Þjóðviljinn - 05.07.1980, Side 23

Helgin 5.-6. júll. ÞJÓDVILJINN — SIÐA 23
Gestur
Guðmunds-
son skrifar
af íslenskri
listahátíð
i Khöfn:
Norræni ieikhópurinn Kraka er orftinn mjög fagmannlegur. Hann sýndi 'hluta af götusýningu, sem sfftar var sýnd á trúftahátiftinni „Festivaliof
fools” f Kaupmannahöfn. (ljösm. Leifur)
á hreinu í Köben ’80”
20. júni sl. efndi hópur fslenskra
listamanna I Kaupmannahöfn til
hátfftar, „Allt á hreinu i Köben
'80”. Reyndar er nafngiftin hin
mestu öfugmæli. A þessum tlm-
um hafa fæstir „allt á hreinu”,
a.m.k. ekki Islendingar I Kaup-
mannahöfn.
Hátfftin var haldin á
Oresundskollegfinu (þar sem
tæpur helmingur islenskra náms-
manna I Höf n búa), og hóf st hún á
leikþætti, sem Arni Pétur
Guftjónsson og Margrét Arnadótt-
ir fluttu ásamt bandarisku leik-
konunni Cher. Þvi miftur kom ég
of seint og varft aft bifta fyrir utan,
þvi aft ekki var hleypt inn á
meftan á flutningi leikþáttarins
stóft. „Kæröu þig kollóttan,”
sagfti Arni Pétur vift mig á eftir.
„Þetta tókst alls ekki nógu vel.”
Næsta atrifti var flutt af „trúftn-
um Margréti” — svissneskri
stúlku Christine aft nafni. Hún brá
sér i gervi þvottakonu sem
dreymdi dagdrauma um prins og
slika hluti, á meftan hún gerfti
„AUt
hreint. Af hlátri viöstaddra mátti
ráfta, aft hún snerti þá fjölmörgu
námsmenn og fleiri, sem draga
fram lifiö meö þvi aft skafa skit-
inn af kontórum á undarlegum
timum sólarhrings (t.d. frá 5 til 8
aft morgni). Annars var atriftift
fremur langdregift, og einn land-
inn.sem var nýkominn og drakk
elefant af islenskri hreysti, talafti
greinilega fyrir munn margra
þegar hann spurfti hvaft eftir
annaft: „Fer ekki bráftum eitt-
hvaft aft gerast?”
I stuttu hléi fékk hversdagslist
mannlegra samskipta aft njóta
sin. Auganu var boftift upp á heil-
mikift hugmyndaflug I klæftaburfti
og hárgreiftslum, og vinakveftjur
og stuttar samræftur blómguftust
meftal áhorfendanna 200. Fólk
var nokurn veginn edrú, aldrei
þessu vant, og naut bæfti atrifta og
sjálfs sin.
Uppvakningur og
vandræðabarn
Eftir hlé var boftiö upp á upp-
vakninginn Diabolus in musica,
erhefurverift endurreistureftir 4
ára hvild. Eins og forftum standa
þær Jóhanna, Aagot og Jóna Dóra
fremst á sviftinu I siftum kjólum
og syngja hver annarrri betur,
auk þess sem Jóna Dóra beitir
lágfiölunni þegar vel á vift. Balli
Thor djassar létt á pfanóift og
sprellar meft klarinettuna, en i
staftinn fyrir Palla og Nonna leik-
ur Sveinbjörn Baldvinsson
(„Stjörnur I skónum”) á gítar og
Tómas Einarsson á bassa.
„Djöflarnir” hafa lfkan stil og I
fyrra lifi, bara fjórum árum
betri, og þau fluttu nokkur lög úr
löngu verki i þjóökvæöastil. Þetta
verk hyggjast þau færa upp á
plötu i sumar ef útgefandi fæst.
Næstur mætti „hreyfiflokkur-
inn” — tæpur tugur ungra
islenskra listamanna — og sýndi
frumdrög aft götusýningu, sem
væntanlega verftur færft upp á
Strikinu siftla sumars. Fidusinn
er sá aft mynda andstæftu stein-
steypu, glers og stáls. Flokkurinn
klæöist búningum sem eru aft öllu
leyti úr lffrænum efnum, s.s.
striga, grasi og hálmi, og I lát-
bragösleik reynir hann aft nálgast
uppruna mannsins og kjarna. A
Oresundskollegiinu var þetta allt
á byrjunarstigi og ekkert sérstak-
lega gott nema magnaftur lifs-
dans Helga Asmundssonar vift
bumbuslátt Stjána stjörnu.
Kynnir kvöldsins, Kristján
Pétur, kynnti nú sjálfan sig og
félaga, vandræftabarnift Kamar-
orghesta. Hann byrjafti á aft lýsa
vandræftum hljómsveitarinnar
meft æfingarstaö, tækjabúnaö,
peninga og kynlif, og grét svolitift
i mikrófóninn. Eins og til aö und-
irstrika orft hans létu hljómflutn-
ingstækin lltt aft stjórn i fyrstu
lögunum. Smám saman komust
orghestarnir þó á skriö og fluttu
fyrst nokkur lög I lágum gir, meft
kassagiturum oþh.. Eftir nokkur
lög hættu orghestarnir og voru
ófáanlegir til aft spila aukalög.
Þess I staft ráku þeirfólk fram á
gang, þvi „þar er eitthvaft aft
gerast”.
t anddyrinu stóft marglitur
flokkur, leikhópurinn Kraka i
trúögervum. Þau sprelluftu fyrir
fólk i góöa stund, og haffti Arni
Pétur sig mest i frammi, kýldur
vel og meft fuglsgogg, og reyndi
aft hafa hemil á stórum hóp fifla,
meft litlum árangri. Loks
skrönglaftist hersingin inn I salinn
á nýjan leik, og Kamarorghestar
upphófu öflugt rokk, en Kröku-
hópurinn dreif dansinn af staft.
Kamarhestar orguftu nú mik-
inn, og engu minni sköpunarglefti
birtist á dansgólfinu, þegar fólk
gat loks hreyft sig eftir kvöld-
langa mötun. Allir virtust
hjartanlega sammála um boft-
skapinn: „Rokk er betra en fúl
tæm djöbb / rokk er betra en
diskó”. Fólk dansafti af mikilli
glefti, og þrátt fyrir áöurnefnt
æfingarleysi náftu kamarorghest-
arnir 6 saman i góftri rokksveiflu.
Kristján Pétur gerftist senuþjófur
kvöldsins, sendi frá sér aftskiljan-
legar söngrokur og dansafti meft
öllu sinum stóra skrokki, en aftrir
höfftu hægar um sig. Eins og oft
áöur lauk Böggi skemmtuninni
meft rokkútgáfu sinni á „Nú
andar suftrift...” eftir þjóftskáld
Kaupmannahafnarhrepps, þá
Jónas Hallgrimsson og Benóni
Ægisson.
Allt á uppleið
í Köben '80
Allt I allt var þessi hátift til
marks um töluverftan lifsþrótt is-
lendinganýlendunnar i Köben. A
þriftja tug islenskra listamanna
sýndu þarna fjölbreytileg tilþrif,
sem bæfti eru leitandi og vel gerft.
Listamennirnir sköpuftu þó ekki
stemninguna einir þetta kvöld, og
hún ber þvi vitni aft róttæk menn-
ing er aft gerjast I þessari
bóhemiu, þar sem mætist lista-
fólk, róttækir námsmenn og far-
andverkafólk. Fyrir fáum miss-
erum var islendingallf I Köben
einungis dauflegir fundir og enn
dauflegra svall, en nú orftift
spretta þar laukar ýmissar rót-
tækrar starfsemi: jafnréttis-
hópar, pólitiskir umræftufundir,
nifturrifsblaftift Dumbungur,
hópur farandverkafólks, islensk
sambýli og önnur viftleitni til aft
vinna pólitiskt meft daglegt lif
manna. Þá sýndi „AUt á hreinu I
Köben ’80”, aft Islensk menningar-
starfsemi býr aft efnilegum
vaxtarsprota I Kaupmannahöfn.
Gestur Guftmundsson.
Krökuhópurinn kemur almennum dansi af staft vlft undlrleik Kamar orghesta.