Þjóðviljinn - 16.12.1979, Blaðsíða 7

Sunnudagur 16. desember 1979 ÞJÓÐVILJINN — SH)A 7
* mer
datt það
i hus
Hinir reffilegu formenn hug-
sjónaflokkanna komu saman i
sjónvarpssal að krúnka um
kosningaúrslitin.
— Nú verBum við að fara að
nálgast jörðina, sagði sá fyrsti.
— Viö verðum að kæla okkur
niður, sagöi annar
— Menn verða að leggja kosn-
ingaslagorðin til hliðar, sagöi
þriðji, við veröum aö horfast i
augu við alvöru lifsins.
Sá fjórði horfði alvarlegum
augum á þjóðina og sagði eitt-
hvað um misheppnaðan leiftur-
hernaö, en enginn skildi hann
fremur en vant er.
NU setjast þeir aftur undir
stýri þingmennirnir okkar,
þessir sigurvegarar í lotterii
llfsins, aka beyglaðri og skrölt-
andi drosslu kapltalismans
einka/rikis/pilsfalda, fram veg-
inn á glæstu slitlagi stjóriðjunn-
ar. Það er biiið að telja uppúr
kössunum, búið að heimsadija
vinnustaöina, búið að taka I
hendurnar á kellingunum I Is-
birninum, nóg komið af sliku
grini I bili, gangi hver að slnu.
Fullgild atkvæði, þið eruð land-
dýr, eðlilegur likamshiti um 37
stig á Celsi'usi!
Það var annarslitið minnst á
stéttabaráttuna I kosningahriö-
inni. Kannski eru stéttaand-
stæöurnar upphafnar, eða menn
bara misjafnlega duglegir að
vinna fyrir sér, einsog Leiftur-
geirisegir. Ekkert eðlilegra en
kaup iðnverkakonu hrökkvi
varla fyrir bensininu hjá meðal-
fjölskyldu i Alamó á Arnarnesi.
Það er dýrt að reka hús á stærð
við Alamó með tvær, þrjár fast-
eignir á hjólum i hlaði. Það er
von að vanti fjárfestingafé hér
og þar og rekstrarlánin gufi upp
og sjóðir tæmist og endar nái
ekki saman. Þaö er hörmulega
erfitt að vera kapitalisti á Is-
landi. Hér kunna menn ekki
einu sinni að umgangast list-
muni. Vellauðugt fólk i hinum
bestu hverfum sér engan mun á
ferðamannaglfngri frá Mall-
orkuog ekta, smygluðum rússn-
eskum ikonum. Þaö vantar á-
takanlega sameinaöan kúltúr-
front hjá skárra slektinu. Og
þaö er séð ofsjónum yfir öllu. Ef
einhver flytur inn frönsk stil-
húsgögn eða griskt marmara-
gólf þá er hann talinn uppskafn-
ingur. Það er ekkert grin aö
vera atvinnurekandi og smekk-
maður við sllkar kringumstæð-
ur. Það er sálarkvöl sem ætti að
borga mönnum vel fyrir að þola.
Það fór eitthvað lítið fyrir
sósialismanum hjá þeim heyrð-
ist mér. En það er auðvitað
skemmtilegra að kappræða um
lús og yfirgengilega greddu
einsog þeir gera fyrir vestan.
Það grófasta sem ég heyrði á
vinstra kantinum var eitthvað I
þá veru að bæri að fækka heild-
sölum. Persónulega mæli ég
með rottueitri.
Ólafur Haukur Símonarson skrifar
Létt músík á sí
Veröbólgan stefnir greinilega
I heimsmetabók Guinness sem
átakanlegasta tugga allra tfma.
Vanti einhverntima verulegan
pening I rikissjóð, þá vil ég
benda Tomma á teppinu og öll-
um hinum á þann möguleika aö
sekta stjórnmálamenn I hvert
sinn sem þeir segja verðbólga.
Verðbólgan er svifin uppi
hæöir goösagnarinnar. Þar situr
hún og jarmar. HUn er heila-
bólga sem leggst jafnt á alla,
hUn er eitthvaö sem allir lands-
menn bera jafna ábyrgð á,
vinnuaflsseljendur jafnt og
vinnuaflskaupendur, sá sem
hækkar vöruna og sá sem kaup-
ir vöruna á hækkuðu verði,
börnin I súrefniskössunum á
Fæðingardeildinni, gamal-
mennin 1 á Hrafnistu, Jónlna I
Umbúðasmiðjunni sem tókst að
svíða 50 þúsund króna vixil Utúr
bankastjóra þegar hUn keypti
sér svart-hvitt sjónvarpstadci.
Már Aurdal forstjóri hinnar
landskunnu peningahítar sem
lætur greipar sópa um Otvegs-
bankann einu sinni i viku. Allt
þetta fólk bera jafna og sameig-
inlega ábyrgð á verðbólgunni!
Hervæöist, takið þátt i kross-
ferðinni á hendur Verðbólgu-
Glámi, þessu yfirskilvitlega
afli úr myrkrinu sem andskot-
ast á þekjunni og riöur öllu á
slig!
Afsakið, ég kann ekki mikla
hagfræði, en er það ekki rétt að
sumir græði ÞRATT FYRIR
verðbólgu? Kannski myndu við-
komandi aðilar græða ennu
meira ef verðbólgan rénaöi.
Samt þekki ég persónulga fjölda
fólkssem segir verðbólguna al-
gjöran lifselexir I allri forretn-
ingu.
Aldrei gleymi ég oröum eins
ágæts manns úr stétt fasteigna-
sala sem var að reyna að selja
mér húskofa. Hann sagði:
„Verðbólgan hressir og kætir
einsog Öpal, menn kaupa
ótrauðir, meira og dýrara en
nokkrusinni, þurfa svo að þræla
einsog skepnur til að borga af
draslinu, það er gott, menn hafa
gott af þvi að vinna einsog
skepnur, það styrkir likamann,
kemur I vegfyrir tómstundir og
annaö móderne sukk, skapar
veltu, eftirspurn,háspennu, ger-
ir þjóðina fjölhæfa þvi allir eru I
tveimur þremur störfum, eykur
jafnréttið I þjóðfélaginu þvi
kellingarnar neyðast til að fara
út að vinna, gerir bara gott
þessiverðbólga,égbið til guðs á
hverjum degi hún megi magn-
ast og viðhaldast, kauptu eins
stórhús og þú getur væni, miklu
stærra en þú hefur þörf fyrir og
miklu dýrara en þú ræður við,
þaö borgar sig, og þú veröur
hamingjusamur maður I alltof
stóru og alltof dýru húsi!!
AMEN! !”.
Teningunum er kastað, sagði
Sesar. Leifturgeiri náði ekki að
kasta kosningabombunni, hún
sprakk í lúkunum á honum.
Þrátt fyrir allt þýðir ekki aö
segja fólki að hvltt sé svart og
blátt sé rautt. En það er ekki
vist aö sósialistar verði enda-
laust svo heppnir að eiga jafn
seinheppinn andstæðing og
Leifturgeira, sem af orðvörum
kapltalista hér i borgvar nefnd-
ur „virkasti andstæðingur
frjálshyggjunnar”. Við eign-
umst aldrei annan eins and-
stæðing. Því miður.
tandurhreinbómengað og geril-
sneytt andrúmsloft pólitlskrar
umræöu. Að nefna útlenda póli-
tik eða hugmyndafræði þykir á-
lika smekkleysa og að hrækja á
gólfiö á skuröstofu Landspital-
ans þarsem verið er að taka
verðbólginn botnlangann úr
heilli þjóð. Sú var tiðin að menn
sigldu i átt til morgunroðans að
saskja „Linuna” vel upp geröa
einsog Björgunarsveit skáta
hefði fariðum hana höndum. NU
er ég ekkert að mæla með þvi að
menn séu að hendast Utum allar
Og þó. Mikið væri nú gaman
ef Hannes Hólmsteinn kæmist
til áhrifa I Leifturhernum. Þá
gætu sósialistar hreinlega
sleppt þvi að standa I kosninga-
þvarginu, gætu farið heim og
lagt sig þartil á kosninganótt,
risiö þá upp og opnað armana
skörum kjósenda sem væru á
harðahlaupum undan frjáls-
hyggjuhetjunum góðu. Jú, ég
held Hannes Hólmsteinn væri sá
heppilegasti. Einkum ef hann
færi nú að klæða sig i pena kjóla
einsog Járnfnlin og vandaði
snyrtinguna.
Ég beit merki i það i kosn-
ingabaráttunni, að það er engu
likara en reistur hafi veriö and-
legur Kinamúr um íslandí fyrir
utan Járnkellingarþvaðrið).
Enginn óhroði á áð sleppa inni
trissur eftir „Linum”, en er
ekki farið i hinar öfgarnar þeg-
ar það þykir orðið jafngilda
pólitisku sjálfsmorði aö nefna
reynslu annarra þjóða af sósial-
isma nema tilað bölva þvi öllu i
sand og ösku?
Nema þeir hafi rétt fyrir sér
sem fullyrða að tslendingar hafi
hjálparlaust og án nokkurra ut-
anaðkomandi hugmynda fundið
upp Evrópu-kommúnismann.
Það eru alltaf einhverjir að
finna upp ljósaperuna og
sprengiefnið.
Og það fer sifellt minna fyrir
herstöðvamálinu. Verklýös-
hreyfingin dregur öll upp rauða
tóbaksklúta þegar á það er
minnst og snýtir sér þannig að
ekki heyrist mannsins mál. Aö
visu er það nefnt af Alþýöu-
bandalagsmönnum fyrir kosn-
ingar,enmaðurhefurþvi' miður
sterklega á tilfinningunni, að
það sé mest tilað friða ófor-
betranlega þvargara, fólk sem
er með herinn á heilanum. Eða
einsog heimsfrægur bandalags-
maður austur á fjöröum á að
hafa sagt þegar hann var þreif-
aður um hermáliö: „Það er
enginn her á Austfjörðum”.
Manni er sagt að þeir hittist
annan hvern dag i tvo tima
hverju sinni. Miöað við þann
gang á könnunarviðræðum
„vinstri” flokkanna má búast
við að minnihlutastjórn krata
verði með langlifustu stjörnum
frá lýðveldisstofnun. Inni tima-
dæmið kemur svo aö Vilmundur
þarf að tala og ganga i hringi,
Kjartan að þurrka móðuna af
gleraugunum svo hann sjái við
hvern hann er að tala, Lúðvik
segir aldrei neitt ánþessaö taka
ofán eða setja upp gleraugun,
Svavar þarf að útvega barna-
piu, Hjörleifur aö hanna vasa-
ljós handa Austfirðingum, Guð-
mundur Jaki er með munninn
svo fullan af disætum
pönnukökum að hann kemur
ekki upp orði, Jón Baldvin að
skrifa leiðara fyrir barnatima
Alþýðuflokksins, Steingri'mur
að jórtra og Tómas að rannsaka
teppið.
Þannig getur maður imyndað
sér dæmigerðan fund. Eitthvað
á þessa leið:
Vilmundur: (gengur i hrúig i
herberginu, mælir stundarhátt)
Ég geng i hríng / I kríngum allt
sem er / og innan þessa hrihgs /
er veröld min. (takið eftir að
Vilmundur fer vitlaust með
einsog venjulega).
Steingrimur: (jórtrandi)
Timinn er eins og vatnið, / og
vatnið er kalt og djúpt / eins og
vitund min sjálfs.
Svavar: (i simann við eigin-
konu sina) Hvað er að gerast,
heimtar barnapian þúsund kall
á timann! Þegar ég var ungling-
ur þótti gott að fá aö passa ein-
hversstaðar i húsi og kela i
rauðu ljósi, þá voru engar hel-
vitis kaupkröfur! Er búið með
alla rómantik hjá ungviðinu?
Tómas: Ég hef fundið greini-
legan spunagalla á teppinu!
Hjörleifur: Er nokkur með
Hellesens rafhlööu á sér?
Kjartan: Er farið að dimma
strax?
Lúðvik: (tekur ofan gleraug-
un) Það erdögg á gleraugunum
þinum Kjartan. Af hverju færðu
þér ekki linsur?
Kjartan: Ég er með linsur.
Jón Baldvin : (tekur út úr sér
snuðiö) Hvað rimar við rati?
Lúðvik: (setur upp gler-
augun) Krati.
Fundi slitið, næsti fundur á-
kveðinn seinna.
P.S.-.B. Gröndal átti að vera á
fundinum, en hann fannst
hvergi.
Ut eru komnar hjá Sögufélaginu:
Sýslu- og sóknar-
lýsingar Ámessýslu
Út eru komnar hjá
Sögufélaginu Sýslu- og
sóknarlýsingar Árnes-
sýslu en þær voru skrif-
aðar á árunum 1839-1842
af sóknarprestum sýsl-
unnar.
Arið 1838 ákvað Kaupmanna-
hafnardeild Bókmenntafélagsins
að tillögu Jónasar Hallgrims-
sonar skálds að gefa út nákvæma
lýsingu á Islandi. I þvi skyni var
prentað dreifibréf og sent öllum
sóknarprestum landsins. Jónas
Hallgrimsson átti að skrifa Is-
landslýsinguna en hann féll frá
áður en þvi yrði lokið. Svarbréf
SÚGUF61A3 ?
ÁRNESSÝSLA
SÝSLIJ OG
SÓKNA
LÝSINGAR
prestanna eru . hins vegar til og
veita viða mjög fróölega og yfir-
gripsmikla landlýsingu. Þar eru
upplýsingar um landamerki,
landslag, örnefni, búskap og at-
vinnuhætti, afréttarlönd,
skemmtanir, iþróttir, siðferði og
lestarkunnáttu, fornleifar og
fornrit, svo aðfátt eitt sé talið. Þá
eru bæir nefndir i hverri sókn og
getið um dýrleika jarða.
Svavar Sigmundsson frá
Hraungerði,lektor i Kaupmanna-
höfn, hefur búið bókina til prent-
unar, en Sögufélagið hefur notið
styrks frá sýslunefnd Arnessýslu
og Arnesingafélaginu til útgáf-
unnar.
Sögufélagið hefur afgreiðslu i
Garðastræti 13b (gengið inn frá
Fischersundi). Afgreiðslutimi er
alla virka daga kl. 14-18.
Ævintýrí
Péturs útlaga
Út er komin þriðja bókin i
barnabókaflokki Prenthússins og
nefnist hún Refui-inn og fjallar
um ævintýri Péturs útlaga og
manna hans.
Ævintýri þessi gerast i Sviþjóð
á miðöldum og lýsa vel baráttu
leiguliða og fátækra bænda við
lénsherra og konungsvald. Bæk-
urnar eru prýddar fjölda teikn-
inga eftir sænska listamanninn
THORD LINDHOLM. Höfundur
bókarinnar skrifar undir dulnefn-
inu A.M. Marksman en hann er
þekktur sænskur rithöfundur.