Þjóðviljinn - 23.10.1977, Side 24

DWÐVIUINN
Sunnudagur 23. október 1977
Aöalsími Þjóöviljans er 81333 kl. 9-20 mánudaga til föstu-
daga, kl. 9-12 á laugardögum og sunnudögum.
Utan þessa tima er hægt aö ná i blaöamenn og aöra starfs-
menn blaösins i þessum simum: Ritstjórn 81382, 81527,
81257 og 81285, útbreiösla 81482 og Blaöaprent 81348.
C 81333
Einnig skal bent á heima-
sima starfsmanna undir
nafni Þjóðviljans I sima-
skrá.
Fyrir byggingarnefnd, skipu-
lagsnefnd og borgarráöi hefur um
hríö veriö fjaliað um örlög 50 ára
gamalstrés, nánar tiltekið silfur-
reynis, sem stendur i hdsagarði
viö Laugaveg 62.
Tréö er meö elstu trjám i borg-
inni og var inni á sérstöku gróöur-
korti, þar sem verndunarveröur
gróöur var merktur inná, og
fylgdi samþykktri skipulagstil-
lögu aö svæöinu.
Eigi aö síöur er nú búiö aö fella
dauöadóm yfir trénu og eru ekki
allir sammála um réttmæti hans.
Lóöarverö i miöbænum gamla
og inn eftir öllum Laugavegi er
mjög hátt og lóðareigendur vilja
aö sjálfsögöu nýta lóöir sinar þar
sem mest og best.
Þvi er þaö að nýbyggingar ná
oft lóöamarkanna á milli og litiö
sem ekkert er afgangs fyrir gróö-
urræmur hvað þá tré.
Þetta gamla verndaöa tré stóö
þvi f veginum fyrir gróöasjónar-
miöunum þegar byggja átti á lóð-
inni.
Eftir aö dauðadómurinn var
felldur, mælti þvi ekkert gegn
fullri nýtingu lóöarinnar meö-
fram Laugavegi og nú hefur þar
verið teiknaö hús, þriggja hæöa,
sem nær frá horni Vitasti'gs aö
næsta húsi sem er steinhús.
Húsiö aöLaugavegi 62meö silfurreyninn i baksýn. Leyfi fékkst ekki til aö birta teikningar af fyrirhuguöum byggingum á lóöinni.
Ljósm. — eik.
Hvers virdi er eitt tré þegar stein-
steypan er annars vegar?
Skógfræðingarnir Vilhjálmur
Sigtryggsson
og Baldur Þorsteinsson:
Vilhjálmur Sigtryggsson, sagði Vilhjálmur og rannsökuö-
skógfræðingur og um kjarnann. Við þá athugun
framkvæmdastjóri Skógræktar- kom ekkert i ljós sem benti til
félags Reykjavikur sagði i sam- þess aö tréö væri fúiö.
lali við Þjóðviljann að hann Við teljum þvert á móti að
heföi ásamt Baldri Þorsteins- tréð sé mjög íifvænlegt og ætti
syni skógfræðingi hjá Skóg- að geta lifað i 100 ár i viðbót.
ræktarfélagi Islands fariö og Ég sé enga ástæðu til þess að
skoöað tréð að beiðni Sigurðar fella það, og er tilbúinn til þess
Harðarsonar fulltrúa i skipu- að gera aðra og itarlegri athug-
lagsnefnd. un til staöfestingar þeirri
Við boruðum i stofn trésins, skoðun minni.
Græna byltingin sáluga. Hver man ekki eftir vindbrenndum og skæld-
um trjám i pottum á Austurstræti? Væri ekki nær aö vernda þau tré
sem tii eru rótföst i borgarlandinu, fremur en aö vera meö svona sýnd-
armennsku?
Magnús Skúlason, sem sæti á i
byggingarnefnd borgarinnar
sagöi i samtali við Þ jóðviljann að
sinar tillögur um glufur eða bil á
millihúsa hefðu engar undirtektir
fengið, og fannst honum þaö mið-
ur.
Mínskoðun er sú aö ekki eigi aö
randbyggja Laugaveginn með
háum húsum, eins og viö sjáum
t.d. i Austurstrætinu, sagöi
Magnús. Auk þess dreg ég dauða-
dóminn yfir trénu i efa, en þegar
hann kom f ram var i raun ekkert i
veginum fyrir slikri byggingu.
Við höfum ekkert allt of mikiö
af trjám i borginni, sagöi
Magnús, og þegar um er að ræða
stór og gróskumikil tré hefur það
verið stefna borgaryfirvalda að
fella þau ekki.
I bakgörðum húsanna viö
Laugaveginn er talsveröur gróö-
ur, sem mætti samtengja og opna
glufur að frá Laugaveginum. Þaö
myndi létta götumyndina mikið
ogvera meira augnayndi en þétt-
stæð steinhús.
Sigurður Harðarson, fulltrúi i
skipulagsnefnd,tók i sama streng.
Hann sagðist á sinum tima hafa
efast um réttmæti dauðadómsins
yfir trénu og fengið skógfræöing
til þess að rannsaka þaö.
Rannsókn hans gaf hiö gagn-
stæða til kynna, sagði Siguröur og
segirhann aö tréð sé heilbrigt og
lifvænlegt.
Þjóðviljinn haföi ennfremur
samband viö Aöalstein Richter,
skipulagsstjóra borgarinnar.
Hann sagöi að hann hefði á sinum
tima skoöað tréö ásamt garö-
yrkjustjóra. Þaö var hörkufrost,
þegar viö fórum þangaö i fyrra-
vetur, sagöi Aöalsteinn og þá var
það álit garðyrkjustjóra aö tréð
væri lifvænlegt.
Siðan, þegarfór aöhlýna i veöri
og hann gaf sér betri tima til að
skoða tréð og gróðurinn i garðin-
um gaf hann skriflega umsögn til
Þróunarstofnunar um að tréö
væri litils viröi og full þörf á að
fjarlægja það þar sem fúi væri i
hinum þriklofna stofni þess.
Eins og sjá má hér á siöunni
stendur þarna fullyröing gegn
fullyröingu. Enn stendur gamla
tréö og reyndar timburhúsið lika,
eneins og er geta eigendur lóðar-
innar f jarlægt hvoru tveggja hve-
nær sem þeim henta þykir.
— AI.

Silfurreynirinn. „Fúi sem ekki veröur stöövaöur”. (H.J.)
„Mjög lifvænlegt, ekkert sem bendir til þess aö tréö sé fúiö.”
(V.S.) — Ljósm. — eik.
Garðyrkjustjóri borgarinnar,
Hafliði Jónsson:
Reykjavik 10. mars 1977.
Hr. Hilmar ölafsson,
Þróunarstofnun
Reykjavikurborgar.
Til frekari áréttingar á þvi
viðhorfi minu sem ég iýsti yfir i
ferö okkar i gær á lóðina nr. 62
viö Laugaveg staðfesti ég hér
með aö ég tel þann trjá- og
runnagróöur, sem fyrir er á
lóðinni mjög litils virði og værí
full þörf á aö fjarlægja nú þegar
allan þann gróður sem er fremst
i lóðinni við götuna.
Hann er allur fúinn og sjúkur.
Þarna er eitt stórt silfurreyni-
tré, sem vex fast upp við steypt-
an húsvegg svo nærri að króna
trésins fær ekki notiö sin.
Tréö er þristofna og mjög illa
farið, kominn i það fúi sem ekki
verður stöövaður úr þessu.
Þetta tré á ekki langt lif fyrir
höndum og skiptir þvi litlu hvort
þaö verður fjarlægt.
Um flutning á þessu tré eöa
öðrum sem þarna eru verður
ekki aö ræöa. Gróöurinn er ekki
þess virði að hann verði fluttur á
annan vaxtarstað.
Viröingarfyllst,
Hafliöi Jónsson