Þjóðviljinn - 01.04.1978, Síða 13

Þjóðviljinn - 01.04.1978, Síða 13
Laugardagur 1. april 1978 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13 a/ erfendum vettvangi Klukkan niu fimmtudagsmorg- uninn 16. mars 1978 var Aldo Moro, margsinnis forsætisráð- herra italiu og einn helstu leið- toga Kristilega demókrataflokks- ins, á leið til ítalska þingsins. Hann hafi fulla ástæðu til að vera sæmilega ánægður með lifið. Hann var á leið til þingsins, þar sem hann ætlaði að vera við- staddur er flokksbróðir hans Giuiio Andreotti kynnti nýjustu rikisstjórn sina, sem jafnframt er fyrsta ítalíustjórn i rúm 30 ár, sem Kom múnistaflokkurinn, annar stærsti flokkur landsins, styður formlega. Þetta mikil- væga skref i átt svokallaðrar sögulegrar máiamiðlunar var ekki hvað sist verk Moros, sem átlhafði mikinn þátt f þvi að fá fc- laga sina i forustu kristilegra til þessað koma til móts við komm- únista. Við ein gatnamótin snarheml- aðibill, er um skeið hafði veriö á undan bil Moros svo að bilstjóra hans vannst ekki timi til þess að hemla nógu fljótt og keyrði aftan á hinn. Tveir menn snöruðust Ut úr bilnum á undan, munduðu vél- skammbyssur og skutu til bana bilstjóra Moros og öryggisvörð, sem sat við hlið hans. Moro sjálf- Réttarhöld yfir nokkrum úr Rauðu hersveitunum standa yfir i Torino. Þeir ákærðu eru hafðir I járnbúri. og er það I samræmi viö aðrar viðtæk- ar öryggisráöstafanir, sem viöhafðar eru við réttarhöidin. Illra vedra von á Ítalíu ur, sem sat i aftursætinu, mun hafa sloppið ósærður. Bill með þremur öryggisvörðum, sem fylgt hafði bil Moros fast eftir, rakst aftan á hann. Tveimur varðanna tókst þó að ná vopnum sinum oghófu skothrið á fyrirsát- ursmennina sem nú höfðu snúið sér að þeim, en fáeinar vélbyssu- hryðjur þögguðu niður i þeim einnig. Hávaxinn maður i frakka kippti Moro út úr aftursæti bils hans og dró hann með sér inn i bil, sem var kyrrstæður á vegarkant- inum ogkona við stýrið. Sá bill ók þegar á brott og eftir honum fylgduaðrir árásarmenn átveim- ur bilum og bifhjóli. Eftir á vig- vellinum lágu fjórir menn dauðir og sá fimmti deyjandi i blóði sinu og brotnu gleri. 300 mannrán siðan 1970. Siðan þetta gerðist hefur Italia verið i meira uppnámi en nokkru sinni frá þvi að siðari heimsstyr- jöld lauk. Nú fer þvi fjarri að morð og mannrán af þessu tagi séu neitt nýjabrum fyrir ttali. Um 300 manns hefur verið rænt þar i landi siðan 1970 og 1977 voru framin um 2000 ofbeldisverk af pólitiskum toga, samkvæmt opin- berriskráningu.l samanburði við þetta hefur Baader-Meinhoffólkið i Vestur-Þýskalandi ekki verið ýkja afkastamikið. En á Italiu hefur þesskonar háttalag ekki þótt eins miklum tiðindum sæta, sökum þess að þar hefur allskyns bófamennska af pólitiskum og hálfpólitiskum toga lengi verið landlæg, einkum i landinu sunn- anverðu, þar sem vanþróun er mikil. En aldrei hafa pólitiskir hryðjuverkamenn þar I landi seilst eins hátt og nú, enda keppir ránið á Moro við innrás Israels I Libanon umfyrsta sætið i fréttum fjölmiðlanna. Dularfull „vinstrihreyf- ing” Ránið er kennt nokkuð dular- fullri hreyfingu sem nefnist Le Brigate Rossi og kalla mætti á is- lensku Rauðu hersveitirnar. Italia hefur upp á að bjóöa mjög fjölskrúðuga fylkingu utarlega á vinstri kanti stjórnmálanna, og margir fullyrða að Le Brigate Rossi séu langlengst til vinstri af þeim öllum, enda eru þær for- dæmdar af öllum öðrum vinstri- hreyfingum. Furðumargt er á hulduum Rauðu hersveitirnar og allskonar sögusagnir á kreiki um þær. Enginn virðist vita um liðs- kost þeirra og menn greinir einn- ig á um hvar helstu bækistöðvar þeirra séu. Nefna sumir i þvi sambandi Genúu, aðrir Torino og enn aðrir Milanó. Þær hafa að sögn lýst þvi yfir, að þær stefni að þvi að koma á fullkominni upp- lausn italska þjóðfélagsins og valdatöku fasista. Hafa Rauðu hersveitirnar þá trú að þá muni augu alþýðunnar loksins opnast fyrir viðurstyggð kapitalismans, með þeim afleiðingum að hún kollvarpi honum með byltingu. Þetta mun vera eitthvað svipaður þankagangur og hjá Baad- er-Meinhof-fólkinu i Mynd af Aldo Moro með merki Rauðu hersveitanna I baksýn. Grunur leikur á að myndin, sem mannræningjarnir sendu frá sér, hafi verið fölsuð þannig, að mynd af Moro hafi verið limd inn á mynd af merkinu. Vestur-Þýskalandi, enda ekki úti- lokað aðeitthvert samband sé þar á milli. Óttinn við Evrópu- kommúnismann Það er sumra mál að Rauðu hersveitirnar séu svo langt til vinstri að þær séu hér um bil komnar hringinn til hægri. A bak við umsagnir sem þessar liggja grunsemdir um, að hersveitir þessar séu ekki allar þar sem þær eru séðar. Þar hafa reynst yfir- völdum næsta erfiðar viðfangs og ýmislegt hefurþóttbenda til þess, að þær fái upplýsingar frá hátt- settum aðilum i þjóðfélaginu. Þeir háttsettu aðilar eru taldir vera hægra megin I stjórnmálun- um, og kæmi engum á óvart þótt það reyndist rétt, þvi að áður hefur komist upp að valdamiklir menn i her og lögreglu Italiu hafa staðið i sambandi við öfgasamtök með valdarán fyrir augum. Hér geta erlendir aðilar einnig átt hlut að máli og almannaróm- urin n á Italiu er helst á þvi að svo sé, þótt ekkerthafi um það sann- ast. Þar til eru nefndar frægar leyniþjónustustofnanir eins og bandariskaCIAog sovéska KGB. Hægt er að færa gild rök að þvLað Italia standi á krossgötum i stjórnmálum. Kristilegir demó- kratar hafa stjórnað landinu með heldur klénum árangri frá lokum siðari heimsstyrjaldar, og nú er svo að sjá að þeir séu — nauðugir aðvisu—loksins i þann veginn að láta undan kröfum kommúnista um að þessir tveir stærstu flokkar landsins axli stjórnarábyrgðina sameiginlega. Það yrði mikill sigur fyrir Evrópukommúnism- ann, þvi að Kommúnistaflokkur- inn á Italiu er stærsti flokkurinn i þeirri fylkingu sósialismans. Bandarikin, Sovétrikin vestur- evrópskt ihald og norðurevrópsk- ir hægrikratar eiga það öll sam- eiginlegt, að óttast Evrópu- kommúnismann sem nýja hreyf- ingu, sem valdið geti einhverju raski á hefðbundnu „jafnvægi” alþjóðastjórnmála. Þessum aðil- um er vitaskuld trúandi tii þess að gripa til vissra sóðabragða til þess að bregða fæti fyrir ,,sögu- legu málamiðlunina”, sem þeim er meinilla við. Til þess gætu þeir notiðaðstoðarvaldamikiila og of- stækisfullra aðila meðal italskra hægrimanna. Undarleg tilviljun Undarleg tilviljun var það alla- vegana að Moro skyldi einmitt vera rænt þennan dag, þegar stjórn með óbeinni aðild komm- únista var að taka við, enda taldi Giulio Andreotti engum vafa bundið að mannræningjarnir hefðu greitt atlöguna að Moro af þeirri ástæðu. Einnig vekur það athygli að ljóst er, að mannræn- ingjarnir vissu vel hvenær von væri á Moro á leið til þingsins og einnig hvaða leið hann myndi aka. Þeir tóku sér stöðu við gatnamótin, dulbúnir sem starfs- mennflugfélagsogbiðuþar komu hans hinir rólegustu. Hvaðan barst þeim þessi vitneskja? Við þetta má bæta að engan veginn fullvist er, að svonefndar Rauðar hersveitir hafi framið mannránið. Grunur leikur á að mynd af Moro, þar sem hann sést með merki Rauðu hersveitanna i baksýn, sé fölsuð. Rannsóknir hafa leitt i ljós, að sumir mannræningjanna báru vopn framleidd i Austur-Evrópu. Það hefur gefið alls konar sam- særiskenningum byr undir báða vængi. Þýðir það að ræningjarnir hafi fengið vopnin frá KGB? Eða hitt að CIA hafi laumaö til þeirra austurevrópskum vopnum i þvi skyni að koma skömminni á KGB — eða jafnvel italska kommún- ista? Útburðir þjóðfélagsins Hvað sem þvi liður er ástandið á ítaliu þannig, að jarövegurinn fyrir hverskonar öfgaöfl, hvort sem þau eru „óháð” eða njóta stuðnings erlendis frá, getur naumast verið betri. Kreppan heftir slegið Italiu harðar én nokkurt annað af stærri rikjum Vestur-Evrópu. Atvinnuleysi er mikið, sérstaklega þó meðal ungs fólks. Hálf önnur miljón af þvi er skráð án atvinnu, og koma þar þó áreiðanlega ekki öll kurl til graf- ar, þvi að fjölmargir eru orðnir svo vonlausir um að fá atvinnu að þeim finnst það ekki taka þvi aö láta skrá sig. Stór hluti þeirra ungmenna sem útskrifastúr skól- um landsins, hefur enga von um að fá atvinnu i samræmi við menntun sina. Þetta unga fólk lit- ur svo á að þjóðfélagið hafi borið það út, afneitað þvi, og hverskyns öfgasamtök eiga auðvelt með að afla sér fylgis á meðal þess. Þetta unga fólk, sem margt telur sig og er vinstrisinnað, hatast jafnvel enn meira við Kommúnistaflokk- inn en hægriflokkana, þvi að það litur á viðleitni kommúnista til samstarfs við kristilega demó- krata — flokk þann sem lang- mesta ábyrgö ber á öfremdar- ástandinu — sem bein svik við sósialisma og verkalýð. Verði Moro ráðinn af dögum að tilhlutan einhvers „alþýöudóm- stóls” yrði þaðað öllum lik'indum vatn á myllu öfgaafla til hægri, sem dreymir um nýjan Mussolini. Hræðsla mikils hluta þjóðarinnar við upplausn og óöld gæti þá gengið svo langt, að grundvöllur skapaðist fyrir fasiska valdaræn- ingja, sem afnæmu þingræðið og lofuðu hægrisinnuðum kjósendum i staðinn „lögum og reglu”. dþ. UTBOÐ Suðureyrarhreppur óskar eftir tilboðum i að gera fokheldan 2. áfanga grunnskóla á Suðureyri. Útboðsgögn verða afhent frá og með 5. april 1978 á skrifstofu Suðureyrarhrepps og hjá verkfræðistofunni Hönnun h.f., Höfðabakka 9, Reykjavik, gegn skila- tryggingu að upphæð kr. 10.000.- Tilboð verða opnuð þann 25. april n.k. kl. 14.00. ÚTBOÐ Tilboð óskast i lagningu 8. áfanga dreifi- kerfis Hitaveitu Akureyrar. Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Hitaveitu Akureyrar, Hafnarstræti 88 B Akureyri, frá og með þriðjudeginum 4. april 1978. Tilboð verða opnuð á skrifstofum Akureyrarbæjar, Geislagötu 9 Akureyri, mánudaginn 17. april 1978 kl. 14.00. Hitaveita Akureyrar.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.