Dagur - 17.07.1996, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - Miðvikudagur 17. júlí 1996
ÓLYMPÍ U LEI KARN I R í ATLANTA
Aðbúnaður erlendra löggæslumanna í Atlanta: ^—7
„Ekki eins slæmt og af er látið“
- segir Hreiðar Eiríksson, rannsóknarlögreglumaður á Akureyri
Hreiðar Eiríksson, rannsóknarlögreglumaður á Akureyri, stendur í ströngu
í Atlanta. Hann segir aðbúnað ekki eins slæman og fram hefur komið í ís-
lcnskum fjölmiðlum og ástandið sé í nokkuð góðu lagi eftir óskipulag við
komuna til Atlanta. ■ Mynd: bg
Ólympíuleikarnir í Atlanta heQ-
ast um næstu helgi og undirbún-
ingur er á lokastigi. Það verða
fleiri en bara íþróttamenn sem
standa í ströngu og eins og fram
hefur komið fór stór hópur lög-
reglumanna frá íslandi tii Atl-
anta til að vinna að öryggis- og
löggæslu í Ólympíuþorpinu
ásamt starfsbræðrum sínum
víða að úr heiminum. Hópurinn
fór út þann 2. júlí til undirbún-
ings fyrir leikana en undir lok
síðustu viku bárust þær fréttir
frá Atlanta að illa væri staðið að
skipulagi fyrir lögregluliðið og
það hafi bækistöðvar sínar í
svæsnasta glæpahverfí borgar-
innar.
Hreiðar Eiríksson, rannsóknar-
lögreglumaður á Akureyri, er einn
Islendinganna í löggæsluhópnum.
Þegar Dagur náði tali af honum í
Atlanta á föstudag sagði hann að
sögur um byssubardaga og að lög-
gæslumenn væru flúnir af svæð-
inu væru mjög ýktar. „Þetta er
ekki eins slæmt og af er látið.
Þetta var sjokkerandi fyrst en svo
er þetta orðið mjög gott núna.
Eins og alltaf hafa einhverjir verið
óánægðir en ég held að þeir hafi
bara haft einhverjar aðrar vænt-
ingar. Við erum hér til að læra og
vinna. Þjóðfélagshættir hér em
ekki þeir sömu og heima og þetta
er annað umhverfi en menn eru
vanir og það var svolítið sjokk
þegar við komum fyrst í þetta um-
hverfi,“ sagði Hreiðar.
Löggæslumönnum var úthlutað
heimavistaríbúðum við More-
house-háskólann í Atlanta, sem
staðsettur er í miðju hverfi
blökkumanna í borginni. „Hús-
næðið sem við erum í er ekki
íburðarmikið og mörgum leist
ekki á blikuna þegar þeir sáu að
skólinn er í mjög slæmu hverfi
héma í borginni. En það er mjög
ströng gæsla héma í kringum okk-
ur og vopnaðir lögreglumenn á
hverju strái og þjóðvarðliðið pass-
ar hliðið og girðinguna. Hér keyra
stanslaust um lögreglubílar og
þyrlur sveima yfir af og til,“ sagði
Hreiðar og íbúðirnar sem þeim var
úthlutað eru ekki stórbrotnar.
„Þetta er heimavist en minnir mik-
ið á fangelsi. Þetta eru hlaðnir
veggir og ekki pússaðir, bara mál-
að á grjótið. Það er loftkæling
héma og á hverri hæð er sameig-
inleg snyrtiaðstaða. Þetta er ekkert
lúxushótel en þetta er alveg full-
komlega nrönnum bjóðandi."
Skipulagsleysi
Þegar löggæslumenn mættu á
staðinn var í raun ekki búið að
undirbúa komu þeirra. „Það var
ekki búið að koma á neinu kerfi til
að flytja okkur á lestarstöð eða í
Ólympíuþorpið þannig að það
voru engar leiðir fyrir okkur burtu
nema labbandi. Þá vorum við í
raun innilokuð hérna því hverfið
var þannig að okkur var ráðlagt að
vera ekki á ferðinni. Það reyndi
mjög á mannskapinn," sagði
Hreiðar, en nú er búið að bæta úr
því, auka löggæsluna í hverfinu
og erlendu lögreglumennimir,
sem allir em óvopnaðir, hafa
fengið passa í allt samgöngukerfi
borgarinnar auk þess sem sérstak-
ar rútur flytja þá til vinnu í
Ólympíuþorpinu. Hreiðar sagði að
íbúum hverfisins væri illa við að
sjá einkennisklædda menn á ferli.
„Eg frétti að þeim væri djöfullega
við að við værum hérna vegna
þess að lögreglan er svo mikið í
hverfinu þessa dagana. En það er
líka blaðamannamiðstöð hérna í
Morehouse vegna þess að körfu-
boltinn er leikinn hérna í þessu
háskólahverfi.“
Sumir ósáttir
Ekki voru allir jafn sáttir við að
sinna störfum í þessu umhverfi og
nokkuð var um að löggæslumenn
snéru heim eða héldu í frí á
ströndina í Flórída. „Það voru ein-
hverjir sem höfðu önnur plön eftir
leikana og þeir flýttu þeim bara og
fóru. Þetta var ekki rosalega stór
hópur en við finnum fyrir því
héma í þorpinu að það eru færri
heldur en að áætlað var. Fyrir vik-
ið er meira að gera hjá hinum.
Síðan hef ég heyrt að Kanada-
menn og Bandaríkjamenn, sem
eiga stutt að fara eða koma keyr-
andi, hafi farið aftur heim. Eg veit
ekki til þess að það sé nein
óánægja hjá okkur Islendingun-
um.“
Hreiðar segir að heimamenn
hafi verið lítið undirbúnir fyrir að
taka við svona stórum hóp er-
lendra löggæslumanna. „Þetta var
ekki eins og lofað var og reyndar
hafa þeir Iögreglumenn sem eru í
þessum hóp að hluta til tekið yfir
stjómunina niðri í Ólympíuþorp-
inu. Þeir sem voru að skipuleggja
þetta vom ekki komnir það langt
að það lá ekkert fyrir hvernig
skipulagið yrði niðri í þorpi. Við
komum þar á laugardaginn og
gengum bara í það að skipuleggja
þetta og setja þetta upp. Það er til
óhemju reynsla í þessum hóp, sem
þeir voru ekkert að nota.“
„Hér fáum við mjög góða
reynslu og vinnum mikið með
bandarískum lögreglumönnum og
þjóðvarðliðum niðri í Ólympíu-
þorpi og ég t.d. starfa við að
gæslu á einu hliðinu, stjóma að-
gangi að Ólympíuþorpinu og þetta
hefur verið mjög fróðlegt og
skemmtilegt."
Þrátt fyrir skipulagsleysið í
byrjun sagði Hreiðar að ástandið
væri orðið gott og milli vakta er
slappað af og baðað sig í sólinni.
„Hér er þrjátíu og fimm stiga hiti
og sólskin og mikill raki, sem ger-
ir hitann ennþá meiri. Það á að
fara heldur hlýnandi næstu daga. í
vinnunni erum við í grænum bux-
um og hvítum stuttermabolum en
það var ekki samþykkt að við
fengjum að vera í stuttbuxum. Það
er frekar heitt í þessum búningi.
Við fáum frí tvo daga í viku og þá
lítur maður í kringum sig í borg-
inni. Það er mjög góð aðstaða
héma núna til að nota fríin sín og
okkur er boðið á alls konar uppá-
komur í Ólympíuþorpinu og það
er jafnvel verið að tala um að við
verðum hluti af lokahátíðinni. Það
er alltaf að verða meira og meira
fyrir okkur að gera héma og okkur
var t.d. boðið á hljómleika hjá Ho-
otie and the Blowfish. Það er
reynt að gera eins mikið fyrir okk-
ur og mögulegt er,“ sagði Hreiðar.
Brjálað að gera
íþróttamenn eru famir að streyma
til Atlanta og allt iðandi af lífi í
Ólympíuþorpinu. „Það er að
fjölga íþróttamönnum og þjálfur-
um, þetta breytist dag frá degi og
maður reiknar með að það verði
brjálað að gera upp úr miðri vik-
unni. Eg er við hlið sem er næst
miðbænum þannig að þegar það er
einhver uppákoma á kvöldin utan
þorpsins eða íbúar þorpsins
flykkjast út úr þorpinu á kvöldin
þá er lang líklegast að þeir fari um
þetta hlið sem ég er við. Maður
verður með myndavélina minnsta
kosti klára ef það kemur einhver
frægur,“ sagði Hreiðar hlæjandi.
I Ólympíuþorpinu er nóg við
að vera fyrir íþróttamenn og ann-
að starfsfólk. Þar er boðið upp á
ýmisa afþreyingu að kostnaðar-
lausu. Það eru t.d. leiktækjasalir,
það koma hljómsveitir á hverju
kvöldi og Arnold Schwarzenegger
kemur og forsýnir myndina Eras-
er.
Hreiðar og félagar hans missa
af stórum hluta leikanna þegar
þeir eru á vak.t í Ólympíuþorpinu
en þeim hefur verið boðið á „gen-
eralprufu“ fyrir opnunarhátíðina
þann 17. júlí. „Á lokahátíðinni
eigum við síðan að fara inná leik-
vanginn enda orðnir brúnir og sæt-
ir,“ sagði Hreiðar að lokum. SH
Miklar væntingar bundnar við Johnson
Spretthlauparinn Michael John-
son á þess kost að skrá nafn sitt
með feitum stöfum á spjöld
Ólympíusögunnar. Til þess þarf
hann að sigra í 200 og 400 metra
hlaupi en það hefur engum tek-
ist til þessa. Auk þess er talið
líklegt að hann næli í gullverð-
laun með 4x400 metra sveit
Bandaríkjanna. Miklar vonir
eru bundnar við að Johnson
sigri í öllum sínum greinum og
ekki þætti verra ef einhver
heimsmet fylgdu með. Johnson
jók enn á væntingarnar þegar
hann setti heimsmet í 200 m
hlaupi í síðasta mánuði en hann
hljóp þá á 19.66 sekúndum.
Johnson varð fyrstur í sögunni
til að verða heimsmeistari í 200
og 400 metra hlaupi á síðasta ári.
Það afrek er einstakt ef litið er til
þess að hlaupin eru mjög ólík. í
200 metrunum er einn ákafur
sprettur en nota þarf meiri tækni
og hugvit í 400 metrunum, þar
sem þeir sem eru of ákafir geta
auðveldlega klúðrað sigurmögu-
leikum sínum. Johnson hefur allan
hugann við að tryggja sér gull í
báðum hlaupunum á Ólympíuleik-
unum. „Nú hefur dagskránni verið
breytt og mér gefst tækifæri til að
mæta á stærsta íþróttamót sem
haldið er og standa mig eins vel
og ég get í báðum greinum. Mér
hefur verið gefið tækifæri á að
gera allt sem ég vil gera. Ég þarf
ekkert að halda aftur af mér og
ætla að grípa tækifærið á meðan
það gefst,“ segir Johnson.
Michael Johnson á þess einnig
kost að græða á tá og fingri ef rétt
er staðið að markaðsmálum hans í
sumar. Þegar Carl Lewis sló í
gegn á Ólympíuleikunum í Los
Angeles árið 1984 gerði umboðs-
maður hans alvarleg mistök eftir
leikana og Lewis varð aldrei eins
þekktur og hann hefði getað orðið.
„Hann er stærri stjama en Michael
Jackson,“ sagði Joe Douglas, um-
boðsmaður íþróttamannsins, og
bandarísk stórfyrirtæki hættu
snögglega við að gera risasamn-
inga við Lewis. Yfirlýsingin þótti
ekki við hæfi og sérfræðingar
segja að þessi setning hafi kostað
Lewis marga milljarða. Johnson
mun reyna að forðast að gera
sömu mistök og ætlar að einbeita
sér að keppninni.
Johnson er ekki eins þekktur í
heimalandinu eins og íþróttahetjur
í öðrum og vinsælli íþróttagrein-
um. Hann er í þeirri aðstöðu að þó
hann setji heimsmet í 400 m
hlaupi og tapi með hundraðshluta
úr sekúndu í 200 metrunum mun
almenningur í Bandaríkjunum
telja að honum hafi mistekist.
Johnson hefur um eina milljón
dala í árslaun. Hann hefur gert
auglýsingasamninga við fyrirtæki
á borð við Nike og Bausch &
Lomb en þrátt fyrir það koma um
70% af tekjum hans frá Evrópu,
þar sem frjálsar íþróttir eru mun
vinsælli meðal almennings en í
Bandaríkjunum. Sem dæmi má
nefna að í júní þegar Johnson
mætti á opna franska meistara-
mótið í tennis voru augu áhorf-
enda á hlauparanum í heiðursstúk-
unni og þegar hann veifaði til
áhorfenda var ákaft klappað, þrátt
fyrir að Pete Sampras væri að
spila á vellinum og leikurinn væri
í fullum gangi. í Bandaríkjunum
getur Johnson gengið meðal al-
mennings án þess að þekkjast.
Einn fljótasti hlaupari sögunnar
getur farið út að skemmta sér án
þess að vera angraður. SH