum,
veitingahúsum, í verslunum, hjá
flugfélögum, bílaleigum og á
fleiri stöðum. Hér eru líka orlofs-
íbúðir og þeim fer fjölgandi og
þeir sem þar dvelja eyða auðvit-
að sínurn peningum hér. Þeir eru
ánægðir og bera Akureyri vel
söguna."
„Yar ekki spáð
löngum lífdögum“
- Mig langar að víkja aðeins að
þér sjálfum Stefán. Þú hefur ver-
ið á kafi í hótelinu undanfarin
fjögur ár og væntanlega hefur þú
ekki getað hugsað um margt ann-
að á meðan.
„Nei, allar tómstundir og ann-
aö hefur farið í þetta. Aldrei frí-
dagar, bara botnlaus vinna í
botnlausu verðbólguþjóðfélagi
sem maður veit aldrei hvernig
snýr að manni. Vextir í dag 2% á
mánuði og kannski 5% í næsta
mánuði."
- Sérðu fram á að geta farið að
slaka á, fengiö þér sæti á toppi
pýramídans og látið hlutina
rúlla?
„Nei. Það eru fjögur til fimm
ár þangað til ég get verið viss um
að þetta dæmi gangi upp. Og það
eru í rauninni ekki nema bara
asnar sem standa í einhverjum
atvinnurekstri í dag, enda var
manni ekki spáð löngum lífdög-
um fyrirfram. Núna eru menn
hins vegar orðnir umburðarlynd-
ari og ég er þakklátur fyrir þaö. í
rauninni má vel nýtt hótel ekki
skulda mikið yfir 2 milljónir til
þess að geta borið sig. Þegar við
erum að tala um skuldir á borð
við skuldir Holiday Inn þá er
dæmið algjörlega út í hött."
- En það hafa greinilega ein-
hverjir haft trú á þér þegar þú
blankur maðurinn réðist í hótel-
rekstur.
„Ég vcit það nú ekki. Hitt er
alveg Ijóst aö þetta dæmi er tölu-
vert dýrt og það þarf að ganga
upp. Hóteliö var komiö á nokkuð
góðan veg áður en ég fór út í
þetta nýjasta ævintýri. Það var
kornið á rólegan sjó."
- Þú vilt kannski ekki sigla
lygnan sjó. Viltu hafa spennu og
ævintýri í kringum þig?
Stefán lilær við en segir svo:
„Þetta er eitthvað sem maður
þurfti að gera. Viö getum borið
hótelið saman viö skíðalyfturnar
uppi í Fjalli. Þótt þær séu nógu
góöar 1975 þá er ekki þar með
sagt að þær séu í nögu góðu
standi 1985. Það þarf að bæta við
lyftu, fylgja tímanum. Hótel sem
þótti ágætt fyrir fjórum árum þarf
einhverja viðbót. Það eru ótal
vcrkefni fyrir hendi í því að gera
alltaf betur."
„Þetta er skrýtið
þjóðfélag“
Stcfán sagðist vonast til þess að
ráðast í síðasta áfangann, sundið,
í haust.
„Ef sumarið verður gjöfult og
þjóöfélagiö fer að snúast á réttan
snúning aftur þá skclli ég mér í
þetta. Þetta er skrýtið þjóðfélag.
Maöur hefur aldrei þekkt annað
en óðaverðbólgu frá því að mað-
ur man eftir sér. Nú er allt í
gjaldþrotum, eymd og volæði og
atvinnuleysi framundan, en samt
eru ytri aðstæður virkilega góðar.
Þá á ég við góða veiði, hátt
fiskverð, hátt álverð o.s.frv. Allt
er í toppi en samt er eymdin i íkj-
andi hér innanlands. Það er ekk-
ert einstakt dæmi að Sambandið
skuli brenna upp 25% af höfuð-
stólnum á einu ári. Ég hugsa að
þetta eigi almennt við um öll
fyrirtæki í landinu. Það er eitt-
hvað öfugt við það þegar ekkert
getur þróast nema verðbréfa-
markaðir og bankar."
Að lokum vildi hann leggja
áherslu á að Akureyri ætti fram-
tíðina fyrir sér í ferðamanna-
þjónustu og atriði á borð við
hreina loftið á íslandi inætti ekki
vanmeta. Stefán tók dæmi af
þýskum ferðamanni sern var svo
heillaður af því að hann stóð
langtímum saman úti á götu og
andaði. Naut þess að anda að sér
fersku lofti. Þessi maður gat varla
hugsað sér að snúa aftur til loft-
mengunarinnar í Mið-Evrópu.
En þessu spjalli við bjartsýn-
ismanninn Stefán Sigurðsson á
Hótel Stefaníu er hér með lokið
enda þarf hann í ýmsu að snúast.
Hótelið er harður húsbóndi. SS