Þjóðviljinn - 07.09.1978, Síða 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 7. september 1978
OJOBVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýös-
hreyfingar og þjóöfrelsis
Útgefandi: útgáfufélag Þjóöviljans. Framkvæmdastjóri: Eiöur
Bergmann. Ritstjóri: Kjartan Clafsson. Fréttastjóri: Einar Karl
Haraldsson. Umsjón meö sunnudagsblaöi: Arni Bergmann. Aug-
lýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson. Ritstjórn, afgreiösla, aug-
lýsingar: Síöumúla 6, Simi 81333 Prentun: Blaöaprent hf.
Innflutningsdæmið
Á forsiðu Þjóðviljans i dag eru leiddar getur að
þvi, að innkaupsverð erlendis á ársinnflutningi
íslendinga kunni að vera um eða yfir 30 miljörðum
gjaldeyriskróna dýrari en nemur eðlilegu markaðs-
verði til útflutnings i innkaupslöndunum. í gær var
sannað i grein hér i blaðinu að vara, sem keypt er 20
þúsund krónum dýrar i útlöndum en þyrfti að vera,
kostar þá neytandann hér heima 72 þúsund krónum
meira, en ella væri.
Þetta eru hrikalegar tölur. Þær þýða það, að
áhrifamiklum aðilum i keðju efnahagslifsins, inn-
flytjendum, er ekki treystandi fyrir hlutverki sinu.
Þeir virðast ekki telja sig vera i venjulegum þjóð-
félagstengslum við aðra þegna né við sitt eigið
rikisvald. Þetta hefur það i för með sér að veiga-
miklir hlutar efnahagslifsins sitja skakkir á sinum
grunni. Það gefur tilefni til endurskoðunar á
viðskiptalifinu i heild, en ekki aðeins þvi, heldur og
öllu tekjuöflunarkerfi hins opinbera. Efnahags-
dæmi rikisstjórnarinnar um að setja samningana i
gildi, er eftilvill ekki svo stórvaxið i samanburði
við efnahagsdæmi heildsalanna.
Gegn spillingu
Enginn stjórnmálamaður vill láta það til sin
spyrjast að hann sé ekki á móti spillingu. Og sumir
hafa baráttuna gegn spillingunni að höfuð inntaki
þeirrar áróðurs imyndar af sjálfum sér sem þeir
ástunda að þrengja inn á háttvirta kjósendur. Svo
er um ýmsa þá mætu menn sem nú skipa þinglið
Alþýðuflokksins.
Eftir þvi hefur verið tekið að ýmsir háværir
baráttumenn gegn spillingunni hafa fengið sérstak-
lega greiðan aðgang að siðdegisblöðunum tveimur.
Spillingarmálin eru alltaf góð söluvara i dag-
blöðunum, ef þau eru rétt tilreidd fyrir lesendur, og
sumir þeir siðvæðingarmenn sem nú setjast á þing,
hafa komist það sem eins konar fulltrúar siðdegis-
blaðamennskunnar, að þvi er almannarómur
hermir.
Að þessu er vikið hér vegna þess að nú hefur verið
stungið á einu stærsta spillingarkýli islensks þjóð-
félags. Það gerði verðlagsstjóri þegar hann upplýsti
fyrir hálfum mánuði, að islenskir innflytjendur
keyptu vörur erlendis á 21-27% hærra verði en
almennt gerist i innkaupum heildsala til Norður-
landa.
Daginn eftir þessa uppljóstrun tóku bæði
siðdegisblöðin rösklega við sér. Dagblaðið talaði
um lögverndaðan stuld margra islenskra innflytj-
enda úr vösum islenskra neytenda, Visir viður-
kenndi óhagkvæm innkaup og óeðlilega há umboðs-
laun. ,,Það er vonandi að verðlagsmálin og þó sér-
staklega vöruinnkaupin erlendis frá verði könnuð
sem allra fyrst”, sagði Visir. Dagblaðið var saina
sinnis: „Hið opinbera þarf að fylgja könnuninni
eftir með þvi að skyggnast nánar i myrkviði inn-
flutningsverslunarinnar ”.
Hins vegar vantar viðbrögð þeirra ritglöðu
baráttumanna gegn spillingunni sem nú búast til
setu á þingbekkjum. Atfylgi þeirra gegn spillingu i
versluninni væri kærkomið.
„Heimildin
felld niður”
—segir fjármálaráöherra
„Við munum bcita okkur fyrir, að
heimild til þcss vcrði felld úr lögum
sagöi Tómas Árnason fjármálaráö
herra um bilafriðindi ráðherra I viðtali
við DBI gær.
Ráðhcrrar fyrri rikisstjóma hafa
fært sér mjög i nyt heimild I lögum til
aö fá eftirgcfin aðflutningsgjöld, þegar
ráðhcrrar kaupa sér nýja bila á þriggja
ára frcsti. Ennfremur hafa ráðherrar
fengið frá rikinu lán vcgna þessara
bilakaupa á mjög lágum vöxtum.
Talið er, að gróöi af sllkum bilakaup
um hafí numiö milljónum á bil.
Ráðherrar Alhyðuflokksins til-
kynntu við myndun núverandi stjórn-
ar, að þeir mundu afsala sér þessum
rétti. Ráðherrar Alþýöubandalagsins
hafa geflð í skyn, að þeir mundu gera
slikt hið sama. Og nú er svar við
spurningunni komið frá ráðherrum
Framsóknarflokksins. — HH
1»
Halldór E. Sigurðsson fékk sér
splunkunýjan og dýran bíl fyrlr lltlð
skömmu iður en hann lét af ráöherra-
Hómi. — DB-mvnd Höróur.
I
i
■
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
i
I
I
i
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■ -
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
Ráftherrafriðindi til bilakaupa eru úr sögunni mel) Halldóri E., Gunnari Thoroddsen og Matthiasi A.
Mathiesen.
Þjóðviljinn vakti máls á þvi i
sumar að a.m.k. þrir ráðherrar
fráfarandi rikisstjórnar ætluöu
að nýta sér ráöherrafriöindi sln
út I ystu æsar, kaupa sér toll-
frjálsar lúxuskerrur meö sér-
stökum lánskjörum og selja ný-
legar bifreiöir á almennum
markaöi. Úr þessu varö tölu-
veröur hávaöi og Halldór E.
Sigurösson svaraöi blaöinu litil-
lega, en sneri sér svo aö þvi aö
þæfa rikisúlpumál Eiös Guöna-
sonar.
Ráöherranum fyrrverandi sást
hinsvegar yfir þaö aö fleiri
gagnrýnendur ráöherrafríöinda
höföu notiö rikisúlpuforréttinda
Rikisútvarpsins. Vegna fram-
göngu sjónvarpsmanna á sinum
tima i úlpumálum vildu hljóö-
varpsmenn ekki vera minni
menn og létu skrifa hjá sér her-
mannaúlpur i Vinnufatabúðinni.
Enda töldu þeir sig ekki i minni
hættu en sjónvarpsmenn fyrir
veðri og vindum I svaöilförum
og á gosvöktum.
Dramatisk örlög
Þar sem þetta úlpumál viröist
nú útrætt aö mestu milli
Halldórs E. og Eiös, meö vafa-
sömum ávinningi fyrir þá báöa,
og þess varla aö vænta aö þaö
verði tekiö upp á ný, getnr
klippari ekki stillt sig umaöupp-
lýsa um dramatisk örlög sinnar
rikisúlpu. Hún varö úti, eöa
réttara sagt týndist, i Kefla-
vikurgöngu herstöðvaandstæð-
inga áriö 1976. Var hún þá nokk-
uö slitin af notkun fyrir rikið og i
eigin þágu. Finnandi er vinsam-
lega beöinnaö skila henni til
rikisútvarpsins tafarlaust til
þess aöfirra klippara frá þvi aö
verasakaöan um aö nýta rlkis-
eignir i eigin þágu.
' En þvi má bæta viö aö lokum
aö æ siöan Eiöur Guönason gaf
útvarpsmönnum fordæmi i
úlpukaupum hefur klippara
verið heldur hlýtt til hans þrátt
fyrir ágreining i pólitiskum efn-
um, þvi þaö var hlýtt I rikisúlp-
unni, bæði i og utan vinnu.
Kærkomin yfirlýsing
Ráöherrar núverandi rikis-
stjórnar hafa allir lýst því yfir
aö þeir hyggist ekki færa
sér i nyt lögheimiluð ráöherra-
friöindi til bilakaupa. Má þakka
þaö skeleggum skrifum blaö-
anna að frumkvæöi Þjóöviljans
aö slik yfirlýsing liggur fyrir
strax i upphafi stjórnarsam*
starfs. Fólk kann vel að meta
árangur og röggsemi þó aö i
litlu sé, ogmættu þeir ráöherrar
leiða hugann að þvi framvegis.
Ráöherrarnirhafa ákveöiö aö
beita sér fyrir þvi aö heimild til
aö fá eftirgefin aöflutningsgjöld
á bifreiöum á þriggja ára fresti
veröi felld niöur, auk þess sem
hættveröi aö lána ráöherrum til
bilakaupa á mjög lágum
vöxtum.
Nú er eftir aö koma i ljós
hvort þessi ákvöröun nýju r£?ð-
herranna hefur áhrif á banka-
stjóra og komissara Fram-
kvæmdastofnunar sem einnig
njóta óeölilegra friöinda I sam-
bandi viö bilakaup. Hafi þeir
ekki frumkvæöi aö sliku sjálfir
mættu bankaráö og stjórn
Framkvæmdastofnunar Ihuga
máliö.
Á bláum skyrtum
Þaö þykir alltaf forvitnilegt
þegar ráöherrar taka upp nýja
hætti, eins og t.d. aö afsala sér
ráöherrafriöindum. Þaö vakti
þvi athygli þegar ráöherrarnir
Svavar Gestsson, Kjartan
Jóhannsson og Tómas Arnason
mættu til viöræðna viö fulltrúa
ASÍ og BSRB aö þeir voru allir i
samskonar bláum skyrtum. Var
að þvi spurt hvort hér væri um
aö ræöa einkennisbúning nýju
stjórnarinnar, og hvenær von
væri á ölafi Jóhannessyni á
blárri skyrtu? Spurningin er
hvort tekin hafi verið ákvöröun
um þaö i rikisstjórninni aö taka
upp kinverska háttu i klæða-
buröi, eða hvort hér er um þaö
að ræöa aö ráöherrarnir vilji
sýna samstöðu og samúö meö
ihaldsmönnum, sem þeir hafa'
nú einangraö i pólitikinni, meö
þvi aö klæöast flokkslit Sjálf-
stæöisflokksins. '
—ekh.
Ráöherrarnir hafa ekki valiö sér „bleika náttkjóla” aö einkennisbúningi, en flokkslitur Sjálfstæöis-
flokksins er vinsæll meöal þeirra.
Síðasti markaðurinn
r 1 • myndinni er t.d. alveg laust viö kl. 9 i fyrramáliö og opinn meðan
a pessu sumri fúa, og þarfnast ekki annars en birgöir endast — sem gæti jafnvel
lagfæringa og kyndingar. oröiö fram á laugardag.
Markaöurinn veröur opnaöur ih
A morgun efna Torfusamtökin
til blóma- og grænmetismarkaöar
á Bernh öftstorfunni, I fjóröa og
siöasta sinn á þessu sumri.
Laufey Jakobsdóttir hjá Torfu-
samtökunum tjáöi blaöinu aö
þessir markaöir heföu tekist
ljómandi vel, enda heföu veriö
þarna á boöstólum grænmeti,
ávextir og blóm, og reynt aö hafa
veröiö nokkuölægra en iverslun-
um. Aöalatriöiö er þó kannski aö
hleypa lifi I Torfuna og gefa fólki
kost á aö skoöa þar húsakynni.
Sagöi Laufey aö margir héldu aö
Bernhöftstorfan væri ekki annaö
en fúaspýtur, en sú væri alls ejcki
raunin. Húsiö sem sést hér á~
A sólkveöjuhátiöinni héldu Torfusamtökin blóma- og grænmetls-
markaö viö mikiar vinsældir.