Þjóðviljinn - 26.03.1970, Blaðsíða 14

14 SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fltmmtudaeur 26. marz 1970.
— Skrúfa fyrir? Viiljið tér að
ég lofci fyrir rafmaignið?
— Krakfcarnir verða fyrir svo
máfcluim vonbrigðum. Hún leit á
hann naeð sektarsvip og honum
var svo undarleiga innantorjósits.
— Ég var búin að lofa beim
að kveifcja bái, en bað er ein-
hvem veginn ekkert púður íbvi,
ef raiímiagnið er á.
— Jæja bá, eins og þér viljið,
gat hann loks stunið upp og
skrúfaði stofnöryggið úr.
Útvairpið þagnaði og frú And-
erson heyröi Lillu hrópa úti í
garðinium. Við baðfcarið stóð
bamið og veifaði kaffikatlinum
í örvæntingu.
— Mamima, miamima, hann er
fastur í stútnum!
Frú Anderson stafcfc stútnum
upp í miunninn og blés og með
dálitlum smeln losnaði fisfcur-
inn og rann aftu-r niður í bað-
karið. Hann sýndist hinn hress-
asti.
Krakkamiir voru famir að
safna eldiviði í bálið. Þiað var
af nógu að tafca. Alls staðar lágiu
spýtur og timburbútar. Ra.f-
maignsmaðurinn sitikaði aftur nið-
ur að hiiðinu.
Þegar hann kom að póstkass-
anum nam hann snöggieiga stað-
air og opnaði kassann, starði nið-
ur í hann oig flýtti sér leiðar
sinnar. I>að var engu líkara en
hann hefði í hyggju að gera lög-
regllunni aðvart.
— Tóma! hrópaði frú Andersen
í áttina að trénu. Það kom eklk-
ert svar, heyrðist aðeins hvísfc-
•ur í greinunum. Hún gekk nið-
ur að póstkassamum og dró upp
dauða hænuna.
— Æ, vesllin.gurinn! Hún þukl-
aði á henni og komst að raun
um að það var aðeins höfuðið
sem hafði orðið fyrir hnjaski.
Bömin tvö komu Maupandi.
— Það var Hermansen sem
ófc á hana í bílnuim. Ég sá
hvarnig hann sneri ti! stýrinu
tiH aö hitta hana, upplýsti Bog-
er með virðuleik.
— Það var gott að hann hitti,
þá þarf patotoi ekki að höggva
af henni hausinn. Og nú erum
við búin að fá í maitinn í dag.
Tóna! Hún kaflaði öign hærra og
tók upp brjóistaihaidara sem lá
undír trénu.
Tóna og Eirífcur komiu niður
úr trénu. Þau voru dálítið móð
og fötin fóru ekki allskostar vel
á þedm.. Tóna fór í pr.jónajakka
mömmunnar meðan hún vósalt
á einm greininni.
— Haldurðu að hana gruni
noikfcuð? Eiríkur var dádítið mið-
ur sín.
— Þú kemist að bví þegar þú
kcrnur niður.
— Vertu hér kyrr. Ég tala við
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
7
SKÁLDSAGA EFTIR
SIGBJÖRN HÖLMEBAKK:
inn að biðja þín?
■ — Ertu skrýtin?
— Það vantaði Mkia baira! Frú
Andersen létti sýnilega. — Patobi
hefur reyndar efcki gert það
heldur.
— Það er illlla gert af paibba,
saigði Tóna hneyksluð.
— Þú œttir að skammast þín
fyrir að tala svona um hann
patoiba þinn. Hún fór að undir-
búa bálið. Notalegur reykjarilm-
ur barst útum garðinn. Rétt á
eftdr kom krakfcaihópur asikvað-
andi; sennilega runnu þau á
reykinn,. Þau voru uppdubbuð
edns og fyrir þjóðhátíð og flóru
strax að birgja sig upp með
hænufjöðrum.
— Nei, hvað þið eruð fín„
sagði frú Andiersen.
— Við ætlum að opna Hteik-
völlinn, hrópuðu þau hvert upp
í annað.
— Það verður hiljónnílist, Lúðra-
svedt.
hana einn, sagði hann þungur á
brúnina. — Bíddu!
Hann tók sér stöðu fyrirfram-
an frú Andersien. Hún virti hann
ramnsafcandi fyrir sór.
— Da,ginn! saigði hann hressilega.
— Daginn!
Hann fesiti au,gun á dauðu
hænunni.
— Þaö er fína veðrið.
Frú Andersen kdnfcaði kolli.
— Hvemig var uppi? Heitt?
— Já, ofsahiti. Ég verð víst
að hlaupa! Skóiinn.
Hún horfði á hendumar á hon-
uim og á brjóstahaldarann sem
var mieð greinilegum fingraför-
urn.
— Ætlarðu ekfci að bvo þér
fyrst?
— Jú, kamnski dálítið vatn i
fésið . . .
Hún kimkaði kolli í átt að
bensiíndælunni og hamn élti.
Hann þvoðd sér uim hendumar
meðam hún dæfldi. Allan tímiann
virti hún hamn fyrir sér, rólega,
rannsaikandi, en án ailirar and-
úðar.
— Andlitið lifca!
Hann hlýddi og þvoði sér í
framian, en þegar hann fálmaði
eiftir vasaíklliút, rétti hún ho-nuim
brjóstahaidarann og eldrauður í
and'iiti fór hann að þurrka sér.
Þegar hanm rétti henni hamn loks
aftur, spurði hún formálalaust.
— Þykir þér vænt um hana?
— Já. Hann sagðd þetta hifcst-
andi og gerði sér líMlegan tií* að"
taka á rás, en. hún benti homum
að dæla. Hann hnyklkti stöng-
innii til og frá meðan hún neri
brjfóstahaldaranum undir vatns-
bununni.
— Þykir henni vænt um þig?
— Já. Hann saigði þetta ein-
beittur og ákveðinn en bætti sifð-
an við eins og hikandi. — Ég
held það.
— Það er bezt þú komir þér
af stað. Þegar hann va,r kom-
inn út a.ð hliði, kiallaðd hún til
hans.
— Þú getur komdð að borða
ef þú viilt. Við fáum hænsna-
steik!
— Kærar þakkir.
Frú Andersen horfði á efltir
honum og kírndi en amdílitið va,rð
svipþyngra þegar Tóna klömgr-
aðist niður úr trénu.
Tóna rak fótinn í hænuna með-
an móðirin hemgdi brjóstahald-
arann til þerris.
— Hvað er ég oft búin að
segja þér að Dáta nærfötin mínj í
friði!
Tóna flleyigði sér í fang móð-
urinnar, sem sitóð kyrr með
dótturinia í flaðmd sér oig ruiggaði
henni. — Krakikatojállfflar!
Svo settist hún í grasið og fór
að reyta hænuna.
— Annars Mkar mér eklki að
þið séuð að þesisu baima uppi.
Þið getið döttið niður oig háls-
brotnað!
— Hvar ættum við anmairs að
vera? Tóna lét fallast niður við
hliðina á henni. — Það er aills
staðar. fullt af kröklkum'.
— Þú ættir að sikammast þín
fyrir að tala svona. Frú Ander-
sen horfði á bömim sem vom
önnum kafin við að safna eldi-
viði í bálið. — Við sem höflum
þennan indæflis gairð. Huigsaðu
um hin greyin, sem hafa eldd
annað en sméigrasfllöt!
Hún gaut augunum að eskd-
trénu. þar sem rétt glli'tti í hengi-
rúmið sem bærðdst í gloiunni.
— Á minni tið héldum við
okfciur við jörðina!
— Þið paibbi?
— Við pabbi, j:á!
— Segðu mér frá því þegar
þú hittir hann. I fyrsta skipti.
Frú Andersen bandaði höfðinu
í átt aö bílflaikinu.
— I bíl, sagði Tóna vonsvik-
in.
— Þvættingur. Það var í veig-
arskurði. Ég var á hjóli og svo
sprakk hjá mér.
Frú Andersen sat þarna og
huigsaði sig um.
— Qg þarna sat ég í skurði
og tíndi puntstrá o>g vonaði að
einhver kæmi framlhjá,
— _Og þá kom pabtoi?
— í toílnum! Þá var hann siaflla-
flínn. Alvag gljáandi.,
— Bætti hann slömguna fýrir
þig?
— Nei. Hún brosti með srjáfltfiri
sér. — Við vorum þama a,Ifl,a
nóttina og snemma um morgun-
inn þegar sióflin kom upp fleygði
hann h-onurn inn í aftursætið. Og
svo óikum við heim.
— Hingað?
— Já. Hanm hafði keypt k,ram-
búðina af náunga sem fór á
hausinn. Hann fókk hana fyrir
næsturn efcki nei.tt, því að þá
vildi engiinn eiga heima hér út
frá. Þú getur ekfci ímyndað þér
hvað eftir var í hiílfliumuim. Kj'óla-
efni og postuliín og kex og nið-
ÚrfsÚðuýöriíÍv "Ög' 'Öiröýsn 'íáf öli.
Oklkuir leið stórkostlega í heilt
ár.
— Af hverju giftuð þið ykkur
efckii?
— Hjónabamdið er alvarflteigur
hlutur, Töna. Það endiar offltast
nær í hjónasfcilnaði og alfls kon-
ar leiðinduim.
— En það slkilja eklki alUir.
— Nei. Hún leit sem snöggvast
á tvær frúr sem gengu framihjá
úti á veginum. — Það er offlt
verst af öUu. Fólk gengur an
og hvæsir hvort á annað og
þykiist vera að gera bömunum
greiða. Það er ömurlegt að sjá
það. Hefði þa-ð bara ekiki verið
gift.
— Já, en þegar fóflki þykir
vænt hvoru um annað, þá á það
að gifta sig, siagði Tóna þrjózku-
lega.
— Hver seigir' það1?
— Eirfikur.
— Þú átt efcki að hlusta á
svona stráfcpjafcka! Og hvað á
hann eiginilega við? Er h-ann bú-
— Systir miín á að klippa á
smúruna, saigðd ungur miaöur mj ög
hreylkinn.
— Della, hún á bara að halda
á sikærunum.
— Hypjið yklkur þá héðan.
Hvað haldið þið að mömmur
ykkar segi ef þið atið ykkur út.
Þau rifust ögn um fjaðrimar.
Síðan þus,tu þau aftur útuim,
garðsMdðið.
— o
Emdalþátt Hermansen væri for-
maður í leikvallamefndinni, var
það samt sem áður frú Salvesen
sem hafði verið aðalldriffjöðurin.
125 g smjör
3 msk. kavíar
1 msk. rifinn laukur
Hrærið saman smjöri, lauk og I
kaviar. SkreytiS meS klipptum l
graslauk og notið á smurt J
brauð, með köldum eggjarétt-
um og steiktum fiski.
i-'l
Hrært smjör með mismunandi
bragðefnum gerir matinn fjöl- JL |
breyttari, fyllri og bragðbetri. J |
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓT.Ó-eldavélar af mörgum stærðium
og gerðufn. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆDI
IÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
K uppsvegi 62 - Sími 33069.
fiARPEX hreinsar gólfÉeppin á aBigaliragói
Fa
J ] BÍLALEIGA
'AJLUR
RAUÐARARSTIG 31
Vetmrútsalan
yfir.
VÖRUR Á GJAFVERÐI.
1i
5
Laugavegi 71 — Sími 20141.
stendur
GÓÐAR
Ó. L.

AURA FEIA
Dag- viku- og
mánaöargiald