Þjóðviljinn - 07.10.1980, Blaðsíða 6

6 SIÐA _ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 7. október 1980
Rannsóknir
á vatns-
vinnslu
borgarinnar
Nýlega beindi borgarráð þeim
tilmælum til stjórnar veitustofn-
ana að gerðar veröi viöbótarrann-
sóknir á vatnsvinnslusvæðum
Vatnsveitu Reykjavikur, einkum
með tilliti til þess hvort nauösyn-
legt er til frambúðar að vinna
vatn úr Bullaugum og viðhalda
vatnsvernd á þeim. Stjórn veitu-
stofnana fjallaði um þetta mál 26.
september s.l. og skipaði fimm
manna vinnuhóp i þessu skyni.
Formaður hans er Sveinbjörn
Björnsson, prófessor.
1 samþykkt borgarráðs um
þetta mál segir að viðbótarrann-
sóknirnar á vatnsvinnslusvæðun-
um skuli miða að þvi að heildar-
mynd fáist af þeim vatnsöflunar-
möguleikum sem fyrir hendi eru
og leggja beri áherslu á að fá úr
þvi skorið hvort nauðsynlegt sé
að viðhalda núverandi vatns-
vernd á Bullaugnasvæðinu, en
Baullaugun eru inni á þvi landi
sem nú er til skoðunar sem
hugsanlegt byggingarland fyrir
borgina.
t vinnuhópnum eru auk Svein-
björns Björnssonar prófessors:
dr. Kristján Sæmundsson jarð-
fræðingur, Snorri Páll Kjaran
verkfræðingur, Þóroddur Th. Sig-
urösson vatnsveitustjóri og Jón
Óskarsson verkfræðingur. Starf
vinnuhópsins kom m.a. til um-
ræöu i borgarstjórn s.l. fimmtu-
dag i tilefni af fyrirspurn Páls
Gislasonar læknis og sagði Sig-
urður G. Tómasson borgarfull-
trúi að verkefni hópsins væri aö
gera tillögur og búa til rann-
sóknaráætlun og kostnaðaráætlun
fyrir framkvæmd hennar. Eitt
megin verkefnið væri að kanna
hve vatnsþörfin er mikil og hvar
hagkvæmast væri að sækja vatn
og yrði gert vinnslulikan af vatns-
öflunarsvæðunum i þvi skyni.
Sagðist Sigurður vænta góös af
störfum vinnuhópsins, enda væri
þar valinn maður i hverju rúmi.
— AI
Leiðrétting
v/Helgarblads
Undirritaðri brá I brún þegar
hún leit afurð sina f Helgarblaði
Þjóðviljans sl. laugardag á næst-
öftustu siöu þar sem skrifaö er
um útvarp og sjónvarp. Ástæöan
var sú að á burt var upphafið og
litlu síðar nokkuö meira. — Þetta
er að visu langt frá þvi að vera
stórmál og skiptir ekki máli fyrir
þá sem barið hafa greinarkornið
augum. En — af einskærum
hégóma, og til að sýna að enn er
mér ekki gleymd reglan — upphaf
— meginmál —r niöurlag —, þá
langar mig til að fá upphafið birt,
en það hljóðar svo,:
„Þegar ég tók aö mér þessi
skrif þann siðasta i prentaraverk-
falli, mundi ég ekki þá stundina
að ég yrði á kvöldvakt þessa vik-
una og sæi þar af leiöandi ekki
sjónvarp. Ég er þvl ekki til frá-
sagnar um auöa stóla, forstjóra
eða Jón Múla berandi blak af
„félaga” Stalin. En ekki þýðir að
fást um það sem ekki sást. — Hins
vegar lenti ég i þvi sl. sunnudags-
kvöld, eftir eina af okkar löngu og
oft ströngu islensku helgum, að
sjá Bakkusarþáttinn i sjónvarp-
inu, og settist enn við á mánu-
dagskvöldið.
Svona þættir (þótt spyrjendur
hefðu kannski þurft að fá sér einn
til að slappa aöeins af) eru upp-
lýsandi fyrir alla, bæði alkóhól-
ista og aðra, og leiöa vonandi til
þess, að það viðhorf til alkóhól-
ismans sem einn vegfarandi iét i
ljós (ræfildómur og aumingja-
skapur) hverfi með honum og
hans kynsióð.
Annað nennti ég nú ekki aö
horfa á.” o.s.frv.
— og þá þakka ég bara rit-
stjórn fyrir dýrmætt pláss i blað-
inu.
Andrea Jónsdóttir.
Um 200 manns hlýddu á fyrirlestur Hermanns Pálssonar. Meöal þeirra sem sjást á myndinni eru Ólafur Halldórsson, Ásdfs Egilsdótt
ir, Kolbrún Haraldsdóttir, Bjarni Guðnason, Skúli Þóröarson, Sigurður Þórarinsson, Kristján Éldjárn og Halldór Laxness. (Ljósm.:
— gel.)
Hermann Pálsson í fjörugum fyrirlestri um Hrafnkelssögu-
Endurspeglar skóla-
lærdóm 13.
Hermann Pálsson háskóla-
kennari i Edinborg hélt fjörug-
an fyrirlestur um Hrafn-
kelssögu I Árnagarði á föstudag
og urðu margir frá að hverfa
þar sem 201. kennslustofa rúm-
aði ekki þann fjölda sem kom til
að hlýða á. Hermann gagnrýndi
bæði kenningar Siguröar
Nordals og hina nýju sagnfestu-
kenningu sem gengur út frá þvi
að sagan sé skráning munn-
mæla frá 10. öld. Hélt Hermann
þvi fram að höfundur sögunnar
hefði verið hálærður maður og
hún endurspeglaöi fyrst og
fremt evrópskan hugmynda-
heim 13. aldar.
Sigurður Nordal hélt þvi fram
á sinum tima að speki sögunnar
væri runnin af islenskum
alþýðurótum, en Hermann
leiddi aö þvi rök að hún endur-
speglaði fyrst og fremst
aldar
latneskan lærdóm. Málshættir,
spakmæli, orðskviðir og eftir-
minnileg tilsvör einkenna mjög
Hrafnkelssögu og sýndi Her-
mann fram á að flest það væri
þýðingar úr latinubókum.
Lykilmálsháttur sögunnar er
„Skömm er óhófs ævi” og kem-
ur hann ekki fyrir annarsstaðar
i Islenskum fornritum. Máls-
hátturinn er bein þýðing á latn-
eska málshættinum „Im mod-
icius brevis est ætas”. Hermann
sagði að málshættir og orös-
kviðir hefðu verið stór þáttur I
skólalærdómi miðalda og hefði
hann undanfarið unnið að þvi aö
safna þeim saman og kanna
þýöingar á þeim i islenskum
fornritum. Mjög margt þessara
spakmæla væri runnið frá
leysingjanum Publius Syrus
sem var uppi á dögum Cæsars.
Þá hélt Hermann Pálsson þvi
fram að fornleifarannsóknir á
söguslóðum Hrafnkelssögu
skiptu engu máli er kannaö væri
sannleiksgildi sögunnar. Meira
væri um vert aö bera hana sam-
an við evrópsk samtimarit og
hugmyndaheim þann sem ritari
hennar bjó við.
Einnig taldi Hermann aö
flestir atburðir Hrafnkelssögu
hefðu á sér nokkurn dæmisögu-
blæ en dæmisögur hefðu mikið
verið notaöar á miðöldum og þá
oft til að sanna spakmæli.
llermann Pálsson: Málshættir,
spakmæli, orðskviðir og samtöl
bókarinnar endurspegla mjög
latneskan lærdóm (Ljósm.:
gel.)
Að loknum fyrirlestri Her-
manns stóðu nokkrir upp með
fyrirspurnir. Einn af þeim var
Öskar Halldórsson lektor, einn
af málsvörum hinnar nýju
sagnfestukenningar. Vildi hann
inna Hermann eftir uppruna
hins episka i sögunni. Hvernig
stóð á söguefninu? Hermann
svaraði þvi til að hann teldi
Hrafnkelssögu alls ekki eplska
sögu. Miklu meira bleki væri
eytt i að lýsa eltingaleik við
rollur, hestj sem hleypur, sárri
tá, vinnukonu sem svikst um að
þvo þvottinn sinn heldur en stór-
atburðum sem skapa episka
sögu.
— GFr.
Mikill áhugi lýsir sér úr svip fundarmanna. Meðal þeirra sem á
myndinni sjást eru Haraldur ólafsson, Jón Aðalsteinn Jónsson,
Jónas Kristjánsson, Sveinn Skorri Höskuldsson og Árni Böðvarsson.
— (Ljósm.: — gel.)
I
Sveinafélag húsgagnasmiða áhyggjufullt:
Varnaraðgerðir mistókust
77% aukning í innflutningi húsgagna
Félagsfundur Sveinafélags
húsgagnasmiða nú i vikunni lýsti
yfír áhyggjum sinum vegna
gifurlegs innflutnings, sem á sér
stað á fullunnum trévörum, eink-
um húsgögnum og innréttingum.
Samkvæmt opinberum skýrslum
hefur innflutningur af þessu tagi
stóraukist á þessu ári miðað við
árið i fyrra, eða um 77% á fyrstu 6
mánuðum ársins.
Þetta er ekki sist áhyggjuefni
vegna þess, að þrátt fyrir vilja
stjórnvalda til mótspyrnu hafa
opinberar aðgeröir þvi miður
mistekist aö verulegu leyti, segir
I ályktun fundarins, og jafnframt
að innflytjendur virðast hafa
komist auðveldlega hjá tima-
bundinni innborgunarskyldu.
Marktækar aðgeröir af hálfu
stjórnvalda eru þvl nauösynlegar
nú þegar, telja húsgagnasmiðir,
þvi ef svo fer sem horfir er stór
hætta á að starfsfólk 1 islenskum
húsgagna- og innréttingaiðnaöi
verði atvinnulaust, áöur en langt
um liöur.
Segir aö lokum, að fundurinn
treysti þvi að núverandi rik-
isstjórn, sem hefur aö markmiði
að halda uppi fullri atvinnu i
landinu, gripi til þeirra aögeröa,
sem raunhæfastar eru til stuön-
ings islenskri húsgagna- og
innréttingarframleiðslu og vinni i
samvinnu við samtök þess fólks,
sem viö þessar iöngreinar starfa.