Dagur - 21.10.1995, Blaðsíða 7

Laugardagur 21. október 1995 - DAGUR - 7
Of dýrt að
hafa tvö lið
Gísli Bragi Hjurtarson: „Vissulega var oft tekist á um þessi félög viö matarborðiö hjá fjölskyldunni en það var
bara til að hressa upp á andrúmsloftið.“
Uppeldió mistókst
„Þetta er allt í einni kássu hjá
mér. Uppeldið mistókst og börn-
in lentu í KA,“ segir Gísli Bragi
Hjartarson mæðulega en þó hálf-
hlæjandi en sjálfur er Gísli Bragi
mikill Þórsari. „Ég er ekki búinn
að ná mér ennþá en þetta er eins
og annað sem maður ræður ekki
við. Þetta ræðst nú af því að við
búum héma á brekkunni."
Gísli Bragi á sex börn og þar
af hafa tveir synir, þeir Alfreð og
Gunnar, verið mjög áberandi í
KA í gegnum árin. „Hjörtur, elsti
sonur minn, var reyndar lengi vel
í Þór og tvíburamir, Gylfi og
Garðar, voru í sitt hvoru félag-
inu. Þannig að það er svolítið
jafnvægi í fjölskyidunni. Vissu-
lega var oft tekist á um þessi fé-
lög við matarborðið hjá fjöl-
skyldunni en það var bara til að
hressa upp á andrúmsloftið," seg-
ir hann.
Gísli Bragi keppti í mörg ár í
hinum ýmsu greinum fyrir Þór.
„Ég var m.a. unglingameistari ís-
lands í þremur greinum í frjáls-
um íþróttum þegar ég var 17 ára
gamall. Eins var ég í knattspymu
og á skíðum. Ég var líka í stjóm
félagsins og starfaði mikið með
Þór. Ég skynja minni ríg milli
þessara félaga nú en þá, kannski
vegna þess að ég var nær starfinu
í gamla daga.“
- Lendir þú aldrei í klemmu
með hverjum þú átt að halda?
„Jú. ég verð að játa að þeir
tímar koma sem þetta er svolítið
erfitt. En hvað mig varðar er ég
ekki eins harður í þessum málum
og áður.“
- Þú ert bæjarfulltrúi á Akur-
eyri. Oft hefur því verið fleygt að
flokkurinn skipti ekki einungis
máli hetdur líka í hvaða íþrótta-
félagi menn séu í. Er eitthvað til í
þessu?
„Ég held nú ekki. Þetta er oft
meira í nösunum á fólki og í
starfi bæjarfulltrúa held ég að
þeir líti ekki til þessa þegar þeir
taka afstöðu til mála. Það er þá
meira í gamni en alvöru þegar
látið er að því liggja að félaga-
sjónarmið ráði. Hitt er annað mál
að sem bæjarfulltrúi geri ég mér
góða grein fyrir mikilvægi
íþróttafélaganna í bæjarfélag-
inu.“
Valgerður Jóhannsdóttir er Þórsari
og hefur tekið þátt í kvennaknatt-
spymunni í fjölda mörg ár. Síð-
ustu þrjú sumur hafa KA og Þór
sameinast undir merkjum IBA í
kvennaknattspyrnunni og segir
Valgerður að það hafi gengið
ágætlega að vera með sameigin-
legt lið.
„Auðvitað var samt skrýtið
fyrsta árið, sérstaklega hjá okkur
eldri sem voru búnar að keppa á
móti hvor annarri í mörg ár. Hjá
þeim yngri var þetta auðveldara.
Þær höfðu margar verið saman í
skóla, t.d. VMA eða MA og
þekktust meira þannig að þær
náðu saman mikið fyrr.“
Valgerður viðurkennir að í
byrjun hafi verið rígur milli þeirra
sem komu úr Þór og KA og sam-
keppni um stöður. „Við vomm
ekki alltaf sammála. En miðað við
hve margir voru búnir að spá að
þetta gengi aldrei upp hefur þetta
ekki verið svo slæmt. Arangur
Valgerður Jóhannsdóttir segir að
vel hafi gengið að vera meö sameig-
inlegt lið í kvennaknattspyrnunni.
„Miðað við hve margir voru búnir
að spá að þetta gengi aldrei upp hef-
ur þetta ekki verið svo slæmt.“
liðsins hefur samt ekki verið betri
en þegar liðin voru tvö, alla vega
ekki ennþá. Hins vegar er orðið
svo dýrt að halda uppi liðum og
staðreyndin er sú að kvennaliðin
fá minni peninga til umráða þann-
ig að það gengi ekki upp fjárhags-
lega að vera með tvö lið.“
Einhverjar stelpur hættu í fót-
boltanum þegar félögin voru sam-
einuð en Valgerður segir að eins
og staðan var hefði þeim fundist
þetta eini möguleikinn. Stelpumar
eru áfram skráðar annað hvort í
KA eða Þór en spila undir merkj-
um ÍBA. En skyldi sameining lið-
anna hafa haft áhrif á ríg milli fé-
laganna? „Ég hef á tilfinningunni
að rígurinn sé minni, að minnsta
kosti það sem að mér snýr er
miklu meiri samvinna og sam-
gangur milli félaga. Við sem spil-
um í IBA erum t.d. famar að vera
í báðum félagsheimilunum. Ég á
líka strák sem æfir með Þór en
hann á samt félaga í KA og það er
ekkert vandamál."
Heiðmar Felixson er Þórsari á sumrin en spilar með KA á veturna
Verð alltaf
Þórsarí
Heiðmar Felixson er nýlega farinn
að spila með KA í handbolta en
var áður í Þór. Hann segist þó
áfram ætla að spila fótbolta með
Þór, hann sé eldheitur Þórsari þótt
hann spili handbolta meða KA.
Heiðmar, sem er 18 ára, segir
að sú ákvörðun að færa sig yfir til
KA í handboltanum hafi verið sú
stærsta hingað til. „Handboltinn er
í lægð hjá Þórsurunum sem stend-
ur en það var rosalega erfitt að
yfirgefa þá. Það var heilmikið mál
þegar ég ákvað að skipta og leið-
inlegt að skilja við á þann hátt en
vonandi eru menn búnir að jafna
sig á þessu. KA-strákamir á æf-
ingu segja við mig að ég sé ekki
lengur Þórsari og eigi að vera eld-
heitur KA-maður en Þórsaramir í
fótboltanum spyrja hvort ég ætli
ekki að fara að hætta þessari vit-
leysu með einhverju KA-liði. En
ég er Þórsari, það er á hreinu.“
- Hvemig gengur að einbeita
sér að tveimur íþróttagreinum?
„Skólinn situr ansi mikið á
hakanum enda fylgja þessu miklar
æfingar og ferðalög. Ég á mjög
erfitt að gera upp á milli þessara
íþrótta. Mér finnst þó skemmti-
legra í fótbolta og tel mig vera
betri þar. Ég ætla samt að sjá
hvemig gengur í handboltanum í
vetur og væntanlega kemur í ljós
hvort ég á erindi þangað.“
Heiðmar er á því að rígurinn
milli félaganna sé heilmikill. „Á
æfingum hjá KA er t.d. oft verið
að bauna á Þórsara því þeir em
litla félagið í handboltanum. Mér
finnst þessi rígur ekkert fara
minnkandi. Eldheitir Þórsarar
setja út á KA-menn og öfugt.“
Hverfaskiptingin
kom um 1970
„Andinn milli liðanna var nokkuð
misjafn eftir því hvemig gekk í fé-
lögunum. Ef öðru félaginu gekk
betur en hinu í einhverri grein var
oft togstreita,“ segir Herbert Jóns-
son, sem starfaði mikið með Þór á
áratugnum 1960-70.
Á þessum tíma fór mikil starf-
semi fram undir merkjum ÍBA og
segir Herbert að þegar krakkar
voru að keppa saman undir merki
ÍBA hafi lítið borið á ríg milli fé-
laga. „Ég fór t.d. einu sinni sem
fararstjóri í ferð erlendis til vina-
bæjarins Vasterás og þar var eng-
inn metingur hvort fleiri væru í KA
eða Þór. Krakkarnir skildu að þeir
bestu fóru. En metingurinn var
meiri þar sem var samkeppni milli
félaganna í ákveðnum greinum."
- Var hverfaskiptingin mikil á
þessum tíma?
„Nei, hún var ekki til þá. Hverfaskiptingin kom þegar Þór fór að
byggja úti í Þorpi og KA upp á Brekku. Þessi skipting fór að byrja í
kring um 1970 og var alveg komin 1975. Á þeim tíma vissi ég um
krakka sem áttu heima upp á Brekku og ætluðu að æfa með Þór en for-
eldramir gáfust upp á að keyra.“
Herbert segist sjá mörg dæmi um það í dag að böm eða bamaböm
gamalla Þórsara séu orðnir harðir KA-menn og öfugt. „Þetta fer eftir því
hvar fólk býr og mér finnst það alveg sjálfsagt.“
Eitthvað var um að menn færu á milli félaga á þessum tíma ,segir
Herbert, en aðallega til að komast í liðið og peningar komu þar hvergi
nærri. „Það voru engir peningar í gangi þegar ég var í þessu starfi. En
það hefur alltaf verið eitthvað um að menn væm að skipta um félög.
Kannski er það meira áberandi nú því fjölmiðlar fjalla um það og eins
virðast peningamál komin inn í þetta þó ég þekki það ekki.“
Herbert Jónssun starfaði mikið með
Þór 1960-70.