Þjóðviljinn - 24.12.1948, Blaðsíða 11

JÓÍin-lMS..
ÞJÓÐVILJINN

fór strax af engjunum ó marga bæi, en enginn viidi
,selja. kú. Morguninn eftir fór 'hann kl. að ganga.sex
,að sækja hesta og yísaði mér á vin sinn einn til að
. útvega mér einhverja kú. Fengi ég enga sagði hann
Vað ég skyldi koma við hjá sér í bakaleiðinni.
. .Það yarð úr að ég keypti jafndýra kú og áður, en
mikjiu betri. ..H.ún komst hjá mér í 24 merkur og allar
mínar kýr . eru út af ihenni■ komnar. Það. var því
mesta happið í mínum búskap að missa beljuna.
Ræðst í að kaupa jörð
— Varstu lengi þarna í Ihúsmennsku?
— Eg var þarna húsmaður d 6 ár. Af Páli Ólafs-
syni og. konu. hans, Arndísi Pétursdóttur Eggerz hef
ég ékki nema gott að segja.
' Eg smáfjölgaði skepnum, svo útlitið varð dálítið líf-
,.yænlegra.,Þegar sr. Páll fór vestur á Vestfirði byggði
.hann mér jörðina til lífstíðar.
Árið 1910 réðist ég í kaup á jörðinni. Kaupverðið
var 1200 kr. Hún var afarlélegt kot. 50 hesta tún, allt
kargaþýfi. Nú gefur túnið af sér 400 hesta; allt slegið
með sláttuvél. Það var seinlegt verk að slétta með
gamla laginu, en ofan af öllu gamla túninu risti ég
með spaða. .Svp fórum við að fá vélar til að vinna
með. , i Y.
— Já,.og. það var fyrst og fremst Guðjóns verk,
skaut vinur hans inn í. — Segðu mér eitthvað af þyí,
bætti. ég .við. „r.
— Ja. það er .rétt að ég var formaður Búnaðarfé-
lagsins í 11 ár og reyndi að fylgjast með nýungum
og framförum, og flest af þvd sem ég kom upp með
var samþykkt. Búnaðarfélagið okkar var líka fyrsta
búnaðarfélagið á þessum slóðum, sem fékk dráttar-
vél og ei.tt af þeim fyrstu, sem fékk vinnsluvélar, al~
mennt, Eg var Ííka einn af þeim, er kom þvá til leið-
ar. að, sparisjóðux’inn styrikti búnaðarfélagið með 1000
kr. styrk. .-^-.Það sótti ég ekki um fyrir sjálfan mig
og gat því fylgt því eftir, en ég var einn af stofn-
endum sparisjóðsins.
— Fékkstu •n;okkúr laun fyrir störf þín fyrir bún-
aðarfélagið?
— Neý engin laun önnur en ferðakostnað, en öll
árin fór ég vestur á ísafjörð á búnaðarsambandsfund.
Þær vetrarferðir voru stundum erfiðar yfir fjallveg-
ina á Vestfjörðum í hríðarbyljum, en ég hafði samt
mikla ánægju af þeim, því ég bitti gamla vini mína
og það var hressandi að ræða um það er áunnizt
Bráðum kom blessuð jólin
börnin fara að hlakka til.
Allir fá þá eitthvað fallegt,
í það minnsta kerti og spil.
Hvað það verður veit nú enginn,
vandi er um slíkt að spá,
en eitt er víst, að alltaf verður
ákaflega gaman þá.