Þjóðviljinn - 20.09.1979, Blaðsíða 10

10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 20. september 1979

Innritun í almenna flokka fer fram
í dag fimmtud. 20. sept. og mánud.
24. sept. kl. 17-19 í Miðbæjarskóla
Kennslugreinar
og þátttökugjöid tii jóla
ÍSLENSKA 1.-2. flokkur og Islensku-
kennsla fyrir útlendinga A og B flokkur.
Kr. 12.000 /17.000
DANSKA 1.-5. 0. Kr. 12.000,-
NORSKA 1.-3.fl. Kr. 12.000,-
SÆNSKA 1.-2. fl. Kr. 12.000,-
ENSKA 1.-6. fl., einnig kennd
VERSLUNARENSKA. Kr. 12.000,-
ÞÝSKA 1.-4. fl. Kr. 12.000,-
LATÍNA fyrir byrjendur. Kr. 12.000,-
FRANSKA 1.-3. fl. Kr. 12.000,-
ÍTALSKA 1.-5. fl. Kr. 12.000,-
SPÆNSKA 1.-5. fl. Kr. 12.000,-
VÉLRITUN.Kr. 12.000,-
BARNAFATASAU MUR.Kr. 23.000,-
SNÍÐAR OG SAUMAR.Kr. 23.000,-
POSTULÍNSMÁLNING. Kr. 23.000,-
MYNDVEFNAÐUR. Kr. 17.000,-
HNÝTINGAR.Kr. 9.000,-
BÓTASAUMUR.Kr. 12.000,-
TEIKNUN OG AKRYLMÁLNING. Kr.
17.000,-
STÆRÐFRÆÐI 1.-2. fl. Kr. 12.000,-
BÓKFÆRSLA 1.-2. fl. Kr. 12.000,-
LEIKFIMI.Kr. 12.000,-
ÆTTFRÆÐI.Kr. 12.000,-
Þátttökugjöld greiðist við innritun
NÁMSFLOKKAR REYKJAVÍKUR
Söluskattur ■
Viðurlög falla á söluskatt fyrir ágúst-mán-
uð 1979, hafi hann ekki verið greiddur i
siðasta lagi 25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum sölu-
skatti fyrir hvern byrjaðan virkan dag eft-
ireindaga uns þau eru orðin 20%, en siðan
eru viðurlögin 4,5 til viðbótar fyrir hvern
byrjaðan mánuð, talið frá og með 16. degi
næsta mánaðar eftir eindaga.
Fjármálaráðuneytið 18. sept. 1979.
UTBOÐ
Framkvæmdanefnd um byggingu leigu-
og söluibúða á Siglufirði auglýsir hér með
eftir tilboðum i fullnaðarfrágang f jölbýlis-
húsanna að Laugarvegi 37 og 39 Siglufirði.
Utboðinu er skipt i eftirfarandi verkþætti:
a) Tréverk.
b) Múrverk.
c) Pipulögn.
d) Raflögn.
e) Málning.
Otboðsgögn verða afhent á bæj-
arskrifstofunni á Siglufirði gegn 20 þús.
kr. skilatryggingu.
Tilboðin verða afhent á bæjarskrifstof-
unni mánudaginn 8.10. ’79 kl. 17.00.
Siglufirði 19.9, ’79
Bæjarstjóri
Minning
Guðlaugur Guðjónsson
Sandbrekku, Fáskrúösfiröi.
F. 1. mars 1915 — D. 8. ágúst 1979
Viö andlát GuBlaugs i Sand-
brekkuhvarflarhugurinntil baka
allt til okkar fyrstu kynna.
Ég var nitján ára, þegar fund-
um okkar fyrst bar saman, nokk-
ur samtölum daginn og veginn og
siöar um þjóömálin almennt
skýröu fyrir mér mynd af ein-
staklega glöggum og greindum
alþýöumanni, sem lifsbaráttan
haföi kennt þá lærdóma, sem
hann dró sinar skörpu ályktanir
af.
I engu talaöi hann tæpitungu,
bak viö hógværöina i fasi hans og
eölislæga kurteisi bjó ákveöni og
viljafesta, sem I engu leyndu sér,
þegar hann sagöi hug sinn. Hug-
sjón sósialisma og samhjálpar
haföisnortiö hann ungan oghenni
var hann trúr allt til hins síöasta
og sem baráttutæki i félagsstarfi
hans margs konar reyndist þessi
hugsjón honum ómetanleg, sam-
löguö þvf starfi og þeirri baráttu
sem hann háöi af festu og fram-
sýni fyrir bættum hag hins vinn-
andi manns á BUÖum. Hann var
meö öllu öfgalaus, traustur og
réttsýnn, en haröur i horn aö
taka, ef andstaöan og tregöan viö
sjálfsögöustukröfum réöi rikjum.
Ég varö þess strax áskynja, aö
Guölaugur naut trausts sam-
feröamannanna i rikum mæli,
verkafólk á Búöum virti hann og
treysti og veitti honum allan
stuöning sinn langt út fyrir allar
flokksraöir og þeir sem hinum
megin sátu samningaborösins
drógu þar af sina lærdóma og
viöurkenndu forystu hans og
hæfileika.
Mér er þaö rlkt I minni aö
tengdafaöir minn heitinn kvaöst
ævinlega geta stutt Guölaug 1
verkalýösbaráttunni, þó þeir
væru ekki I sama flokki, hoDráö-
um hans væri óhætt aö treysta
fyrir verkafólkiö og þaö var mikil
oggóö traustsyfirlýsing af munni
sliks manns sem hann var.
Siöar átti ég eftir aö kynnast
valmenninu Guölaugi Guöjóns-
syni enn betur, ómetanlegur var
hann i' stuöningi sinum viö hina
pólitisku hreyfingu okkar, glögg-
skyggn á allar hræringar heima
fyrir og manna haröastur en jafn-
framt lagnastur, þegar mest á
reyndi i orrahriö kosninga, hæfi-
lega bjartsýnn en baráttuglaöur,
þó ekki væri ineinu rasaö um ráö
fram. 1956, þegar ég stóö i frum-
raun minni, minnist ég ötulleika
hans alveg sérstaklega og þá og
jafnan siöar óskaöi ég þess, aö
sem flestir væru sem hann, ó-
hvikulir og sannir án allra slag-
oröa og fræöi,,frasa”, en þeim
mun virkari 1 hinni daglegu bar-
áttu, ævinlega reiöubúinn, hvort
eö var til sóknar eöa varnar.
Ekki var slöur um vert aö f inna
mannkostamanninn, hlýleikann
og einlægnina i öllu dagfari hans.
Meö Guölaugi er genginn góöur
drengur I raunsannri merkingu.
Þaö er sárt aö sjá honum á bak á
besta aldri og ég sakna einlæg-
lega einhvers traustasta, greind-
asta og sannasta samherja mins
á Austurlandi. Ráö hans reyndust
mér hoDráö, vináttan og hlýjan
vorumikils viröiá þeim stundum,
sem efinn um tilgang allrar þess-
arar baráttu sótti á. Þá var
sannarlega gott aö sækja nýjan
styrk og þrótt til manna eins og
Guölaugs i Sandbrekku.
Guölaugur var fæddur 1. mars
1915 á Gvendarnesi i Fáskrúös-
firöi.
Foreldrar hans voru hjónin
Arnleif Stefánsdóttir og Guöjón
ölafsson útvegsbóndi þar. Þau
hjón eignuöust fimm börn, en þaö
elsta dó i æsku og var Guölaugur
þvi sá elsti, sem upp komst.
Hann ólst upp að Gvendarnesi
til ellefu ára aldurs, en þá flutti
fjölskyldan aö Búöum. Þar starf-
aöi hann viö beitningu og sjó-
mennsku heima og heiman lengst
framan af, en siöar vann hann öll
algeng störf á Búðum, en hann
var mikill verkmaöur og verklag-
inn meö afbrigöum.
Eftirlifandi konu sina Aöalheiði
Valdimarsdóttur gekk hann aö
eiga 23. október 1937. Þau keyptu
húsiöSandbrekku ogbjugguþar
æ siöan. Þaö var stór þátturf lifs-
láni Guölaugs aö eignast svo
glæsilegan og góöan lifsförunaut,
sem Aöalheiöi, enda var heimili
þeirra og heimilislif rómaö á Búö-
um.
Þau eignuöust sex börn, sem öll
komust til fuiloröinsára.
Þau eru: Axel verkamaöur i
Þorlákshöfn, kona hans er Þor-
björg Gunnlaugsdóttir, Leifur
húsasmiöameistari á Breiödals-
vik, hans konaer Áslaug Arthúrs-
dóttir, Sigfriö búsett á Suöureyri,
hennar maöur er Rúnar Hallsson
vélvirki, Valdimar sjómaöur á
Búöum, Þórhildur búsett á Búö-
um, hennar maöur er Ingólfur
Arnarson sjómaöur, og Kristjana
búsett á Búöum, hennar maöur er
Jens P. Jensen gjaldkeri.
Hér veröa öll félagsmálaaf-
skipti Guölaugs ekki rakin, en á
þaö helsta minnt.
Hann tók á yngri árum virkan
þátt i blómlegri leikstarfsemi á
Búöum og þegar ég var þar, var I
minnum höfö ágæt frammistaöa
hans sem leikara, jafnt I gaman-
leikjum sem viöameiri verkefn-
um.
Hann var einn af stofnendum
Verkalýös- og sjómannafélags
Fáskrúösfjaröar 1935 og frá 1938
sat hann lengst af i stjórn þess
félags, gjaldkeri þess var hann I
mörg ár, varaformaöur 1954 —
1957 og formaöur þess 1958. Hann
var oft fulltrúi á þingum A.S.l. og
fulltrúi þeirra Fáskrúösfiröinga i
samninganefndum eystra var
hann mjög oft.
Hann sat fyrir félagiö I hrepps-
nefnd Búöahrepps 1970 — 1974 og
var þá varaoddviti.
Hann var einnig fulltrúi þeirra
Fáskrúösfíröinga á framboöslista
Alþýöubandalagsins I Austur-
landskjördæmi tvivegis.
Oli þessi störf rækti hann af
þeirrikostgæfniog samviskusemi
sem honum var eölislæg. Félags-
málasaga hans var löng og af-
farasæl hiö besta.
Alþýöubandalagiö á Austur-
landi þakkar Guölaugi óeigin-
gjarna baráttu og stuöning viö
hina sósialisku hreyfingu.
Sjálfur stend ég i ævarandi
þakkarskuld viö minngóöa vin og
samher ja og færi eiginkonu hans,
börnum og öUum öörum er nú
eiga um sárt aö binda einlægustu
samúöarkveöjur. Myndin af hin-
um hugum prúöa dreng mun ó-
fölskvuö standa i minningu okkar
aUra. Megi hún milda söknuöinn
sára hjá öllum er hann unni.
Þaö er heiörikja yfir þeirri
mynd yljuö öUu þvi góöa, er ein-
kenndi æviferil öölingsmanns.
Blessuö sé minning hans.
Helgi Seljan.
Jörgen Óskar
Jörgensson
bifreiöarstjóri
F. 5. apríl 1911 —
Þeim fer fækkandi gömlu félög-
unum sem hófu og stunduöu
akstur vörubifreiöa um 1930 og
fyrr.
Þau voru erfiö skilyröin sem
brautryöjendur flutningastarf-
seminnar meö bifreiöum þurftu
aö búa viö. Frumstætt vegakerfi,
ófullkomin atvinnutæki a.m.k.
miöaö viö þaö sem nú þekkist, öll
aöstaöa var frumstæö, þung og
erfiö. Þeir sem stunduöu vöru-
flutninga sem atvinnu fyrir striö
muna gjörla timana tvenna.
Sá ágæti félagi.sem viö höfum
nýlega kvatt, haföi lifað þessi
timamót. Mér er ekki grunlaust
aö hiö mikla vinnuálag hafi á
vissan hátt sett mark sitt á þá
menn sem hófu brautryöjenda-
starfiö, og mér býöur svo i grun
aö Óskar Jörgensson hafi veriö
einn af þeim sem geymdi bris i
brjósti frá þeim árum.
D. 2. sept. 1979
Óskar var innfæddur Reykvik-
ingur, fæddur aö Spitalastig 4 og
þar óist hann upp. Foreldrar
Óskars voru Jóhanna Eiriksdóttir
og Jörgen Þóröarson. Ariö 1932
eöa nánar tiltekiö 12. nóv. giftist
Óskar eftirlifandi konu sinni
Ólafiu Benjaminsdóttur frá Kata-
stööum I N.-Þing.. Óskar var
gæfumaöur, hann eignaöist góöa
og glæsilega konu sem örugglega
var manni slnum mikil stoö, ekki
sist er mest á reyndi.
Þau hjón eignuöust sex börn.
Tvö þau elstu dóu i frumbernsku
en hin fjögur eru öll búsett hér i
borg, þrjár dætur og einn sonur,
öll hiö mesta myndarfólk.
Öskar var afar ljúfur og þægi-
legur vinnufélagi. Meöan óskar
naut fullrar heilsu og starfsorku
má segja aö hafi geislaö af honum
starfslöngunin og starfsgleöin.
Óskar var snyrtimenni og báru
atvinnutæki hans glöggan vott
þess. Hann var gleöimaöur á
góöum stundum og var ávallt
fundvis á hinn létta tón sem
nauösynlegur er ekki sist er á
móti blæs.
óskar var einn af stofnendum
Vörubilstjórafélagsins Þróttar og
haföi undirritaöur þvi mikil kynni
af Óskari um áratugi. Þau kynni
sönnuöu aö þar fór góöur drengur
og grandvar i öllum viöskiptum.
Ég kveö þennan ágæta félaga
minn meö viröingu og þökk fyrir
langt samstarf.
Ég votta frú Ólafiu og börnum
þeirra samúö. Bestu kveöjur frá
heildarsam tökunum.
—E.ö.