Þjóðviljinn - 02.11.1972, Page 6
6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 2. nóvember 1972
DIOBVIUINN
MALGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson (áb.)
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson
A .
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur).
Askriftarverö kr. 225.00 á mánuöi.
Lausasöluverð kr. 15.00.
Prentun: Blaðaprent h.f.
GEIR VALDI FLOKKINN
Geir Hallgrimsson hefur ákveðið að
taka flokkinn fram yfir borgina. Það kem-
ur engum á óvart; fyrir siðustu borgar-
stjórnarkosningar i Reykjavik lýsti Geir
Hallgrimsson hug sinum til Reykvikinga
meði)vi að segja að hann vildi þvi aðeins
vera borgarstjóri að Sjálfstæðisflokkurinn
hlyti meirihluta; hann vildi vera borgar-
stjóri Sjálfstæðisflokksins. 1 siðustu
borgarstjórnarkosningum neitaði Geir
Hallgrimsson þó, að hugsanlegt væri að
hann léti af störfum borgarstjóra á miðju
yfirstandandi kjörtimabili. En það gerir
hann nú með góðri samvizku, að þvi er
hann greindi frá i afsagnarbréfi sinu til
borgarstjórnar, en játar jafnframt að
hann geti ekki sagt það ,,með góðri sam-
vizku við næstu borgarstjórnarkosningar”
að hann muni starfa áfram!
í afsagnarbréfi borgarstjórans kemur
fram, að hann tekur flokkinn fram yfir
borgina. Það játar hann hreinskilnislega
er hann segir að nú séu „ýmis þau
verkefni á sviði landsmála, bæði að þvi er
snertir þingstörf og flokksstörf” sem nú
taki hug sinn allan. Starfsmenn Reykja-
vikurborgar vita lika, að borgarstjórinn
hefur ekki gegnt embætti sinu sem skyldi
siðustu mánuðina. Hefur kveðið svo
rammt að þessu að borgarfulltrúar minni-
hlutaflokkanna hafa gagnrýnt það i al-
mennum umræðum i borgarstjórn, og
málgögn minnihlutaflokkanna hafa
krafizt þess itrekað að borgarstjórinn
segði af sér. Hann hefur nú orðið við þeim
kröfum og lætur senn af starfi. Er vafa-
samt, að borgarstjórar Sjálfstæðis-
flokksins hafi áður látið af störfum með
öllu svipminni hætti en Geir Hall-
grimsson.
Þjóðviljinn vill ennfremur gagnrýna er
borgarstjórinn hættir beinlinis með það
fyrir augum að geta i tæka tið fyrir næstu
borgarstjórnarkosningar kynnt nýjan
borgarstjóra Sjálfstæðisflokksins. í af-
sagnarbréfinu játar Geir borgarstjóri að
Sjálfstæðisflokkurinn vilji „tilnefna með
nokkrum fyrirvara fyrir næstu almennar
borgarstjórnarkosningar nýjan borgar-
stjóra”. Hér er Sjálfstæðisflokkurinn enn
að misnota aðstöðu sina i borgarstjórn.
Fyrst Sjálfstæðisflokkurinn kaus Geir
Hallgrimsson borgarstjóra fyrir tveimur
árum, eiga a.m.k. kjósendur þess flokks
heimtingu á þvi að hann sitji út kjörtima-
bilið. Og það er i hæsta máta ósæmilegt að
tilnefna nýjan borgarstjóra Sjálfstæðis-
flokksins löngu fyrir kosningar beinlinis
með það fyrir augum að styrkja stöðu
hans við næstu kosningar.
Geir Hallgrimsson mun nú kasta sér af
fullum þunga út i innanflokkserjurnar i
Sjálfstæðisflokknum, sem er þverklofinn
og hver höndin upp á móti annarri, Geir
kýs heldur að berjast innan flokks sins en
utan hans á vettvangi borgarmála. Vafa-
laust eru margir samherjar honum sam-
mála um að það sé meiri nauðsyn á honum
innan flokksins en utan. En skyldi það
hafa gerzt áður, að flokkur væri svo illa á
vegi staddur að kalla þyrfti til borgar-
stjórann i Reykjavik—beint úr starfi — til
þess að taka þátt i innanflokkserjum?
VIÐSKILNAÐUR VIÐREISNAR í VELFERÐARMÁLUM
Gylfi Þ. Gislason flytur nú tiðar fyrir-
spurnir á alþingi. Magnús Kjartansson
ráðherra hefur fagnað þeim áhuga, sem
skyndilega er komin upp hjá formanni
Alþýðuflokksins á margvíslegum vel-
ferðarmálum; ef svo héldi fram gæfi Gylfi
kærkomið tækifæri til þess að gera út-
tekt á viðreisninni og viðskilnaði
hennar á ýmsum sviðum. Greindi
Magnús Kjartansson frá þvi á alþingi i
fyrradag hversu ástandið væri nú alvar-
legt i áfengismálum: 39-50% þeirra sjúk-
linga sem lagðir eru inn á Kleppsspitalann
eru áfengissjúklingar. Svo litill áhugi var
á lausn þessara vandamála á viðreisnar-
árunum að þrátt fyrir ítrekaðan tillögu-
flutning um hækkun á framlagi til Gæzla-
vistarsjóðs, stóð það i stað á árunum 1964-
1970, en loks tókst stjórnarandstöðunni að
knýja fram hækkun upp i 12 milj. kr. 1971.
Við tilkomu vinstristjórnarinnar var
framlagið siðan hækkað strax i 20 milj. kr.
Þannig reyndist viðskilnaður við-
reisnarinnar á þessu sviði — og i vel-
ferðarmálum lét viðreisnarstjórnin eftir
sig óteljandi vandamál af svipuðu tagi.
ALÞINGI
Jónas Árnason:
Akkorðs- og bónusvinnan
kemur illa við eldra fólk
Viö umræður i neðri deild
alþingis um frumvarp til laga
um dvalarheimili aldraðra
kvaddi Jónas Arnason sér
hljóðs og sagði þá meðal
annars:
,,Núna fyrir fáeinum
minútum fékk ég boð um það
að köma hér út á ganginn og
tala við kunningja minn aldr-
aðan vestan af Snæfellsnesi.
Maður þessi er að verða 65 ára
gamall, en heilsufarslega illa
farinn eftir langan og
strangan vinnudag. og læknir-
inn hefur bannað honum að
vinna nema 4 tima á dag. Það
gæti hann sennilega, ef honum
stæði til boða „eðlileg vinna”,
eins og hann segir. En það
sem honum stendur til boða,
er að vinna eftir þvi akkorðs-
og bónuskerfi sem svo viða er
komíð á i fiskverkun. Þetta
er eitt af þvi sem kemur hart
niöur á öldruðu fólki, einn
þátturinn þar sem ómannúð-
legt viðhorf þjóðfélagsins i
keppni um peningana bitnar
æði hart á gömlu fólki, ekki
hvað sizt þvi fólki, sem er las-
burða.
Eg álit að þetta keppniskerfi
á vinnumarkaðnum þar sem
hinn ungi og friski stendur
bezt að vigi og nýtur beinlinis
forréttindastöðu, en hinn aldr-
aði ber mjög svo skarðan hlut
frá borði, ef hann getur þá
yfirleitt tekið þátt i keppninni,
þetta kerfi verður að takast til
athugunar og breytast til
mannúðlegri hátta."
Þóknun fyrir nefndastörf
Halldór E. Sigurðsson,
fjármálaráðherra svarði á
fundi sameinaðs þings í
gær 6 fyrirspurnum frá
Bjarna Guðnasyni. Fyrir-
spurnirnar voru þessar:
1) Er æskilegt, að fastir starfs-
menn i ráðuneytum sitji i allt að
16 nefndum, stjórnum og ráðum?
2) Með hliðsjón af þvi, að vitað
er, að meginhluti starfsins i lang-
flestum nefndum hvilir á einum
eða tveimur nefndarmönnum eða
jafnvel ritara nefndar einum, er
spurt, hvort nauðsyn nefndar-
skipunar sé könnuð hverju sinni
eða unnt sé að fela verkefnið
ákveðnum rikisstarfsmanni án
nefndarskipunar?
3) Er þess gætt, að eðlilegt hlut-
fall sé á milli tölu nefndarmanna
og umfangs þess verkefnis, sem
þeim er ætlað að vinna?
4) Með hliðsjón af þvi, að sumir
starfsmenn ráðuneyta þiggja
fjórðung miljónar króna eða
meira i þóknun fyrir nefndarstörf
er spurt hvaða reglum sé fylgt við
ákvörðun þóknunar fyrir slik
störf, sem vitað er að hljóta að
vera unnin að miklu eða öllu leyti
i vinnutima, sem hlutaðeigandi
starfsmaður tekur föst laun fyrir.
Hvað er gert til að tryggja, að
slikum reglum sé fylgt, séu þær
fyrir hendi?
5) Er ástæða til að launa rikis-
starfsmenn fyrir nefndarstörf
þegar þau falla undir þau verk-
svið, sem þeim er ætlað að vinna?
Hvaða reglur gilda um þetta efni?
6) Akveður hlutaðeigandi ráðu-
neyti eitt, hvaða þóknun skuli
greidd fyrir störf i nefndum,
stjórnum og ráðum, eða koma til
aðrir aðilar og þá hverjir? Hvað
er gert til að tryggja það, að eðli-
legt samræmi sé á milli vinnu
nefndarmanna og þóknunar til
þeirra?
Fjármálaráðherra skýrði frá
þvi aö yfirgnæfandi meirihluti af
'kostnaði við nefndir á vegum
rikisins væri frá tið fyrrverandi
rikisstjórnar. T.d. væri 98,4% af
kostnaöi við nefndir á vegum
menntamálaráðuneytisins frá
fyrri rikisstjórn og 97,5% af
kostnaði á vegum fjármálaráðu-
neytisins.
Fyrirspurn númer 1 svaraði
ráðherrann neitandi, en sagði, að
nefndarstörf gætu að visu verið
mjög misjöfn og það jafnvel verið
meira verk að sitja i einni nefnd
en 16.
Varðandi fyrirspurn tvö og þrjú
sagði ráðherrann, að ekki væri
hægt að finna neitt eðlilegt hlut-
fall milli tölu nefndarmanna og
umfangs verkefnis. Nefnd væri
oft sett saman með tilliti til þess
að fá fram sem flest sjónarmið.
Vegna fjórðu fyrirspurnar,
sagði ráðherrann, að mikið af
nefndarstörfum væri unnið utan
vinnutima án þess að þóknun
kæmi til fyrir aukavinnu.
Fimmtu spurningunni svaraði
ráðherrann neitandi, en taldi þó
að sérstök greiðsla yrði að koma
til, ef nefndarstörfin hefðu i för
með sér aukavinnu.
Um sjöttu spurninguna sagði
ráðherrann, að hagsýslustjóri og
deildarstjóri launadeildar fjár-
málaráðuneytisins gerðu tillögur
um þóknun fyrir nefndarstörf en
fulltrúi þess ráðuneytis, sem i
hlut ætti, væri með i ráðum.
Ráðherrann gat þess, aö þóknun
fyrir störf i þeim fastanefndum,
þar sem greiðslur væru hæstar
(svo sem bankaráð) hafi verið
ákveðnar löngu áður en sú
skipan var tekin upp sem nú
gildir, og breytast þær svo með
visitölu.
Halldór sagði ennfremur, að nú
væri unnið að nýskipan þessara
mála allra með það i huga, að
settar yrðu harðari reglur.