Þjóðviljinn - 24.12.1948, Blaðsíða 15

Þ JÖÐVIL JINN
J$n 1.948
ferSínVii minni vestur. Það var veturinn 1883. Eg
var þá á 16. árinu Þá fóru allir vestur að Djúpi,
sem vettlingi gátu valdið til að bjarga sér. Við fórum
þá'sex frá sama bænum, (það var tvíbýli).
Við fórum frá Bakkastekk, skammt fyrir innan
Ljótunnarstaði, 18 saman á tveim bátum og rérum
inn í Steingrímsfjörð og inn að Hrófbergi í Stein-
grímsfirði. Við fórum af stað snemma morguns og
'komum ekki fyrr en um nóttina að Hrófbergi eftir
16rr-17 stunda ferð. Við settum bátana og leituðum
síðan. náttstaðar í fjárhúsi. Það var 'hörkufrost og
opið með tóftardyrunum, trekkur í gegn og því mjög
kalt í húsinu um nóttina. Um morguninn fengum
viði.ágætar mþttökur á bænum, heitt .kaffij en átum
okkar' eigið nesti. Frá Hróf'bergi íórum við að Hól-
um í Staðardal Þar <bjó Steingrímur, ágætur maður."
Við fórum styztu leið — yfir Hólatagl, en þar uppi
várj gaddúr og höfðu flestir skíðasleða.
Á Sótávörðuhæð á miðri Steingrímsfjarðanheiði fer
að' halla vestúr af og þar settumst við á sleðana.
Húsbóndi minn var fararstjóri. Þegar kom niður
undir Lágadal stöðvaði hann hópinn til þess að vita
hvernig .gengi. Kom þá í. ljós að einn manninn vant-
aði. Voru þá sendir tveir Ólafar, Ólafur Jónsson á
Ljótunnarstöðum og Ólafur nokkur innan úr Hrúta-
fifði, til að leita mannsins. Fundu þeir hann, hafði
hanp <þá bæði iýnt sleða sínum og vettlingum. Héld-
um við síðan að Lágadal og lágum þar lí heyhlöðu
, um nóttina. Það var ógurlega köld vist fyrir löður-
ýsveitta menn að setjast þar að. Um morguninn feng-
um við káffi’á bænum,
-. Dáginn eftir vorum við komnir 'það neðarlega í
jf^ggðina að orðið var svo autt að við gátum ekki
diegið sleðana. Fengum við þá hesta undir farang-
urinn út á Langadalsströnd. Á Hamri fengum við
-þát. Böskustu mennirnir voru látnir róa farangrin-
um, en ál'lir stráklingarnir voru látnir ganga inn fyr-
il'ir, kriTfgúm Kaldalón og út að svonefndum Bæjum
• í Unaðsdal. Við komum þangað seint um kvöldið og
var skíþt' á'bæina. Við fengum einhverja hressingu
um kyöldið, en enga um morguninn. Nestið okkar
var allt í bátnum! Þaðari gengum við út í Unaðsdal.
v Alílr ætluðum við í Æðey og fórum þangað á báti.
Þétta var á skírdag og það er í eina skiptið á æv-
inni, sem ég minnist iþess að mér var illa við hús-
lestur, en þegar við komum í Æðey var verið að
lesa húslesturinn, og við fengum ekkert að éta fyrr
en honum var lokið. Eg minnist þess ekki að hafa
15
Á norðurhorni Hrútafells. Sér niður í dalinn, er liggur.
milli þess og Langjökuls, og yfir á Langjökul.
orðið þreyttari né svengri á ævinni en í þetta skipti. ~
Þetta var byrjunin á leið minni út í heiminn.
f
Þrjár vikur á leiðinni úr Dölum
að Djúpi
— Segðu mér eitthvað fleira af vetrarferðum þín-
um.
— Kannske ég segi þér þá frá næstu ferðinni. Það
var árið eftir á þorra. Við fórum að Dönustöðum í
Laxárdal og daginn eftir komumst við að Leysingja- -
stöðum í Hvammssveit, Það var mikil útsynnings-
tíð og færðin mjög vond. Þriðja daginn fórum við að
Hvítadal í Saurbæ til Guðbrandar er þar 'bjó, Færð-
in á Svínadal var voðaleg. Alltaf snjór í mitt lær.i.
Eg var yngstur í hópnum og bar 30 pund. Þaðan
fórum við að Tjaldanesi og sjóveg yfir að Króks- í
fjarðarnesi og fengum hinar beztu móttökur hjá
Ólafi Næst fórum við að Kinnarstöðum 'í Reyk-
hólasveit og þaðan að Hjöllum í Þorskafirði.
Þegar þangað var komið þótti ráðlegast til að rata
að fara ekki Kollabúðardal, fara heldur Fjalldali. ;
Færðin var enn slæm, snjórinn var oft í hné. Við
hvíldum okkur í sæluhúsi á leiðinni. Það var hurð-
arlaust og urðum við að skríða inn. Komum þangað
löðursveittir og uppgefnir. Það var farið að rökkva
og leiðin ekki hálfnuð. Það var ráðgazt um hvort yið,'|
ættum að setjast að eða halda áfram. Þótt við va&irL:
um löðursveittir voru skórnir okkar gaddfrosnir-;prg§
við treystumst ekki til að halda á okkur hita um