Þjóðviljinn - 18.10.1980, Qupperneq 15

Helgin 18.—19. október
John Abercrombie
á íslandi
1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Umsjón
Jón Viöar
Sigurðsson
Enn einu sinni hefur
Jazzvakning/ að þessu
sinni í samstarfi við Tón-
listafélag Menntaskólans
í Hamrahlíð/ lyftGrettis-
taki. Næstkomandi mið-
vikudag kl. 8.30 mun
Kvartett Johns Aber-
crombieshalda tónleika í
Menntaskólanum við
Hamrahlið.
HVALREKIA
TÓNLISTAR-
FJÖRUNA
Koma Kvartetts Johns Aber-
crombies er mesti hvalreki sem
skolast hefur á tónlistarfjörur
landsmanna á þessu ári, ef frá
er talin koma Clash hingab á
Listahátiö.
Abercrombie er af mörgum
tónlistargagnrýnendum nú tal-
inn einn besti gitarleikari jass-
heimsins. Hann byrjaði aö leika
á gitar 13 ára gamall og þótti
strax mjög efnilegur. A6 loknu
menntaskólanámi var hann
mjög óákveðinn hvert skyldi
veröa sitt næsta skref i lifinu.
Þessi óvissa um framtiöina
ásamt mikilli aödáun á hljóm-
plötum Dave Brubecs og
Barney Kessels varö til þess aö
Abercrombie fór til Boston og
innritaöi sig i Tónlistarskólann
i Berklee 1962.
Skömmu eftir aö Aber-
crombie lauk námi 1967, kynnt-
ist hann bræðrunum Randy og
Michael Brecker. Þeir bræöur
buöu Abercrombie aö ganga til
liös viö sig og saman ásamt
Billy Cobham og Barry Rogers
stofnuöu þeireina fyrstu „jass -
rokk”-hljómsveitina, Dreams.
Eftir tæplega tveggja ára
samstarf leystist hljómsveitin
upp og hélt þá Abercrombie til
New York til aö leika i hljóm-
sveit Chico Hamiltons. t hljóm-
sveitinni voru auk Chicos og
Abercrombies þeir Marc Cohen
og Glen Moore. Auk þess aö
leika I hljómsveit Chicos lék
Abercrombie einnig sem
Nýtt
samstatf
Magnúsar
ogJóhanns
Magnús og Jóhann: Magnús og
Jóhann.
Útg: Magnús og Jóhann.
Upptökumaöur: Gunnar Smári.
Upptakan átti sér staö I
Hljóðrita, tvær nætur i desem-
ber 1979.
Þessi plata boðar áframhald á
samstarfi Magnúsar og Jó-
hanns. Nú eru liðin u.þ.b. 6 ár
frá þvi þeir léku seinast saman
inn á hljómplötu. Öhætt er aö
fullyröa aö þetta samstarf og
þessi plata sé mikil lyftistöng
fyrir Islenska dægurtónlist.
Þegar leiöir þeirra skildu fyr-
ir 6 árum hélt hvor sína leiö og
nægir þar aö nefna seinustu af-
kvæmi þeirra, Alfa Magnúsar
og Sprengisand Jóhanns. Þetta
samstarf er þvi undrunar- og
„session’-’maöur og skipaði sér
fljótlega i hóp bestu og virtustu
gitarleikara þar um slóðir.
Hann lék inn á plötur meö
þekktustu jasslistamönnum i
New York og nágrenni,
mönnum eins og Gil Evans,
GatoBarbieri, Barry Miles, Jan
Hammer og Dave Liebman svo
nokkur dæmi séu nefnd. Meö
Chico Hamilton lék Abercrom-
bie i tvö ár.
Arið 1973 gekk hann til liös viö
hljómsveit Billy Cobhams og
starfaöi þar i rúmt ár. Jafnhliöa
þvi aö leika meö Cobham lék
hann meö Jack DeJohnette.
Þegar aö þvi kom aö Abercrom-
bie þyrfti aö gera upp hug sinn
gagnvart þvi meö hverjum hann
ætti aö starfa valdi hann De-
Johnette. Störfuöu þeir saman
um þriggja ára skeiö, meö
hléum þó. Þaö var meö hljóm-
sveit Cobhams sem Abercrom-
bie fór fyrst aö vekja athygli út
fyrir raöir tónlistarmanna. Fer-
ill Abercrombie hefur slöan
veriö ein óslitin sigurganga.
Þaö var ekki fyrr en 1974 aö
Abercrombie hljóöritaði sina
fyrstu plötu, Timeless. Honum
til aöstoöar voru Jack DeJohn-
ette og Jan Hammer. Svo siðla
árs 1979 stofnaöi Abercrombie
sina fyrstu hljómsveit, John
Abercrombie Quartet Hljóm-
sveitin hefur sent frá sér tvær
hljómplötur sem báöar hafa
fengiö einróma lof jassaö-
dáenda jafnt sem jassgagnrýn-
enda. Hljómleikar kvartettsins
þykja jafnan góöir og eru þeir
mjög eftirsóttir til tónleika
halds. Þaö er þvi til mikils aö
hlakka. í kvartettnum eru auk
Abercrombies:
Richie Beirach —
píanó.
Beirach er fæddur og upp-
alinn I New York. Hann fékk
áhuga á jass á unglingsáruum
sinum. Var hann þá tíöur gestur
á jassklúbbum borgarinnar og
heillaöist af tónlistarmönnum
eins og Miles Davies, John
Coltrane og Bill Evans. Aö
loknu námi i Tónlistarskólanum
I Manhattan 1972 fór hann i
hljómleikaferö meö hljómsveit
Stan Getz. Siöan hefur hann
starfaö meö Dave Liebman og
gerir enn jafnframt þvi aö leika
i sinni eigin hljómsveit, Eon, og
kvartett Abercrombies.
George Mraz —
bassi.
Mraz er tékkneskur aö upp-
runa og kvaddi sér fyrst hljóös
innan jassheimsins þegar hann
lék i Domicile klúbbnum 1
MQnchen Alla tiö siöan hefur
hann veriö mjög eftirsóttur
bassaleikari. Hann feröaöist um
alla Evrópu meö hinum ymsu
listamönnum áöur en hann
settist á skólabekk i sama tón-
listarskóla og Abercrombie. Aö
loknu námi varö hann meölimur
I Thad Jones/Mel Lewis Big
Band, siöar i New York Jass
Quartet meö þeim Frank
Weiss, Roland Hanna, og Grady
Tate. Hann hefur og starfaö
meö Oscar Peterson, Zoot Sims,
Jimmy Rowles og Tommy
Flanagan.
Peter Dona Id —
trommur.
Hann eins og Abercrombie og
Mraz er skólaöur úr Tónlistar-
skólanum i Berklee. Á skóla-
árum sinum lék hann meö A1
Cohn/Zoot Sims, Paul Bley og
kynntist skólafélaga sinum
John Abercrombie. Ariö 1972
lauk hann skólanum og hvarf þá
til Los Angeles þar sem hann
starfaöi sem ,,session”-maður
þangaö til hann gekk til liðs viö
Abercrombie og félaga.
Helstu hijómplötur sem Aber-
crombie hefur leikiö inná:
Sem fyrirliöi: Timeless /
Characters / Arcade / Aber-
crombie Quartet/
Meö öörum: Gateway I /
Gateway II„ meö Dave Holland
og Jack DeJohnette. Sargazzo
sea, meö Ralph Tower., Look-
out Farm, meö Dave Liebman,
New Directions, New Rags,
Untitled meö Jack DeJohnette,
Mountainscapes, meö Barre
Philips, The Plot, Pilagirm and
the Stars, meö Enrico Brava,
Crazing Dreams, Cloud Dance,
meö Colin Walcott.
\
breytt en mest ber pó a hugljúf-
um ástarsöngvum Jóhanns.
Textar Magnúsar eru aö jafnaði
betri en textar Jóhanns, en samt
ekki alveg nógu beittir. Hann
talar full mikiö i „hálfkveðnum
vlsum”.
Platan skiptist i tvennt;
islenska hliöin heitir Hugsanir
Yusiins. (Yuslin átti aö vera
Ytustjóri. Bretar áttu bágt meö
aö meötaka þetta orö I sima, og
þaö gekk ekkert betur þó þeir
fengju þetta i bréfi. Ýtustjóri
varö Yuslin á pappirnum hjá
þeim, og þar af leiöandi á plöt-
unni.) Enska hliöin heitir Born
to Loose.
Eini stóri gallinn á þessari
plötu er sá aö önnur hliöin skuli
vera meö enskum textum. Ég
hélt aö sú tlö væri libin aö
islenskir tónlistarmenn væru aö
syngja boðskap sinn á ensku
fyrir islenska áheyrendur.
Þetta fer engan veginn saman.
Söngur þeirra félaga er af-
bragösgóður og hef ég ekki
heyrt þá syngja jafnvel áöur.
Sérstaklega finnst mér söngur
Jóhanns koma á óvart.
Aö þessu eina stóra galla
undanskildum er hér um róiega
og heilsteypta plötu aö ræöa
sem i alla staöi er til sóma fyrir
aöstandendur.
Til hamingju Magnús og
Jóhann'.

Afturför
hjá David
Bowie
Þaö hefur ávallt veriö mikill
tónlistarviöburöur þegar David
Bowie hefur sent frá sér hljóm-
plötu. Bowie er jú einn af merk-
ustu tónlistarmönnum siöasta
áratugs. En ef fram fer sem
horfir fær hann ekki sömu eftir-
mæli eftir þennan áratug.
Tónlistin á þessari plötu er sú
lélegasta sem frá Bowie hefur
komið. Engu likara en hér sé
um uppbræðslu fyrri platna aö
ræða. Þvi frumlegheitin hafa
yfirgefiö hann
Þaö er athyglisvert við þessa
plötu aö þær tónlistastefnur sem
nú eru efst á baugi, þ.e.
„pönkiö” og „nýbylgjurokkið”
viröast engin áhrif hafa haft á
hann. Þaö hefur veriö einkenni
á Bowie gegnum árin aö vera
opinn fyrir nýjum hugmyndum
og áhrifum og vera slfellt I mót-
un. Bowie er að lokast inn i skel
sinni.
Þó tónlistin sé geld þá er
piatan i alla staöi geysilega vel
unnin og synir aö hér er um af-
bragös tónlistamenn aö ræöa.
Hljómsveit Bowies skipa þeir:
Dennis Daris, George Murray,
Carlos Alomar og Chuck
Hammer. Þeim til aðstoðar eru
svo Robert Fripp. Roy Bittan (E
Street Band), Andy Clark og
Pete Townshend. Hljóöfæra-
leikur er mjög góöur,en hæst ber
þó gltarleik Fripps; hlustiö á
lagib, Teenage Wildlife. Einnig
kemur Townshend á óvart I
laginu. Becouse you are Young.
Eins óg svo oft áöur er söngur
Bowies nánast lýtalaus. Textar
eru einnig margir hverjir mjög
góöir t.d. Up the Hill Back-
wards: og Teenage Wildlife
Textar eru allir eftir Bowie
sjálfan nema Kingdom Come,
sem er eftir Tom Verlaine.
Þessi plata veldur töluverðum
vonbrigöum og stendur plötum
eins og Low, Heroes og Ziggy
Stardus.langt aö baki. Þvi er nú
verr!
Jóhann Helgason og Magnús Þór Sigmundsson kynna plötu slna I
Djúpinu fyrir skömmu. Hún er róleg og heilsteypt. — (Ljósm.: gel).
gleöiefni fyrir alla þá sem láta
islenska dægurtónlist til sln
taka.
Plata þessi er athyglisverö
margra hluta vegna. t fyrsta
lagi þá átti hljóöritun og hljóm-
blöndun sérstaö samtimis. Tekst
mjög vel aö ná þvi andrúmslofti
sem fylgir flutningi lifandi tón-
listar. t ööru lagi notuöu þeir
aðeins 19 klst. I Hljóðrita og
veröur þaö að teljast ndnast
einsdæmi. Væri þaö óskandi aö
fleiri tónlistarmenn tækju þá
Magnús og Jóhann sér til fyr-
irmyndar I þessum efnum. t
þriöja lagi gefa þér félagar plöt-
una út sjálfir. Þaö er nokkurt
nýnæmi aö hljómlistarmenn
fjármagni sjálfir hljómplötur
sinar.
Annars er platan hin ágætasta
I alla staöi. Gítarleikur þeirra
félaga er ekki óaöfinnanlegur en
engu aö siöur i fullu samræmi
viö heildarmynd plötunnar. Jó-
hann sýnir á sér nýja’ hliö þegar
hann mundar trommukjuöana
! lagi Magnúsar, í Móöurást.
Það skal vakin athygli á þvi aö
þaö er eina lagiö á plötunni, þar
sem gitarar eru ekki eingöngu
notaöir.
Textar þeirra félaga eru
þokkalegir, vel fyrir ofan
meöallag á lslenskan mæli-
kvaröa. Samt eru kaflar þar
sem textageröin er böivaö hnoö.
Ég hef þaö á tilfinningunni aö
þeir geti gert betur en þetta i
texta ogoröi. Sérstaklega hefég
trú á þvl aö Magnús geti gert
betur. ef hann kærir sig um.
Efni textanna er mjög fjöl-