Dagur - 04.05.1990, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - Föstudagur 4. maí 1990
Sjáandinn Suzanne Gerleit
aftur á íslandi
Suzanne Gerleit mun halda eftirfarandi nám-
skeið í heimsókn sinni til íslands að þessu sinni:
Andleg leiðbeining - Að taka við blessun andans
„Margar andlegar verur standa okkur til boöa í lífi okkar
núna. Þær eru hér til aö hjálpa okkur aö þroskast, læra og
viöurkenna okkar andlegu eiginleika, til aö hjálpa okkur út
úr þjáningu, sjúkdómum og aðskilnaði. Þær eru hér til aö
hjálpa okkur aö viðurkenna Æöri-Viljann - aö lifa í ham-
ingju, friði og hreysti, og að viö öölumst þekkingu á okkar
eigin sannleik og innsta eöli."
Verður haldið á eftirfarandi stöðum:
Akureyri, helgina 19.-20. maí, hefst kl. 10.00.
Patreksfirði, 16. og 17. maí, hefst kl. 20.00.
Upplýsingar og skráningar fara fram í síma 91-
675443 um helgina og eftir kl. 17.30 á kvöldin í
næstu viku. Skráningar vegna námskeiðsins á Akur-
eyri eru einnig teknar í síma 96-21312.
ATH. Suzanne verður ekki með einkatíma að
þessu sinni.
Akureyringar
Ferskar
fréttir með
morgunkaffinu
Áskriftar‘23‘ 96-24222
Bændaskólinn á Hvanneyri
Auglýsing um innritun nemenda
í Bændadeild skólaáriö 1990-1991
Kennsla er nú hafin eftlr nýrri námskrá
Helstu breytingar frá fyrri námskrá eru:
1. Aukin kennsla í bústjórn og rekstrartækni.
Þær greinar veröa nú sérstakt námssviö.
2. Umhverfisfræði og landnýting veröa
sérstakar námsgreinar.
3. Valmöguleikum í náminu er fjölgaö.
4. Nemendur hafa nú möguleika á framhalds-
námi í bændadeild, sem nemur einni önn.
Búfræöinámiö er tveggja ára nám (4 annir).
Stúdentar geta lokiö náminu á einu ári.
Beiöni um inngöngu næsta skólaár,
ásamt prófskírteinum sendist skólanum
fyrir 10. júnín.k.
Nánari upplýsingar eru veittar á Hvanneyri í
síma 93-70 000.
Skólastjóri
Minning:
■y GuraMdur Tryggvadóttir
Fædd 22. maí 1913 - Dáin 20. apríl 1990
Bognar aldrei - brotnar í
bylnum stóra seinast.
si. G. st.
Þessar ljóðlínur komu í hugann
við skyndileg veikindi og andlát
tengdamóður minnar, en hún
andaðist á Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri 20. apríl sl. eftir
skamma legu. Þó árin væru orðin
þetta mörg þá óraði engan af
ástvinum hennar að kallið væri
komið og hérvistardagarnir á
enda.
Gunnhildur fæddist 22. maí
1913 að Rútsstöðum í Eyjafirði.
Foreldrar hennar voru hjónin
Ágústína Gunnarsdóttir, Ijós-
móðir og Tryggvi Jónsson, bóndi
á Rútsstöðum, er lengst af
bjuggu á Svertingsstöðum í Eyja-
firði. Á Svertingsstöðum ólst
Gunnhildur upp frá 9 ára aldri,
næstelst fjögurra systkina en þau
eru: Sigurgeir, Guðrún Bergrós
og Haraldur, sem öll búa á Svert-
ingsstöðum.
Gunnhildur stundaði nám við
Húsmæðraskólann á ísafirði einn
vetur. Annars vann hún að mestu
á Akureyri á vetrum og heiriia á
sumrin. Hún starfaði í tvö ár á
Kristnesspítala og þar kynntist
hún eftirlifandi manni sínum,
.lóni Björnssyni smið frá Göngu-
staðakoti í Svarfaðardal. Þau
byrjuóu búskap á Dalvík árið
1937. Fyrstu árin leigðu þau á
ýmsum stöðum á Dalvík. Þau
keyptu Ás (gamla skólahúsið)
sem Jón gerði upp og innréttaði.
En fjölskyldan stækkaði og árið
1953 fluttu þau að Stórhólsvegi 6
á Dalvík í stórt og fallegt tveggja
hæða hús, sem Jón byggði sjálf-
ur. íbúð fjölskyldunnar var á efri
hæðinni en verkstæði Jóns á
þeirri neðri. Þar hafa þau búið
síðan. Gunnhildur og Jón eign-
uðust 7 börn, þau eru: Brynjar,
kvæntur þeirri er þetta skrifar.
Birnir, kvæntur Kristjönu Björg-
vinsdóttur. Bragi, kvæntur Ragn-
hildi Jónsdóttur. Gunnar, kvænt-
ur Sigríði Rögnvaldsdóttur.
Ágústína Guðrún, maki Valdi-
mar Snorrason. Auður Guðný,
maki Rúnar Búason. Sigurgeir,
kvæntur Steinunni Hauksdóttur.
Auk þess ólst sonur Jóns af
fyrra hjónabandi, Hjálmar Örn.
upp hjá þeim að mestu. Hjálmar
er kvæntur Ástu Dungal. Barna-
börnin eru 21 og barnabarna-
börnin 5. Eru þau öll búsett á Dal-
vík, nema Brynjar og Hjálmar.
Auk þess að ala upp stóra
barnahópinn sinn og sinna barna-
börnunum, þá stundaði Gunn-
híldur vinnu utan heimilis af og
til fram að 75 ára aldri. Öll störf
léku í höndum hennar sama
hvort var matseld, húshald eða
blómarækt. Ekki má gleyma
garðinum að Stórhólsvegi 6, sem
var stolt hennar, etida fagur og
vel hirtur. Þar sagðist hún una sér
hvað best við að planta og hlúa
að gróðrinum. Undravert er hvað
hún gat afkastað miklu úti sem
inni.
Pú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þérsjálfri hlífðarlaus og hörð.
Pú vaktir yfir velferð barna þinna.
Pú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gæddþeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum - eins og þú.
(D. St.)
Kynni okkar hófust fyrir hart-
nær þrjátíu árum er ég kom á
heimilið sem verðandi tengda-
dóttir. Þau hjón tóku mér af sér-
stakri alúð og hlýju og brátt urð-
um við Gunnhildur ekki aðeins
góðar tengdamæðgur heldur
einnig góðar vinkonur, sem átt-
um saman margar yndislegar
stundir sem yljað hafa gegnum
árin.
Gunnhildur var glaðvær að
eðlisfari og skemmtileg, sagði
snilldar vel frá og var gædd næmu
skopskyni. Hún átti gott með að
setja sig í spor annarra og kunni
þá list að hlusta. Þessir eiginleik-
ar gerðu það að verkum að ungir
jáfnt sem aldnir leituðu til
hennar, það var ekkert kynslóða-
bil. „Það var hægt að tala um allt
við ömmu,“ sagði eitt barnabarn-
ið við mig nú nýverið. Já það eru
orð að sönnu og aldrei kvartaði
hún um eigin hagi. Enda af þeirri
kynslóð sem lagði það ekki í vana
sinn að vola og víla og vera ráða-
leysið uppmálað.
Það var engin lognmolla yfir
húsráðendum á Stórhólsvegi 6
þegar gesti bar að garði, hvort
þeir áttu um Iangan veg að eða
skamman. Þeir voru leiddir að
veisluborði og veilt af alúð og
rausn. Og þangað komu margir,
skyldir sem vandalausir og öllum
var tekið af sama myndarskap.
Gunnhildur var mjög bók-
hneigð og las mikið einkum nú
seinni ár. Hún hafði yndi af að
ferðast og betri og skemmtiiegri
ferðafélaga get ég ekki hugsað
mér. Því miður urðu ferðirnar
allt of fáar. Hún minntist hátíð-
arguðsþjónustu í Hallgríms-
kirkju í Reykjavík fyrir nokkrum
árum sem eins þess eftirminnileg-
asta á ferðum okkar.
Gunnhildur trúði á mátt bæn-
arinnar og veit ég aö bænir henn-
ar hafa fylgt afkomcndunum
hvert sem leiðir liggja.
Systurnar Guðrún og Gunn-
hildur voru mjög samrýmdar og
voru búnar að ráðgera svo margt
skemmtilegt á komandi sumri, en
enginn ræður sínum næturstað og
þið áttuð báðar trúna um endur-
fundi á æðra tilverustigi.
Ég veit að allir reyna eftir
bestu getu að styðja afa, þó
ainma sé horfin.
Nú að leiðarlokum vil ég
þakka samfylgdina. Við geymum
öll minninguna um stórbrotna
sómakonu sem breiddi sig yfir
velferð barna sinna af ást og
umhyggju og miðlaði gjöfum sín-
um af þeirri nærgætni og hjarta-
hlýju að ylja mun okkur meðan
ævin endist.
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Margrét Rögnvuldsdóttir.
3. bindi Raftækniorðasafns komið út:
Ber heitið Viraisla, flutn-
ingur og dreifing raforku
Á vegum Menningarsjóðs er
komið út 3. bindi Raftækniorða-
safns. Heitir það Vinnsla, flutn-
ingur og dreifing raforku. Heiti
bókarinnar lýsir vel efni hennar.
Meginmál bókarinnar og staf-
rófsskrár eru 242 bls. að stærð.
Bókin er prentuð og bundin í
Prentsmiðjunni Odda. Tæknin,
sem um er fjallað í bókinni, er að
stofni til um hundrað ára gömul
og barst til íslands árið 1904,
þegar fyrsta almenningsrafveita
landsins tók til starfa. Mörg
gamalkunn orð er því að finna í
bókinni, en tækninni miðar
áfram, og með henni koma ný
hugtök og íðorð.
Bókin fjallar um mannvirki og
búnað til raforkuvinnslu, rekstur
aflstöðva, skipulagningu, eigin-
leika, rekstraröryggi og stýringu
raforkukerfa, aðveitu- og dreifi-
stöðvar, helstu hluta þeirra, gæði
raforku, bilanir, yfirspennur og
aðlögun einangrunar, rafsegul-
truflanir og almenn grundvallar-
heiti viðfangsefnisins. Fyrsta
bindi Raftækniorðasafns, sem
kom út í febrúar 1988 heitir Þráð-
laus fjarskipti. Annað bindi kom
út í maí 1989 og heitir Ritsími og
talsími.
Raftækniorðasafnið gegnir
þrenns konar hlutverki. í fyrsta
lagi fá notendur þess orðabók á
tíu tungumálum, íslensku, ensku,
frönsku, hollensku, ítölsku,
pólsku, rússnesku, spænsku,
sænsku og þýsku. I öðru lagi er
hér alfræðiorðabók með skýring-
um hugtaka á þremur tungumál-
um, og í þriðja lagi gegnir orða-
safnið hlutverki alþjóðlegs
staðals, þar sem hér birtast skil-
greiningar á hugtökum eins og
þær eru samþykktar af alþjóða
raftækninefndinni í Genf.
Bókin er kjörin handbók öllum
þeim, sem starfa á sviði raforku-
tækni, nemendum og kennurum í
iðnskólum og æðri skólum, þýð-
endum og fjölmörgum öðrum,
sem vilja hafa tiltæk íslensk orð á
sviði vinnslu, flutnings og dreif-
ingar raforku eða vita nánari skil
á því, sem í íðorðunum felst.