Dagblaðið Vísir - DV - 05.08.1994, Qupperneq 12

wm
12
Spumingin
Er gott að búa
á íslandi?
Hugrún Helgadóttir: Alveg æöislegt.
Guðný Tryggvadóttir: Já, mjög gott.
Sara Leifsdóttir: Ég bý ekkert á ís-
landi.
Garðar Þorvaldsson: Það er æðislega
gott.
Hendrik Hermannsson: Alveg ein-
stakt.
Carolina Nielsen: Það er gott aö vera
héma.
FÖSTUDAGUR 5. ÁGÚST 1994
Lesendur
Útihátíðir, áfengi
og kynlíf unglinga
Er verslunarmannahelgin oröin að martröð margra foreldra?
Daníel Þorsteinsson skrifar:
Ávallt þegar líður að verslunar-
mannahelgi rekur taumlaus gróða-
hyggja menn út úr skítugum skúma-
skotum eigin hugsana til þess að
halda stjómiausar útihátíðir. - Frí-
helgi verslunarmanna er þannig orð-
in að martröð margra foreldra sem
þessa helgi missa allt taumhald á
börnum sínum. Villt líferni, sem
ávallt hefur verið fylgifiskur útihá-
tíðanna, lokkar þá unglinga, sem eru
vart komnir af bamsaldri, til sín.
Forráðamenn útihátíðanna bera
þar mikla siðferðislega ábyrgð sem
þeir þó telja sig eflaust ekki eiga að
bera. - Gróðafíknin rekur þá áfram
og allt er leyfilegt svo lokka megi
unglingana á „svæðið". En hvers
konar helgi er verslunarmannahelg-
in hjá þeim unglingum sem hafa
áfengi um hönd? Margir foreldrar
veigra sér við að hugsa þá hugsun
til enda.
En bíðum nú við! - Hvað er svo
slæmt við útihátíðimar að foreldrar
þurfi að skammast sín fyrir það sem
þar gerist? Jú, flestar hátíðirnar, þar
sem áfengi er haft um hönd, eru ein-
ar allsherjar kynlífs- og drykkjuhá-
tíðir. Líkast til hefur verslunar-
mannahelgin í ár ekki verið nein
undantekning. Um þessa helgi hefur
því mörg stúlkan líklega orðið fyrir
slæmri reynslu, svo og pilturinn.
Margur spyr sig eflaust hvort þetta
sé eitthvert tiltökumál á tímum
frjálslyndis (fjöllyndis) í kynferðis-
málum. Ég tel svo vera því að ég
veit að margur unglingurinn fer
særður bæöi á sál og líkama frá þess-
um „hátíðum". Það getur vart talist
eðlilegt að fara eitthvað á útihátíð,
hitta þar einhveija persónu, eiga við
hana skyndikynni (mök) og sjá hana
svo aldrei meir.
Með tilkomu alnæmis hefur fjöl-
lyndið svo einnig leitt margan mann-
inn til dauða. Það er því nöturlegt
að hér skuli vera átakshópur alnæm-
issmitaðra á vegum landlæknisemb-
ættisins sem ekki berst gegn lausung
unglinga heldur samþykkir ástandið
með svokölluðum ,jákvæðum
áróðri", þ.e. réttlætir lauslæti ungl-
inga bara ef þeir nota smokkinn.
Einnig er þaö ámæhsvert að Stíga-
mótskonur skuli á forsendum nauðg-
ana á útihátíðum boða unglingunum
val til kynlífs, strákarnir þurfi bara
að vita hvenær „nei“ þýði „nei“ hjá
stelpunum. - Að öðru leyti sé kyn-
lífsflippið hið besta mál bara ef
smokkurinn fylgir jáinu.
Stígamótskonur, samtök alnæm-
issmitaðra og landlæknisembættið
hafa þannig í blóra við vilja margra
foreldra hvatt unghnga til kynlífs
með smokkagjöfum á útihátíðum.
StóðUfsuppUfun íslenskra ung-
menna á útihátíðum hefur þannig
fengið opinberan réttlætisstimpfl. Já,
svona er ísland í dag!
Húsbréf með ríkisábyrgð
Tryggvi Bjarnason skrifar:
Eg skírskota til greinar í DV undir
heitinu Húsbréf með ríkisábyrgð. Ég
er innilega sammála því að ríkis-
ábyrgð verði afnumin vegna þess að
það eru þau bréf sem sprengt hafa
verðlagskerfið í landinu.
Dæmi um það má taka frá árinu
1987 þegar húsbréfin voru sett á
markaðinn. í mars 1987 kostaði 3-4
herbergja íbúö, tilbúin undir tréverk,
u.þ.b. 1.830 þúsund. Af því fékkst það
sem þá var kallað veðdeUdarlán, 740
þúsund. Sama íbúð, sem þá var óseld
í sept. sama ár, kostaði 2.360 þúsund.
Þetta er 78% hækkun á 6 mánuðum.
- Þetta heföi aldrei orðið ef húsbréf
væru afgreidd í viðskiptabanka
hvers og eins.
Enn eitt dæmi frá árinu 1993. - Það
er um 4 herb. íbúð í eldri blokk, guU-
faUeg og vel hönnuð. Ásett verð er
6.500 þúsund. Þar af 2.300 þúsund í
húsbréfum. Sams konar íbúö, sama
staðsetning innan blokkar (en í ann-
arri blokk), var verðlögð á 8.300 -
8.500 þúsund, þar af 5.200 þúsund í
húsbréfum. Lítið var lagt í þá íbúð
og ef miðað er við fyrra íbúðarverð
ætti sú síðarnefnda aö kosta 5.800 -
6.100 þúsund.
Hvað gerir þennan mikla mismun
tU hækkunar? - Kannski nýbreytnin
sé vegna EES?
Ónýtir vegir eru líka mannleg mistök
Bilveltan á þjóðvegi eitt, á Vatnsskarði við Bólstaöarhlíðarbrekkuna.
Guðm. Gunnarsson skrifar:
Vegagerð ríkisins hefur alltaf verið
dáUtið undarlegt fyrirbæri. Ég man
aldrei eftir því að sú stofnun hafi
nokkru sinni borið viö að taka á sig
mistök eða segja verk sín öðru vísi
en til fyrirmyndar, sama um hvaða
vegarkafla rætt er. - Núna var tU
umræðu kaflaskrattinn við Bólstað-
arhlíð þar sem rútubflUnn valt sl.
laugardagsmorgun.
Nú ætla ég á engan hátt að fara að
deUa um það við Vegagerð ríkisins
hvort bflveltan slæma var að kenna
vegarkantinum, sem ég tel þó að lát-
ið hafi undan, eða hvort hér sé um
mannleg mistök að ræða hjá öku-
manni rútunnar. Hvort tveggja hefur
oftar en ekki valdið slysi. Hitt vU ég
segja að hafi vegarkanturinn látið
uridan er þar líka um mannleg mis-
tök að ræða. - Eöa á ekki kantur
þjóðvegar að vera jafn styrkur og
vegurinn sjálfur? Ég hefði haldið
það. Jafnvel styrkari.
Á einum stað í frétt um máUð segir
einn verkstjóri Vegargerðar rUdsins,
orðrétt: „Ég held að þarna hafi bara
orðiö mannleg mistök. Hann (þ.e.
bflstjórinn; innskot mitt) hefur ekki
varað sig á því hvað hann var kom-
inn utarlega sem sést á fórunum þeg-
ar hann er kominn 4 tommur ofan í
kantinn áöur en hann veltur." Ef
rétt er hjá talsmanni Vegagerðar rík-
isins að rútan hafl verið komin 4
tommur ofan í vegkantinn þá er sá
kantur ekki traustur. Sem sé, mann-
leg mistök í vegagerð
Og að setja fram sem rök: „Auk
þess sem þetta er þjóðvegur eitt og
þarna fara á annað þúsund bílar á
dag...“ - Það gefur veginum engan
sérstakan gæðastimpfl þótt vegurinn
sé þjóðvegur eitt. Á þann veg aUan
er ekki enn konúð bundiö sUtlag. Á
meðan er afgangurinn ekki annað en
óvegur með öUum sínum mannlegu
mistökum sem þar er að fmna.
Ágúst Guðmundsson hringdi:
I DV-grein 2. ágúst sl. fullyrti
Jóna Valgerður Kristjánsdóttir,
alþm. Kvennalistans, að hver
Vestíirðingur hefði árum saman
)agt tífalt meiri gjaldeyristekjur
til þjóðarbúsins en hver Reykvík-
ingur. Mér dettur ekki í hug að
þessi fullyrðing þíngmannsins
standist. Þaö eru fleiri en Vest-
firðingar sem með lífsbaráttu
sinni aíla þjóöarbúinu mikUla
tekna. - Ég er undrandi ef ein-
hver þingmanna Reykvíkinga
svarar ekki þessari fuUyrðingu
Jónu Valgerðar, fuUyrðingu sem
ég vil meina að sé fleipur eitt
AfstaöantilESB:
vexásmegin
Sigurður Jóhannesson skrifar.
Það er einkar eftirtektarvert
hvernig afstaða margra þing-
manna hefur breyst í afstöðunni
tfl ESB. Eftir að Davíö Oddsson
forsætisráðherra hefur tekiö
skýra afstöðu gegn umsókn að
ESB að sinni bregður svo viö að
mörgum þingmönnum vex ás-
megin vegna afstöðu forsætisráð-
herra og lýsa nú yfir hver eftir
annan að þeir séu alfarið á móti
aðild aö ESB. Þetta á ekki síst við
þingmenn sjálfstæðismanna og
suma kratana )Um (reyndar að-
eins þá sem er sama þótt þeir
stuði formann sinn úr því sem
komíð er).
bíla-eða engan
örn hringdi:
Lagasetningar hjá okkur ís-
lendingum eru stundum ansi
gloppóttar. Hvernig datt mönn-
um í hug að skylda ökumenn lít-
iUa fólksbila til að nota öryggis-
belti á meöan heflu rúturnar
þurfa ekki á þeirn að halda? Eða
þá leigubílstjóramir sem eru
undanþegnir notkun öryggis-
belta - og að sögn vegna hættu á
að farþegi í aftursæti nái hálstaki
á bflstjóranum í akstri!!! Svona
lagasetningar ganga ekki neins
staðar tU lengdar. Ekki einu sinni
á íslandi. Annaðhvort verður ör-
yggisbeltanotkun lögleidd í aUa
bfla eða engan.
Atli hringdi:
Haflnn er undirbúningur
; stjómmálaflokkanna fyrir haust-
kosningar. Og um leið líta menn
gjarnan til prófkjöranna vinsælu.
Einhver kökkur virðist samt
kominn í háls þeirra sem inntir
eru eftir þeim. Ekki mun vænk-
ast hagur Alþýðuflokksins við aö
sleppa prófkjöri. Tímaskortur er
ekki nein afsökun lengur. Ávinn-
ingur Sjálfstæöisflokksins hefur
ávaUt verið fólginn aö hluta tU í
prófkjöri svo ekki lætur maður
sér detta í hug að prófkjör verði
sniðgengin þar á bæ.
Skólavörðustíg
Jóhann Jóhannsson hringdi:
Rétt fyrir kl. 18 sl. fimmtudag
var ég á leiö niður Skólavöröustíg
á reiðhjóli. Við gatnamót Klapp-
arstigs ók ljósblá bifreiö (af
Honda-gerð aö ég tel) utan í mig
þannig að ég féll á gangstéttina.
Hjón voru í bifreiðinni og stans-
aöi ökumaöur. Hann spurði hvort
ég hefði slasast Ég kvaö nei við
og hélt áfram, sem og bifreiöín.
Síðarkom í ljós aö ég hafði meiðst
talsvert. Ég þyrfti því að ná tali
afökumanni bílsins og bið hann
hafa samband við mig í síma
11396. : -