Þjóðviljinn - 27.03.1973, Blaðsíða 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 27. marz. 1973
Hjónin Gréta Þórarinsdóttir
og Engilbert Kolbeinsson
Fórust með
Sjöstjörnunni
Þann 1. marz fór fram minn-
ingarathöfn um hjónin Grétu
Þórarinsdóttur og Engilbert Kol-
beinsson. Okkur langar að minn-
ast þeira með örfáum orðum. A
stundum sem þessum er svo erfitt
að horfast í augu við veruleikann,
en þó yndislegt að eiga jafn bjart-
ar og góðar minningar og um þau
tvö. Það má segja að þau hafi
verið samvalin hjón, svo vönduð,
heiðvirð, glöð og góð. Þó voru
okkar kynni af Engilbert nánari,
þar serr. hann var okkar bernsku-
vinur og félagi. Og ljúfar eru þær
minningar er við lékum okkur
saman kátir krakkar á Strönd-
inni. Við munum hann sem kraft-
mikinn ljóshærðan og bláeygan
strák, sem alltaf var til i tuskið
við okkur, þótt við værum stelpur.
Við renndum okkur á skautum á
tjörnunum að Auðnum og Höfða
og ærsluðumst upp um tún og
móa, byggðum kofa og höfðum bú
sem ennþá stendur, en núna eru
ábúendurnir börnin okkar allra.
Við uxum úr grasi, giftumst og
stofnuðum alvörubú og leiðir
skildu um sinn, en aldrei slitnaði
strengur bernskuvináttunnar. Al-
vara lifsins kom og leikir hurfu
fyrir lifsbaráttunni. Svo fyrir
fimm árum dvöldum við systurn-
ar með börnin okkar sumarlangt
að Höfða. Þá kom hann oft við hjá
okkur til að grinast við gamla
leikfélaga og minnast bernsku-
brekanna yfir kaffibolla. Þá var
oft hlegið hressilega i gömlu bað-
stofunni,og þegar hann fór skildi
hann vanalega eftir vænan poka
og sagði glettnislega: „Þarna
hafið þið i soðið, stelpur”. Sama
viðkvæðið hjá Kolbeini föður hans
þegar hann kom úr róðri, enda
sögðum við oft að við hefðum
verið i fæði hjá þeim feðgum á
Auðnum þettá sumar. Og eitt er
vist að hlýtt er það vinarþel, sem
að okkur hefur snúið frá þvi
heimili.
Maðurinn getur ekki snúið baki
við örlögum sinum, hversu hörð
sem þau virðast. Foreldrar
þeirra Gétu og Engilberts, sem
nú sjá bak bak kærum syni og
dóttur og börn föður og móður,
þau munu minnast þess að Guð
sem gefur veitir likn og þraut og
vakir yfir. Berti og Gréta eru
komin yfir móðuna miklu, þau
munu lifa i hugum okkar sem tær
minning og veita birtu þeim, sem
áttu þá gleði að kynnast þeim.
Guð styrki og styðji fjölskyldur
þeirra og láti þau minnast þess að
öll hittumst við um siðir.
Með hjartans þakklæti l'yrir
samfylgdina.
1. marz fór fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju minningarathöfn
um skipverjana á mótorbátnum
Sjöstjörnunni frá Keflavik, er
fórst i hafinu á milli Islands og
Færeyja hinn ellefta febrúar sið-
astliðinn. Með skipinu fórust tiu
manns, og þar á meðal hjónin
Gréta Þórarinsdóttir og Engil-
bert Kolbeinsson skipstjóri.
Gréta og Berti, en svo var hann
kallaður af þeim er hann þekktu,
voru sambýlisfólk mitt allt sið-
astliðið ár. Gréta var fædd hinn
29. september árið 1945 i Hafnar-
firði. Foreldrar hennar voru þau
Anna Kristmundsdóttir frá
Brunnastöðum og Þórarinn Guð-
mundsson frá Skjaldarkoti á
Vatnsleysuströnd. Gréta ólst upp
hjá móður sinni og fósturföður
Hannesi Kristjánssyni frá Suður-
koti, sem reyndist henni sem
bezti faðir og leit á hana eins og
sinar eigin dætur. Berti var fædd-
ur hinn sjöunda september árið
1938 i Reykjakoti i ölfusi, en flutt-
ist á fyrsta ári með foreldrum
sinum að Auðnum á Vatnsleysu-
strönd. Foreldrar hans eru þau
hjónin Kapitola Sigurjónsdóttir
og Kolbeinn Guðmundsson, en
þau eru bæði Vestfirðingar að ætt.
Berti ólst upp i foreldrahúsum.
Hann var aðeins þrettán ára
gamall, þegar hann byrjaði að
stunda róðra með föður sinum.og
siðan hefur hann haft sjómennsku
að atvinnu, að undanskildum
þeim tveim vetrum, er hann var i
Stýrimannaskólanum i Reykja-
vik, en þaðan lauk hann hinu
meira fiskimannaprófi vorið 1965.
Strax, þegar hann kom úr skólan-
um, tók hann við skipstjórn á vél-
bátnum Strák frá Siglufirði, og
hefur hann verið skipstjóri siðan,
með ýmsa báta þar til um haustið
1969 að hann ræður sig til Sjö-
stjörnunnar hf. i Keflavik og þar
hefur hann verið skipstjóri siðan.
Berti var mjög gætinn og ihug-
ull skipstjóri. Haustið 1965 er
hann var skipstjóri á vélbátnum
Strák frá Siglufirði, (er var á
leigu hjá Bæjarútgerð Hafnar-
fjarðar) og var á leið til Hafnar-
fjarðar frá Vestmannaeyjum,
kom skyndilega mikill leki að
bátnum og talið er af kunnugum
mönnum að skipshöfnin af Strák
hafi aðallega bjargazt vegna
snilli og kunnáttu skipstjórn-
armanna, en stýrimaður hjá
Berta var þá Gisli Ölafsson frá
Hafnarfirði.
Þann 14. aprfl árið 1963 kvænt-
ist Berti fyrri konu sinni Kristinu
Valdimarsdóttur úr Reykjavik.
Sama ár flytjast þau til Hafnar-
fjarðar. Þau slitu samvistir árið
1970. Með henni átti Berti þrjú
börn. Elzt þeirra er Sigurrós fædd
8. 1.1963, Guðmundur fæddur 8. 4.
1964 og Kolbeinn, fæddur 26. 9.
1965, og eru þau hjá móður sinni
norður I Húnavatnssýslu. Þann
25. marz 1972 giftu þau sig Gréta
og Berti. Þau áttu saman eina
dóttur, er heitir Anna Kapitola,
fædd 15. 2. 1972. Þau stofnsettu
sitt heimili að Holtsgötu 35 i Ytri
Njarðvik, og þar varð ég þeirrar
gæfu aðnjótandi að verða sam-
býlismaður þeirra og kunningi.
Gréta bjó þeim mikið og gott
heimili. Þau voru mjög samrýnd
og einhuga hjón og sérstaklega ef
þau gátu gert náunganum greiða.
Bæði voru þau hjónin mjög barn-
góð og hændust börnin min alveg
sérstaklega að þeim.
A slikri örlagastundu verður
manni orðfátt, þrátt fyrir það að
margar góðar og bjartar minn-
ingar komi fram i hugann. Snyrti-1
mennskan og formfestan á öIIuitö
sviðum svo, að þar varð hver
hlutur að vera á réttum stað, og
þegar eitthvað fór aflaga var þvi
strax komið i réttar skorður, ekk-
ert var trassað.
Eftir þau kynni sem ég hafði af
þeim hjónum á.þeim stutta tima
sem okkur auðnaðist að eiga
samleið, veit ég að til var fólk
sem hugsaði fyrst um hag og vel
ferð annarra á undan sinum
eigin.
Við hjónin og börnin flytjum
þeim okkar beztu þakkir fyrir
mjög svo góða viðkynningu á
þessu stutta timabili og þá þolin-
mæði og umhyggju sem þau
sýndu börnunum.
Ennfremur vottum við okkar
dýpstu samúð foreldrum þeirra,
fósturföður, systkinum, börnum
og öðrum aðstandendum.
Morguninn, sem Berti fór héðan
úr húsinu i síðasta sinn, 5. janúar
s.l. með mjög litlum fyrirvara,
hafði hann skilið eftir sig af-
mæliskveðju til min, en ég átti
einmitt afmæli þann dag. Hann
átti það oft til að kasta fram stöku
við ýmis tækifæri, og voru þessar
linur I bundnu máli. Siðustu hend-
ingarnar hans vil ég gera að min-
um kveðjuorðum, kæru vinir.
,,Guð veri með þér góði maður,
ég get ekki alls staðar verið”.
Systurnar fra llofða
Frá Vélskóla íslands
Ef nægileg þátttaka fæst, verður haldið
námskeið fyrir vélstjóra við Vélskóla ís-
lands i Reykjavik frá 28. mai til 10. júni
1973.
Verkefni: 1. Stýristækni.
2. Rafeindatækni.
3. Ilafmagnsfræði.
Námskeiðið er ætlað fyrir vélstjóra, er
lokið hafa prófi úr rafmagnsdeild skólans
eða 4. stigi. Þátttaka tilkynnist bréflega
fyrir 15. mai til:
VÉLSKÓLA ÍSLANDS
Sjóinannaskólanum.
Pósthólf 5134, Reykjavik.
TEIKNARI JEAN EFFEL
— Og hérna hefurðu svo sjónvarpið
— Og hvað kallar þú þau?
— Olfaldi, kýr, grfs..
— Gott. Við setjum þetta i orðabók háskólans
Július Högnason,
Holtsgötu 35, Ytri Njarðvik.