Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1995, Side 12

12
MÁNUDAGUR 2. JANÚAR 1995
Spumingin
Lesendur
Amstur og umbun ráðherrafrúa:
ÁTVR-forstjóri dæmir í málinu
Guðrún Jóhannesdóttir skrifar:
Tvær á móti einni; utanríkisráð-
herrafrúin á móti forsætisráðherra-
frú og umhverfisráðherrafrú. Tvær
síðgmefndu taka ekki dagpeninga
nema í opinberum ferðum ráðherra,
sú fyrstnefnda vill fuilt gjald fyrir
amstur sitt og engar refjar. - Rás 2
sá ástæðu til að kalla til forstjóra
ÁTVR einn morguninn fyrir stuttu
og biðja hann að leggja mat sitt á
dagpeningamál ráðherrafrúa. -
Hann kvað upp þann dóm að makar
ráðherra ynnu ákveðin störf í þágu
þjóðarinnar og væru þess eðlis að
þeim bæri endurgjald í einhverju
fonni fyrir. - Þetta var nú viska í lagi!
ÁTVR-forstjórinn hafði líka, í ráðu-
neytistíð sinni, séð maka ráðherra
taka á móti gestum og hafa ofan af
fyrir þeim, líka koma í stað bílstjóra
ráðherra! Fyrir þetta hafði engin
greiðsla komið! Dagpeningar til ráð-
herramaka væru sáralitil uppbót fyr-
ir það amstur sem þessum störfum
fylgir. Auk sem það væri óeðlilegt
að ráðherra væri einn síns hðs í ferð-
um sínum erlendis.
Sjaldan eða aldrei hef ég heyrt ann-
að eins rugl og samtíning eins og
útlistun ÁTVR-forstjórans um amst-
ur ráðherrafrúa og umbun fyrir það
eitt að vera giftar ráðherrum í lýð-
veldinu íslandi.
Hvað finnst þér um valið á
íþróttamanni ársins?
(Magnúsi Scheving)
Oddsteinn Gislason: Mér finnst það
mjög gott.
Arne Olsen: Ég er fyllilega sammála.
Hann er verðugur fulltrúi.
Sæmundur Óskarsson: Hann á þetta
skihð.
Lýður Óskar Haraldsson: Ekkert
sérstakt.
Anna Sigríður Ólafsdóttir og Egill
Friðrik Ólafsson: Mjög fint.
Bjarni Helgason: Ég er ánægður með
það.
Árið 1995 fyrir okkur íslendinga:
Úrslitaár um
marga hluti
Garðar Jónsson skrifar:
Þeir tímar koma stundum að mér
finnst ég mega til með að leggja orð
í belg um þjóðarsáhna og þá einna
helst um þá þætti sem snúa að af-
komu okkar sem þjóðar og hvað
framtíðin kunni að bera í skauti sér
miðað við það sem að okkur er rétt
í formi upplýsinga af stjórnvöldum
og efnahagsfræðingmn hverju sinni.
Nú um skeið hefur því t.d. verið
haldið að okkur landsmönnum að við
séum nánast að komast yfir efna-
hagsörðugleikana, uppsveifla hafi
verið að myndast og nú sé hagvöxtur
jafnvel meiri en nokkru sinni og
megi í þvi efni leita aht aftur til árs-
ins 1987. Auk þess sem sjávarafli
hafi aldrei verið verðmeiri og það
þótt þorskaflinn hafi ekki verið minni
sl. 44 ár eða síðan 1950. Þetta síðasta
er en nú næsta ótrúlegt en aflaskýrsl-
ur og uppgjör vegna útflutningstekna
sýna þetta svart á hvítu.
Sumt sannfærist maður um auð-
veldlega, annað leggur maður síður
trúnað á, nema sannreyna hlutina
fyrst. Tölum eins og t.d. um verð-
mæti sjávarafla trúir maður vegna
þess aö þær eru yfir hið hðna og því
staðreynd. Erfiðara er að trúa tölum
rnn framtíðina, eða spádómum, jafn-
vel þótt komi frá ábyrgum aðilum.
Hvaða aðilar eða stofnanir eru það?
Eða er hægt.að ábyrgjast framtíðina?
Rikisstjórn Davíðs Oddssonar. - Tekst forsætisráðherra það sem margir
myndu telja hið ógerlega?
Ég tel þó að árið 1995 verði úrshta-
ár fyrir okkur íslendinga og það um
marga hluti. - Ef árið 1995 á að verða
ár uppsveiflunnar, eins og látið hefur
verið hggja að undanfamar vilíur,
þá hlýtur líka flest að verða að rúha
óbreytt og óhindrað, aht frá áramót-
um. Eða megum við e.t.v. við vinnu-
stöðvunum hjá öðrum launastéttum
á borð við verkfah sjúkrahða? Og
megum við hka við áframhaldandi
deilum út af veiðisvæðum í norður-
höfum á sama tíma og htið sem ekk-
ert veiðist af þorski á nærmiðum?
Þessi og önnur skyld atriði eru þau
sem leysa þarf strax í ársbyrjun th
þess að nokkur von sé th þess að
árið 1995 geti orðið ár uppsveiilunnar
á íslandi. Tíminn er auðvitað sá vafa-
samasti th samningagerðar nú þegar
aðeins eru rúmir 3 mánuðir th kosn-
inga. - Ef hins vegar núverandi vald-
höfum, með forsætisráðherra í farar-
broddi, tekst að ná annarri þjóðar-
sátt í launamálum með einhverjum
tilhhðrunum, t.d. í skattamálum, þá
hefur sá sami forsætisráðherra unn-
ið sér sess sem forsætisráðherra í
næstu ríkisstjóm. Og jafnvel þeirri
þamæstu ef svo vih verkast.
„H víti dauðinn“ - frábær fróðleikur
Ragnar skrifar:
í Sjónvarpinu hinn 28. des. var
ágæt dagskrá og mun betri en nokk-
um jóladaganna. Meðal efnis þennan
dag var leikin mynd (eins konar
heimildarmynd) um baráttuna við
berklana hér á landi. „Hvíti dauð-
inn“ nefndist sjálf myndin sem var
saga sjúkhnga, yfirlæknisins, hins
mikhhæfa og virta læknis, Helga Ing-
varssonar, og aðstöðu og ástands
helsta vígisins í baráttunni, Vífils-
staða, á ámnum 1951-52.
Áður en myndin hófst var kynntur
sögulegur inngangur um þennan
voðalega sjúkdóm sem á árum áöur
hafði tekið fjöldann ahan af fólki
heljartökum og leitt til dauða. Rætt
var við fyrrverandi sjúkhnga og
fleiri, m.a. dóttur Helga læknis.
Ánægjulegt að sjá og heyra frá Guð-
rúnu dóttur hans, svo skýrri og
greindri konu og fyrrvemdi kennara
og skólastýru Kvennaskólans.
En th að gera langt mál litlu styttra
þá var hér vel að verki staðið að
mínum dómi. Mikih og frábær fróð-
leikur um tímabil sem margir hér
minnast ekki lengur nema af af-
spum. Lyfið góða sem Helga lækni
. tókst að ná erlendis frá varö lífsbjörg
margra. En áður var oft þrautalend-
ingin að senda sjúklinga th Akur-
eyrar th að undirgangast svokallaða
höggningu hjá Guðmundi Karh Pét-
urssyni sem nú er látinn. Hann var
einnig frábær baráttumaður gegn
berklunum svo og Oddur Ólafsson
og enn fleiri góðir drengir á þessum
tímum.
Berklarnir eru ekki útdauðir og
mörgum hinna nýrri lyfja, sem eiga
að sjá við voðanum í dag, hafa berkl-
amir séð við sjálfir og enn er þörf
fyrir vökula baráttu gegn þessum
fyrrum landlæga sjúkdómi hér sem
annars staðar. Hafl Sjónvarpiö og
aðrir aðstandendur myndarinnar
um „Hvíta dauðann" þökk fyrir
framtakið og framsetninguna.
Hringið í síma
millikl. 14 og 16
eða skrifið
Vífilsstaðaspítalinn. - Helsta vígið í baráttunni gegn berklunum á árum áður.
I>V
GATT-samkomulagiö:
Ekkisopiðkálið
Einar Ámason skrifar:
Þótt samkomulag hafi nú náðst
um GATT-máhð á Alþingi, nær
það aðeins th afgreiðslu þess frá
þingflokkunum um fullgUdingu
samningsins. Eftir er að semja
innlenda löggjöf um aht það sem
varöar ffjáls viðskipti og inn-
flutning á matvöram, ekki síst
landbúnaðarvörum. Fyrr verður
enginn ávinningur af þessu sam-
komulagi. Það er því rétt hjá ut-
anríkisráðherra, að hér er ekki
sopið káhð, og vafasamt hvemig
málinu verður siglt í höfn svo
landsmenn geti vel við unað.
Ennberst
Sophiaein
Runólfur hringdi:
Enn heyrum við af máh Sophiu
Hansen, og enn er hún ein í bar-
áttunni fyrir rétti sínum sem þó
hefur verið dæmdur henni í vil
hvað varðar umgengnisrétt við
dætur sínar. Tyrknesk yfirvöld
virðast sniðganga vísvitandi að
fylgja þessuni rétti eftir með
hörku. Ég tel að nú sé komið að
því að gera þetta viökvæma mál
að opinbem millirlkjamáli milh
íslands og Tyrklands og gera
heiminum ljóst að í Tyrklandi er
ekki nokkur vhji fyrir að fram-
fylgja þessu réttlætismáli. - Hér
verður að taka á af fuhum þunga.
Baráttan um
brauðið
*
Matthildur Matthíasdóttir skrifar:
Nú er hörð kjarabarátta í nánd
og er enginn' vafi á því að hart
verður barist og mikil átök munu
eiga sér stað. Það undrar reyndar
engan heilvita mann, þar sem
kjarasamningar hafa verið
hundsaðir svo mánuðum skiptir,
saman ber baráttumál sjúkraliða,
og sem á sér enga hhðstæðu í
sögunni á þessari tæknivæddu
öld. Baráttu sem sýnd hefitr verið
svo mikh óbhgirni og hroki. Ég
vh hvetja alla hugsandi og rétt-
sýna menn til að standa saman
sem ein hehd í komandi kjarabar-
áttu. Munum aö saraeinðir stönd- n
um við en sundraðir fóllum við."
Hagkvæmari
ferðamáti
erlendis
Rósa skrifar:
Ég tek undir meö Siguijóni
Ámasyni sem skrifaði lesenda-
bréf í DV 28. des. sL Hann hvatti
íslenskar ferðaskrifstofur til að
bjóða ferðir, einkum tíl sólar-
landa á lægra verði en almennt
hefur ght, m.a. með því að bjóða
lestarferðir erlendis frá þeim
stöðum sem áætlunarflug héðan
endar. Finna má ódýrar ferðir
með járnbrautum og jafnvel ferj-
um, t.d. frá Englandi, til fiölsóttra
baðstrandarstaða á Spáni (Sant-
ander) og víðar. Með jámbraut
th Miðjarðarhafslanda Frakk-
lands o.s.frv. - Þetta er auðvelt
ef vifii er fyrir hendi.
Bjórauglýsingar
R.S.E. skrifar:
Maður stendur undrandi eftír
þegar verið er að fiargviðrast yfir
því að einhver auglýsing um
áfengan bjór hafi slæöst inn í bíó-
auglýsingu. Eins og það sé eitt-
hvað nýtt að áfengur bjór eða vín,
eða þá tóbak, sé auglýst opinber-
lega hér á landi! Era ekki öll er-
lend blöð og tímarit fuh af þess-
um auglýsingum? Það eru bara
íslendingar sem ekki mega aug-
lýsa, útlendingar mega auglýsa!
Hvers konar lög búum við eigin-
lega við?