Dagur - 13.08.1994, Side 7

Laugardagur 13. ágúst 1994 - DAGUR - 7
4
Páll Pálsson hcitir viómæland-
inn í helgarviðtali að þessu
sinni, fæddur og uppalinn á
Raufarhöfn til 14 ára aldurs
en hleypti þá heimdraganum
og settist á skólabekk í
Gagnfræðaskóla Akureyrar.
Síðan lá leiðin í húsasmíða-
nám hjá Aðalgeiri og Viðari
hf. og þar starfaði hann í 23 ár, lengst
af sem verkstjóri, eða frá árinu 1968
til ársins 1985. Þá lá lcióin í kaup-
mennsku, fyrst í „sjoppubransann" en
síóan í verslun með veiðarfæri fyrir
sportveióimenn. Föðurætt Páls er frá
Arseli á Langanesi en föóurafi og föð-
uramma hans eru bæði ættuó úr Mý-
vatnssveit. Móóurafi er úr Bárðardal
en móðuramma frá Skálm á Langa-
nesi en þau bjuggu á Akureyri. For-
eldrar hans settust að á Raufarhöfn og
því komst Páll snemma í náin tengst
við helstu útflutningsgreinar Islend-
inga, bolfiskveióar og síldarsöltun.
- En hvaö olli því að leiðin lá úr
húsasmíóinni í kaupmennskuna. Það
hljóta að hafa verið mikil umskipti?
„Upphafió var kannski það að ég
var aó vinna vió Glerárstíflu og datt
meó dælu í fanginu og meiddi mig í
baki. Þetta voru ekki varanleg meiðsl
en þegar ég hafði verið frá vinnu í
einn mánuó og sá fram á a.m.k. tvo
mánuði í viðbót fór ég að hugleiða
hvað ég gæti gert en mér var farið að
leiðast aðgerðarleysió og einnig húsa-
smíðavinnan. A þessum tíma var Næt-
ursalan á homi Strandgötu og Geisla-
götu til sölu og við hjónin slógum til
aó keyptum verslunina. Þetta var árið
1985. Nætursöluna rákum við til árs-
ins 1990 og þctta var töluverð breyt-
ing á okkar högum því vinnudagurinn
var frá klukkan níu á morganana til
tólf á kvöldin, alla daga vikunnar. Til
viðbótar því komu svo næturvaktir um
helgar, en fyrstu níu mánuóina sem
Nætursalan var í okkar eigu vorum
við hjónin aðeins tvö við afgreiðsluna
og skiptum vöktunum á milli okkar.
Síðan kemur Lottóió og þá varö að
fjölga starfsliðinu en á þessum litla
stað fjölgaði starfslióinu smám saman
upp í alls 8 manns. Þeir sem keyptu
lottó gerðu meira en að kaupa lottó-
miða því það hvatti mjög til sölu á
þeirn vamingi sem boðið var upp á í
versluninni svo segja má að það að fá
lottókassa sé stórmál fyrir þá sjoppu
sem það fær. Veltan eykst og svo fær
sjoppan einnnig prósentu af sölu lottó-
miða til sín.
Sex ár í stað tveggja
„Þegar vió keyptum sjoppuna ætluð-
um viö aldrei aó vera þar nema í tvö
ár og selja síðan, en bæði var þaö að
vió hjónin höfðum bæði mjög gaman
af þessu og eins skapaði þetta okkur
vinnu og ekki annað atvinnutækifæri í
sjónmáli á þcim tíma.
En þessi langi vinnutími gerði það
að verkum að það skapast ekki tími til
aó gera nokkuð annað að heitið geti.
Við tókum okkur reyndar frí á veturna
og þá leystu bömin okkur af en yfir
sumartímann kom aldrci neitt frí til
greina. Eg var á þessum tíma farinn
aö stunda golf af nokkrum áhuga og
gat skroppið í golf um miójan daginn
en mætti þá frekar til vinnu aftur í
Nætursölunni um kvöldið, endumýj-
aður á sál og líkama," segir Páll Páls-
son.
„Þaó hafði mikil áhrif á það að við
seldum Nætursöluna árið 1990 að vió
sáum barnabörnin okkar sárasjaldan
nema í Nætursölunni, enda vorum við
eiginlega „afinammi“ og „amma-
nammi“. Það fannst okkur mjög erfitt
hlutskipti og jafnvel ósanngjarnt
gagnvart bamabömunum.
Eftir söluna á Nætursölunni fór ég
í dúkalagnir meó tveimur sonum mín-
um, Vióari og Aðalbimi, en annar
þeirra cr dúklagningameistari og vann
ég með þeim þar til við ákváðum að
opna veiðarfæraverslun í Listagilinu.
Einn sona minna er meó mér í búóinni
í dag og hann vinnur svo meó bróður
sínum við dúklagningar á kvöldin og
um helgar.
Það bar svo svolítið cinkennilega
að þessi stofnun á verslun með veióar-
Nafn: Páll Pálsson
Heimili: Múlasíða 32, Akureyri
Fæðingardagur: 19. júní 1946
Stjörnumerki: tvíburi
Störf á lífsleiðinni: húsasmiður og kaupmaður
Áhugamál: fyrst og fremst golf og bridge, einnig skotveiðar
Eiginkona: Akureyringurinn Svana Aðalbjörnsdóttir
Starf eiginkonu: húsmóðir og starfar í Kristalbúðinni á Akureyri
sem einn sonur þeirra Páls og Svönu á og rekur
Synir: Björn Heiðar, Viðar Þór, Jóhann Ingi og Aðalbjörn
Barnabörn: sjö
færi sem fékk nafnið „Veiðisport“.
Við sátum heima, ég og elsti sonur
minn, og vomni að velta fyrir okkur
hvaða starfsemi vió gætum sett upp í
Gilinu en ég var þá kominn með það
pláss þar sem verslunin er til húsa í
dag. Þá segi ég skyndilcga: „Eg veit
hvað við gerum. Við kaupum Ey-
fjöró“. Verslunin Eyfjörð við Hjalt-
eyrargötu var þá að hætta og til sölu.
Strákurinn hugsar sig um í tvær eða
þrjár mínútur og segir svo: „Já“.“
Eina sérhæfða
veiðivöruverslunin
„Við fórum þangað strax morguninn
eftir og það tók um vikutíma aó ganga
frá öllum pappírum en við keyptum
allan sportveiðilagerinn og flest um-
boóin. Eftir að við opnuóum verslun-
ina höfum vió bætt við okkur fleiri
umboðum og reynt að bjóóa sem fjöl-
breyttast úrval af veiðivömm. Versl-
unin var svo opnuð 25. mars sl. og er
eina verslunin hér á Akureyri sem sér-
hæfir sig í veiðivörum. Við höfum
fyrst og fremst verið með vörur fyrir
stangveiðimenn þessa fyrstu niánuói
en skotveiðimönnum hefur lítió verið
sinnt fram til þessa. Nú styttist í að
gæsaveiðitíminn hefjist og þá veróur
reynt aó sinna þeirra óskum eftir bestu
getu. Arvökulustu gæsaveiðimennimir
eru raunar þcgar famir að koma og
undirbúa gæsaveióina. Síðan tekur
rjúpnaveiðitíminn við hver svo sem
ákvöróun umhverfisráðherra veróur
um lengd hans en hann stytti hann um
mánuð á síðasta ári.
Það kemur til með að myndast
dauóur tími í versluninni frá áramót-
um og allt fram í aprílmánuð en við
höfðum verió að velta fyrir okkur
hvaó hægt er að vera með til að brúa
þaó bil. Við emm t.d. komnir með
hundafóður og ýmsan sportfatnað en
markaðnum fyrir boltaíþróttir bæði
sumar og vetur er vel sinnt af þeim
verslunum sem fyrir eru á Akureyri.
Þá væri t.d. hægt aó vera með vörur
fyrir tennisspilara og boga fyrir
Iþróttafélag fatlaðra en það er hins
vegar mjög þröngur markaður.“
Erlendir veiðimenn
kaupa smærri flugur
- Eru viðtökur almennings við versl-
uninni svipaðar og þú reiknaðir meó?
„Já, okkur hefur vcrið mjög vel
tekið og það þrátt fyrir að veiðin í ám
á Norðurlandi hefur verið jafn léleg 1
sumar og raun ber vitni. Erlendir
ferðamenn hafa verslað mikið hjá
okkur en þeir hafa mjög gaman af því
að kaupa flugur. Margir nota flugum-
ar í ám hér fyrir noróan cn einnig eru
nokkrir sem kaupa þær eingöngu sem
safngrip. Það er ekki cndilega lita-
dýróin sem ræóur vali þeirra því
margir þeirra þckkja nöfnin og vita
hvað þeir vilja þegar þcir koma inn.
Mér finnst það áberandi hvað erlendir
veiöimenn kaupa minni flugur en þeir
íslensku, þ.e. frá nr. 8-10, en íslend-
ingar kaupa allt frá nr. 2-10.
Eg hef heyrt þá tala um að það sé
miklu skemmtilegra að draga stóran
fisk á litla flugu, enda er það miklu
meira „sport". Það er sérstök tilfinn-
ing aó draga stóran fisk á mjúka stöng
mcð granna línu á litla flugu. Það er
allt öðru vísi veiðiskapur en að draga
svipaða stærð af fiski á spún eða
maðk.“
Ekki veitt á stöng
í 13 ár
- En skyldi starfið í dag tengjast helsta
áhugamáli kaupmannsins?
„Nei, ég hef ekki veitt á stöng í 13
ár svo það passar ekki alveg, en marg-
ir þessara veiðimanna hér á Akureyri
og nágrenni cru kunningjar mínir svo
segja má að ég sé með veiðidelluna án
þess þó að veiða. Eg stunda hins veg-
ar mikió golf og það eru mikió sömu
mennimir sem stunda stangveiöi og
eru í golfi. Þannig hef ég haldið góð-
um tengslum við þá sem eru í stang-
veiðinni án þess að stunda hana sjálf-
ur og tel mig vita ýmislegt um hana,
t.d. um flugur og fleira. Það er ekki
síst vegna þessara tengsla. Stærsti lax-
inn sem ég hel' veitt var 15 pund og
hann fékk ég í Efri-Deildará í síðustu
veióiferðinni, seint í ágústmánuói
1981. Aflinn var alls 9 laxarog 52 sil-
ungar hjá fjölskyldunni sem öll var
við veiðamar.
Eg hef hins vegar alltaf reynt að
komast í rjúpu og farió llest haust en
ég er ekki mikil skytta en hef gaman
af þessum vciðiskap. Þó ég sjái 10
rjúpur þá kem ég kannski heim meó 2
en annar veiðimaður mundi kannski
koma heim meó þær allar. Mig minnir
aó ég hafi mest komið heim með 25
rjúpur eftir einn dag. Eg reyni að velja
mér daga þegar veður er gott en hef
farið minna síðustu árin vegna
tímaskorts og fór alls ekkert fyrstu ár-
in í Nætursölunni vegna bakverks.
I nokkur ár sótti ég töluvert í Hóla-
fjallió og síðan í Bárðardalinn en hef
varla farið á rjúpnaskytterí á heima-
slóðir á Raufarhöfn. Framan af borð-
aði ég ekki rjúpu, aðallega vegna þess
að konan neitaði að elda villtan fugl,
en síóan fór einn sonur okkar að bjóða
okkur í rjúpu og þá fór mér aó þykja
hún mjög góð. Aður fyrr gaf ég því
yfirleitt veiðina."
- Þessi nýju tengsl þín vió stang-
veióina hafi ekki orðið til þess að þú
hefur farió aftur af stað meó stöngina?
„Nei, kannski vegna þess aó ég hef
ekki tíma til þess því rekstur verslun-
arinnar hefur krafist mikillar vinnu,
stundum langt fram á kvöld og svo er
opið alla laugardaga. Það er helst á
sunnudögum sem ég á frí og þá fer ég
oftast í golf. Eg hef hins vegar farið
og ekið með öllum ánum og fylgst
með veiðimönnunum. Eg hef mjög
gaman að fylgjast með því hvort þeir
eru að fá’ann. Vió seljum einnig
veiðileyfi í nokkrar ár og m.a. eru
veióibækumar fyrir Fnjóská hér og
þannig fylgist ég einnig með því
hvemig veiðist. Það er ekki hægt að
vera að selja veiðileyfi og geta ekki
sagt til um það hvemig veiðist. Hér
eru cinnig seld veiðileyfi í Fljótaá í
Skagafirði, Hörgá, Eyjafjaróará,
Reykjadalsá og Laxá neðan við stíflu.
Það væri mjög gaman ef hægt væri aó
koma upp upplýsingamiðstöð um
hvemig veiðin gengur l'rá degi til dags
í öllum helstu veióiánum."
Aukin veiði með
nýju tungli?
„Þrátt fyrir að ég veiði ekki sjálfur á
stöng hef ég lært heilmikið í sumar á
því að versla meó þessar vömr og cins
koma margir góðir veiðimcnn í búð-
ina sem fræða okkur um fjölbrcytta
lcyndardóma stangveióinnar.
Allar norólensku árnar hafa komið
á óvart í sumar vegna þess að veióin
er verulega minni í þeim en oft áður.
Það er ekkert bundið við Laxá í Aðal-
dal þó hún sé mest í fréttum vegna
þcss aó hún er dýrust. Það hafa margir
skýringar á því hvað veldur en þær
eru næstum engar tvær eins. Helsta
skýringin er líklega sú að vegna þess
hve kalt var í veðri í fyrrasumar hafi
seiðin ekki komist til sjávar og drepist
úr kulda í ánum í vetur. Skilyrði í
sjónum eru nú miklu betri og kannski
á hann eftir að koma seinna vegna
balnandi skilyrða.
Þetta hefur eitthvaó dregió úr sölu
veiðileyfa, en veióimenn eru alltaf
veiðimenn og þeir reyna enda er hluti
ánægjunnar útiveran vió ána þó eng-
inn vilji að vísu koma heim með
öngulinn í rassinum.
A þriójudaginn kviknaði nýtt tungl
og þá lifnar kannski veiðin í kjölfarió
á því og fiskurinn fer að ganga í árnar.
Það er, að ég held, síðasta vonin um
batnandi veiói þó stundum hafi aó
vísu verið góó veiði í septcmbcnnán-
uði í einstaka á.“
Miðstöð mergjaðra
veiðisaga
„Eg á von á að eitthvað af þeim
mönnum og konum sem hafa komið
hingað í sumar og rætt um slaka veiði
í Laxá komi í haust og ræði um gæs-
ina og hvort mikið sé af henni og hvar
hana sé helst að fá. Síðan l'ærist um-
ræðan yfir á rjúpuna. Þó á ég von á
því að sjá ný andlit í haust þegar
fuglaveiðitíminn hefst.“
- Nú hlýtur þú aó heyra oft
mergjaðar veiðisögur þegar atlaklæm-
ar cru að koma inn í búó til þín?
„Já, já, menn koma og kaupa það
Markmiðogmet
I allri þcssari umfjöllun um
stangveiöi og stangveióimenn
er ekki fjarri lagi að rifja upp
hver er áþrcifanlega sá stærsti
sem veiðst hcfur hérlendis, svo
vitað sél! Vciðmcnn framtíóar-
innar hafa altént þessa gcypi-
legu laxa til að miða við þegar
þeir eru aó veiða eða þegar sá
stóri sem þeir misstu berst í
tal. Það þarf alta vega mikla
frásagnargleði og sannfæring-
arkraft til þcss að slá þá út.
Stærsti lax sem sem veiddur
helur verið hér við land er
Grímseyjarlaxinn svokallaði,
en hann veiddist í þorskanet
við Grímscy 8. apríl 1957.
Hann vó 49 pund blóðgaður og
mældist 132 cm að lengd. Um
ævina hafði hann lifað þrjá
vetur í fersku vatni og sex vet-
ur í sjó.
Stærsti lax scm vciðst hcfur
á stöng hérlcndis vciddist 26.
júní 1992 í Bakká í Bakkafirði.
Þaó var niðurgöngulax sem vó
43 pund og var 131 cm að
lcngd. Hann má sjá uppstopp-
aðan í Kringlusporti í Rcykja-
vík. 13. júní 1946 vciddist
38,5 punda hrygna á spún í
Hvítá við Iðu og var laxinn
115 cm langur og 70 cm þar
scm hann var sverastur.
Stærsti lax scm vciðst hcfur
í Laxá í Aðaldal fékkst þar
1942. Það var 38 punda hæng-
ur sem fékkst í Höfðahyl.
sem þá vanhagar um fyrir næstu
veiðiferð og setjast síðan niður yfir
kaffibolla og þá fljúga ýmsar góóar
vcióisögur. Eg þori hins vegar ekki að
hafa þær eftir í návist blaðamanns ef
ég færi ekki rétt með.“
Leikið á flestum
golfvöllum landsins
Páll veiðivörukaupmaður hefur verió
mjög virkur þátttakandi í golfiþrótt-
inni undanfarin ár og keppt á mörgurn
landsmótum. A síóasta landsmóti sem
fram fór á Jaðarsvelli á Akureyri varó
hann í 9. sæti í 3. flokki. Það voru
fyrrum vinnufélagar hans hjá bygg-
ingafyrirtækinu Aóalgeir og Vióar
sem fengu hann meó í golfið enda
hentaði þaó mjög vel því á þeim árum
var vinnudagurinn oft mjög langur í
byggingariðnaðinum á Akureyri og þá
stundum skotist í golf á nóttinni með-
an hún var björt.
„Þetta er mjög afslappandi íþrótt
og það kom fyrir þegar ég var meó
Nætursöluna að maður var búinn að fá
alveg nóg þegar liðið var fram á dag-
inn. Þá var skroppið í golf og síðan
mætt aftur í vinnuna að kvöldi, endur-
nýjaóur á sál og líkama.
Eg hef spilaó golf víóa erlendis,
t.d. á Englandi, Portúgal, Spáni og
Bandaríkjunum og golísettið er alltaf
mcð í farteskinu þegar haldið er út
fyrir landsteinana. Þeir sem ég spila
helst með eru Hreiðar Gísla bílstjóri,
Bjami Jónasson pípari og Jón Frió-
riksson múrari og höl'um vió farið
víða saman erlendis en einnig hér-
lendis. Konurnarcru alltaf með í þess-
um fcrðum en þær spila lítió sem ekk-
ert. Konan mín fór á námskeið en
hafói ekki gaman af, en hún hefur
hins vegar gaman af því að horfa á og
stundum labbar hún með mér þcgar ég
er aó spila.
Vió félagarnir fórum tvö ár í röð
hringferó um landið og spiluðum á
öllum golfvöllum sem vió fundum. Eg
hef ekki spilaö á öllum golfvöllum
hérlendis en þcir cru ekki margir eftir
og ég stcfni að því að spila á þeim
sem eftir eru innan mjög langs tíma.
Þaó er alltaf mjög gaman að spila
hér á Jaðarsvellinum en ætli Leiru-
völlur í Kctlavík sé ekki cinn
skemmtilegasti völlur landsins. Við
félagarnir höfum einnig mjög gaman
af því aó spila á vellinum á Húsavík
og höl'um farið þangað saman í mörg
ár og keppt á opnu móti sem haldið cr
þar og kennt við Volvo.
Við erum nýkomnir þaðan en gát-
um ekkcrt í golfi en höfóum gaman af
feróinni!
Bridgefrí í mánuðum
sem ekki hafa
R í nafninu!
- Nú er ekki hægt aó skilja svo vió þig
aó ckki sé minnst á bridgeáhuga þinn.
Hefuróu spilað lengi?
„Ætli ég hafi ckki verið farinn að
spila á l'ullu kringum 1966 en viö vor-
um fjórir félagar að spila saman i Ión-
skólanum og datt þá í hug aó lara nið-
ur í Bridgefélag. Fljótlega fórum vió
svo að spila í keppnum og segja má
að síóan hafi maður stöðugt verió að
að spila. Þaó er þó misjafnlega mikið
eins og gengur og gerist, en gegnum
tíðina hef ég mest spilað með sömu
mönnunum.
Þar vil ég fyrst nefna mág minn,
Magnús, en einnig bræðuma Gretti og
Frímann Frímannssyni, Soffíu, Ævar
Karlesson og Þórarinn B. Jónsson en
vió Doddi höfum spilaó saman í
andsk.. mörg ár. Sveitin í dag er undir
mínu nafni en árangurinn ekkert til að
hrópa húrra fyrir enda minna spilaó
nú en oft áóur. Við höfum náó því að
vcrða Akureyrarmeistarar og Norður-
landsmeistarar og einnig nælt í ein-
hverja fleiri titila.
Þaó má segja aó bridgespila-
mennskan taki við af golfinu á haustin
en við félagamir spilurn ekki á sumr-
in, þ.e. í þeim mánuðum sem ekki
hafa bókstafinn R í nafninu. Því hætt-
um við í apríllok og tökum spilin ekki
fram fyrr en í septemberbyrjun."