Þjóðviljinn - 09.04.1980, Blaðsíða 4
4 StÐA — ÞJÓÐVILJINN
UOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýös-
hreyfingar og þjóöfrelsis
L lgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Kitstjórar: Arni Bergmann. Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjóri: Vilborg Haröardóttir
L msjónarmaöur Sunnudagsblaös: Ingólfur Margeirsson.
Rekstrarstjóri: Úlfar Þormóösson
Afgreiöslustjóri: Valþór Hlööversson
Blaöamenn: Alfheiöur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Guöjón Friöriks-
son, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Glslason, Sigurdór Sigurdórsson.
l»ingfréttir: Þorsteinn Magnússon.
tþróttafréttamaöur: Ingólfur Hannesson.
Ljósmvndir: Einar Karlsson, Gunnar Elísson
C tlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Sævar Guöbjörnsson
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Ellas Mar.
Safnvuröur: Eyjólfur Arnason
Auglýsingar: SigrlÖur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir Olafsson.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir.
Afgreiösla: Kristin Pétursdóttir, Bára Halldórsdóttir . Bár-a Siguröar-
dóttir.
Slmavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, Sigríöur Kristjánsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
Húsmóöir: Jóna Siguröardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Útkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn Guömundsson.
Ritstjórn, afgreiösla og auglýsingar: Síöumúla 6, Reykjavfk.slmi 8 13 33.
Prentun: Blaöaprent hf.
77/ dymbilvikugesta
• Nokkrir bandarískir þingmenn höfðu hér stutta við-
dvöl í dymbilvikunni. ( boði sem forsetar Alþingis héldu
þeim var þeim afhent greinargerð frá þingflokki Al-
þýðubandalagsins um andófið gegn bandarísku herstöð-
inni á (slandi. Þar er minnt á að setuliðið hafi klofið ís-
lensku þjóðina í herðar niður og verið lykilmál í átta af
tólf stjórnarkreppum síðustu þrjátíu ár. Varað er við
þeirri áráttu erlendra manna að einfalda andstöðuna
gegn hersetunni því hún eigi sér djúpar og samfléttaðar
pólitískar rætur. Tveir flokkar hafi brottför hersins á
stefnuskrá sinni og innan Alþýðuflokks og Sjálfstæðis-
f lokks haf i oft borið talsvert á andóf i gegn ýmsum nei-
kvæðum áhrifum hersetunnar.
• Þingflokkur Alþýðubandalagsins áréttar við hina
bandarísku þingmenn að það sé þjóðernishyggja Islend-
inga sem sé rauði þráðurinn í andstöðunni við banda-
riska herinn eða einstaka þætti hersetunnar. Minnt
er á að pólitískar hefðir á (slandi mótist af lagahyggju,
friðarvilja og þjóðernishyggju. Hundrað og f immtíu ára
barátta fyrir pólitísku sjálfstæði landsins sé órækasta
sönnun þessa og hernaðarhyggja sé (siendingum víðs
f jarri. Það haf i því verið eðlilegt f ramhald af sjálfstæð-
isbaráttunni að þjóð sem svo lengi hef ur barist gegn er-
lendu valdi og áhrifum; og var stolt af sínum friðsam-
legu pólitísku hefðum, skyldi snúast öndverð gegn hug-
myndum um varanlega bandaríska hersetu eftir stríð.
Allir stjórnmálaflokkar á Islandi höfnuðu beiðni Banda-
rikjastjórnar um herstöðvar til 99 ára árið 1946 og má
segja að hún haf i þurft að fara bakdyramegin að fslend-
ingum til þess að tryggja sér núverandi aðstöðu hérlend-
is.
• ( greinargerð þingf lokksins er minnt á að hersetan
hafi alla tíð verið ógnun við málvernd og menningar-
hefðir islendingaog nefnddæmi þar um,m.a. um barátt-
una gegn dátasjónvarpinu.
• Þá er rifjað upp að Islendingar hafi jafnan verið
mjög á verði gagnvart félagslegum áhrifum herliðsins
og eigi það jaf nt við um andstæðinga sem stuðningsmenn
hers og NATÖ. Þegar utanríkisráðherra þáverandi hafi
á sl. ári reynt að létta á ferðahömlun bandarísku sjólið-
anna og koma þannig til móts við áralanga ámálgun
Bandaríkjamanna hafi öll helstu stjórnmálaöfI risið
öndverð gegn þessari ákvörðun og ráðherrann neyðst til
þess að draga hana til baka innan viku.
• Einnig er vikið að áhrifum herstöðvarinnar á ís-
lenskt efnahagslíf, samband framkvæmda hersins og
upphafs verðbólgu á (slandi og nýjasta fyrirbærið, Ar-
onskuna, sem gæti orðið æ fyrirferðarmeira í umræðum
um efnahagsmál. Herstöðvaandstæðingar telji að „Ar-
onskan" sé dæmigerð f yrir þær hættur sem sjálf stæði (s-
lands séu búnar af hersetunni, og jafnvel NATó-sinnar
hafi varað við því að tengja saman umsvif hersins og
þau efnahagsvandamál sem (slendingar verði að leysa
sjálf ir.
• Að lokum er í greinargerð þingflokks Alþýðu-
bandalagsinstil bandarísku þingmannanna rif jað upp að
herstöðvaandstæðingar hafi jafnan véfengt helstu her-
fræðileg rök Bandaríkjamanna fyrir nauðsyn herset-
unnar. Því er haldið f ram að á síðustu 10 til 15 árum haf i
herstöðin orðið lykilatriði í kjarnorkuvopnakerf i NATOá
Norður-Atlantshafi og sú þróun hafi ekki aukið öryggi
íslendinga heldur gert þjóðina að skotmarki. Engin þjóð
i heimi búi við það ástand að hafa forgangsskotmark i
kjarnorkuátökum á svæði þar sem þrír fjórðu hlutar
hennar lifa og starfa.
• Þingflokkur Alþýðubandalagsins hefur notað tæki-
færið til þess að hvetja bandaríska þingmenn að kynna
sér forsendur andstöðunnar gegn hersetunni betur en
þeir hafa gert. Það er þarft verk því að einfaldanir>svo
sem að f lokka alla andstöðu af þessu tagi undir komm-
únisma og Moskvuþjónkun, bjóða heim röngu mati og á-
kvörðunum. Bandaríska þingið hefur að sjálfsögðu
stærri málum að sinna en örlögum lítillar eyþjóðar, en
það er jafn sjálfsagt að nota hvert tækifæri til þess að
kynna röksemdir gegn hersetunni og sýna f ram á að her-
stöðvaandstaðan er öll í merki lýðræðis — og sjálfstæðis-
baráttu og háð i svipuðum anda og bandaríska sjálfstæð-
isbaráttan á sínum tíma.
klippt
Sviptum verka-
lýösfélögin
sérréttindum
Einn af postulum „frjáls-
hyggjunnar”, sem afturhalds-
öflin I veröldinni hafa kosiö aö
kalla sjálf sig i blekkingarskyni
var hér á landi á dögunum,
Fredrich A. Hayek. Hann hélt
fund meö blaöamönnum og
skýrir Visir ma. svo frá boö-
skapnum:
„Aö minu mati á aö svipta
verkalýösfélögin þeim sérrétt-
flestra mati næg til aö tryggja
öllum þegnunum mannsæmandi
lifskjör, sókneftir hámarkshag-
kvæmi væri æskileg. Svaraöi
Hayek því til aö menn greindi
stööugt á hverjar væru þarfir
manna og hvaö ætti aö setja
mörkin. Á meöan markaöurinn
segöi til um aö þarfir manna
væruóuppfylltar, hlytu menn aö
stefna aö aukinni framleiöni.”
íslenski frjáls-
hyggjuflokkurinn
Þaö er gagnlegt fyrir launa-
fólk aö lesa svo gagnoröa lýs-
anda, sem Hayek kom til þess
aö brýna islenska samreiöa -
sveina sina á. Er hér átt viö
frétt um misnotkun oliustyrks,
sem Verslunarráö íslands telur
augljósan.
Fréttin hljóöaöi svo:
„Verslunarráö Islands hefur
komist aö þeirri niöurstööu aö
niöurgreiösla orkuverös, svo-
nefndur oliustyrkur, sé þjóö-
hagslega óhagkvæm aögerö
sem geri timabundinn orku-
vanda varanlegri. Forsendurn-
ar fyrir þessari ályktun ráösins
eru æöi kyndugar, m.a. telur
ráöiö, aö þær fjölskyldur sem
kyndi meö oliu fjölgi sér hraöar
I pSííflníKOliáíagp®
I hlnum látæku...
Isagði hlnn peKkti nódelsverðlaunaliafi Friedricii fl. Hbvsk J
indum sem þau njóta umfram
réttindi borgaranna. Viö höfum
dæmi þess frá Bretlandi aö
verkamenn megi ekki skrúfa
ákveöna skriifu nema vera i
ákveönu verkalýösfélagi”.
Hinir ríku hafa
gefið hinum
fátœku
Þessi frjálshyggjupostuli
haföi meira aö segja. Þetta er
einnig úr Visi:
„Þaökom fram i máli Hayeks
Friedrich A. Hayek.
á blaöamannafundinum aö hann
taldi aö of mikil áhrif verka-
lýösfélaga sem og rikisins á
markaöshagkerfiö væru óæski-
leg, vegna þess aö þau drægju
úr hagkvæmni hinnar frjálsu
samkeppni. Hiö frjálsa mark-
aöshagkerfi mótaöist af há-
markaösframleiöni og hag-
kvæmni og þaö væri þannig
besta tryggingin fyrir bættum
kjörum fólks: „Hinir riku hafa
gefiö hinum fátæku betri at-
vinnutækifæri og þannig gert
þeim auöveldara aö komast af”,
sagöi Hayek.”
Markaðurinn
ræður
ingu frjálshyggjumanns, og
reyndar einn af feörum frjáls-
hyggjunnar, á þvl um hvaö er aö
tefla. Þaö er ekki siöur gagnlegt
aö rifja þaö upp fyrir sér hverj-
ir þeir eru Islensku frjáls-
hyggjumennirnir. Þeir eru allir
I einum stjórnmálaflokki hér-
lendis og ráöa þar feröinni, þeir
eru leiftursóknarmenn Sjálf-
s tæ öi sf lo k ksin s , Geir
Hallgrimsson og Friörik Zop-
husson, Hannes Hólmsteinn
Gissurarson og Guömundur H.
Garöarsson.
Klippari var einmitt aö nefna
þaö á dögunum, aö oftar en ekki
virtist þaö gleymt, aö innan VR
er aö finna stærstu hópa lág-
launamanna i landinu, af-
greiöslufólk i' búöum. En er ekki
skýringin einfaldlega sú, aö
kjarabaráttu þeirra stjórnar
frjálshyggjumennirnir Guö-
mundur H. og Magnús L.
Sveinsson og fyrir þeim i aö
svipta verkalýösfélögin réttind-
um.
Olíumál i anda
frjálshyggju
Yfirlætislaus frétt úr siöasta
tölublaöi Þjóöviljans frá þvi
fyrir páska er veröug endur-
lesning i þeim frjálshyggju-
en þær sem kynda meö hitaveitu
til þess eins aö misnota oliu-
styrkinn!
1 ályktuninni segir aö eitt
söluskattsstig muni nægja til
orkumála en margt mæli þó
gegn niöurgreiöslu orkuverös. 1
fyrsta lagi leiöi þaö til orkusó-
unar I staö orkusparnaöar. 1
ööru lagi dragi niöurgreiöslurn-
ar Ur áhuga sveitarfélaga til aö
koma sér upp kyndistöövum og
nota umframraforku til húshit-
unar. Þá veröi hitaveitufram-
kvæmdir ekki eins hagkvæmar
og annars. t þriöja og slöasta
lagi segir aö „þær fjölskyldur
sem njóta olfustyrks hafi til-
henigingu til þess aö veröa
stærri en þær sem njóta hita-
veitu, enda sé misnotkun alltaf
boöiö heim meö slikum aögerö-
um”.”
Er þaö nema von aö frjáls-
hyggjumennirnir vilji láta taka
sérréttindin af sllkum lýö!
— úþ
„Hann var spuröur hvort I
landi eins og lslandi þar sem
þjóöarframleiösla væri aö
09 sHoriö
— ekh.