Þjóðviljinn - 22.10.1980, Qupperneq 15

Þjóðviljinn - 22.10.1980, Qupperneq 15
 M Hringið í síma 81333 kl. 9 5 alla virka daga, eða skrifið Þjóðviljanum, Síðumúla 6. frá lesendum / . . a m í leit að ættingjum Fyrir skömmu barst okkur bréf frá Kaupmannahöfn, sem fer hér á eftir i þýðingu: Ég leita upplýsinga um afa minn, og e.t.v. getur einhver hjálpaö mér. Afi hét Elias Hjaltason, fæddur á Patreks- firöi einhverntima á árunum 1880-1885. Hann var sonur Hjalta Hjaltasonar, sem hlýtur að hafa dáiö 1922, þvi þá fékk móöir min 25 krónur i arf eftir hann, sem voru peningar i þá daga, og i íslandi átti hann 4-8 barnabörn i viöbót, sem fengu öll sömu upphæö. Móöir Eliasar Hjaltasonar (langamma min) mun hafa dáiö um 1890, og þá fór Elias Hjalta- son I fóstur til Reykjavikur, aö þvi er best veröur vitaö. Hann sigldi á skipi (Færingen? Hekla?) sem var i förum milli tslands og Færeyja og e.t.v. einnig Englands og Danmerkur, og var hann vélamaöur eöa vél- stjóri um borö. Um aldamótin kvæntist hann i Færeyjum Thoru Johannesen úr Trangis- vogi. Áður en þau dóu úr spönsku veikinni kringum 1918 eignuðust þau 3 dætur og einn son. Elsta dóttirin lést 1967 og lét eftirsig 3 syni i Klakksvík, Fær- eyjum (einn sonur hennar drukknaöi). Næstelsta dóttirin (móöir min) er viö bestu heilsu hér i Danmörku, 73 ára, og á tvö börn, mig og systur mina. Þriöja systirin býr i Kvalba i Færeyjum. Hún er 71 árs og á tvo syni. Yngstur var bróðirinn, sem fórst i Eystrasalti 1932. Elias Hjaltason mun hafa átt sjö systkin, aö þvi er best verður vitaö. Ef einhver getur og vill hjálpa mér um upplýsingar um afa minn, skal ég sjá til þess aö þær upplýsingar komist til allra af- komenda hans, sem eftir lifa. A árunum 1948 og 1949 kom ég nokkrum sinnum til Reykja- vikur með Kul frá Póllandi, en haföi þá ekki hugsun á aö spyrj- ast fyrir. Ég var 17 ára þá. En nú er þaö komiö I tisku hér um slóðir aö afla sér upplýsinga um uppruna sinn og hvort nokkur sé enn á lifi af ættinni. Ég biöst afsökunar á þessum ,,ef til vill” og „um þaö bil” osfrv., en þaö er mjög erfitt aö fá nákvæmari upplýsingar hér. Meö vinarkveOju, lieorg Sorensen Livjægergade 19 2100 Köbenhavn ö. Staka Oft er saga undir svörð augum manna falin. Rökin sterk úr rofajörð risa um Hrafnkelsdalinn. Einar H. Guðjónsson. Barnahornid því að drengir tveir sem gættu nautgripa rifust þar með Ijótu orðbragði og flugust á; þá flúðu dvergarnir og sprengdu steininn. Dvergar eru allra smiða slyngastir, og af þeim lærðu menn fyrst að herða stál í eldi og vatni, en áður urðu þeir að teygja járniðog laga með því að kaldhamra það. Smíðatól dverganna vinna af sjálfsdáðum. en öll orka þeirra sjálfra er falin i beltunum sem þeir gyrðast. Ef einhver nær beltinu af dvergi verður dvergurinn ósjálfbjarga og þá er hægt að fá hann til að smíða hvað sem er og gera góða gripi, því hann vill allt til vinna að fá beltið aftur. Undir steinunum sést oft aska, sem sópað hef ur verið úr smiðjum þeirra. [ Gásadal á Vogey stendur klettur sem dvergar búa í; heyrist oft til þeirra þegar þeir eru að smíðum. Fátækur maður var eitt sinn staddur norður í Tungu og var að bera saman mó. Sá hann þá klettinn standa opinn og dvergana að smíðum inni fyrir. Gekk hann nær til að hyggja að þessu og komu þá dverg- arnir út í dyrnar og sögðu við hann: — Framhleypinn ertu, þótt fátækur sért, en eiga máttu samt hnífkutann þann arna — og um leið fleygðu þeir til hans hníf sem var svo beittur að hann sneið allt sem í vatn brygði. (Færeysk þjóösaga). Færeysk saga um dverga Dvergar eru lágir og gildir, skegglausir en þó ekki ófríðir ásýndum. Þeir búa í stórum stein- um eða i hólum undir klettum; slíkir dverga- steinar eru víðs vegar um Færeyjar. Dvergar eru gæflyndir en þola ekki illdeilur í nánd við bústaði sína því að þá snýst í þeim og þeir flytjast burtu þaðan í gemju mikilli; þessvegna er stóri dvergasteinninn í Skúfey klofinn í tvennt, Klettar I Færeyjum. Miövikudagur 22. október 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15 Nýr danskur sjónvarps- myndaflokkur i fjórum þátt- um hefur göngu sina i kvöld, og heitir Árin okkar. Þaö er ailtaf jafngaman aö fá á skjáinn myndaflokka sem framleiddir eru annarsstaöar en i Bandarikjunum eöa Bret- landi — þá rifjast allt i einu upp fyrir manni hve heimur- inn er stór. Arin okkar er sameiginlegt afsprengi tveggja þekktra Dana: Klaus Rifbjerg og Palle Kjærulff-Schmidt. Þeir hafa áöur unniö saman, geröu t.d. fyrir 15 árum fræga kvikmynd sem hét „Det var engang en krig”. Þegar „Arin okkar” var frumsýnd fyrir nokkurm mánuöum voru Sjónvarp kl. 21.10 flestir gagnrýnendur mjög kurteisir og uppfullir af viröingu fyrir þeim Kalus og Palle, en þeir sem ekki viður- kenna heilagar kýr voru held- ur óhressir með myndaflokk- inn, töluðu jafnvel um „fiaskó”. Vonandi var þaö ekki til marks um annað en illt innræti gagnrýnendanna. Fyrsti þáttur gerist i smábæ á Langalandi, og þar kynn- umst við fjölskyldu Humbles fiskimanns og nokkrum bæjarbúum öörum. — ih Bárður kæri skattur Guölaugur Arason rithöf- undur lesikvöld smásögu sina „Bárður kæri skattur”. Guðlaugur er lesendum Þjóöviljans aö góöu kunnur fyrir ýmiskonar skrif, einkum þó bréfin til hennar Friðu prestsfrúar. Hann varö heims- frægur á Islandi þegar bók hans Eldhúsmellur kom út i hittifyrra. Titillinn á bókinni þótti smellinn, og þetta var ein af þeim bókum sem mest vef j- ast fyrir þeim sem ekki hafa lesið þær. Núer Guölaugur aftur búinn að gefx út skáldsögu: Pelastikk, sem var aö koma út hjá Máli og menningu og Þjóðviljinn birti káfla úr i næstsiöasta Sunnudagsblaöi. — ih • Útvarp kl. 21.45 Kvikmyndavaka tslensk kvikmyndagerö er alltaf aö færast i aukana. t Vöku i kvöld veröur talaö viö islenska kvikmyndageröar- menn og fylgst meö störfum þeirra. Sýnt veröur úr myndunum sem þeir eru aö vinna að, og má telja öruggt aö áhorfendur veröi afskaplega fegnir að fá þannig forskot á sæluna. Enn er kvikmyndaframleiðsla okkar ekki oröin svo mikil aö hver ný mynd sæti ekki tiöind- um, og allt tilstandiö i kring- ií Sjónvarp ^kl. 20.35 um myndirnar hlýtur aö telj- ast forvitnilegt. Jón Björgvinsson stjórnar Vöku að þessu sinni. Hann ætlar lika aö athuga hvaö kvikmyndahúsin i Reykjavik veröa meö á boöstólum i vet- ur. Kannski getum viö fljót- lega fariö að hlakka til jóla- myndanna. — ih John Hahn-Petersen og Martin Miehe-Renard leika feöga I Ar- unum okkar. s Arin okkar Kannski fáum viö aö sjá atriði úr Snorramyndinni i Vöku f kvöld?

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.