Þjóðviljinn - 20.04.1977, Blaðsíða 9
8. SÍDA — ÞJOÐVILJINN Miftvikudagur 20. aprll 1977
Miðvikudagur 20. april 1977 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
Sjávarþorpið Dalvik,
sem kúrir við Eyjaf jörðinn
utanverðan i nágrenni við
hinn alræmda ólafs-
fjarðarmúla lætur ekki
mikið frá sér heyra i hinu
daglega þjóðlifi okkar is-
lendinga, en leggur þó fyr-
ir margra hluta sakir
drjúga hönd á plóginn í at-
vinnusögunni. Athafnalífið
blómstrar í þessu litla
plássi og um þessar mund-
ir bíða dalvikingar hvorki
meira né minna en tveggja
skuttogara á næstu dög-
um... og eiga þeir þó einn
fyrir.
Myndir —gsp
,
Lífið á Dalvik er nátengt
sjávarútvegi, og á meðan karlar
og konur velja sér framtiðarstörf
i tengslum við hann hafa bæjar-
búar orðið að leita á fjarlægari
mið eftir lærifeðrum til aö böggla
algebru og öðrum „óþarfa leið-
indum” inn i verðandi sjómanns-
kolla. Og það var einmitt I fram-
haidi af slfkum kennarainnflutn-
ingi aö blaöamaöur Þjóðviljans
átti erindi á Dalvik fyrir skömmu
til að hressa upp á eitt borgara-
barnanna sem þangaö hafði hald-
ið til að kenna i gagnfræðaskólan-
um einn vetur. Var lærimeistar-
inn oröinn langþráður eftir frétt-
um úr borgarmenningunni og
kallaði þvi á vin sinn að sunnan i
heimsókn.... og myndavélin var
tekin meö.
Og það var vissulega margt
sem gladdi auga ljósmyndarans á
gullfallegum dögum vetrarrikis-
ir.s við Eyjafjörð helgardagana
sem hafður var stans á Daivik.
Vikum saman hafði kafaldssnjór
hulið jörð frá fjöru til fjallstopps
og snjóþotur, magasleðar, skiða-
sleðar og önnur álika verkfæri
voru aðalsamgöngutækin, enda
þótt götur væru einnig greiðfærar
þeim sem vildu ferðast um á bii-
um sinum. Og uppi i fjallshliðinni
stunduðu menn skiðaiþróttina af
kappi, ekki þó með keppni i huga
heldur fyrst og fremst, eða að
minnsta kosti ekki siður, til
heilsubótar og andlegrar upp-
lýsingar ... ef hennar er þá þörf á
þessum friðsæia og blómlega
stað.
Annars hafði skiöaiökun verið
furðu litil á Dalvik þar til nokkrir
framtakssamir menn mynduðu
félagsskap og keyptu togbraut i
samvinnu viö hreppsfélagið.
Skiðafélag var siðan stofnað árið
1972, gamalt verslunarhúsnæði
flutt upp i hliöina til þess að gegna
öllum skyldum skiðaskála, og
hornsteinninn að blómlegu útilifi i
fjallinu hafði þar meö veriö lagð-
ur.
Jón Halldórsson, iþróttakenn-
ari og framámaður um skiöaiðk-
un og fleira á Dalvik.sagði aðnú
væri von á annarri togbraut og
yrði hún eins og hin fyrri staðsett
með þarfir hins almenna skiöa-
iðkanda i huga, en ekki þeirra
sem hyggja á keppni og regluleg-
ar æfingar, né heldur þeirra sem
hyggjast leggja sérstaka rækt við
göngu eðá stökk.
Og það verður ekki sagt um
skiðafélagiö á Dalvik að það selji
skiöamönnum dýrt I lyfturnar,
þvi fullorðnir geta t.d. keypt sér
heils dags kort fyrir kr. 180,- en
það mun svipuö upphæð og greidd
er fyrir eins og eina ferö meö
sklðalyftunni á Akureyri, þar sem
menn geta enda látiö fara vel um
sig i flutningnum upp i Hliðarf jall.
MYNDIRs
1. Það ólgar sjómannsbióð i flestum strák
um á Dalvik og athafnalifið er allt ná-
tengt sjávarútvegi. Trillurnar biða enn
i fjörunni, en þeirra vertiö hefst innan
tiðar og verður friðsældin þá vart hin
sama og sú sem hér rikir á þessari
mynd.
2. A Dalvík hefur kynskipting i leikfimi-
kennslu yngstu barnanna verið lögð
niður, og hér kennir Jón Halldórsson
nemendum sinum helstu regiurnar i
brennibolta.
3. Hann sýnir glæsileg tilþrif þessi ungi
maður sem spyrnir knettinum i fri-
mínútum gagnfræðaskólans. Meters-
háir snjóskaflar og svellhálka á miðj-
um vellinum skiptu strákana engu máli
en hálfvegis virðist varnarmaðurinn
ragur við tilþrif sækjandans, því hann
er kominn með lopavettlinginn upp i
sig og horfir skelfdur á aðfarirnar og
afleiðingar þeirra.
4. Bióið leikur stórt hlutverk i menningar
lifi daivikinga, þvi ekki einasta sýnir
það kvikmyndir.heldur hýsir einnig alla
leiklistarstarfsemi, fundarhöld o.m.fl.
5. 1 skíðalandinu fyrir ofan bæinn er ævin-
lega mikið lif þegar vel viðrar, og ekki
þurfti að kvarta yfir veðurguðunum
þennan dag, enda mikið fjölmenni I
fjallshliðinni.
6. Skiðasleðar eru orönir sjaidséðir i
borgarlifinu fyrir sunnan, en þeir voru
hins vegar mikið notaðir af börnunum á
Dalvik og þá ekki sist þegar stóri bróðir
fór með litlu systur út að viðra sig.
,***•*'■■
7. Heimavistarhúsnæðið á Dalvik er ný-
legt og faliegt, en þó iangt i frá eina ný-
byggingin á staðnum, þvi hreppurinn er
m.a. með i smlöum heilsugæslumið-
stöð, stjórnsýslustöð og cllihcimili.Og
dagheimili er væntanlega á dagskrá.
Nýjum skuttogara
fagnað á Dalvík
Frá Kristinu ólafsdóttur, Akur-
eyri:
Hátíðarbragur var á
Dalvík sl. laugardag þegar
mannfjöldi, blaktandi
borði og Karlakór staðar-
ins buðu velkominn í
heimahöfn nýjan skuttog-
ara. Togarinn hafði verið
skírður um morguninn
inni á Akureyri og hlaut
hannnafnið Björgúlfur EA
312.
Skrokkur skipsins var
smiðaður hjá Flekkefjord-verk-
smiðjunni i Noregi og dreginn til
Akureyrar fyrir um það bil
ári. Hér heima tók Slippstöðin á
Akureyri við honum og lauk við
smiðina. Létu Slippstöðvarmenn
vel yfir þessari tilhögun og töldu
ekki óliklegt að hliðstæðir vinnu-
samningar yrðu endurteknir.
Togarinn er 430 lestir af stærð
og ganghraði 13.2 sjómilur.
Lestalengd er 49.87 metrar og
breidd 9.50 metrar. Rúmmál lesta
er 438 rúmmetrar og er þar pláss
fyrir 4 þúsund 90 litra fiskikassa.
Aðalvél er af gerðinni Wickmann
2100 hestafla, tengd skipti-
skrúfubúnaði, og hjálparvélar
MWM tólf strokka fjórgengisvél-
ar. Vindukerfi er af gerðinni
Brusselle. Togvindur eru splitt-
vindur. Sjóeimarier af Atlas-gerð
og isvél frá Finsam FIP og af-
kastar tiu tonnum af is á sólar-
hring.
Skipið er búið öllum nýjustu
siglinga- og fiskileitartækjum frá
Simrad og Decka, Sailor-talstöð,
og miðunarstöð og veðurkorta-
móttakara af Taiyo-gerð.
Þegar Guðrún Þorleifsdóttir,
eiginkona Björgvins Jónssonar,
framkvæmdastjóra tJtgeröar-
félags Dalvikinga hafði gefið
skipinu nafn, var nokkrum gest-
um frá Dalvik og Akureyri boðið
að ganga um borð i skipiö og sigla
meö togaranum i heimahöfn.
Formlega afhenti siðan Gunnar
Ragnars, forstjóri Slippstöðvar-
innar, togarann við bryggjuna á
Dalvik og er þetta nær einsdæmi,
að Slippstöðvarmenn fylgi
smiðisgripum sinum alla leið i
heimahöfn.
Að loknum ávörpum Björgvins
Jónssonar og Valdimars Braga-
sonar, bæjarstjóra, söng karla-
kórinn nokkur lög undir stjórn
Gests Hjörleifssonar. Þá var öll-
um dalvikingum og aðkomnum
gestum boðið að skoða skipið og
siðan i kaffi i Vikurröst. í félags-
heimilinu greindi Hilmar
Danielsson stjórnarformaður
ÚD, frá aðdraganda stofnunar
félagsins og helstu þáttum úr
sögu þess. Félagið var formlega
stofnað árið 1959 að tilstuðlan
Björgvins Jónssonar og Sigfúsar
Þorleifssonar, en meðal eignar-
aðila er Dalvikurbær og K.E.A.
Fyrsta skip félagsins kom til
landsins i árslok 1958, Björgvin
EA-311, og siðan Björgúlfur EA-
312árið 1960. Bæöi þessi stálfiski-
skip voru keypt frá Austur-
Þýskalandi. Megintilgangur
félagsins er og hefur alltaf verið
að afla hráefnis fyrir fiskvinnslu-
stöðvar á Dalvik. Skipin voru
gerð út á togveiðar og sildveiðar
fram til ársins 1973 og voru afla-
brögð misjöfn á þessum árum
fyrir Norðurlandi.
Ú.D. lagði þó aldrei árar i bát
og komst yfir erfiðleikaárin, og
taldi Hilmar það ekki sist mega
þakka heppni félagsins með af-
bragðsgott starfsfólk.
Uppúr 1970 var farið að huga að
endurnýjun skipakostsins með
þeim árangri að 1974 eignaðist
félagið skuttogarann Björgvin
EA-311 sem smiöaður var i
Noregi, og nú hefur Björgúlfur
bæst við, en hann var smiðaður
eftir sömu teikningum.
t kaffiboðinu i Vikurröst fluttu
þingmennirnir Jón Sólnes og
Stefán Jónsson dalvikingum
árnaðaróskir sinar. Stefán lagði
einnig áherslu á nauðsyn þess aö
islendingar legðu fyrst og fremst
rækt við atvinnuvegi tengda sjón-
um, efldu skipakost sinn, gerðu
vel við sjómenn og fiskvinnslufólk
sitt og stuðluðu að þvi að byggja
upp islenskan skipasmiðaiðnað.
Björgúlfur lá bundinn við
bryggju og beið eftir áhöfn sinni,
en öll veiðarfæri voru komin um
borð, svo og matvæli, þvi það átti
að leggja af stað i fyrstu veiði-
feröina strax á laugardags-
kvöldið.
Skipstjóri Björgúlfs er Sigurður
Haraldsson og 1. vélstjóri Sveinn
Rikharösson.
„Vorkoman”
endurvakin
úm siöustu helgi var Vorkoman
á Dalvik, tveggja daga menning-
arhátiö á vegum Lionsmanna.
Þar voru á dagskrá bókmenntir,
hibýlaprýði, myndlista- og hús-
gagnasýning.
Með þessu framtaki var reynt
að vekja upp að nýju samkomur
með þessu sniöi, sem legið hafa
niðrimörg ár. A laugardaginn las
Inga Birna Jónsdóttir eigin ljóð
og sögur, þá var opnuð sýning I
iþróttasalnum I Félagsheimilinu
Vlkurröst og i Barnaskólanum á
verkum Alfreðs Flóka, Einars
Helgasonar og Guðmundar Árna
Sigurjónssonar. Verslunin Aug-
sýn á Akureyri stóö einnig fyrir
glæsilegri húsgagnasýningu.
Loks flutti Pétur Lúthersson, hús-
gagnaarkitekt, erindi um innrétt-
ingar og lýsingu. A sunnudag las
Kristján frá Djúpalæk úr verkum
sinum og Gisli Jónsson, mennta-
skólakennari, flutti erindi um
bókmenntir. Vorkomunni lauk
með erindi Kristinar Guömunds-
dóttur, hibýlafræðings, um eld-
húsinnréttingar. V.H. — ekh
Viö hættum aö reykja
með sjónvarpinu 25.þjn
Mánudaginn 25. april hefst að
tiihiutan sjónvarpsins námskeið
fyrir þá sem vilja hætta að
reykja. Námskeiðið stendur i
viku og lýkur laugardagskvöldiö
30. april.
Verða leiðbeiningar á hverju
kvöldi að loknum fréttum. Hópur
fólks sem hefur ákveöið aö hætta
aö reykja drepur i siðustu siga-
rettunni fyrsta kvöld námskeiös-
ins og fær siðan ráöleggingar um
það frá reyndum leiöbeinendum,
hvernig bregðast eigi viö erfið-
leikunum fyrstu dagana. Nám-
skeiðið er haldið með það fyrir
augum að sjónvarpsáhorfendur
sem vilja hætta að reykja noti
þetta tækifæri og myndi hópa t.d.
á vinnustöðum eöa heimilum og
fari að dæmi þátttakendanna i
sjónvarpssal. Athygli skal vakin
á þvi aö i fréttatima sjónvarpsins
sunnudagskvöldið 17. april verður
stutt viðtal við formann isl. bind-
indisfélagsins en þar gefur hann
þeim góö ráö sem vilja hætta aö
reykja 25. april með hópnum i
sjónvarpssal.