Þjóðviljinn - 14.10.1973, Blaðsíða 16

16 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN • Sunnudagur 14. október 1973.
Símaskrá 1974
Símnotendur i Reykjavik, S eltjarnarnesi,
Kópavogi, Garða- og Bessastaðahreppi og
Hafnarfirði — 18 pt.
Vegna útgáfu nýrrar sfmaskrár eru simnotendur góðfús-
lega beönir að senda skriflega breytingar, ef einhverjar
eru, fyrir 1. nóv. n.k. til Bæjarsímans, auökennt Sima-
skráin.
Athygli skal vakin á þvl, að breytingar, sem orðið hafa á
skráningu simanúmera frá útgáfu seinustu simaskrár og
til 1. október 1973, eru þegar komnar inn i handrit sima-
skrárinnar fyrir 1974 og er óþarfi að tilkynna um þær. Aö-
eins þarf að tilkynna fyrirhugaða flutninga, breytingar á
starfsheiti og á aukaskráningu.
Athugið að skrifa greinilega. Nauösynlegt er að viökom-
andi rétthafisímanúmers tilkynni um breytingar, ef ein-
hverjar eru, og noti til þess eyðublaðs á biaðsiðu 609 i
simaskránni.
Nánari upplýsingar i simum 22356 og 26000 og á skrifstofu
Bæjarsimans við Austurvöll.
Bæjarsiminn
Frá Lánasjóði
íslenskra
námsmanna
Lánasjóður islenskra námsmanna minnir
á, að umsóknarfrestur til að sækja um al-
menn námslán rennur út mánudaginn 15.
október n.k.
Sama dag rennur út frestur til að sækja
um ferðastyrki og kandídatastyrki.
Skrifstofa sjóðsins verður opin mánudag-
inn 15. okt. kl. 9-12 og 1-5. Aðra daga 1-4.
Reykjavik, 11. október 1973.
Lánasjóður islenskra námsmanna
YINNINGUR
i merkjahappdrætti berklavarnadags 1973
kom upp á númer
25165
Vinningsins ber að vitja i skrifstofu
S.I.B.S., Suðurgötu 10.
S.Í.B.S.
ATVINNA
Staða
framkvæmdastjóra við
Heilsuverndarstöð
Reykjavíkur
er laus til umsoknar.
Æskilegt er aö umsækjandi hafi lögfræði- eða viðskipta-
fræðimenntun, eða góða reynslu i stjórnun. Laun skv.
kjarasamningi við Starfsmannafélag Reykjavikurborgar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf
sendist Heilbrigðismálaráði Reykjavikurborgar fyrir 1.
nóvember n.k.
Nánari upplýsingar gefur borgarlæknir.
Reykjavlk 1. október 1973.
Heilbrigðismálaráð
Reykjavikurborgar
Einn utanflokka skrifar:
Dagur og vegur
Er ég renndi augum yfir efni
dagblaðanna, sem ég kaupi, eftir
dæbilegan hádegisverð, i dag,
sunnud., sá ég, aö þaö var ýmis-
legt, sem ég vildi bæði árétta og
gera athugasemdir við. Þjóðvilj-
inn er minnstur, en oftast efnis-
meiri en stærsta blaðið. Hér fara
á eftir hugdettur eða andsvör,
sem ég nefni dag og veg, en ætti
kannski fremur að kalla „Stund
með bjóöviljanum”.
Meira byggt i ár en allan
siöasta ársfjórðung á Seyðisfirði.
Eins mikið og setutima viðreisn-
arstjórnarinnar. Glöggt vitni
batnandi daga undir vinstri
stjorn.
Erfitt nú, en verra næsta vetur.
öngþveiti i skólamálum Breið-
holtsbúa. Illa hefur „viðreisnin”
skilið við þar. En hún fór meö
völd aö mestu i rikisstjórn og
borg. Að sjálfsögðu getur verið
erfitt að fullnægja öllum þörfum
samtimis. En forystu Sjálfstæðis-
fl. ætti þá að gambra heldur
minna.
Sýndarmennska
S já Ifstæðisf lokksins
Gunnar og Lúðvik: 50 og 200
milna landhelgi. A 12 ára
valdaferli gleymdu Sjálfstæðis-
men landhelginni, eins og fiski-
skipaflotanum. Og Morgunblaðiö
hefur áþreifanlega sannað lands-
mönnum „áhuga” þess fyrir 50
milunum. Hvilik smánarafstaða.
Nú þykjast þeir vera helteknir
áhuga fyrir 200 milum. En sá
áhugi kom ekki fram fyrr en rik-
isstjórnin hafði þegar lýst yfir á
vettvangi Sameinuðu þjóðanna,
að hún myndi fylgja og vinna að
samstöðu um 200 mila efna
hagslögsögu. Sjálfstæðisflokkur-
inn átti þvi ekkert frumkvæöi þar
heldur, heldur vinstri menn er
þakka má, að við búum ekki enn
við 4ra milna landhelgi.
Vissulega er Sjálfstæðisforyst-
unni ljóst, að hún er alltaf að tapa
fylgi. En lætur hún sér til hugar
koma að hún hressi við fylgi sitt
með svona augljósum loddara-
skap? Slik grunnhyggni og auðsæ
sýndarmennska lýsir allt að þvi
örvæntingarástandi sem opnaö
hefur augu margra, og heldur
áfram að gera það.
Rikisstjórnin hafði þegar lýst
fullu fylgi við 200 milur, áður en
sjálfstæöismenn höföu ymprað á
þeim. Og alveg er augljóst, hviiik
fásinna það væri að hverfa frá 50
milna kröfunni og gera 200 milur
að kröfu dagsins. En að 50 milun-
um fengnum, er sjálfsagt að
halda barátunni áfram fyrir 200
milunum, eins og ákveðiö hefur
verið. En það er hryggilegt. að
Sjálfstæðisflokksforystan skuli
hafa notaö 200 milna kröfuna i
þeim tilgangi einum aö rugla
landsmenn og veikja samheldni
þeirra. Hefði sýndrkrafa þeirra
hlotið hljómgrunn, hlaut það aö
veikja þá þjóðareiningu, sem
stjórnin hafði skapað. Alveg er
ljóst, að Morgunblaðaklikan
metur sinn hag meira en hag
þjóðarinnar. En vaxandi óánægja
almennra flokksmanna sannar,
að forystan hefur vanmetiö skiln-
ing þeirra og vilja. Þessi afstaða
forystunnar er hrein móögun við
þá, sem fylgt hafa henni.
Samvinna vinstri
manna
3ja siöan fjallar um komandi
borgarstj.kosningar, og þar á
meðal um vinstri samvinnu. Þar
er getið um, að fulltr. vinstri
flokkanna komi saman íystrl
hvern fund til að ræöa málin.
Þetta er hið eina skynsamlega til
aö skapa sem sterkasta
samstöðu, að hver flokkur á sam-
eiginlegum fundi kynni sin
sjónarmið og leiti samstöðu-
sjónarmiös i hverju máli sé "það
fyrir hendi. En auövitaö er þaö
ekki í hverju máli. Hver er svo
einfaldur aö kref jast þess, að þrir
flokkar hafi i öllu samstööu? Væri
svo, þá væru það ekki þrir
flokkar, heldur einn. Og að auki
samstæöari en nokkur einn flokk-
ur er. En þegar litið er á stefnu-
skrár þessara flokka, kemur i
ljós, hve mikil samstaða er um
margt. Og á þeirri samstöðu ætti
að vera aö auðvelt að byggja
sameiginlegt framboð. tað er
ekki einungis „æskilegt að vinstri
flokkarnir gangi til kosninga með
sameiginleg markmið á sem
flestum sviðum...”, eins og segir i
greininni. Þaö er skylda þeirra aö
gera það. Ella verður andstaða
þeirra við ihaldið skoðuð sem
marklaust hjal. En heilhuga sam-
staða um veigamikla málaflokka
þjappar kjósendum saman og
slær það bopn úr hendi íhaldsin
sem beitt hefur verið með mikl-
um árangri; að óeining vinstri
Litið
i blöðin
einn
sunnudag
flokkanna sé svo mikil, að þeir
geti ekki unnið saman og sé i engu
treystandi. Það hafa þeir af-
sannað i stjórnarsamvinnunni og
það ber þeim að afsanna enn
betur i borgarstjórnarkosningun-
um.
Annað væri með öllu óafsakanlegt
og ófyrirgefanlegt. Fjöldi vinstri
sinna og Sjálfstæðismanna, sem
eru að snúast til liðs við ykkur,
myndu glata öllu trausti á ykkur,
ef þið svikið vinstri samvinnu,
sem nú sannar betur og betur
ágæti sitt.
Möltubát?
Já/ hið allra fyrsta
„Einsetning i lög, krefjast
kennarar”. Það er auðvitað hið
æskilega, og að þvi verður að
stefna. En það hlýtur að taka
mörg ár að ná þvi marki. Kröfur
verður að miða við hið mögulega.
t ungu þjóðfélagi er ómögulegt að
gera allt i senn. Uppbygging er
furöulega hröð, og kjör eru batn
andi, þrátt fyrir vaxandi dýrtið.
Laun hafa hækkað meira.
Einsetning. Jú. En mætti ekki
fækka i gagnfræðaskólum? Væri
ekki margur óbókhneigöur
unglingur hamingjusamari fengi
hann að fara út i atvinnulifið eða i
verklegt nám við sitt hæfi?
Þvingun til náms vekur engum
áhuga.
Möltubát? Já hið allra fyrsta,
þótt vera kunni, aö hinir bresku
kúgarar skiljið orðið, að ofbeldið
rýri stöðugt álit þeirra og samn-
ingsaðstööu. Eftir undanfarnr of-
beldisaðgerðir, ber ekki að veita
þeim sömu tilboð og áður. Stór-
sigur hefur unnist. Þakkað veri
sterkri samstöðu og einbeitni
stjórnarinnar. Hefði Sjálfstæðis-
mönnum tekist að rægja stjórnar-
flokkana til sundurlyndis, væri
þessi sigur óunninn, og að þvi
stefndi óþjóðholl Morgunblaðs-
klika og forysta Sjálfstæðis-
flokksins.
Styöja þarf aldraða. Gott ef
Sjálfstæðismenn i borgarstjórn
hafa vaknað til skilnings á þvi og
tefji þá ekki lengur eða svæfi til-
lögur vinstri manna.
Útvarpsráð gerir hreint fyrir
sinum dyrum, og með svo ljósum
rökum, aö fáir munu lengur i vafa
um réttmæti gerða þess, sem
gera átti að stórárásarefni. Og
eins og vænta mátti var Mogginn
þar fremstur.
Dýraspítali
er menningarstofnun
Jú, og svo þarf að endurskoða
skattakerfið. Svo og auð-
hringavaldið, enn höfuðbölvald
okkar tima, með fleiri syndir og
stórglæpi á heröum en nokkur
getur taliö.
Námshefstii tómstundavinnu.
Meira er þarflegt. Eitt hið allra
mikilvægasta i uppeldismálum
okkar er að skapa börnum og
unglingum aðstööu til að beita
ótaminni athafnaþrá sinni og
þroskandi verkefnum i starfi og
leik i tómstundum sinum. Þá
myndi fækka alvarlegum vanda-
máiu og upp vaxa æskulýður lik-
legur til meiri dáða og mann-
dóms en innbrot og skemmdar-
verk krefjast. Mörg þeirra eru
framin vegna þess, að unglingana
vantar verkefni við sitt hæfi. Úr
þvi veröur vinstri stjórn I Reykja-
vik að bæta á næsta kjörtimabili.
Margt gott mannsefni hér i
Reykjavik glatast vegna þess, að
það hefur vantað aölaðandi og
þroskandi verkefni að glima við i
tómstundum.
Borgrstjórn þiggur dýraspitala
Watsons. Albert Guömundsson á
þakkir skilið fyrir frumkvæði sitt.
En engan heiður ber minnihlut-
anum, er útiloka vildi þáfttöku
borgarinnar i rekstri hans. Skv.
upplýsingum kostar reksturinn
litið. Spitalinn er menningar-
stofnun, sem vantaö hefur og
þakka ber.
Samvinnuskólinn á leiðinni til
menntaskóla. Það er vel. Hann
sækja nemendur, sem vilja læra.
Ungir sósialistar þinga, og
veita vinstri samvinnu vafalaust
eindreginn stuðning. Og Karlakór
Reykjavikur hefur sigrað i Vin.
Það er vel af sér vikið i þeirri
söngvaborg. Og þá læt ég lokið
degi og vegi Þjóðviljans 7.
október
Utanflokka.
Markús B. Þorgeirs-
son á b.v. Júni
spyr Auði Auðuns
henni á opinberan hátt, hvar felst
i orðum minum óvirðing tii hins
látna sjómanns á Ægi, eins og þér
hafið haldið fram I Morgunblað-
inu.
Mannorö yöar, frú, og heiður
eru i veöi.
Eftirfarandi dagblöð eru beðin
að birta fyrirspurn þessa til yðar:
Morgunblaðiö, Timinn, Visir,
Alþýðublaðið og Þjóðviljinn. Að
öðru leyti er mál þetta útrætt af
minni hálfu.
Með vinsemd
b/v Júni miövikudaginn 10. okt.
1973 kl. 13.30.
Markús B. Þorgeirsson
Lokaorö ræðu minnar á Hótel
Sögu, sunnudaginn 7. okt. 1973:
„Með leyfi fundarstjóra óska ég
eftir þvi að fundarmenn rlsi úr
sætum og votti þar með virðingu
sina Halldóri Hallfreðssyni,
hinum fyrsta islenska sjómanni,
er látið hefur lifiö vegna land-
ráðasamninganna 1961”.
Halldór lét lifið, að minum
dómi, sem sómi islenskrar sjó-
mannastéttar, sannur sonur þjóð-
ar sinnar. Hann er sverð hennar
og skjöldur I orðsins æðsta skiln-
ingi á örlagastundu þjóðar.
Frú Auöur Auðuns.
Nú ætla ég að biðja yður að
benda þjóð minni á og sanna