Þjóðviljinn - 08.04.1973, Blaðsíða 6

• StÐA — ÞJ6ÐVILJINN Sunnudagur 8. april 1973.
UOÐVIUINN
MALGAGN SÓSIALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
Útgefandi: útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson (áb.)
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur).
Askriftarverö kr. 300.00 á mánuöi.
Lausasöluverö kr. 18.00.
Prentun: Blaöaprent h.f.
45 SKUTTOGARAR VERÐA GERÐIR ÚT FRÁ 30 STÖÐUM
Þjóðviljinn gefur i dag út sérstakt auka-
blað um sjávarútvegsmál. I grein sem
Lúðvik Jósepsson sjávarútvegsráðherra
ritar þar, rekur hann m.a. uppbyggingu
islenzka fiskiskipaflotans i tið núverandi
rikisstjórnar. Á valdatima viðreisnar-
stjórnarinnar fækkaði islenzkum togurum
úr 46 i 17. Þannig var hugur þáverandi
stjórnarherra, sem allt ætluðu að leysa
með erlendu fjármagni, til islenzkra
undirstöðuatvinnuvega. Nú hefur verið
gengið frá kaupum á 45 nýjum skuttogur-
um, flestum i tið núverandi stjórnar, en
fáeinum á siðustu mánuðum viðreisnar.
Allmörg þessara skipa eru þegar komin til
landsins og hafa hafið veiðar, en önnur
koma á næstunni. Hér hefur þvi algerlega
skipt um frá þvi, sem áður var. Skipin
dreifast um allt land og verða gerð út frá
30 stöðum i öllum landsfjórðungum. Til-
koma þeirra mun vega þungt til að bægja
frá árstiðabundnu atvinnuleysi, sem hrjáð
hefur mörg sjávarþorp á fslandi á undan-
förnum árum.
Ýmsir togaraútgerðarmenn hafa með
dyggilegri aðstoð Morgunblaðsins reynt
að troða þvi inn i þjóðina, að ekkert sé upp
úr slikri útgerð að hafa annað en bullandi
tap.
Um þennan barlóm, sem menn minnast
úr verkfallinu um daginn, segir Lúðvik i
grein sinni: „Á s.l. ári var afli gömlu
togaranna 2300-2800 tonn. Skipshöfn þeirra
var yfirleitt 27-30 menn. Á sama tima var
afli tveggja litiila skuttogara, sem gerðir
voru út frá Neskaupsstað og Eskifirði með
um 15 mönnum 3300 tonn. Útgerðir
þessara litlu skuttogara greiddu skipverj-
um miklu hærra kaup en útgerðir stærri
skipanna gátu greitt og rekstursafkoma
þeirra var miklu betri. Auk þess gjör-
breytti útgerð þessara skipa rekstursað-
stöðu frystihúsanna á heimaslóðum
þeirra”.
Þetta voru orð sjávarútvegsráðherra.
Hér hefur vissulega stór átak verið gert,
ekki sizt til að tryggja atvinnuöryggið um
land allt.
En til þess að þessar myndarlegu ráð-
stafanir komi að fullu gagni og ekki dragi
til eyðingar fiskistofna okkar, þá verður
okkur að takast að hrekja flota erlendra
veiðiskipa af islenzka landgrunninu, en
þau hafa sem kunnugt er skipt hundruðum
og veitt ekki minna en öll okkar eigin skip.
Þvi er það, að þjóðin sjálf, — fólkið i
landinu, sem veit og skilur hvaða þýðingu
landhelgisbarátta okkar hefur og um hvað
er að tefla — verður að hindra að misvitrir
uppgjafarmenn rjúfi þjóðareiningu i land-
helgismálinu.
Þetta getur fólkið um allar byggðir
íslands, ef það bara lætur í sér heyra,
nógu skýrt, nógu greinilega.
Einhugurinn mun færa okkur sigur, en
eydd fiskimið verða ekki bætt.
LÝÐRÆÐISÁST í LOKUÐUM HRING
Tvennt er það sem Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur öðru fremur séð ástæðu
til að skreyta sig með frammi fyrir
kjósendum nú i áratugi. Annað það, að
hann væri „flokkur allra stétta” og hítt að
hann væri sérstök brjóstvörn lýðræðisins i
landinu umfram önnur stjórnmálasam-
tök.
Sýn mér trú þina i verkunum, var eitt
sinn sagt, og eins er það með lýðræðis-
ástina, að flestir munu telja æskilegra að
hún birtist á borði frekar en i orði.
En hvernig skyldi nú lýðræðinu vera
háttað innanhúss hjá flokknum, sem setur
iðkun þess og efling flestu ofar i sinum
varajátningum.
Eins og alþjóð veit stendur fyrir dyrum
landsfundur i þessum flokki allra stétta
innan fárra vikna. Flestir hafa væntan-
lega talið að i lýðræðislegum samtökum
væri það réttur f jöldans á slikri samkomu
að gera út um deilumál með lýðræðisleg-
um hætti. Nú er það lika flestum kunnugt
að i Sjálfstæðiflokknum hefur eitt deilu-
mál borið öðrum hærra um sinn, en það er
orðað svo i öðru aðalmálgagni flokksins,
Visi, nú i siðustu viku: „Voru menn ekki á
eitt sáttir um hvaða menn væru bezt til
forystu fallnir.”
En hvað gerist nú, þegar fjöldinn af
ýmsum stéttum er i þann veginn að búast
til landsfundar og nota sinn lýðræðislega
rétt til áhrifa á gang þjóðmála. Þá er þvi
skyndilega ljóstrað upp i málgagni
flokksins að i þetta sinnþurftireyndar ekki
á lýðræðinu að halda. Þrir menn af einni
stétt — þ.e. lögfræðingar — i innsta
hringnum, hafi afgreitt málin. Og fyrst
þessi þrenning hefur samið i lokuðum
hring um að skipta hjörðinni á milli sin
eins og hverri annarri skiptimynt, er þá
nokkur furða þó að Visir leyfi sér að slá
þvi föstu, að ,,ekki sé að vænta neinna
átaka á landsfundinum”. Hvað varðár
landsfundarfulltrúana almennt — lýðinn
af ýmsum stéttum — um það hver niður-
staðan verður? Það er ekki þeirra mál,
þegar þristjórarnir — af einni og sömu
stétt — hafa nú einu sinni sagt sitt orð.
En skyldi nú ekki ýmsum utan lög-
fræðingastéttarinnar finnast þeir eiga litið
erindi á landsfundinn hjá flokki allra
stétta?
Já, margt getur gerzt i hinu lokaða
stjórnkerfi Sjálfstæðisflokksins, en siðast
það að lýðræðið nái að blómstra eða
verkamenn og bændur steypi lög-
fræðingunum af stóli.
Og meðal annarra orða, hvað um ungu
menninga i Sjálfstæðisflokknum, sem
fyrir stuttu börðu sér á brjóst og höfðu
hátt um að „opna” stjórnmálabaráttuna
og stjórnkerfið?
Mætti e.t.v. óska þeim til hamingju með
sigurinn?
Halldór og Gylfi um verð-
bólgu og framkvæmdaáætlun
Stjórnarfrumvarpið um lán
vegna framkvæmdaáætlunar var
til 3ju umræðu í neðri deild
alþingis föstudag 6. marz.
Halldór E. Sigurðsson, fjármála-
ráðherra flutti langa ræðu og
skýrði einstaka liði. Halldór
sagðist telja æskilegt að fram-
kvæmdaáætlunin væri afgreidd
með fjárlögunum hverju sinni,
enda þótt, það hefði ekki tekizt nú
frekar en áður. Framkvæmda-
áætlun var fyrst gerð með svipuð-
um hætti og siðan hefur haldizt
árið 1966, og öll árin siðan hefur
hún jafnan verið afgreidd i april
eða mai.
Ráðherrann gat þess, að dreift
hafi verið til þingmanna. skýrslu
um áætlaða fjárþörf hinna ýmsu
fjárfestingarlánasjóða. Rakti
hann nokkuð úr innihaldi
skýrslunnar.
Þjóðviljinn mun siðar gera
nokkra grein fyrir þvi, sem þar
kemur fram.
Halldór gat um 2 mál, sem ekki
væru komin inn i frumvarpið, er
til umræðu var, en afgreiða þyrfti
á þessu þingi, annaðhvort með
breytingatillögu við þetta frum-
varp, eða sem sérstök mál —
annað er hafnarframkvæmdir i
Þorlákshöfn, sem ætlunin er að
stórauka vegna atburðanna i
Vestmannaeyjum en hitt er
þörungaverksmiðjan á Reykhól-
um, en þar verður að koma til
framkvæmda þegar á þessu ári
vegna samninga, sem þegar hafa
verið gerðir við væntanlega kaup-
endur framleiðslunnar.
1 sambandi við Þorlákshöfn gat
Halldór þess að vænta mætti láns
frá Alþjóðabankanum til hafnar-
framkvæmdanna.
Vöxtur verðbólgu
Fjármálaráðherra ræddi þær
fullyrðingar, sem fram höfðu
komið hjá Gylfa Þ. Gislasyni við
fyrri umræðu málsins, að vöxtur
verðbólgunnar væri örari i tið nú-
verandi rikisstjórnar en á við-
reisnartimanum. Hann sagði, að
á öllu timabili viðreisnar-
stjórnarinnar frá 1960 til júli 1971
hafi vöxtur verðbólgunnar verið
11,1% á ári til jafnaðar og væri þá
ekki reiknaður með sá verulegi
geymdi verðbólguvandi, sem við-
reisnin skyidi eftir sig („hroll-
vekjan”) i sambandi við hálfs árs
kosningaverðstöðvun frá 1. nóv.
1970.
Ráðherrann benti á, að Gylfi Þ.
Gislason hafi hins vegar fengið
töluna 9,7% á ári með þvi að telja
árið fyrir viðreisn þ.e. 1959 með,
en þá var allt kaupgjald i landinu
fært stórlega niður i krónutölu, og
verðlag þá nokkuð lika. En hér
væri lika hægt að benda á það að
siðustu 2 heilu stjórnarár við-
reisnarinnar fyrir verð-
stöðvunarárið hafi verðbólgan
vaxið um hvorki meira né minna
en 21,9% á ári, eða meira en
helmingi meir: árlegur verð-
bólguvöxtur en i tið núverandi
rikisstjórnar, sem Gylfi talaði um
að væri 10,8%,Vöxtur verðbólgu á
Islandi væri þvi sizt meiri nú en
áður, þó að vissulega væri hann of
mikill, en það stafaði fyrst og
fremst af hækkun innflutnings-
verðs á erlendri vöru, sem nú
hækkaði langtum örar, en áður
hafi þekkst.
Jóhann Hafstein hélt þvi fram
að afkoma atvinnuveganna i
landinu færi versnandi. Hann
taldi að erfitt yrði að ljúka
þinginu fyrir páska. Kvaðst
geyma sér að ræða sitthvað varð-
andi dagskrármálið til fram-
haldsumræðu, þar sem skýrslan
er fjármálaráðherra gat um væri
nýkomin i hendur þingmanna.
Gylfi Þ. Gislasontaiaði siðastur
og endurtók þær tölur um verð-
bólguþróunina, sem hann hafði
nefntfyrr i umræðunum um þetta
mál, þ.e. 9,7% á ári til jafnaðar,
viðreisnarárin að viðbættu kaup-
lækkunar — og niðurfærsluárinu
1959, en 10,8% á ársgrundvelli
allan valdatima núverandi rikis-
stjórnar.
Askorun
Dr. Gylfi var hinn háværasti i
málflutningi er hann flutti tölur
sinar og skoraði á stjórnarblöðin
að birta þær.En hér með orðið við
þeirri ósk. — En á móti leyfir
Þjóðviljinn sér að skora á dr.
Gylfa að birta I Alþýðublaðinu
eða i Visi til frekari samanburðar
hve miklar hækkanir urðu til
jafnaðar á erlendu innkaupsverði
hinna ýmsu vöruflokka, annars-
vegar á viðreisnartimanum og
hins vegar á valdatima núverandi
rikisstjórnar.
Við biðum þeirra upplýsinga
frá formanni Alþýðuflokksins. Að
þeim fengnum skal þjóðin dæma
rikisstjórnirnar tvær af verkun-
um.
Föstudaginn 6. marz voru þessi
mál afgreidd frá alþing sem lög
eða ályktanir:
1. Lög um vélstjóranám,
Framhald á bls. 15.
eaixrz? ÚU -. /+.■

1 fiíiTi l::l l::l fl
“l iif11
þingsjá þjóðvíljans