Þjóðviljinn - 21.07.1973, Blaðsíða 8

8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 21. júli 1973.
Skattpeningur ónotaður
Hr. forseti.
Sá reikningur, sem hér liggur
fyrir til siðari umræðu er sá
fyrsti, sem sýnir áhrif hinna nýju
laga um tekjustofna sveitafélaga
á fjárhagslega afkomu borgar-
sjóðs Reykjavikur.
Lög þessi, sem samþykkt voru
á Alþingi hinn 17. marz 1972
orsökuðu það að ekki var gengið
frá endanlegri gerð fjárhags-
áætlunar fyrr en %-rt. april það
ár.
Þessi dráttur, sem varð á
endanlegri afgreiðslu fjárhags-
áætlunar gaf aftur á móti mögu-
leika á þvi að sjá betur fyrir en
oftast áður hver tekjuþörf hinna
ýmsu stofnana borgarinnar raun-
verulega væri og áætla i sam-
ræmi við það.
Að sjálfsögðu ber reikningur
ársins þessu vitni og þvi eru ýms-
ir gjaldaliðir nær fjárhagsáætlun
en oft áður.
Um hin nýju tekjustofnalög
voru höfð mörg orð og ekki öll
falleg. Talað var um, að þau
þrengdu mjög kosti sveitafélag-
anna og gæfu þeim engan veginn
nægjanlegt svigrúm i tekjuöflun.
Það var talað um,að með þessum
lögum væri alveg sérstaklega
gengið á hlut Reykjavikur. Það
var borið fundarboð I nær hvert
hús i Reykjavik, sem bar yfir-
skriftina „Vegið að hagsmunum
Reykjavikur” og á þessum fundi
töluðu fulltrúar borgarstjórnar-
meirihlutans og þar á meðal þá-
verandi borgarstjóri.
Hér i borgarstiórn var einnig
minnzt i nokkur skipti á þessa ógn
sem steðjaði að fjárhagslegri
stöðu og afkomu borgarinnar og
þegar við borgarfulltrúar vinstri
flokkanna reyndum að benda á,að
i tengslum við þessi lög, sem á-
kveða tekjustofnana, væri einnig
ákveðið um breytta verkaskipt-
ingu, sem létti umtalsverðum út-
gjöldum af borgarsjóði, þá vorum
við kallaðir borgarfulltrúar rikis-
stjórnarinnar og þannig gefið i
skyn.að við fórnuðum hagsmun-
um umbjóðenda okkar fyrir
þjónkun við óvinveitta rikis-
stjórn.
Með tilkomu þessa borgar-
reiknings, sem sýnir svart á hvitu
afkomu borgarsjóðs undir hínum
nýju lögum, ætti að vera hægt að
leggja niður deilur um hugsan-
legar afleiðingar.en snúa sér þess
i stað að þvi að skoða staðreyndir.
Það hlýtur að gleðja mjög borg-
arfulltrúa Sjálfstæðisflokksins að
svartsýni þeirra og ótti var með
öllu ástæðulaus.
Ég ætla þvi að vona — þar til
annað kemur i ljós — að þeir fylgi
góðu fordæmi Ara fróða, að hafa
það,sem sannara reynist, þegar
þeir ræða tekjustofnalögin hér
eftir.
Að visu kom það ekki fram i
framsöguræðu borgarstjóra, að
það hefði komið honum á óvart
hve fjárhagsstaða borgarinnar er
góð og bendir það óneitanlega til
þess.að hann hafi ekki verið með
öllu grunlaus um áhrif þeirra.
Enda þarf ekki mjög illgjarna
hugsun til þess að láta sér detta
það í hug að með afstöðu sinni til
tekjustofnalaganna, þegar þau
voru i mótun,hafi þeir fyrst og
fremst verið að styðja flokks-
bræður sina á Alþingi i stjórnar-
andstöðu þar.
En það er grár leikur að reyna
siðan að sanna kenninguna um
þrönga tekjustofna sveitafélaga
með þvi að skattleggja Reykvik-
inga að lögleyfðu hámarki og þó
heldur betur.
Svo hátt var boginn spenntur
þegar fjárhagsáætlun ársins 1972
var samþykkt, að þær tekjur, sem
gert var ráð fyrir að innheimta i
útsvörum, náðust ekki,þótt nýttar
væru itrustu heimildir tekjustofn-
laga og útsvör innheimt með 10%
álagi.
Þrátt fyrir álög á útsvörin vant-
aði 22millj. króna á að lög heimil-
uðu borgarstjórnarmeirihlutan-
um að skattpina fólk eins og þeir
vildu og höfðu samþykkt að gera.
Það hlýtur að vera forvitnilegt
fyrir Reykvikinga að fá að vita
það.hver útsvarsupphæðin hefði
orðið ef ihaldið hefði haft óbundn-
ar hendur um álagninguna, þegar
til þess er hugsað, að þetta voru
taldir af þeirra hálfu þröngir
tekjustofnar.
Þegar þessi reikningur er skoð-
aður, er það einkum þrennt,sem
vekur sérstaka athygli.
1. Hvað framkvæmdafél. borg-
arinnar hefur vaxið mikið.
2. Hvað tekjur borgarinnar
hafa hækkað mikið.
3. Hvað riflega hefur verið á-
ætlað fyrir rekstrargjöldum.
Árið 1971 eða á siðasta ári fyrri
tekjustofnlaga varð fé til fram-
kvæmda á eignabreytingareikn-
ingi 283.969.472 krónur.
1 þessum ársreikningi er hins
vegar fært á eignabreytinga-
reikning 680.429.788 eða
396.460.316 krónum hærri upphæð
en árið áður. Þannig hefur fram-
kvæmdafé borgarinnar vaxið i
krónutölu um 142% á milli ára. Ó-
sjálfrátt hlýtur maður að spyrja:
Hvað hefðu rýmri tekjustofnalög
gefið?
Tekjur á rekstrarreikningi
borgarsjóðs hafa hækkað úr tæp-
lega 1.913 milj. i rúmlega 2.306
milj. eða rúmar 393 miljónir á
milli ára.
Þegar þessar siðustu tölur eru
skoðaðar.þá verður að hafa það i
huga að með breyttri verkaskipt-
ingu á milli rikis og sveitafélaga
var létt af borgarsjóði verulegum
útgjöldum eins og t.d. löggæzlu-
kostnaði, kostnaði við almanna-
tryggingar og hluta af kostnaði
við sjúkrasamlag.
Samtals var þannig létt af
borgarsjóði útgjöldum, sem
sparnaðarnefnd taldi, að numið
hefðu tæpum 400 milj. á árinu
1972. Raunverulega hafa þvi tekj-
ur á rekstrarreikningi hækkað
um nær 800 milj. á milli ára.
Til að leggja enn frekari á-
herzlu á kenninguna um þrönga
tekjustofna áætlaði borgarstjórn-
armeirihlutinn mjög riflega fyrir
öllum rekstrargjöldum.en áætlaði
jafntframt,að tekjur myndu skila
sér illa.
Þegar i ljós kom,að lög heimil-
uðu ekki,að innheimt yrði öll sú
upphæð, sem ihaldið hafði sam-
þykkt að leggja á Reykvikinga og
munaði þar 22 milj. og þegar
kaupgjaldsvisitala hækkaði úr
109.29 stigum i 117 stig 1. júli 1972
þá taldi borgarstjórnarmeirihlut-
inn,að i algjört óefni væri komið
og að nauðsynlegt væri að gripa
til niðurskurðar.
Þvi var samþykkt að lækka
framlag til gatnagerðar um 50
milj. króna.
Nú þegar niðurstöður reikn-
ingsins liggja fyrir, kemur ýmis-
Iegt skrýtið i ljós.
Til gatnagerðar var varið i
fjárhagsáætlun kr. 462.6 milj. en i
gatnagerð var eytt samkvæmt
reikningi kr. 492.6 milj. og hafði
þá verið samþykkt 50 miljón
króna lækkun á þessum lið.
Þá kemur það einnig i ljós,að
tekjur borgarinnar fóru um 95
milj. kr. fram úr áætlun, en
rekstrargjöld eru um 30 milj.
króna undir áætlun.
Ekki er framkvæmdaáhuginn á
öllum sviðum jafn mikili og i
gatnagerðum.

Sigurjón Pétursson, borgarfull-
trúi Alþýðubandalagsins.
Á siðasta ári fyrri tekju-
stofnlagai 1971, varð fé
til framkvæmda á
eignabreytingareikn-
ingi 284 miljónir
króna.
í ársreikningi fyrir|1972
er fært á eignabreyt-
ingareikning 680 milj-
ónir króna.
Framkvæmdafé borgar-
innar óx þvi á einu ári
um 142%
Á siðasta ári hækkuðu
tekjur borgarinnar
um nær 400 miljónir
króna.
Hvað hefði orðið, ef i-
haldið hefði fengið að
skattpina borgarana
að vild?
í skýrslu endurskoðun-
ardeildar segir: Enn-
þá hefur ekki tekizt að
komast að fullu fyrir
það, að tekjur og gjöld
séu færð á ranga, liði
og jafnvel röng fyrir-
tæki.
Til leikvalla var áætiað 5 milj.
króna>en þar tókst ekki að vinna
fyrir nema tæplega 4.5 miij.
Til skemmtigarða voru
áætlaðar 3 milj. króna og þar
tókst ekki að vinna fyrir nema 1.7
miij. króna.
tþróttamannvirki var áætlað að
byggja fyrir 35. milj. króna en þar
var ekki framkvæmt fyrir nema
17 milj.
Einhver hefði haldið með hlið-
sjón af þvi, að eitt aðai stefnumál
núverandi borgarstjóra er fegrun
borgarinnar, að hann hefði beitt
sér fyrir þvi,að fjárveiting til
skemmtigarða hefði verið notuð
betur á árinu að ekki sé talað um
að ónotaðar voru 6.3 miilj. af þvi
fé, sem verja átti til gatna-
hreinsunar og telur vist enginn að
göturnar hafi verið ofhreinsaðar.
Þá hefðu vafalaust einhverjir
reiknað með, að forseti borgar-
stjórnar hefði talið fulla ástæðu til
að reisa iþróttamannvirki fyrir
þessar 18 milj., sem ekki vannst
timi til að vinna úr.
Eitt af þvi sem vekur athygli i
þessum reikningi — enda óvenju-
legt — er það.að Borgarspitalinn
sem var áætlaður með 10 milj.
króna halla skilar nú 4.7 milj.
krónum i tekjur.
Skýringin á þessu er sú, sem
kemur fram i greinargerð
borgarritara, að greitt var allt
árið aukadaggjald vegna halla
fyrra árs en daggjöldin eiga eins
og kunnugt er að standa undir
rekstri spitalans. í greinargerð
borgarritara er litil tafla yfir
rekstrarafkomu spitalans i
nokkur ár. Þar kemur fram að
rekstrarhalli
árið 1968 var kr. 41.0 milj.
árið 1969 var kr. 24.1 milj.
árið 1970 var kr. 1.0 milj.
árið 1971 var kr. 9.6 milj.
árið 1972 afgangur 4.7 milj.
A þessari litlu töflu geta menn
séö, að viðreistnarstjórn er horfin
'frá völdum á Islandi
Þessum reikningi fylgir eins og
jafnan áður skýrsla endur-
skoðunardeildar. Hún er um
margt athyglisvert og vil ég
drepa þar stuttlega á nokkur
atriði.
Þar er m.a. bent á,að 8 kvöld-
sölustaðir eru ekki á innheimtu-
skrá hjá innheimtudeild,sem eru
á skrá hjá borgarlækni.
Þetta verður að telja vægast
sagt léleg tengsl milli aðila innan
boargakerfisins og verður að
krefjast nánari tengsla milli
þessara aðila.
Þá er vakin athygli á þvi,að
vörubifreiðakostnaður sorpeyð-
ingarstöðvar fari verulega fram
úr áætlun og þvi bætt við^að fastur
aðkeyptur vörubfll sé i akstri
fyrir stöðina.
Ótrúlegt er, ef þetta er hag-
kvæmasta og ódýrasta lausnin á
akstursþörf stöðvarinnar, og
óeðlilegt verður að teljast, að
engin frekari skýring skuli gefin á
þessum viðskiptum.
Þá kemst ég ekki hjá að taka
undir þá skoðun endurskoðunar-
deildar að 547.898 kr. sé óeðlilega
hátt kostnaðarverð fyrir 18 ferm.
vinnuskúr á hjólum. Þegar
kostnaðarverð á vinnuskúr fer i
10.000 kr. pr rúmm. þá er vissu-
lega full ástæða til að fara fram á
nánari skýringar á verðinu.
Ennþá hefur ekki tekizt að
komast að fullu fyrir það að tekj-
ur og gjöld séu færð á ranga liði
og jafnvel röng fyrirtæki.
Hjá Malbikstöð, Grjótnámi og
Pipugerð ruglast tekjur milli
fyrirtækja eða eru vantaldar. Eitt
er þó sammerkt hjá öllum fyrir-
tækjunum þau tekjufæra ekki
inneignir sinar á ávisana-
reikningi i Langholtsútibúi
Landsbankans.
Bókhald þessara fyrirtækja
þarf greinilega meira aðhald.
Þá er minnt á það i skýrslunni
að við endurskoðun ársreiknings
1971 hafi verið vakin athygli á þvi
að ekki voru fyrir hendi skulda-
bréf fyrir 42 lánum, sem greitt
hafði verið upp i. Það er A lán til
starfsmanna Reykjavikurborgar.
A það er jafnframt bent,að enn
vanti skuldabréf fyrir 7 lánum.
Þarna sýnist gæta litillar reglu-
semi, samfara frjálslegri með-
ferð á fjármunum.
Ein athugasemd er alveg sér-
staklega athyglisverð i skýrslu
endurskoðunardeildar. Það er um
liðinn 80.700 Innheimtugjald Hita-
veitu þar segir:
„Tekjur samkvæmt þessum lib
eru vanfærðar um kr. 750 þús og
er viðsk. mannareikningur Hita-
veitunnar á sama hátt rangur.
Viða er bókfærsla ekki i sam-
ræmi við fjárhagsáætlun og viða
er ekki farið eftir f járhagsáætlun
bæði i rekstri og eignabreytingu.
Ég verð að segja.að sjaldan hef
ég séð alvarlegri athugasemdir i
endurskoðunarskýrslu án þess að
nokkrar skýringar séu gefnar.
Þarna hlýtur að vera eitthvað
meira en litið að og þarfnast það
vissulega nánari og itarlegri at-
hugunarsvið.
Ég hef nú I fáum orðum vakið
athygli á ýmsum þeim athuga-
semdum, sem endurskoðunar-
deild borgarinnar hefur gert við
borgarreikninginn. A ýmislegt
fleira er einnig bent i skýrslunni
sem ég hef ekki rætt. Þó vil ég
áður en ég hverf alveg frá henni
taka eindregið undir þá tillögu
endurskoðunardeildar, sem er
raunar ekki ný hér i borgar-
stjórninni, að tekjur af bensinfé
og gatnagerðargjöldum verði
færðar teknamegin i fjárhags-
áætlunum framvegis, en ekki
notaðar, sem frádráttarliður á
kostnaði við gatnagerö.
Nú að undanförnu hafa orðið
nokkrar umræður um fjárhags-
stöðu Hitaveitu Reykjavikur. Þær
umræður gáfu mér tilefni til að
lita lauslega á reikningslega
stöðu fyrirtækisins.
Reikningar Hitaveitunnar gefa
það engan veginn til kynna að þar
sé á ferð fyrirtæki, sem sé i fjár-
hagskreppu.
Heildartekjur Hitaveitunnar
árið 1972 voru 384.694. þús.
krónur. Rekstrargjöld fyrir-
tækisins voru aftur á móti aðeins
kr. 150.498 þús. Þannig að mis-
munurinn á tekjum og rekstrar-
gjöldum var á árinu 234.196 þús.
Af þessum tekjum fóru kr. 13.340
þús. I afgjald i borgarsjóð en af-
gangurinn afskriftir og rekstrar-
hagnaðir, samtals kr. 220.8 milj.
var varið til nýrra framkvæmda.
Fyrirtæki, sem getur varið
rösklega helmingi heildartekna
sinna árlega til nýrra fram-
kvæmda.lítur ekki út fyrir að vera
i verulegri fjárhagslegri klemmu.
Þegar fjárhagsáætlun ársins
1972 var afgreidd hér i borgar-
stjórn, þá fluttum við borgarfull-
trúar vinstri flokkanna ekki
breytingartillögur við einstaka
liði áætlunarinnar heldur skýrð-
um afstöðu okkar I itarlegri
bókum. Þar vöktum við meðal
annars athygli á þvi, að ótrúlega
hárri fjárhæð væri varið til fram-
kvæmda á eignabreytinga-
reikningi og að ósennilegt væri,að
takast myndi að framkvæma
fyrir allt það fé eins og vinnu-
markaði var þá háttað.
Það hefur nú komið i ljós,að
þessi skoðun okkar var rétt. Það
hefur einnig komið i ljós.að hin
nýju tekjustofnalög og aðrar
breytíngar á verkaskiptingu rikis
og sveitarfélaga skila borginni
góðri og batnandi fjárhagsstöðu.
Enn mun þetta batna með til-
komu nýrra laga um aukna þátt-
töku rikisins i t.d. byggingu og
rekstri barnaheimila.
Það verður þvi að ætlast til þess
að Sjálfstæðisflokkurinn láti af
skattpiningarherferð sinni á
hendur Reykvikingum þann
skamma tima, sem hann á eftir
aö halda meirihluta sinum.
Laugardagur 21. júli 1973. ÞJ6ÐVILJINN — StÐA 9
Reikningur
villandi
Bókun minni hluta
borarstjórnar um
reikninga
Reykjavíkur fyrir
1972
Við afgreibslu ársreiknings
Reykjavikurborgar fyrir 1972
óskum við undirritaðir borg-
arfulltrúar að taka eftirfar-
andi fram:
Reikningur Reykjavikurborg-
ar fyrir árið 1972 gefur viliandi
hugmynd um greibslustöðu
borgarsjóös og sýnir hana
mun betri en hún raunveru-
lega er. Veldur þar mestu
rangt mat veltufjármuna.
Gifurlegt fé, sem raunveru-
lega er rekstrarkostnaður, er
fært til eignar og metið sem
veltufé.
Þannig er t.d. fé, sem tapazt
hefur um árabil I rekstri
S.V.R. og I rekstri B.Ú.R. fært
borgarsjóði til eignar þótt vit-
að sé, að það kemur ekki aftur
I borgarsjóð.
Jafnframt metur ársreikn-
ingur fé þetta alit til veltufjár-
muna, þ.e. fjármuna, sem
borgarsjóður geti innan árs
náð inn i rekstur sinn. Er
greiðslustaða borgarsjóðs
þannig bætt á pappírnum.
Langtimalán til fyrirtækja,
t.d. 26 milj. kr. lán til Pipu-
gerðar er fært sem skamm-
timalán og metið til veltufjár-
muna borgarsióðs.
Til skammtimaskulda eru
ekki taldar afborganir næsta
árs af langtimalánum um 50
milj. kr. og veltufjármunir
þannig oftaldir. Ekki er sam-
ræmi á mati veltufjármuna
borgarsjóðs og hinna ýmsu
fyrirtækja.
Færslur á vaxtatekjum frá
ýmsum fyrirtækjum t.d.
S.V.R. og Framkvæmdasjóði
eru aöeins sjónarspil þar sem
borgarsjóður leggur þessum
aðilum fé sem óafturkræft
framlag tii þess að þeir geti
greitt borgarsjóði vexti, sem
hann reiknar sér sem tekjur.
Vib teijum, að afskrifa eigi
skuld B.Ú.R Framlag úr borg-
arsjóði,til Framkvæmdasjóðs
kemur B.Ú.R. ekki að notum.
Þá teljum við óviðunandi, að
reikningurinn sýni ekki úti-
standandi skuldir eins og þær
eru um áramót.
Á bókfærsluspjöldum borg-
arsjóðs eru útistandandi
barnsmeðlög um 90 milj. kr.
hærri en ársreikningurinn gef-
ur upp. Skuldir þessar hafa
ekki verið afskrifaðar og eru
þvi eign borgarsjóðs, en finn-
ast hvergi í reikningunum.
Við teijum nauðsynlegt, að
við gerð næsta reiknings verði
framangreind atriði leiðrétt.
Guðm. G. Þórarinsson
Björgvin Guðmundsson
Steinunn Finnbogadóttir
Alf. Þorsteinsson
Gerður Steinþórsd.
Sigurjón Pétursson
Adda Bára Sigfúsdóttir.
íslenzkir og grænlenzkir
skátar á móti í Skagafirði
Skátamót var haldið að Hamri i
Hegranesi I Skagafirði um siðustu
helgi, og stóð mótið raunar frá
fimmtudegi til sunnudags. Skátar
komu viðsvegar að af landinu til
mótsins, en lengst að komnir voru
fjórir grænlenzkir skátar, sem
tóku þátt I mótinu. Grænlending-
arnir fluttu skemmtiefni frá
heimalandi sinu og var glatt á
hjalla eins og venja er á skáta-
mótum. Hér koma tvær svip-
myndir af mótinu. A annarri er
ungur skáti að elda á primus eins
og vera ber i útilegu, en á hinni
myndinni er stúlka frá Græn-
landi, einn grænlenzku skátanna
á mótinu.
(Ljósm. Ari Guð-
mundsson, Sauðárkróki).
Þrjár bækur íslenzkra
höfunda frá Heimskringlu
Þrjár nýjar bækur eru
komnar út hjá Heims-
kringlu — ljóðabækur
eftir Pétur Gunnarsson
og Baldur Óskarsson og
sjónvarpsleikrit eftir
Erling E. Halldórsson.
Splunkunýr dagur heitir bók
Péturs Gunnarssonar, fyrsta bók
höfundar. Hún geymir 55 ljóð,
sem skipt er i tölusetta flokka og
siðan er hvert ljóð merkt tölustöf-
um og bókstöfum. Bókinni lýkur á
svofelldri hvatningu:
nú skaltu frjáls og æska I hverju
svari
orð þin vængjuð spinna nýjan
sannleik
sjálft lifið er I vil
og ljós heimsins i hjörtum okkar.
Gestastofa nefnist þriðja ljóða-
bók Baldurs Óskarssonar, sem
einnig hefur»itað smásögur og
skáldsöguna Dagblað. Þar segir á
einum stað:
Alskæra veröld, höldumst I
hendur.
Og hnútur timans raknar aldrei,
aldrei.
Rúmum fjörtiu kvæðum
bókarinnar er skipt i forleik, fjóra
bálka og að lokum fara þýðingar
á þrem ljóðum Frederico,
Garcia Lorca. Bókin er 72 bls.
Sjónvarpsleikrit Erlings E.
Halldórssonar, Tóiffótungur
hefur áður birzt i Timariti Máls
og Menningar —eru nú gefin út af
leikritinu sérprentuð 300 eintök.
Hákon Bjarnason
Um sóöaskap í Þórsmörk
t tilefni af fréttum útvarpsins
og grein I Þjóðviljanum, þ. 16. og
14. júli um óhreinlæti i Húsadal i
Þórsmörk, svo og um girðinguna
um Mörkina vil ég taka eftir-
farandi fram:
Skógrækt rikisins lét friða
Þórsmörk og Goðaland fyrir
hartnær hálfri öld. Hefur það ein-
göngu hvilt á hennar herðum að
verja landið fyrir beit, og einnig
hefir það fallið I hennar hlut að
sjá fyrir salernum, vatnslögn og
sorphreinsun, nema i Langadal,
þar sem Ferðafélag tslands hefur
skála sinn.
Þórsmörk hefur allt frá fyrstu
tið verið opin ferðafólki á sama
hátt og flest önnur skóglendi
Skógræktar rikisins, enda eru
þetta fjölsóttustu staðir landsins
að sumarlagi. Með vaxandi um-
ferð ár hvert hefur reynzt æ
erfiðara að þrifa löndin eftir dvöl
manna og halda við hreinlætis-
tækjum.
Um mörg ár hefur verið farið
fram á sérstakar fjárveitingar til
þess að geta veitt ferðafólki
sæmilegan aðbúnað og til
hreinsunar eftir dvöl þeirra, sem
voru hirðulausir um frágang sinn.
Þessu hefur ávalt verið synjað.
Nú er svo komið, að Skógrækt
rikisins hefur ekkert fé aflögu til
að sinna hreinsun eða viðhaldi
hreinlætistækja. Þvi var það I
vor, að ég sagði starfsmönnum
minum, að réttast væri að láta
hreinsanir vera að mestu til þess
að menn mættu sjá hversu
ástandið yrði. Þá kæmi og i ljós,
hvað þeir hefðu lagt á sig á
undanförnum árum i þágu gesta
sinna. Af þessum ástæðum var
ekki hreinsað til i Húsadal i allt
vor.
Ég vona, að af þessu megi sjá,
hvers konar fólk það er, sem
meðal annarra hefur lagt leið
sina i Þórsmörk allt frá þvi á
páskum, en þó einkum um og eftir
hvitasunnuna. Meðal slikra má
nefna ýmsa starfsmannahópa frá
ýmsum fyrirtækjum, sem haga
sér verr en nokkrir villimenn úti i
guðs grænni náttúrunni.
Skógrækt rikisins hefur mörg-
um þarfari störfum að sinna en að
annast sorphreinsun eftir fólk, og
þar til fást peningar til að hafa
eftirlit með sllkum stöðum sem
Þórsmörk, verður varla hjá þvi
komizt að banna ferðir um
Mörkina, nema á vegum Ferða-
félags íslands.
Það, sem Þjóðviljinn segir um
ástand girðingarinnar um
Mörkina, er byggt á ókunnug-
leika. Á vetrum skemmist
girðingin allviða og er á stundum
tekin upp á nokkrum stöðum
vetrarlangt meðan ekkert fé er
fyrir innan hana. Hún er reist að
nýju og endurbætt á hverju vori
eða sumri um sama leyti og rekið
er á fjall. Að vísu er hún gömul
orðin og fornfáleg, en hún er
a.m.k. fjárheld að viðgerð
lokinni.
Annað mál er, að bæði skilja
margir eftir opin hlið ásamt þvi,
sem verra er, að girðingin er oft
eyðilögð á ýmsum stöðum
skömmu eftir að fé er rekið til
fjalls. Svo var t.d. i fyrra á þrem
stöðum, og nú síðast i fyrri viku.
er rofið var skarð i hana i Tind-
fjallagili, greinilega af ásettu ráði
til að hleypa fé inn. Afleiðingin er
auðvitað sú, að Mörkin getur
fyllzt af fé áður en nokkurn varir.