Þjóðviljinn - 12.03.1981, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 12. mars 1981. ÞJóÐVILJINN — SIÐA 11
íbróttirfAl íþróttirí^l íþróttir
V..J H Umsjón: Ingólfur Hannesson. -* H V

A/°NHS\ ^
ósigurinn fyrir Svíum
óeðlilega mikið áfall
Siðan var lagt i slaginn stóra.
Austurrikismenn voru lagðir að
velli án mikillar fyrirhafnar og
sýndi islenska liðið þar ágætis til-
þrif. Sigur vannst einnig gegn
Hollendingum, en þá fóru ýmsar
brotalamir að koma i ljós. Strák-
arnirokkarléku agað i byrjun, en
siðan fóru þeir að sýna kæruleysi,
sumir hverjir, kæruleysi sem þeir
komust upp með. Þetta kallaði
einn landsliðsmaðurinn skort á
aga.
Vegna þess sem á undan var
gengið var leikurinn gegn Svium
ákaflega mikilvægur. Sviarnir
voru ekkert sérstaklega góðir i
leiknum gegn okkur og það var
góður möguleikiá þvi að sigra þá.
Það tókst ekki og við þvi er i
rauninni ekkert að segja. Sviar
hafa sigrað okkur undan-
tekningalaustsiðustu 15 árin; þeir
eru einfaldlega betri en við.
Þegar þessi staða var komin
upp fór fyrst að reyna verulega á
þjálfarann, fararstjórnina og
landsliðsstrákana. ósigurinn
gegn Svium varð þeim óskaplegt
áfall, mun meira áfall en eðlilegt
mátti teljast. Reynt var að leita
skýringa, m.a. unnið i hópum.
Skýringarnar hafa væntanlega
legið sæmilega ljósar fyrir, en
aðalmarkmiðið náðist ekki, þ.e.
að ná upp baráttuanda og sam-
stöðu i liðið á nýjan leik. Höfuð-
orsakanna er sennilega ekki að
leita i þvi sem gerðist i Frakk-
landi, öllu fremur i þvi sem á
undan var gengið.
Allir hlekkir
keðjunnar brustu
Margir landsliðsstrákanna
töluðu siðan um það hve ferðin til
Rouen (þar sem leikið var um 5.
sætið) yrði erfið. „Helvitis þvæl-
ingur með næturlest”.
Islenska liðið sem lék gegn
Frökkum var þvi illa „motiverað”
eins og það heitir vist i þjálf-
fræðinni, enda beið það algjört
skipbrot.,,Þetta er stóráfall..Við
vorum einfaldlega sofandi i
þessum leik... Þetta er mikið áfall
og stórt skref afturábak fyrir
islenskan handknattleik...”
Þannig hljóðuðu ummæli þjálf-
arans og tveggja leikmanna að
leikslokum. En hvað var það sem
raunverulega gerðist? Ýmsar
hugsanlegar orsakir voru viðr-
aðar i grein minni i gær, undan-
fari ófaranna. í leiknum sjálfum
f\líU
Hvað gerðist?
í dag held ég áfram þar sem frá var horfið i gær við athugun á óförum
handboltalandsliðsins okkar á B-keppninni i Frakklandi, orsökum og
afleiðingum. Það skal enn itrekað að hér er einungis um að ræða huglægt
mat undirritaðs, mat sem byggist að mestu á fjölmörgum samtölum við
landsliðsmenn og aðra þá er með landsliðinu hafa starfað undanfarið og
tengslum minum við landsliðsmálefni síðustu misseri.
iM
ís,enska
að e„8a , ..
íltleiL "ii«ðari

er un • a h.-i ; —*w»-ik
"''„PPninnar '!U‘. 'ynrfr;,,,, a
ít, .... 1 ' 'akkl.,,,,,, **e»r haldi.
h*°r'
^ioonm
um
■... r,,<a urtt :t.
'voidi ah ?v°
s*‘«lenaT“"!..hað afl na Lvrði að
eria' Sklpu,aSsleys, Æ?ru UPP-
' BÆ - S.a „Viaðl »eð elaa
,Slæmi

nWlevs
allshe
„.USU 'Pöor.
!* s°kn. Kj„
’",r leiline,,.,
«1/1 irj™* "»»»,
.eA Jens ou Ke markv»rft
Iflölama se»vkk,n Jfm
óUlur H. Jóuv'O" t
, ,| oftrum Irikmonnum
r,r,Kð,/l oj ' rf>,df> „
"" 1 k'iknum \'!f,'rl,'"lr 11 r
LZt
'■ vls>to"n“ JS' W.U
VÍI" I ralik.,8"’ "kl*i
U'4", i»ngur t*J*r »<na
riu leik5£Pö, a t,essu'n
wTS?-?iíA£‘,í
.1
Uor,,-nien/
Br U^ld katir * —-
r ekk, .A ,rnaAu h',1
Áö., n»»»*rd v
■ Br-V r
,1’
l,l,f„
'S.íí:■
ifyv^EÆ-*
viö Svia lyklaöi meö ems - .|E7
kaflinn” gerði utslagio^
k oru þung skreíin
d|.r l.irn.Vra «”“«1
jningshrrbergjanna. þe*»' ‘ ,
(.»«.•« 1
...»;>v:;í
allan <:
leikm.
metm
i hallle.W.nn l'"rnus’'
„laml. •» I;'""'
T*r:rr,'V>5’v
inulu U‘ik>-ii'>
leik og I
Hilm.r. Bl»'”>_
aróarson »tand»
[ingan og UU
arkim
6 6 og lyrst á - ' "
nahu Islendingar I'
Sivar jolnuhu (Ijótlega .
tomwin' , halflm. var .1««."*
’ M S.U. W'S SS
hálfleik voru pan • , ,u
.„uar sem skoruhu
morkin Axelb>rjaftl ^ ,ur
„„ v;. " .m.
,iu6„»»<n.". -sl vrra a«
i Ijos l’r'
iþróUalioll
virtust leikmenn flestir vera
annars hugar og geröu ekkert af
þvi sem fyrir var lagt. Þeir gerðu
sér vart grein fyrir þvi að heiður
islensks handknattleiks var i
veði. Þá fannst mér stjórnun
liðsins utan vallar vera ákaflega
ómarkviss. Til dæmis var einum
besta leikmanninum frá þvi i
leiknum gegn Svium, Axel Axels-
syni, haldið utan vallar þangað til
i óefni var komið. Margt fleira
mætti til tina, en ég læt það ógert.
t sannleika sagt virtust allir
hlekkir keðjunnar bresta i
Frakkaslagnum, jafnt hinir
sterku sem hinir veiku. Þegar
slikt gerist er engin skýring al-
gild.
Eftir ósigurinn fyrir Frökkum
var það andlega niðurbrotið lið
sem lék gegn Pólverjum og Isra-
elsmönnum og urðu úrslitin eftir
þvi. Nóg um það.
Skýrar reglur vantar
Varðandi hið margumtalaða
„lobby-lif” langar mig að gera
örfáar athugasemdir. Vissulega
er þreytandi aö eyða öllum tima
sinum i framandi landi i ferðalög,
kappleiki og dvöl á hótelum, en
slikt er engin afsökun fyrir léleg-
um árangri, þvi þar eru allir
undir sama hatti, nema e.t.v.
gestgjafarnir. Hins vegar fannst
mér á nokkrum leikmönnum að
ekki hefðu verið nýttir nægilega
vel „dauðir” timar á hótelum,
t.d. til þess að skoða myndsegul-
bönd. Menn eru ekki vanir þvi
heima hjá sér að liggja uppi i
bæli, kjafta saman og éta kók og
sælgæti. Þá fannst mörgum óeðli-
legt að fyrirskipaður skyldi
hvildartimi (svefn) hjá liðsmönn-
um örfáum timumfyrireinn leik-
inn. Slikt gera menn ekki heima
hjá sér, jafnvel þótt þeir séu
ferðalúnir.
Nokkuð hefur verið rætt um
agabroteinstakra leikmanna i lok
B-keppninnar. Þau fólust einkum
i þvi að örfáir strákar virtu ekki
WL 4»\ ..[kitieii. "'Æ XSST .. hreH^ „

Seinni
hluti
það sem kalla má eðlilegan
komutima á hótel að kvöldlagi.
Þeirra gjörðir eru óafsakanlegar
en benda má á, að engar reglur
voru settar i þessum efnum og má
það teljast stórfurðulegt i ljósi
fyrri reynslu. Auðvitað eiga allar
slikar reglur að vera skýrar og
þeir sem ekki virða þær eiga ekki
einungis að vera settir útúr liði,
heldur sendir stystu leið heim.
B-keppnin i
Hollandi 1983
er okkar takmark
Ég er i hópi þeirra handbolta-
áhugamanna sem hreinlega neita
að viðurkenna, að við séum ekki
betri en úrslitin i B-keppninni
sýna. Keppnin var hreint og klárt
slys; slys sem ég (og væntanlega
fleiri) hélt að gæti ekki átt sér
stað eftir hrakfarirnar i Dan-
mörku 1978.
1 dag má segja að málefni
karlalandsliðsins hangi i lausu
lofti. Samningstimi Hilmars
Björnssonar þjálfara og hans
manna er útrunninn og ekkert
verulega stórt verkefni fram-
undan a næsta vetri. Nú er þvi
góður timi til þess að setjast
niður, líta yfir farinn veg og
skipuleggja starfið, sem fram-
undan er, af nákvæmni. B-keppn-
in i Hollandi 1983 er okkar tak-
mark.
Hér að framan hefur ekkert
verið minnst á f jármögnun lands-
liðsins okkar, en hún er einmitt
mesti höfuðverkur hinna ötulu
forystumanna HSl. Þeirra kraft-
ar nýtast nær eingöngu til þess að
reka sambandið frá degi til dags;
það myndast aldrei svigrúm til
þess að horfa fram veginn. En
það er mál, sem biða verður um-
fjöllunar.
Það mun timinn
einn leiöa i ljós
I lokin langar mig til þess að
viðra þá skoðun mina, að við
munum sennilega ekki eignast
landslið sem mun standast hið
mikla álag, sem keppni likri og
B-keppninni i Frakídandi óhjá-
kvæmilega fylgir, fyrr en að
nokkrum árum liðnum,eða þegar
i aðalhlutverk landsliðsins verða
komnir strákar sem hafa gengið i
gegnum þetta keppnisfyrirkomu-
lag i gegnum alla yngri flokkana.
Spurningin er þvi hvort okkur
tekst ab halda fengnum hlut
þangað til eða ekki. Það mun
timinn leiða i ljós.
—IngH
ligt söiS
þolta °á tft,tót
fyrir MWgu
a-w.V0r,

eli'P 1
1 ,a«'e'ks.: eHR'H VrLlei
ab
ati uaia
. \e'V.O'er'"r”‘ i hópn
Þa
ly,na
* dboU' * - v-
innib tv°
sUVU
enft'n
setn ‘
S«>as' ,stac's'
Cllit

sera
all' Pu'>.
TaP'n
v\b löl. '13J
... •n.rvt'"^’
hbsina

"SCHS« sC„

«!g£Smð«nlnikaa .
ÆKSíáS?- s'SfríS?"'
"esapi&S
fVr'r
úr
Svluro
Niðurlæguíg*
,.f.K hel enga haldbv
sli'ringu a þessum urslitum
Þaft kemur i Ijos. sem eg hef ^
oft sagl. aftvift þolum ekki aft . ~
leika undir sllkri pressu srm \
i kvöld." sagfti Hilma
Björnsson. landsliftsþjftlfat
aft leik Krakklands og
’ Islands loknum I grrkvöldi. r
nifturlrging fyi
handknattleik
1 skuli ekki vera rin
Utökuþjöftunum f naes
°n.k ekf " 'fkíS 1>«A
&i*WÆr**::*
að>
stöðva
íslenskaí
eldgosið’^
..Þessi leikur var vtrkilrga erí ^
liftur Islcnsku Iriknuiinirnir
/ tiorftusl eins og Ijón og voru svoC
t sannarlega engin lomb aft leikaj
| Komst aldrei í
akt við leikinn
Olafur H Jónsson v
og aftrir leikmenn fslenska
liftsins heldur óhress I bragfti
eftir leikinn I grrkvftldi
..Þaft sem fór úrskeiftis var
fyrsl og fremst þaft, aft vift
náftum aldrei aft komast ^
takt vift leikinn Vift fengumV
erfifta byrjun en unnum á ,
jftfnum Sviar heldu
forystunm langt fram I hálf ,
leik. Þa jftfnuftum vift,
náftum jafnvel forystunni.
Sviar komast aftur >fir