Þjóðviljinn - 23.12.1979, Blaðsíða 7

Sunnudagur 23. desember 1979. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7
* mér
datt þad
í hug
Steinunn Jóhannesdóttir skrifar
Ertu búin að baka...
brauð handa hungruðum heimi?
Þá er þessi aöventa á enda
runnin. Á morgun koma jólin. A
morgun kemur Kristur og kikir
inn i skápana. — Ó, guö, ég
komst ekki yfir aó gera hreiiit.
— En mokaöirðu út úr hjartta
þinu? — Ja, ég hafði um svo
margt annað að hugsa. — Eins
og hvaö? — Til dæmis um allt
sem mig vantar. Matchboxbila-
braut með ljósum, dúkku sem
borðar og grætur og hlær,
Natúsansmyrsl á bossann,
Ronsonkveikjara sem minnir
hann á mig. Danfoss blöndunar-
tæki, pels úr Gráfeldi, L’eggs-
sokkabuxur úr L’eggs-
standinum, Vogue-sokkabuxur
úr Vogue-standinum, Lödu
sport, Volvo, veggflisar, sófa-
sett, Súbarú, valtara, vörubil,
útihurðir, innihurðir, skrár og
lamir, stereógræjur, symfóniu-
hljómsveit, sendibllastöö, sjálf-
virkan bilskúrshurðaopnara —
en þú hefur engan bilskúr — þá
bara utanborðsmótor — en þú
átt engan bát — þá vantar mig
bát, konan er eyland. Finlux eitt
kemur til greina.
— óttalegt rugl er þetta.
Hver segir að þig vanti þetta
allt?
— Þeir hjá B.K.K.K. Kitchen-
aid er hrærivélin þin.
— Hvað þýðir B.K.K.K?
— Bandalag kaupmanna og
kristinnar kirkju. Klingjandi
kristall er kærkomin gjöf.
— Ef kirkjan er með i spilinu,
þá ætti ég að fá prósentur.
— Þeir segja að þú fáir pró-
sentur. Vel búið baðherbergi frá
Bykó.
— Segja þeir það?
— Já. Ertu kannski að gefa i
skyn, að þeir geri ekki skil fyrir
jól?
— Ja, það virðast vera ein-
hver vanhöld á þvi. Ég þarf
kannski að fara að endurskipu-
leggja innheimtuna.
— Ef þú ætlar að gera eitt-
hvað af viti, þá gerðu það i
Wrangler!
— Ég geng ekki i buxum!
— Fyrirgefðu! En i guðs
bænum einfaldaðu þessa voða-
legu skattheimtu. Þetta leggst
svo þungt á mann þegar svona
margir hafa hana með hendi.
Ég er satt að segja orðin svo
þreytt á þessu vesturheimska
jólafári, að mig er farið að
dreyma um að komast austur
fyrir járntjald til kommúnist-
anna, sem trúa ekki einu sinni á
guð og hafa ekkert til að selja
manni i Jesú nafni fyrir jól.
— Mér sýnist nú ekki fjöl-
breytt hjá þeim vöruúrvalið á
öðrum árstima heldur.
— Ertu að mæla bót allri
þessari skransölu i ykkar nafni?
— Nei, nei. En ég er heldur
ekkert hrifinn af þeim, sem ekki
vilja heyra á mann minnst.
— Þeir hræra þér ekki saman
við smjörlikið á meðan. Og mér
hefur að minnsta kosti hvergi
liöið betur en hjá kommúnistum
á aðventu.
— Jæja, hvenær var það?
— Það er dálitið siöan.
— Hvenær?
— Ja, það eru nokkur ár. Það
var i Austur-Berlin. Ég fór i
leikhús á hverju kvöldi og fyllt-
istaf skilningi á högum annarra
og varð viðsýn og umburðar-
lynd og uppfull af elsku til
mannanna. A maöur ekki að
verða það á jólunum? A
nóttunni drakk ég bjór og horfð-
ist i augu við ókunnugan mann,
sem hafði atvinnu af þvi að spila
á pianó. Svo leiddi hann mig um
götur borgarinnar, og ég var
ekki vitund hrædd við mann,
sem ég ekkti ekki neitt, og þó
var bara kveikt á öðnlfn
hverjum ljósastaur. Hann
opnaði fyrir mér stórt, hvitt
stúdió, sem hann leigði utan um
flygilinn sinn, og af þvi þaö var
svo kalt, þá kveikti hann á raf-
magnsofninum og vafði mig i
teppi áöur en konsertinn hófst.
Svo settist hann við flygilinn og
byrjaöi aö spila. Allt pró-
grammið, sem hann ætlaði aö
flytja daginn eftir i einhverri
allt annarri borg. Fram á rauða
morgun.
— Gerðuð þið nokkuð ljótt?
— Nei, ég sofnaði vist.
— Mér sjálfum sé lof! Hvaöa
maöur var þetta?
— Ég veit það ekki. En ég hef
stundum velt þvi fyrir mér. Og
svóna vil ég hafa lifið á aöventu.
Friðsælt. Fullt af andagift,
hrifningu, Mozart, Brecht og
Bach. Og mátulega rokkið til að
maður taki eftir aö það er eitt-
hvert myrkur til að lýsa upp.
— Já, vel á minnst, ljós i
myrkri. Ertu búin að skila
framlagi þinu i Kampútseusöfn-
unina?
— Já, dóttir min hefur haldið
mér við efnið I öllu veraldlegu
tilliti. Hún skammast sin fyrir
utanrikisráðherrann, hvernig
hann greiddi atkvæði á
Sameinuðu þjóða-þinginu i
sumar, en við áttum þvi miöur
ekki hálfa miljón afgangs til að
bæta fyrir það.
— Það gerir ekkert til. Þitt
framlag er mikils virði.
-Skrifaöir þú þetta á
söfnunarbaukinn?
— Nei, en margt smátt gerir
eitt stórt og það vantar brauð
handa hungruðum heimi. Ertu
búin að baka?
— Já, tvær sortir. Sú þriöja
brann viö. Viltu smakka?
— Nei, takk. Ég borða ekki
kökur.
— Ekki við heldur.
— En það er góð af þeim
lyktin. Ég hef velþóknun á
henni.
— Já, það höfum við lika.
— Jæja góða ertu þá búin að
öllu?
— Nja, þaö var nú svo margt,
sem við ætluðum að gera, en
það komst einhvern veginn ekki
allt i verk, þvi miður. Ekki timi.
Ekki peningar. Mikiö að gera,
þú skilur. (Mamma, það heföi
þurftaöþvo gardinurnar! Sérðu
skápinn! Þessi veggur er allur i
fingraförum! Hefurðu séð
draslið i geymslunni? Hvenær á
að negla gólflistana? Má ekki
henda þessum tómu flöskum?
Og þessu blaðarusli? Ætluðum
viö ekki að baka meira brauö?
Eigum við ekkert að föndra
fyrir jólin? — (Uss ekki trufla
mig, ég er að tala við guð!) Já,
og stjórnarmyndun öll i óvissu.
Ætli verði ekki kosningar aftur i
vor.
— Helduröu að ég hafi komiö
til að ræöa við þig um pólitik?
— Nei, en það komst bara
ekki allt i verk.
— Já, já, ég er ekkert
smámunasamur. Þú stendur
þig betur næst.
— Ég get engu lofaö um það.
Kannski drukkna ég i næsta
auglýsingaflóði, ef ég kemst
ekki austur.
— Já, þetta er komið út i
öfgar. Af hverju hækka þeir
ekki auglýsingataxtann? Hafa
þessir menn ekkert bisnessvit?
— Jú, ég held bara þeim
finnist auglýsingar svo
skemmtilegar. Fræðandi.
Uppbyggilegar. Hollar æskunni.
Nauðsynlegur liður i uppeldi
verðandi neytenda. Ég held það.
— Já þetta er mögnuð aðferö.
Kannski þeir hjá kirkjunni ættu
að taka hana upp i rikara mæli.
Ég ætla að ræða málið viö þá.
Vertu blessuö og gleðileg jól!
— Gleðileg jól!
Steinunn Jóhannesdóttir
Skólakór Garðabœjar:
Jólatónleikar
Skólakór Garðabæjar heldur
jólatónleika i Háteigskirkju
fimmtudaginn 27. desember og i
Garðakirkju föstudaginn 28.
desember — báða dagana ki. 8.30.
Verða þetta lokatónleikar kórsins
Á söngskránni verður:
1. In dulce jubilo — Sjá himins
opnast hlið. Kantata fyrir 3ja
radda kór, orgel og strengi
eftir Buxtehiiae — Björn
Halldórsson.
2. Jólalög frá ýmsum löndum
3. A Ceremony of Carois eftir
Benjamin Britten.
Einsöngvarar: Marta G.
Ha lldórsdó tti r, Sigrún
Eðvaldsdóttir, Hildigunnur
Halldórsdóttir, Ingibjörg
Guðjónsdóttir og Berglind
Björgúlfsdóttir. Hörpuleikari:
Elisabet Waage.
Stjórnandi kórsins er Guðfinna
Dóra ólafsdóttir.
Gísl sýndur á
Skagaströnd
Leikklúbbur Skagastrandar
sýnir um þessar mundir leikritið
,,GIsl” eftir Brendan Behan I
þýðingu Jónasar Arnasonar.
Leikstjóri er Ragnhildur
Steingrfmsdóttir, en alls taka 20
þátt i sýningunni.
Frumsýningin var 15. des. sl. I
Félagsheimilinu Fellsborg á
Skagaströnd við mjög góðar
undirtektir.Leikritið verður næst
sýnt á Skagaströnd 27. desember
n.k.» á Blönduósi 28. des. og á
Hvammstanga og ef til vill vlöar
eftir áramót.
Þetta er 5. verkefni LeikklUbbs
Skagastrandar en hann var stofn-
A æfingu: F.v. Gunnar
Benónýsson, Guðmundur H.
Sigurðsson og Halibjörn J.
Hjartarson
aöur áriö 1975. Núverandi
formaöur er ólafur Bernódusson,
kennari.
Kristilegir
söngvará
plötu KFUM
KFUM og K I Reykjavik hafa
gefiö út plötu með æskulýöskór
félaganna, en i honum eru um 40
unglingar. Platan nefnist Nem
staðar og hefur að geyma létta
kristilega söngva sem kórinn
hefur sungiö á undanförnum
árum.
Leikið er undir á pianó, bassa,
slagverk, fiðlur, selló og flautu.
Platan vartekinupp i Hljóðrita
hf. á liönu hausti og pressuð hjá
Teldec I Þýskalandi. Stjórnandi
upptöku var Þröstur Eiriksson.
Kórstjóri er Sigurður Pálsson.
Fimmtadagsgleði
stúdenta
verður í Sigtúni föstudagskvöldið 28. des. kl. 10—3.
Miðasala 27. og 28. des. kl. 10—16 á skrifstofu
Stúdentaráðs.
Stúdentaráð Uáskóla íslands