Þjóðviljinn - 21.07.1973, Blaðsíða 13

Laugardagur 21. júli 1973. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 13
JON CLEARY:
Sendi-
fulltrúinn
að segja fyrir verkum. En bráð-
lyndið bjó enn i henni og það var
veikleiki hennar. Hún vissi það og
henni var meinilla við það, en hún
gat ekkert við það ráðið.
Hún gekk að glugganum og leit
niður á umferðina fyrir neðan.
Hún hafði tekið þetta hús i St.
John’s Wood á leigu um leið og
ibúðina i Kensington. Bay Vien
hafði kennt henni að góður hers-
höfðingi ætti sér alltaf annan góð-
an stað visan; af Viet Cong hafði
hún lært að góður skæruliði skipt-
ir i sifellu um aðsetur. Hún leit i
kringum sig i glæsilegri stofunni
og brosti með sjálfri sér; þetta
var skæruhernaður sem henni
likaði. Húsið var i eigu kaup-
sýslumanns sem dvaldist nú i
einu af fangelsum hennar hátign-
ar fyrir misnotkun á eigum við-
skiptavinanna. Hún hafði ekki
hneykslazt þegar hún komst að
þvi; spilling var þáttur i viðskipt-
um hennar eins og kynlifið. Mað-
urinn var einfaldlega glópur að
hafa látið hanka sig.
Hún gekk eirðarlaus um stof-
una, beið þess óþolinmóð að
Jamaica kæmi. Hún hafði lært að
hafa stjórn á sér, en hún hafði
aldrei lært þá list að slaka á; Hún
leit á siikt sém eins konar upp-
gjöf, undirgefni konu undir yfir-
ráð karlmanns. Og enginn karl-
maður, ekki einu sinni Bay Vien,
hafði nokkurn tima ráðið yfir
henni. Hún tók upp nokkur dag-
blöð með frásögnum um spreng-
inguna daginn áður. Sérhvert
blað hafði sina eigin skýringu á
henni. Hún fleygði blöðunum
reiðilega frá sér aftur. Hefði þessi
andstyggðar ástrali ekki komið
til, væri Quentin nú dauður og
ráðstefnan i rúst vegna tor-
tryggni og ásakana á alla kanta.
Hún varð að gera eitthvað. En
hvað?
Pham Chinh opnaði dyrnar,
flatt og brúnleitt andlitið næstum
flatara en endranær vegna áfalls-
ins. — Það eru tveir kinverjar að
spyrja um þig, sagði hann á
frönsku og frussaði dálitið. Hann
var hjátrúarfullur og hann var að
byrja að verða hræddur; of margt
hafði gengið úrskeiðis siðustu tvo
dagana. Og nú komu þessir
óþekktu kinverjar: — Þeir vilja
ekki segja hvað þeir heita.
Madama Cholon hikaði. For-
vitni var annar veikleiki hennar,
bændaarfur, fyrst flaug henni i
hug að segja, að hún væri ekki
heima,en hún vissi að hún fengi
engan frið fyrr en hún vissi hverj-
ir Kinverjarnir voru og hvað þeir
vildu. — Visaðu þeim inn.
Pham Chinh opnaði dyrnar bet-
ur, hnykkti til höfðinu og vék til
hliðar til að hleypa Kinverjunum
framhjá sér inn i stofuna. Báðir
voru smávaxnir, annar feitur
hinn magur. Siðan kom hann
sjálfur inn I stofuna og stóð hjá
dyrunum með krosslagða hand-
leggi og fætur saman. Madama
38
Cholon leyndi brosi; Pham Chinh
varð alltaf hlægilegur eins og lé-
legur leikari, þegar hann reyndi
að sýnast harðsoðinn.
Hún ávarpaði kinverjana á
frönsku. — Hvað get ég gert fyrir
ykkur, herrar minir?
Feiti maðurinn sagði eitthvað á
kinversku en madama Cholon
hristi höfuðið. Hún kunni dálitið i
kinversku, en hún var ekki nógu
vel heima i málinu og vildi ekki
missa af neinu sem undir kynni
að búa.
— Talið þér ensku? sagði hann
þá og hún kinkaði kolli. Hún bauð
þeim ekki sæti og þeir virtust ekki
eiga von á þvi heldur, þetta átti
ekki að verða nein notaleg rabb-
stund. Feiti maðurinn var með
umgjarðalaus gleraugu, sem
gerðu slétt, kringluleitt andlit
hans enn síéttara; hann virtist
tala án þess að hreyfa varirnar.
— Madama Cholon, fyrir hvern
vinnið þér?
— Segið mér fyrst fyrir hverja
þið vinnið? Rödd hennar var
kuldaleg; hún ætlaði að láta þá
finna, að hún átti þvi ekki að venj-
ast að vera yfirheyrð i sinu eigin
húsi, þótt leiguhús væri.
Kinverjarnir litu hvor á annan
og sá magri brosti. Hann var ung-
ur, varla meira en stráklingur og
i boðangnum á sniðlausum, grá-
um fötunum var hann með
merki; Hundaspiltali heilags
Fransiscusar. Englendingar
höfðu tekið af honum toll; það var
lágt gjald fyrir skrýtlurnar sem
hann hefði um þá að segja þegar
hann kæmi til Peking. — Heiðar-
legur Kínverji vinnur aðeins fyrir
eina stjórn, sagði hann og virtist
ekki finna að hann lét I eyrum
eins og skopstæling á öllum Kin-
verjum sem madama Cholon
hafði séð i bandariskum kvik-
myndum. — Þér vinnið væntan-
lega ekki fyrir Kuomintang?
Brúðkaup
Þann 21. april voru gefin saman
ihjónaband I Hólskirkju i Bolung-
arvik af séra Gunnari Björnssyni,
Anna Torfadóttir og Július Kristj-
ánsson. Heimili þeirra er að Hlíð-
arstræti 21 Bolungarvik. (Ljós-
myndastofa Leo).
Laugardaginn 5. mai voru gefin
saman i Dómk. af séra Óskari J.
Þorlákss. Aðalheiður S.G. Magn-
úsdóttir og Eggert Sveinsson.
Heimili þeirra verður að Bjargi
við Nesveg. (Ljósmyndastofa
Þóris).
Nú var röðin komin að madömu
Cholon að brosa. — Nei. Ég vinn
ekki fyrir neinn.
— Við trúum þvi ógjarnan.
Feiti maðurinn hélt hattinum
fyrir framan magann eins og dá-
litlum, gráum flókaskildi; hann
myndi aldrei treysta neinum hér
vestra. — Af hverju voruð þér i
móttökunni i fyrrakvöld hjá —
hann nafngreindi afriska sendi-
ráðið. — Og hvers vegna fóruð þér
eftir móttökuna i sþilaMúbbinn
með bandarikjamanninum
Jamaica.
Madama Cholon leit á Pham
Chinh. — Viltu gera svo vel að
visa þessum herrum á dyr?
Hún sneri i þá baki, steig tvö
skref i áttað glugganum en stanz-
aði svo. Hún heyrði Pham Chinh
frussa,en hún heyrði hann ekki
hreyfa sig. Hún sneri sér við og sá
að magri kinverjinn hélt á lítilli
byssu og miðaði henni beint á
kvið Pham Chinhs. Hún þekkti
byssuna, það var Beretta; hún
hafði einu sinni átt þannig byssu
og hafði tvlvegis notað hana á
karlmenn. Henni stóð alveg á
•sama um Pham Chinh og myndi
hvorki sakna hans né muna eftir
honum, þegar hann væri úr leik.
En hún vildi ekki að hann dæi
strax. Lifandi vinnumaður var
betri en dauður, meðan enn var
eitthvert gagn að honum.
— Takið byssuna burt, sagði
hún og benti á þægilega sófann. —
Viljið þið ekki fá ykkur sæti?
Pham Chinh frussaði aftur,
slakaði siðan á og hallaði sér upp
að veggnum. Madama Cholon
settist i stól, i uppnámi hið innra
en róleg á ytra borðinu, og beið
þess að Kinverjarnir settust.
Feiti maðurinn sat stirðléga á
sófabrúninni, hélt hattinum enn
fyrir framan sig eins og skildi, en
magri maðurinn hallaði sér aftur
á bak i mjúkar sessurnar, kross-
lagði fæturna og hélt kæruleysis-
lega á byssunni. Viðræðurnar
yrðu ekki makindalegur en viss
skilningur rikti nú þegar. Þetta
var hús Madömu Cholons, en Kin-
verjarnir áttu veðréttinn.
— Af hverju hafið þið áhuga á
herra Jamaica? spurði Madama.
Cholon.
Kinverjarnir tveir litu hvor á
annan, siðan sagði feiti maður-
inn: — Hvað veiztu um hann?
— Ekki mikið. Hann segist
vera silkikaupmaður frá Ban-
kok, en ég hef grun um að hann sé
eitthvað meira en það.
— Hann vinnur fyrir banda-
risku leyniþjónustuna, CIA, sagði
magri maðurinn og brosti þegar
hann sá að Madama Cholon beit á
vörina. Hann leit á Pham Chinh
sem hafði allt i einu rétt úr sér. —
Þér vissuð það ekki?
— Nei, sagði Madama Cholon.
— Ég trúi yður. Magri maður-
inn hristi höfuðið næstum agndofa
eins og hann skildi ekkert i þess-
ari fávizku Madömu Cholon. En
svo varð hann alvarlegur á svip
og leit aftur á Madömu Cholon. —
Ef þér vinnið ekki fyrir banda-
rikjamennina, fyrir hverja vinnið
þér þá?
— Þarf ég endilega að vinna
með einhverjum? Ég er hér i
leyfi. Það er aðeins tilviljun að
annað fólk úr okkar heimshluta
skuli lika vera hér I London.
— Við litum ekki á það sem til-
viljun, frú. Feiti maðurinn var
með harðan flibba og i vesti og
honum var of heitt i illa loftræstri
stofunni. Hann tók upp vasaklút,
þurrkaði sér um andlitið og horfði
á lokaða gluggana, en Madama
Cholon lét sem hún sæi það ekki.
— Við vitum hver þér eruð, að þér
hafið ekki komið til Evrópu i þrjú
ár, að þér hafið aldrei fyrr komið
til London. Þetta er ekki tilviljun,
Madama Cholon. Við höldum —
við vitum að þér standið i ein-
hverju sambandi við morðtil-
raunirnar á ástralska sendifull-
trúanum.
Madama Cholon beit aftur á
vörina og gaut augunum i skyndi
á Pham Chinh Skelfing og undrun
höfðu orðið til þess að hann góndi
eins og auli, hann hallaði sér enn
upp að veggnum,en var nú orðinn
máttleysislegur. Hann var reglu-
lega hræddur, sannfærður um að
heppnin væri ekki lengur með
þeim; allir fyrirboðar höfðu
reynzt réttir. Svo deplaði hann
augunum og sá ásökunarsvipinn i
hörkulegum augum Madömu
Cholon. Hann hristi höfuðið i ör-
væntingu og varð enn skelfdari en
áður.
LAUGARDAGUR 21. júlí
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (úr
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.41: Heiðdis Norðfjörð
heldur áfram lestri sög-
unnar „Hanna Maria og
villingarnir” eftir Magneu
frá Kleifum (3) Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Létt lög milli
liða. Tónleikar kl. 10.25.
Morgunkaffiðkl. 10.50: Þor-
steinn Hannesson og gestir
hans ræða um útvarpsdag-
skrána.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga.Krist-
in Sveinbjörnsdóttir kynnir.
14.30 A iþróttavellinum Jón
Ásgeirsson segir frá.
15.00 Vikan sem var
Umsjónarmaður: Páll
Heiðar Jónsson.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tiu á
toppnum örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.20 í umferðinni Jón B.
Gunnlaugsson sér um þátt
með blönduðu efni.
18.00 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Frá kauphaliarhruni i
New York til þingrofs i
Reykjavik Sitthvað rifjað
upp úr íslenzkum
dagðblöðum frá hausti 1929
til vors 1931. Umsjónar-
maður: Vilmundur Gylfa-
son.
20.00 Lög eftir Sigfús Haild-
orsson Höfundurinn syngur
og leikur.
20.30 Þegar ég skaut filinn
Smásaga eftir George
Orwell i þýðingu Halldórs
Stefanssonar. Erlingur
Halldórsson leikari les.
21.05 HI j ó m p 1 öt u r a bb
Guðmundur Jónsson
bregður plötum á fóninn.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Eyjapistili
22.35 Danslög Fréttir i stuttu
máli. Dagskrárlok.

Höfum ávallt fyrirliggjandi allar stærðir skraut-
hringja á hjólbarða, bæði alhvíta og hvíta með
svartri rönd.
Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er.
GÚMMÍVINNUSTOFAN H.F.
Skipholti 35 — Reykjavík — Sími 30688
INDVERSK UNDRAVERÖLD
Nýkomið: margar gerðir af fallegum
útsaumuðum mussum úr indverskri
bómull. Batik —efni f sumarkjóla. Nýtt
úrval skrautmuna til tækifærisgjafa.
Einnig reiykelsi og reykelsisker i miklu
úrvali.
JASMÍN
Laugavegi 133 (við Hlemmtorg)

SPRUNGUVIÐGERÐIR
simi 10382 auglýsa:
Framkvæmum sprunguviðgerðir i steyptum veggjum og
þökum, með hinu þrautreynda ÞAN-kitti.
Leitiö upplýsinga.
SÍMI 10382 — KJARTAN HALLDÓRSSON.
bankinii er baklijarl
BUNAÐARBANKINN