Þjóðviljinn - 03.01.1981, Qupperneq 14

14S1ÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 3.—4. janúar 1981
texta, þótt flestum sé liklega
skitsama. Sára reynslan er, að
þegar ég legg sál mina i textann
eru næsta fáir sem taka eftir
þvi, helst menn eins og Hjörtur
Gunnarsson og Finnur Torfi
Hjörleifsson. Þegar hins vegar
brúkaður er kjaftur og einhver
bitinn á barkann i greinunum,
verður grúinn glaður, eins og
Grýla forðum, og hólinu linnir
seint.
Útlit
Eitt verð ég aö minnast á að
endingu. Mörgum sem skrifa i
blöð er sama um frágang og
útlit þessara afurða sinna. Mér
er ekki þannig farið og vona að
Guðjón Sveinbjörnsson útlits-
teiknari Þjóðviljans reki smiðs-
höggið á minar afurðir eins og
oftastáður.
Tilraun með
myndagetraun
Með þessum pistli hefst
myndagetraun. Birtar verða
fimm myndir frá þekktum
ferðaslóðum, en kannske
óvenjulegu sjónarhorni sumra.
Ef undirtektir verða góðar
verður framhald á þessum get-
raunum. Ferðafélag Islands
veitir verðlaun fyrir réttar
lausnir i þessarri fyrstu get-
raun, helgarferð að eigin vali,
fyrir einn. Fyrsta myndin birt-
ist i dag og siðan ein i hverju
hinna næstu fjögurra Sunnu-
dagsblaða. Frestur til að senda
inn lausnir verður auglýstur
siðar.
Myndirnar
sem fylgja greininni
eru frá skíðaferð
í Landmannalaugar
s.l. vor.
MYNDIR OG TEXTI
Ákveðið hefur verið að
taka upp á ný þætti
merkta je sem af og til
hafa birst i Sunnudags-
blaðinu og mest f jallað
um útiveru og ferða-
mennsku.
Þáttur um náttúru
þegar hún er frosin
og dauð
Það kann að virðast undarlegt
að hefja slikan þátt um áramót
þegar birta er skömm og
náttúran frosin og dauð, en
ekki er allt sem sýnist.
Við höfum i þessu svarta
skammdegi heyrt pótintáta
þjóðarinnar tala innantómt um
farsæld og betri tið, með
tveggja milljóna króna mán-
aðarlaun i buddu sinni, og
glampa i auga sem gefur til
kynna að loksins sé von til, að
tekist hafi að alfriða láglauna-
gallsraus. Ein sérstaklega kær
rödd barst mér krókaleiðir
þessa skuggalegu daga, rödd
Guðrúnar Helgadóttur, sem
lýsti betur en brennur og flug-
eldar og sólir. I hennar huga er
mannhelgin ofar flestum
vanda efnahagsmálanna hjá
þessari pakksöddu þjóð.
Morgunblaðið fordæmir hana
fyrir það, en á hinu veltur meir
hvernig þjóðin litur á málið.
Að vilja eitt
en gera annað
Reyndar hafði ég ætlað mér i
þessum fyrsta þætti, að ræða
um fjalla-og skiðaferðir. Ferða-
lög og þá ekki sist að vetrarlagi
eru i raun forréttindi tekjuhærri
stéttanna og þeirra sem ekki
strita. Sá sem erfiðar alla daga
10—12 tima telur sig ekki hafa
þrek til þess að frilysta sig á
fjöllum um helgar. Þetta er
þjóðfélagsvandamál. Ég hef
Formáli að
ferðapistlum
manninn. Sósiölsk hugsun
gengur raunar útá það
þveröfuga, að útrýma þessu
kykvendi, en ég veit ekki um
það hvort sú barátta er i gangi
hér þessa dagana.
En þótt stjórnmálamenn
kvarti hátt yfir visitölunni, er
jafnvel enn sárari tónninn i hin-
um skriftlærðu, útaf þvi hve
treglega gengur að fá landann
að fela sig algóðum föður á vald
nema tvisvar á ári, þegar snar-
redda á filingunni á skyldugum
helgistundum.
Hvað geymir þessi þjóð i
sálarkimanum, heyrist tóma-
hljóð ef bankað er uppá, eða er
frjómagn og sköpunargleði i
hverju húsi?
Freistandi væri að fylgja
þessum hugsunum eftir, en ég
læt lesendum eftir að fylla uppi
skörðin. Reynandi væri að
leggja saman hve miklu er
hlaðið á lif hvers einstaklings af
vinnu, erli, áhyggjum, hávaða,
kviða og friðleysi og hve marg-
ar stundirhann á aflögu sjálfum
sér.
Mannleg rödd
Ekki á þetta að vera svarta-
fengið nóg af predikunum hinna
skriftlærðu þessa daga og auk
þess er einhver hemla á andan-
um sem liklega stafar af ofáti,
svo ég geymi þetta efni þar til
siöar.
1 stað þess að prédika ætla ég
nú að skýra forsendur þessarra
þátta og hvernig að þeim verður
unnið.
Efasemdir
Ærið lengi hef ég velt þvi fyrir
mér hvort svona pistlar eigi rétt
á sér. sem hvetja til ferðalaga
um landið. Ég er nefnilega einn
af þeim sem álita að landið sé
rányrkt af ferðafólki, sérstak-
lega hinu bilakandi. Ég hef mér
hins vegar til afbötunar, að
þessi þróun heldur áfram hvaö
sem minum skrifum liður og
þeim mun enda stefnt gegn þvi,
að litið sé á landið eins og sam-
eign i blokk.
Innihald og aðferð
Ég er að eðli rómantiskur og
munu skrifin bera þess merki,
en væmni er leið og hana mun
ég forðast eins og heitan eld.
Alls ekki mun ég beita mér að
. H Vj

upptalningu örnefna umfram
brýna nauðsyn og nota hand-
bækur i lágmarki. Fátt er mér
leiðara heldur en langar
örnefnaromsur með skyldugu
ivafi uppúr þjóðsögum Jóns
Arnasonar og þeirra kalla. Það
efni sem óg fjalla um verður
nýtt og mjög stutt ljósmyndum,
sem verða jafnréttháar textan-
um. Þetta efni kann stundum að
verða smátt i sniðum, þvi
máske segi ég frá svörtum
sniglum sem eiga heima i Esju-
hliðum eða rjúpnahjónum i
Litla-Kóngsfelli, en ég segi
aðeins frá eða skrifa um það
sem hefur snert streng i brjósti
þess skálds eða broti af skáldi,
sem blundar i mér eins og flest-
urn mönnum. Ef ekkert slikt
efni er handbært mun ég fella
niður þátt.
Góður ásetningur
Ég mun af alúð leitast við að
skrifa gott mál og skiljanlegan
wmmmmmmmmmmmmmm
MYNDA GETRA UN
MYND 0