Þjóðviljinn - 13.03.1974, Blaðsíða 13

pantaði býsnin öll af mat, eins og
allir vefir i likama hans þyrftu
endurnýjunar við. Hann bað um
skinku, pylsu, ost, pickler, brauð-
kollur og smjör. Þegar maðurinn
meö húfuna var farinn, tæmdi
Stocker porterglasið sitt og
skimaði eftir skeggjuðu konunni
til að panta annað. Um leið kom
hann auga á mig.
— Sjáum trl, sagði hann. —
Ekki átti ég von á að sjá þig hér,
Jói.
Aður en ég gat svarað, kom sú
skeggjaða með porterinn hans.
Hann borgaði og rýndi vandlega i
smápeningana eins og þeir væru
erlend mynd. Þetta var bersýni-
lega einn af slæmu dögunum
hans.
— Hvaða erindi áttu i borgina?
spurði ég. —■ Þetta vanalega?
Hann yppti öxlum og saup á
glasinu. — Ég er búinn að ná mér
i vinkonu hér.
— Eina?
— Nýja.
Við sátum þegjandi stundar-
korn. Stocker hringsneri glasinu
sinu hvað eftir annað, svo að port-
erinn sullaðist upp með hliðunum.
Hann góndi ofani það.
— Að vera gamall, sagði hann.
Ég vissi ekki hvort hann var að
Brúðkaup
Þann 26. 12. ’73 voru gefin sam-
an Ihjónaband i Dómkirkjunni af
séra Öskari J. Þorlákssyni Sigur-
laug Ingimundardóttir og Jónas
Hannesson. Heimili Jæirra er að
Asvallagötu 16. Stúdíó Guðmund-
ar Garðastræti 2 .
Þann 29. 12. ’73 voru gefin sam-
an I hjónaband i Kópavogskirkju
af séra Kristjáni Þorbergssyni,
Kristin Halldórsdóttir og Krist-
mann Þór Einarsson. Heimili
þeirra er að Efstahjalla 15, Kópa-
vogi. Stúdíó Guðmundar Garða-
stræti 2 .
tala um sjálfan sig eða porterinn,
svo að ég ansaði engu. Ég varð að
reyna að ná i kokkinn eða
skeggjuðu konun, likasmsvefir
minir þurftu lika endurnýjun,
þótt i minna mæli væri.
Þegar maturinn minn kom, var
Stocker hálfnaður með sinn og
ekki lengur svo svangur að hann
nennti ekki að tala
— Það sem ég ætlaði að segja
áðan var, að það tekur þessu
eiginlega varla maður eldist.
Hann stakk pylsubita upp i sig.
— Vertu ekki að þvi arna, sagði
ég-
— Tökum til aö mynda þessa
stelpu. Hann hunsaði mig ger
samlega og það var eins og hann
væri að tala við sjálfan sig. — Ég
húkkaði hana i lestinni og fékk
lika hjá henni heimilisfangið.
Þegar ég komst aö þvi að hún átti
heima i Londin, kom ég þvi i
kring að ég kæmist hingað i vik-
unni á eftir. Ég er nefnilega ekki i
leyfi, skal ég segja þér.
— Jæja, sagöi ég og hélt áfram
að borða.
— Ég er ekki i leyfi, endurtók
Stocker og strauk sér um augun.
— Ég verð að vinna dálitið meðan
ég er hérna og reyna að láta lita
svo út sem ég geri einhver ósköp.
Ætlunin var að ég yrði hér I tvo
daga, i hæsta lagi þrjá. Hún leit
ekki út fyrir að vera sérlega erfið
viðreignar og það virtist ástæðu-
laust að ætla sér óþarfa tima
i hana. En það er aldrei hægt að
sjá það utaná þeim.
— Þú lætur þér heldur ekki
nægja að horfa á þær, sagði ég.
— Tökum nú til dæmis þessa
ö stelpu, hélt hann áfram og
teiknaði mynstur með visifingrin-
um á borðið. — Hún hélt aftur af
mér i heila fjóra daga án þess að
nokkur skapaður hlutur gerðist.
— Hneykslanlegt, sagði ég.
— Heila — fjóra — daga — og —
nætur, sagði Stocker með ákafa.
— En þegar það loksins gerðist,
þá gerðist það svo sannarlega.
— Jæja, sagði ég.
— Jæja? sagði Stocker hásum
rómi. Hann starði á mig eins og
hann efaðist um að ég skildi nokk-
urn skapaðan hlut.
— En þrátt fyrir það, sagði
hann, — gat ég ekki að mér gert
að brjóta heilann um það allan
timann, af hverju ég væri að
þessu. Af löngun, já. En löngun er
svo stórt orð.
— Það er nú ekki sérlega langt,
sagði ég.
— Stórt orð, endurtók hann. —
Það felur mikið i sér. Og sumt ber
meiri keim af þjáningu en losta,
Jói.
Þetta var að verða flókið. Það
lá við að ég sæi eftir að hafa fleygt
pipunni minni.
— Það var svo sem allt i lagi
með stelpuna, sagði Stocker al-
varlega. — Það gekk allt vel,
eiginlega betur en vel. Hún
ruglaði áætlunina mina með þvi
að láta mig biða i fjóra daga, en
fjandakornið, hugsaði ég með
mér, það var þess virði, svei mér
þá.
— Já, sagði ég.
— Partur af mér hugsaði að
minnsta kosti þannig. En hinn
parturinn var á gagnstæðri
skoðun. Já, ég veit ekki almenni-
lega hvernig ég á að útskýra með
likamanum.
— Það gera allir, sagði ég.
— Likaminn hugsar fyrir mig,
sagði Stocker og hunsaði mig enn.
— Ég get ekki einu sinni sagt að
stúlkan hafi þóknast likama min-
um en ekki heilanum. Eiginlega
var það miklu fremur öfugt. Með
vitund min sagði mér að þetta
væri indælt, en likaminn var ekki
alveg sammála. Gallinn er bara
sá að ég hef enga sjálfstæða með-
vitund, hún er aðeins hluti af lik-
ama minum.
Mér fannst timi til kominn að
ég léti honum i té ögn af sálfræði-
legum fróðleik. Það gæti ef til vill
skýrt málin fyrir honum.
— Þú þjáist af sálrænni likams
klofaduld.
— Mér datt i hug að þú myndir
ekki skilja mig, greip Stocker
fram i dapur i bragði. — Þú
heldur bara að ég sé ekki með
sjálfum mér, að ég sé þreyttur
eða eitthvað slikt, og hafi ekki
eins mikla ánægju af þvi þess
vegna. Það er alls ekki tilfeilið,
Jói.
— Ég veit þaö, sagði ég þolin-
móður.
— Það er undarlegt, en svona er
þetta alltaf hjá mér núna, sagði
hann. — 1 hvert skipti sem ég fer
upp á stelpu, er ég að velta fyrir
mér hvers vegna ég sé eiginlega
að þessu. Auðvitað veit ég vel að
það ei; likamleg þörf og allt það,
en það á ekki við um mig. Það
hefur ekki nokkur maöur þörf
fyrir eins mikiö og ég fæ.
— Kannski sumir, sagði ég.
Stocker hristi höfuðiö. — Og það
táknar ekki aðeins, að ég afi ekki
mikla ánægju af þvi, sagði hann.
Það táknar lika að ég verö aö
neita mér um ýmislegt sem mig
langar i lika. Ég hef ekki raun-
verulega ánægju af ástaleik, en
ég hef ekki ánægju af neinu öðru
heldur. Ég nýt þess aldrei al-
mennilega aö vera með stelpu,
vegna þess að mér liggur svo á að
komast til þeirrar næstu. Stund-
um er ég að velta fyrir mér, hvað
þetta eigi eiginlega að þýða.
Nú fór ég að óttast að hann
ætlaði að lokka mig inn i alvar-
legar umræðum um vandamál
sin. Ég var ekki sérlega sólginn i
að lenda i erfiðum rökræðum á
þessum tima dags og sagði þvi
aðeins: — O, þetta er bara vani
eins og að reykja. Það er engin
skynsamleg ástæða fyrir þvi að
reykja og samt telur maöur
sjálfum sér trú um, að maður geti
ekki án þess verið.
— Ég reyki ekki, sagði Stocker.
Hann leit á mig og mér flaug i hug
að ég hefði hvað eftir annað tekið
eftir þessu hjá fólki með bróka-
sótt. I raun og veru er það vist
aðeins fólk með hömlur sem
reykir.
Ég tók upp sigarettu og kveikti i
henni.
— Ég held ég ætti að hætta al-
veg, sagði Stocker og baðaði út
hendinni.
— Frá hvaða tima? spurði ég.
Hann hugsaði sig um andartak.
Or andliti hans mátti lesa sorg og
kviða. Mér flaug i hug eitt af
spakmælum Oscars Wildes —- um
það að nautnin sé meira hrifandi
en hamingjan, vegna þess að
nautnin getur lika haft sorg i för
með sér. Og samt fann ég ekki
til neins yfirlætis. Ég fór ekki að
óska sjálfum mér til hamingju
með, að lif mitt skyldi vera
virðingarvert og sljólegt. Hið
átakanlega i fari Stockers gaf
honum einmitt eins konar mann-
gildi i samburði við mig.
— Ég ætla að setja mér tak-
mark, sagði hann og það lifnaði
yfir honum.
— Auðvitað get ég ekki hætt á
stundinni, en ég ætla að festa mig
við ákveðna tölu, og þegar henni
er náö, hætti ég. Gifti mig eða
geng i klaustur eða eitthvað þvi-
likt.
—• Hversu há á talan að vera?
spurð ég, venga þess að mér lék
forvitni á að vita það.
— Hundrað, sagði Stocker hik-
laust. — Það er ágæt tala. Þegar
ég er kominn upp i hundrað, þá
hætti ég.
—■ Hversu langt ertu kominn?
Hann svaraði samstundis: —
Sextiu og ein.
— Heldurðu bttihald yfir þær?
spurði ég.
Hann hristi höfuðið. — Ég man
aldrei nöfn eða staði eða hvernig
þær lita út og ég safna ekki mynd-
um af þeim heldur, en töluna man
ég alltaf. Um hana skjátlast mér
aldrei.
Það er svo nokkuð sem sannar
eitthvað um fólk, en ég mundi
ekki i svipinn hvað það var. Það
hafði gerst of mikið undanfarna
daga og ég varð að'gefa mér tima
til að ihuga það. Ég renndi mér
niður i stólnum.
— Mundu þetta nú, Jói, sagði
Stocker. — Þú ert vitni mitt. Ég
Miðvikudagur 13. marz 1974, ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13
Miðvikudagur
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15( og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnairna kl.
8.45: Þorleifur Hauksson les
framhald sögunnar „Elsku
Mió minn” e. Astrid Lind-
gren (11). Morgunlcikfimi
kl. 9.20. Tilkynningar kl.
9.30. Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög á milli atriða. Ur
játningum Agústinusar
kirkjuföður kl. 10.25: Séra
Bolli Gústafsson i Laufási
les þýðingu Sigurbjörns
Einarssonar biskups (11).
Kirkjutónlist kl. 10.40.
M#rguntónleikar kl. 11.00:
Filharmóniuoktettinn i
Berlin leikur Oktett i F-dúr
op. 166 eftir Schubert.
12.00 Dagskráin. Tónieikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og verðurfregn-
ir. Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með sinu lagi Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.30 Siðdegissagan: „Föstu-
hald rabbians” eftir Harry
Kamelman Séra Rögnvald-
ur Finnbogason les (5).
15.00 Miðdegistónlcikar. Tón-
list eftir Jean Sibelius.
Ruggiero Ricci og Sinfóniu-
hljómsveit Lundúna leika
Fiðlukonsert i d-moll op. 47:
Öivin Fjeldstad stj. Sin-
fóniuhljómsveit Lundúna
leikur. Sinfóniu nr. 5 i Es-
dúr op. 82: Anthony Collins
stj.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið
17.10 Otvarpssaga barnanna:
„Óli og Maggi með gullleit-
armönnum”. Höfundurinn,
Armann Kr. Einarsson, les
(3)
17.30 Framburðarkennsla i
spænsku
17.40 Tónleikar.
18.00 Ilúsnæðis- og bygging-
armái. Ólafur Jensson sér
um þáttinn.
18.15 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Bein lina. Fulltrúar
bænda og neytenda i 6
manna nefndinni, Gunnar
Guðbjartsson form. stéttar-
samb. bænda og Torfi Ás-
géirsson hagfræðingur,
svara spurningum hlust-
enda um verðlagningu land-
búnaðarvöru. Umsjónar-
menn: Árni Gunnarsson og
Einar Karl Haraldsson.
20.00 Kvöldvaka. a. Einsöng-
ur. Ólafur Þ. Jónsson syng-
ur lög eftir Markús
Kristjánsson. Árni
Kristjánsson leikur á pianó.
b. lljá Austur-Skaftfelling-
um.Þórður Tómasson safn-
vörður i Skógum flytur
fjórða og siðasta hluta
ferðaþáttar sins. c. Liðins
tima lýsigull. Elin Guðjóns-
dóttir flytur upphaf hugleið-
ingar Bjartmars Guð-
mundssonar frá Sandi um
þingeyskar stökur og höf-
unda þeirra. d. Æviminn-
ingar Eiriks Guðlaugsson-
ar. Baldur Pálmason les
þriðja hluta frásögu hún-
vetnsks erfiðismanns. e.
Haldið til haga. Grimur M.
Helgason forstöðumaður
handritadeildar landsbóka-
safnsins talar. f. Kórsöngur.
Söngfélagið Harpa syngur
islensk lög: dr. Róbert A.
Ottósson stj.
21.30 Útvarpssagan: Gisla
saga Súrssonar. Silja Aðal-
steinsdóttir les (4).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (27).
22.25 Kvöldsagan: „Vöggu-
visa” eftir Elias Mar. Höf-
undur les (8).
22.45 Djassþáttur Jón Múli
Árnason kynnir.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
18.00 Skippi. Astralskur
myndaflokkur fyrir börn og
unglinga. Þýðandi Jóhanna
Jóhannsdóttir.
18.25 Gluggar. Breskur
fræðslumyndaflokkur fyrir
börn og unglinga. Þýðandi
og þulur Gylfi Gröndal.
18.45 Gitarskólinn. Gitar-
kennsla fyrir byrjendur. 6.
þáttur. Kennari Eyþór Þor-
láksson.
19.05 lllé
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Konan min i næsta húsi.
Breskur gamanmynda-
flokkur. V'inir i raun. Þýð-
andi Jón Thor Haraldsson.
20.55 Nýjasta tækni og visindi
Umsjónarmaður örnólfur
Thorlacius.
21.25 Ilryllingur. Ungversk
biómynd, byggð á sam-
nefndri sögu eftir Laszlo
Németh. Leikstjóri Georg
Hintsch. Þýðandi Hjalti
Kristgeirsson. Myndin ger-
ist i afskekktu byggðarlagi i
Ungverjalandi á árunum
milli heimsstyrjaldanna.
Ung stúlka leiðist út i hjóna-
band með manni, sem henni
er ekki meir en svo geðfelld-
ur, en það hjónaband fær
sviplegan endi.
23.20 Dagskrárlok.

Nýkomin indversk
bómullarefni og mussur i miklu
úrvali.
Jasmin Laugavegi 133
íflji
WÍR
m

Auglýsingasiminn er 17500 1 1 múDvunNN