Þjóðviljinn - 09.04.1980, Blaðsíða 8

8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN MiAvikudagur 9. aprfl 1980
I----------------------
j Ingólfur Margeirsson:
Heimilisdraugar
Undarlegur maður Böðvar
Guðmundsson.
t stað þess að svara grein
Einars Karls Haraldssonar þ.
25. mars á forsendum rökræðna
um Þjóðviljann, velur hann
þann kostinn að hafa langan
aðdraganda að máli slnu þar
sem hann reifar viðskipti sin við
starfsmenn blaðsins og þó aöal-
lega við undirritaðan.
Það leiðinlega er hins vegar
aö Böðvar lýgur sumu en
sleppi.r öðru i hinum langa for-
mála að greininni ,;Sá vondi
spirall”, sem birtist í Þjóðvilj-
anum þ. 3. april.
j
i Þegar mér barst grein
IBöðvars Guðmundssonar i
hendur, „Hin dýra membrana”,
fimmtudag, þ. 13. mars, las ég
■ hana að sjálfsögðu yfir. Gert
Ivar ráð fyrir birtingu hennar i
Sunnudagsblaði þ, 16. mars.
Eftir lestur greinarinnar lagði
• ég ritsmið skáldsins fyrir rit-
Istjóra Þjóöviljans og spurði
hvort þeir vildu svara grein-
inni. Einar Karl svaraöi þvi
• játandi og óskaði eftir þvi að
Isvargrein hans birtist i sama
blaöi. Sem umsjónarmaöur
Sunnudagsblaðsins kvaöst ég
• ekki geta samþykkt þá
Iráðstöfun nema bera málið
undir Böðvar Guðmundsson.
Litill timi var til stefnu og
• miklar annir á heröum
Iumsjónarmannsins, enda að
nálgast vikulok. Engu að siður
gerði ég Itrekaðar tilraunir til
• að ná sambandi viö Böðvar
Guðmundsson bæði I heimasima
og sima Menntaskólans á Akur-
eyri, en án árangurs.
■ Þar sem sýnt var að ég
I______________________________
næði ekki tali við Böðvar áður
en ég gengi frá umræddu
Sunnudagsblaöi (siðustu skil
eru á föstudegi), tók ég þá
ákvörðun að biöa með birtingu
greinar hans fram á næstu
helgi. Hélt ég svosimaeltingar-
leiknum áfram og náði loks i
Böðvar i Reykjavik, föstudags-
kvöld, þ. 14 mars, nokkru fyrir
miðnætti. (Ekki laugardag eins
og Böðvar skrifar).
Lagði ég málið fyrir Böðvar,
og kvaðst hann ekki samþykkja
að Einar Karl svaraði I sama
blaði. Stakk ég þá upp á því að
báðar greinarnar my.ndu birtast
sem dagskrárgreinar.enBÖðvar
tókþvi viðs fjarri. Loks kom
Böðvar meö þá hugmynd að
birta svar sitt við svari Einars
við sinni upphaflegu grein, allt i
sama Sunnudagsblaði,,og sam-
þykkti ég það enda orðinn
þreyttur að standa I stappi við
skáldiö.
— o —
1 sjálfu sér er það tít I hött aí
fara að rekja simtöl I blaða-
greinum. En þetta finnst
Böðvari Guðmundssyni við-
eigandi, og kemst ég þvi ekki
hjá þvi aö leiðrétta leik-
skáldið örlitið. Að mér þætti
ekki greinin birtingarhæf er ein-
faldlega lýgi. Við áttum langt
simtal saman og talið barst að
sjálfsögöu að umræddri grein og
ég sagði Böðvari eins og mér
fannst, að þarna ætti mikil
einföldun sér stað, þótt ég væri
sammála ákveðnum þáttum
greinarinnar. Ég tek hins
vegar aldrei miö af skoðunum
manna er ég vel greinar til birt-
ingar. Það veit Böövar manna
best, þvi þann eiginleika telur
hann minn mesta glæp sem
blaðamanns: Að ræða viö menn
með andverða skoðun I pólitik
og skrifa ekki samkvæmt
ritningum marxista I einu og
öllu er brottrekstrarsök af mál-
gagni sósialista. Þarafleiðandi
á ég betur heima á Helgar-
póstinum eöa Helgarblaöi VIsis.
(Sjá „Hin dýra membrana”.)
Þetta er sá sami Böövar
Guðmundsson sem sakar mig
um stalinisma (,,Sá vondi
spirall”).
Ég benti Böðvari einnig á,að
skáld sem hann bæru betra
skynbragð á skrifaðan texta og
hefðu meiri tima að velta fyrir
sér stflbrögöum ýmiss konar en
önnum kafnir blaðamenn. Hins
vegar hefðu blaðamenn meiri
reynslu og þekkingu á fréttaöfl-
un og blaðavinnslu en leikrita-
höfundur á Akureyri, og þess
vegna væru mörg gagnrýnisatr-
iöi Böðvars út i hött og skrifuð af
vanþekkingu.
Böðvar segir mig hafa
skammað sig og ég hafi verið i
töluveröri hugaræsingu (,,Svall
móður”). Ég man ekki betur en
að samtal okkar hafi farið prúð-
mannlega fram, að fráskildum
nokkrum áherslusetningum þar
sem söngvarinn Böövar
Guðmundsson hækkaði sig um
eina áttund eða svo, allt eftir
hljómfalli umræðnanna.
— o —
Framhaldiö er eins og hér
segir: Næstu viku (8. viku) fór
ég að hugleiða mál þessi og sá
þá skripaleikinn fyrir mér I
Sunnudagsblaðinu: Böðvar
skrifar um Þjóðviljann, Einar
Karl svarar Böðvari, Böðvar
svarar Einari Karli — og allt i
sama blaðinu.
Ég lagði þvi leið mlna til
Einars Karls, og sagðist ætla aö
birta grein Böðvars svaralaust
i næsta Sunnudagsblaði (24.
mars), og lagði til að grein
Einars birtist sem dagskrár-
grein i fyrsta blaði eftir helgi
(þriðjudag 25. mars).
Samþykkti Einar það án
athugasemda.
Siðan hófst ný lota I sima-
leiknum „Leitaö aö leikrita-
höfundi”. Ekki var Böðvar
heima, nýfarinn úr Menntaskól-
anum, alls ókominn heim og þar
fram eftir götunum. Til að
kóróna allt fékk ég þær upplýs-
ingar á Akureyri á föstudag,að
skáldið væri farið til Isafjarðar
en þar stæði yfir kynning á
verkum hans og væri ekki hægt
að ná i hann i sima.
Akvað ég þá að birta grein
Böðvars eina á parti, þótt svar-
grein hans við svari Einars
hefði borist I millitfðinni. Og
þannig fóru leikar: Sunnu-
daginn 23. mars birtist grein
Böðvars, þriðjudag grein
Einars. Sama dag og svargrein
.Einars birtist náöi ég simsam-
bandi við Böðvar og tjáði honum
gang mála, og bætti við að
hægðarleikur væri að birta
svargrein hans við svari Einars
sem dagskrárgrein sömu viku,
ef felldar væru niður nokkrar
setningar sem höfðuðu til þess
að svargreinin átti upprunalega
að birtast i Sunnudagsblaöi.
Nei, það var ekki hægt. Hann
hafði skrifaö sina grein sem
svargrein við svari Einars við
upphaflegu greininni og allur sá
pakki átti aö birtast I Sunnu-
Magni Kristjánsson skipstjóri:
Kolmunnamessur
Undirritaður hefur yfirleitt
ekki fundiö hjá sér hvöt til að
hlaupa I fjölmiðla meö leiörétt-
ingar þö stundum sýnist þar hall-
að réttu máli eða sannleikanum
misþyrmt með þögninni. Hér skal
þó gerð undantekning.
Á sunnudaginn var talaði
fréttamaður útvarps við forstöðu-
mann Rannsóknarstofnunar fisk-
iðnarins Björn Dagbjartsson i
fréttaauka. Umræöuefnið var
norrænt samstarf um margt er
lýtur að kolmunnaveiöum. Veið-
arfærin, vinnslutilraunir o.fl.
Fréttamaðurinn spurði hvað
komiö heföi út úr þessum tilraun-
um og I svari Björns er ómaklega
vegið að islenskum skipstjórnar-
og útgerðarmönnum. Auk þess er
hallað réttu máli, þó vafalaust
ekki visvitandi. Enda ekki hægt
aðgera þá kröfu til matvælaverk-
fræðings aö þekkja þróunarsögu
veiöarfæra.
Björn taldi að út úr þessu
samnorræna samstarfi hefði m.a.
komið það að ný veiðitækni heföi
komið fram. Norðmenn og Fær-
eyingar hefðu nýtt sér þetta, en af
„einhverjum ástæöum” hefðu is-
lenskir skipstjörar og útgeröar-
menn ekki nýtt sér þessa tækni.
„Þó var Guðni Þorsteinsson bú-
inn aö birta þeim þetta”.
Þetta er rangt. Mér vitanlega
hafa engir noröurlandabúar
markaö spor I þróunarsögu flot-
vörpunnar utan einn. Sá heitir
Bjarni Ingimarsson skipstjóri, og
hann fann upp umrætt veiöarfæri.
Hvorki meira né minna. Siðan
ekki söguna meir.
Frá þeim tima hefur flotvarpan
verið i sifelldri þróun. Þau stökk
sem Björn á við i þessari þróun,
þ.e. stækkun möskvans i vörpu-
opinu úr 0.8 — 2 m. i tug eöa tugi
metra eru ekki aö frumkvæöi
noröurlandabúa. Þann heiður
eiga Þjóöverjar og Fransmenn,
a.m.k. hér á vesturhveli.
Hitt, aö islenskir skipstjórar
hafi ekki tekiö sönsum og notaö
röng veiðarfæri þrátt fyrir við-
leitni Guðna Þorsteinssonar aö
leiöa okkur i allan sannleika
varöandi veiðibúnaðinn er furöu-
leg staðhæfing. Ég á bágt með að
trúa aö Björn viti ekki betur. Ég
get fullvissað Bjöm um að þessi
stóri sannleikur var okkur skip-
stjórunum ljtís. Aörar ástæður
liggja að baki þess að við höfum
dregist aftur úr öðrum þjóðum
við kolmunnaveiðarnar. Ég tel
mig þekkja þær ástæður aö
nokkru,og i sannleika sagt held
ég að Bjöm þekki þær lika. A s.l.
ári jukust kolmunnaveiðarnar I
heiminum úr 560 þús. tn. i 1,2 —
1.4 miljón tn. A sama tima dróst
afli Islendinga saman, þ.e.a.s. úr
rúmlega 40 þús. tn. 1978 I tæplega
20 þús. tn. 1979. Þó að Bjöm hafi
verið aðstoðarmaður sjávarút-
vegsráðherra á umræddu tima-
bili tel ég hann ekki bera neina
ábyrgð á þessari óheillaþróun.
Aftur á móti hlýtur yfirmaöur
hans á umræddu timabili að eiga
Magni Kristjánsson
hér nokkra sök. Nema djobbið sé
bara húmbúkk.
Auðvitað gekk kolmunninn
dýpra I fyrra en áður. Þrátt fvrir
allt var þó veiðisltíöin nær Aust-
fjöröum en Murmansk.
Ekki hefði sakaö að segja frá i
umræddu viðtali aö I vetur hafa
tvö stærstu og fullkomnustu kol-
munnavéiðiskip Færeyinga verið
aö veiöum, að sjálfsögðu með
„nýju tæknina” á vegum opin-
berra aðila þarlendis. Ólikt höf-
umst vér aö. Bjöm er að minu
mati afar hæfur maöur 1 sinu
starfi, en mér fannst hann hætta
sér út á hálan fs i þessu samtali.
Við erum áreiðanlega báðir
einlægir áhugamenn varðandi
framgang kolmunnaveiða og
vinnslu hér viö land og þrátt fyrir
þessi oröaskipti ætti ekki að þurfa
að slettast uppá vinskapinn.
Lái mér hver sem vill þó ég
reyni aö reka þessi slyðruorð af
skipstjórastéttinni og útgerðar-
mönnum. Spurningin varðandi
framgang kolmunnaveiöanna við
Island er þessi: Hvenær hættum
við að messa og hefjumst handa?
Með þökk fyrir birtinguna.
Magni Kristjánsson.
Skólaskákmót Sudur-Múlasýslu
Skólaskákmót S.-Múlasýslu
1980 var haldið á Eskifirði 15.
mars s.I. Keppt var i eldri flokki,
7.- 9. bekk og yngri flokki, 1.- 6.
bekk. I eldri flokki voru kepp-
endur 10 frá 7 sktílum I sýslunni.
Skólaskákmeistari varð
Þorvaldur Logason, Nes-
kaupstað, sigraði alla andstæö-
inga sina 9 að tflu.
Röð efstu manna: Vinningar.
Þorvaldur Logas. Neskst. 9
Magnús Steinþórss. Egilsst. 8
Óskar Bjarnas.Neskst. 6
Guöjón Antoniuss. Eiðum 6
I yngri flokki voru keppendur
frá 5 skólum. Hermann Hlöðvers-
son, Eskifirði, varö skólaskák-
meistari, sigraði alla andstæö-
inga sina.
Röð efstu manna: Vinningar.
Hermann Hlöðverss. Eskif. 8
Hlynur Askelss. Eskif. 5
HelgiHanss. Neskst. 5
Stefán Guöjónss. Stöðvarf. 5
Tveir efstu menn i hvorum
flokki halda áfram i Kjördæmis-
mót sem haldiö verður I april.
Þar verða einnig meöal keppenda
2 úr A-Skaftafellssýlu og 2 úr N-
Múlasýslu. Sigurvegari i Kjör-
dæmismóti vinnur sér rétt til
þátttöku i landsmöti þar sem
keppt verður um titilinn Skóla-
skákmeistari lslands.
dagsblaðinu 23. mars. Fyrst við
hefðum breytt þessu, yröi hann
að skrifa svar sitt til Einars
alveg upp á nýtt sem sjálfstæða
dagskrárgrein, sem hann mundi
senda siðar.
Gott og vel, og skildum við
þar að skiptum.
— o —
Undarlegur maður Böðvar
Guðmundsson.
Nokkru siðar kemur á rit-
stjórnarskrifstofur Þjóðviljans
hin „nýja” svargrein hans við
skrifum Einars Karls. Og hvað
kemur I ljós þegar umslagiö er
opnað? Jú, ijósrit af fyrri svar-
greininni með áhangandi
formála þar sem sorgarsagan
er rakin og túlkuð af skáldinu
með ivitnunum I einkaviðtöl, og
persónulegt samkomulag, sem
ég i einfaldleik minum hélt að
allir aðilar hefðu sæst á.
Það er alltaf sorglegt þegar
málefnaleg umræða þarf aö
sökkva niður á svona lágt plan.
Stjórn Iðn-
ráðs Rvíkur
Aðalfundur Iðnráðs Reykjavík-
ur var haldinn sunnudaginn 2.
mars sl., en innan Iðnráðs
Reykjavikur eru fulltrúar 36 iðn-
greina, 2 fyrir hverja iðngrein —
Tryggvi Benediktsson flutti
skýrslu framkvæmdastjórnar
siöustu fjögurra ára og sam-
þykktir voru reikningar sama
timabils. Kjörin var ný fram-
kvæmdastjórn til næstu fjögurra
ára og sitja I henni Tryggvi Bene-
diktsson formaður og aörir I
stjórn Lúther Jónsson, ólafur
Jónsson, Sigurbjörn Guðjónsson
og Sigurður Hallvarðsson.
Skrifstofa Iönráðs Reykjavikur
i Iðnaðarmannahúsinu að Hall-
veigarstig 1 er opin á fimmtu-
dagskvöldum kl. 18.00 — 19.00.
Leiðrétting
1 viðtali, sem undirritaöur átti
við Hjalta Pálsson framkvæmda-
stjóra um ferðalög á hestum og
birtist á forslðu Ferðablaðs Þjóð-
viljans 3. april sl. hefur orðið
meinlegt slys. Hjalti er aö þvi
spurður hvaö það sé, sem dragi
hann „svona oft á hestbak til
lengri eða skemmri feröalaga”.
Hjalti svaraði:
„Það er nú kannski ekki svo auö-
velt að svara þvl I mjög stuttu
máli svo sem hér verður vist að
vera. Ef ég ætti að segja þaö I
einni knappri setningu þá mundi
ég oröa hana þannig: þaöersam-
félagið við hestinn og samfélagið
við landið.”.
Hin „knappa” setning, sem hér
er undirstrikuö, týndist hreinlega
einhversstaöar I prentverkinu.
Þetta er nauðsynlegt að leið-
rétta þvi i raun og veru eru þau
orð, sem niður hafa fallið, þunga-
miöjan I þessu spjalli okkar
Hjalta. -mhg