Þjóðviljinn - 07.07.1970, Blaðsíða 6

'Á
0 SÍÐA — ÞJÓÐVXLJINSr' — ÞríðjudaBur 7. JÚE 1970.
\ 1
Sigríður Sæland, ljósmóðir, lík-
lega elzti þátttakandinn í ferð-
inni. /
Þessi iitla dama höndlaði fag-
urt guiiúr í happdrættinu.
Páll Bergþórsson segir frá Hús-
fcllingum.
, Við látum okkur sko ekkL.
Framhiald af 2. síðu.
skemimtillegiri sumairtflerð. sem
verðiur eflaust öilluim "bátttak-
endum miinnisstæd.
En nóg um það að sinni. Á
slaginu átta sniglaðist bíiallest-
in af stað í glampandi sól og
stillilogni. Bkki spiHti það fyr-
ir íerðaigleðinni og sumir fair-
arstjóramir létu saklausa veð-
urguðina liggja undir bví á-
mæli, að líkloga væru þeir
laumulkom/mair, þogar allltkæmi
til alls. Þetta imfa þeir trúlega
eikiki ltunnað við, ]>ví að síðar
uim daiginn skvettu þeir nokkr-
um sinmuim vænni giusu á
ferðatfóllkiið, jxinnig að JBarar-
stjóramir verða að vera var-
kárari í orðum næst.
Veðuiribliíðian hélzt allt upp á
Kaldadall. MiHIi þess, sem far-
airstjórar firæddu flólk umsaign-
fraeði, jarðfræði, lygis<>gur, póli-
tík og ail.it millli hiimiins og jarð-
ar, var lagið tekið hressilcga.
Sungu ungir og gaimMr jafnt
ættjarðarlög scm nýja oggamlla
sHaigaira, og sainnaöist þar, að
kenminig Jölkuls Jaikobsscnar um
oð hópsöngur í rútuim, sé út-
dautt fjmirbæri, er helber upp-
spuni.
I>að olil.i sumum heiliabmtuim,
að lögreglubíll fór fyrir bíia-
lestinini. Töldu suimiir, að þctta
stafaði af ótta yfirvalda við, að
þessá fimamilkni fjöldi ætlaiðiað
gera byltingu uppi í Borgiar-
firði, en það kom síöar á dag-
inm, að þetfca voru aðeins full-
trúar frá uimferðarilögregilunni,
sem fyligdust meö samkvaamt
beiðni Albýðuibandaloigsins og
höfðu umsjón með, að oklkeirt
uimferðaröniglbveiti skapaðist á
leiðinni.
1 Bcilabás var stanzaðstund-
arkom og áð í ilmandi
kjarri. Dró fólk upp nestismali
sína og fékk sér bita, en yngsta
kynslóðirf, sem átti ótrúiega
marga fúHtrúa í fcrðinni hent-
ist upp um hlíðar og ása eins
og kálfar á vordegi. Afratm var
hnlldið. og er ekið vair upp hjá
Meyjiaisæti, sáust fyrsfcu ógn-
andi skýin í ferðinni. I>au voru
nú ekiki teilrin mijög alvarliega
og ferðaigleðin réði ríkjuim eít-
ir som áður. Ýmisar saignir
tonigdar þossum stöðum voru
rilfjaðir' upp, m. a. sagan af
Skúla og Sörla, sem eitt sinn
geystust þessa leið á undan átta
hófabreinuim, og Jón gamili
Hreggiviðsson fék'k einnig sinn
skamjmt, en svo sem kunnugt
er, flár hann þesisa leið, þegar
Snæfríður lslandssól hafði leyst
hann é ÞingvöWum.
„Heldur vil ég
íslenzkt OK"
Gaimall vtfsulbotn er svohljóð-
andi:
Kvíði ég fyrir Kaldadal
kvölda tekur núna.
Þetta átti nú ekki beinlínis
við um innihaildið í tuttugu og
tveggjabílálesti nni, en bví mið-
ur byrgðu skýjabólstrar okkur
hið fagra útisýni yfir jöklana.
EinJwers staftar á milli Lang-
jökuls og Oks varð þessi vísa
111.
Þótt fáist ekki ferðalok,
þá finn ég sa.mt á mér,
að heldur vil ég íslenzkt Ok
en amerískan her.
Margir létu f.júka í kiviðling-
uim, en ©kiki er vitað til þess
að beinalkerllin.gin fræga á
Kaldadai hafi auðgaizt á þessum
stóra hópi, en það kom til af
því, að við hoimisóttuim. hana
ekki vegna siasons slkyggnis.
Bílalestin komst klakklaust
ytfir Kaldadal og slkömmu síð-
ar var stanzað í Húsatfe0sskógi.
Þar biðu dtokar góðir giesitir —
um 40 mamns úr kjördæmdnu
hans Jónasar Ámasonar, en
sjálfur bedð hann okkar í
Reylklholti. Hins vegar var
þama Ikominn Steinigrímur Páls-
son ásaimt fjölskyldiu sinni. í
fögrum hlíðum Húsatfelllsskógar
var áð góða stund stund, fólk
snæddd nesti og skoðaði um-
hverfið, en því næst var haldin
daigislkrá á danspalllinum; Guð-
mundur Böðvarsson skiáld frá
Kirkjubóli ávarpaði höpinn og
bouð hann velkominin og síðan
tólk Páll Bergþórsson veður-
fræöin.gur till málls, og rabbaði
um Húsafell og HúsfeMinga.
Vitnaöi hann mifcið í rit Krist-
leitfs frá Stóra-Kroppi, ogmælt-
ist vel eins og hains var von og
vísa. En ekiki tólkst honum að
bedta kunnáttu sinni til að hafa
hemiil á veðrinu, og við urðum
að stytta divöldna í HúsafeHls-
skógi vegna skýfallls, semBjöm
Th. Bjömsson kynndr ferðarinn-
ar, kaillaði raunar gróðrarskúr
og kvað eiiga vel við vaxandi
samtök eins og Alþýðubanda-
lagið. En margir höfðu látið
dagmálaglennuna villa um fyr-
ir sér og voru of illa búnir til
þess að mæta rigningumni.
1 Húsafelli gaÆst gott yfiriit
yfir hópinn, sem var hinn fjöl-
breytilegasti; taldi margt mætra
og kunmra Reyfcvíkinga, Kópa-
vogsbúa, KcDlvíkinga o. fll. Við
hittuim þarna meðail annars
Jón Eyjólllsson starfsmann
Þjóðloiiklhússins, seim eitt sinn
lék lík moð þeim ágæfcuimw að
nályktina lagði um allt leik-
húsið. Hann kvað þátttöku sína
í þessari för eklfci neinn pólli-
tískan stuðming við Alilþýðu-
bandallagið því að „óg férðast
mieð ölilum, Sjálfstæðismönnum,
Framsóknanmönnum og Mka
þessum kommúnistum“ eins og
hann saigði sjálfur. Ekki bar á
öðru en hópurimn hristist vel
sarnan, en sá er auðvitað til-
gangurinn með ferðalögium sem
þessum.
Bezti pípulagn-
ingamaðurinn
Afiram var haldið og nú var
förinmi hediáð að Hraumfossum,
þessu sérkennillega náttúrufyr-
irbrigði, sem fáir léfcu undir
höfuð leggjast að sfcoða. Sumir
genigu upp að Bamafossum, þar
sem Hvífcá felíluir með öllum
sínum vatnsþunga undir lítinn
steimboga. I>á var ekið um
Hálsasvedt, sem einn leiðsögu-
maiður tjáði okkur, að væri að-
alheimkynni NíaXista á lslandi,
og þar væru ednnig samtök á
móti gula kynstofninum, önn-
ur sinmar tegundar í heimdnum.
Loks blasti við Reyfchoit,
höfiuðból að fomu og nýju, sem
einu sinni ól sánn Snorra, en
á nú hug og hjairta Jónasar
Ámasonar. Þaæ tók þingmaður-
inn að sjálfsögðu á móti okkur
með fjölskyjkiu og búaliði á
imenntasetrinu.. Fyrst var Bimi
Þorsteinssyni gefið orðið, og af
sínum alkunna fróðleik og
skemimitilegheitum sagði hann
frá ýrasum hliðum á Snorra
gamJlai. Þá tók Jónas til máls,
bauð fóHkið vdlkomdð í kjör-
dæmi sdfct, en skýrði svo frá
ýtmsuim nýjum hliðum áSnorra,
sem fæstum munu kunnar. —
M.a. hetfur Snorri líklega verið
bezti pípulagningaimaður, sem
Islendinigar haía átt. Hann lét
sem kunnugt er leiða heittvatn
úr hvernuim Skriflu í Reyk-
holtstúni til Snorrailauigar, og
engin alf hinum 98 gráðum hit-
ans £ór forgörðuim á leiðinni.
Fyrir skömimu, llét Jónas leggja
vatn úr þessuim sama hver í
hús sitt, og með alilri þeirri
tækni, sem nútíminn býður
upp á í vatnsleiðsluimáium,
töpuðust heilar 7 gráður, áður
en vatnið komsit inn í krana
og ofna hjá Jónasi. Það má með
sanni segja að Snorra gamila
hafi verið ýlmdslegt til lista lagt.
Einhver gaukaði því að Jón-
asi, að tilvaiið væri að taka
lagið og synigja hið alkunna
viðlag arí dú airí dúa ded, a,ri
dú ari dáa og þar fram eftir
götum. Hánn tók þessu nú
heldur óMklega,, en bætti við,
að viðlagið hetfði breytzt dálítið
að undanfömu. Væri það svo-
hljóðandi:
Arí dú arí dúa dei
Arí dú arí dada
1 pólitík óttumst við ekki neitt
hvorki íhald framsókn né krata.
og svo datt honum nýtt í hug.
í stað dada í lok annarrar ljóð-
línu mætti syngja dista og þá
yrðu þær tvær síðustu ®vo-
hl jóðandi:
1 pólitík óttumst við ckki neitt,
og aillra sízt hannibalista.
Að sjálfsögðu var gerður góð-
ur rómur að þessu, en ekki var
lagið þó tekið fyrr en í bíilun-
um á ■heimleiðinni, I Reykholti
var Snoi-ralaug skoðuð svo og
jarðgöng Snorra og svo gægðist
Glatt var á hjalla í bílunum og lagið var óspart tekið, þegar far-
arstjórarnir tóku sér máihvíld.
blessuð sólin tfram á þessu
foma óðalssetri og að íslenzk-
um sið, sneri fólk andlitum sin-
um að henni og sólin skein
góða stund á þúsund Alþýðu-
bandalagsandlit í Reykholts-
túni.
Saumavél og
brauðrist
Fararstjórar höföu öðru að
sinna í þessari viðdvöl en léta
sólina verma sig. Þeir voru
önnum kafnir að sdnna happ-
drættiismálum, en fararstjóm
hafði efnt til myndarilegs fterða-
happdrættis með 50 myndarleg-
u.m vinningum og nam heildar-
verðmæti vinninga 100% af
verði allra útgefinna miða. Það
lætur að líkum að flestir vildu
taka þátt í þessu lukkuspili og
innan tíðar var hver miði seld-
ur. Ung stúlka, Halla Kjartans-
dóttir dró vinningsnúmer í
Reykholti, og lásu fararstjórar
þau upp á leiðinni suður. Voru
vinningar síðan afhentir í
Saurbæjarihlíðum og þar kom á
daginn, að tvær systur, Hólm-
fríður og Inga Sveinsdæfcur,
báðar af yngri sortinni, höfðu
dotfcið heldur betur í lukku-
pottinn. önnur krækti í aðal-
vinninginn, dýrindisisaumavél
að verðmæti 8900 krónur, en
hin hatfði vandaða brauðrist
með sér heim til Reykjavíkur.
1 Saurbæjarhlíðum var stopp-
að nokkra sbund, meðan vinn-
ingar vom aflhentir og sumir
skruppu niður fyrir vegarbrún
til að líta betur augum staðinn
þar sem Passíusálmamir urðu
til fyrir rúmum þremur öldum.
Loks var ekið í bæinn og radd-
böndin lítt spöruð síðasta spöl-
inn. Það var heldur betur upp-
lit á vegfarendum í borginni,
þegar þessi gríðarmikla bílalest
brunaði niður Suðurlandsbraut-
ina, og við borð lá, að hálfgert
öngþveiti myndaðist við Amar-
hól, þegar þúsund manns snör-
uðust út úr 22 rútum og mun
sumum hafa gengið háXferfið-
lega að ná í bíla sína og
komast í burtu. Ekki bar á
öðru en ánægjan, skini af
hverju andliti við komuna til
Reykjavíkur, þótt sumir væru
þreyttir eftir langa og stranga
ferð. Hötfðu margir orð á því,
að þeir skyldu sfco ekfci láta
sig vanta næst. Við fögnum
þeim oi'ðum og vonum jafn-
framt, að þá verði hægt að taka
alla þá með, sem þess æsfcja.
— gþe.
Hluti af mannfjöldanum í Húsafellsskógi.
„Fékk ég þessa stóru bók“.
K. S. L
Landsleikurinn
í .s. í.
klund — Dunmörk
fer fram í kvöld, þriðjudaginn 7. júlí, á Laugardals vellinum og hefst kl. 20.
Dómari: A. MacKenzie frá Skotlandi.
Línuverður: Magnús Pétursson og Valur Benediktsson.
Lúðrasveitin Svanur leikur írá kl. 19.15.
Aðgöngumiðar eru seldir úr sölutialdi við Útvegsbankann og við innganginn.
Nú verður það spennandi. — Athugið að leiknum verður ekki útvarpað!
KNATTSPYRNUSAMBAND ÍSLANDS ÍÞRÓTTAHÁTÍÐARNEFND í. S. í.
♦
í
i