Þjóðviljinn - 12.03.1981, Blaðsíða 15

Hringið i sima 81333 kl. 9-5 alla virka
daga, eða skrifið Þjóðviljanum
frá
lesendum
Frekjan
í þessum
bíl-
stjórum!
Vesturbæingur hringdi:
— Það er kannski að bera i
hakkafullan lækinn að nöldra út
af tillítsley si reykviskra bil-
stjóra. en ég get ekki á mér
setið.
Núna upp á siðkastið hefur
þeim dottið i hug að leysa
stæðisvandamálið i miðborginni
með þvi að leggja bilunum
sinum þvert yfir gangstéttina
framan við Landakotskirkju, og
jafnvel langt upp á tún. Gang-
andi vegfarendur komast
hreinlega ekki niður Túngötuna
nema með þvi að fara yfir á
hina gangstéttina.
Og þetta er ekkert einsdæmi.
Hér i Vesturbænum er ástandið
mjög viða svipað þessu. Hætt-
unni er boðið heim, þvi fót-
gangendur verða að gjöra svo
vel og fara út á götu til að
komast framhjá þessum
skrjóðum. Sérstaklega kemur
þetta sér auðvitaö illa fyrir
gamalt fólk sem ekki á auðvelt
með að fóta sig i færðinni einsog
hún hefur verið i vetur. Einnig
hef ég oft séð konur með barna-
vagna lenda i stökustu vand-
ræðum vegna þessað einhverjir
dónar hafa lagt blikkbeljunum
sinum alveg upp að hús-
veggnum, þvert yfir gang-
stéttar.
Er nú til of mikils mælst af
bilstjórum að þeir gæti þess að
alltaf sé hægt að komast gang-
andi og með barnavagn framhjá
bilunum, án þess að þurfa að
taka á sig krók út á miðja götu?
Eins og að éta
teiknibólur
Mikill er andskotinn. Það er
orðið einsog að éta teiknibólur
að lesa Þjóðviljann síðan jafn-
réttissiðan hætti. Ekki einu
sinni að maður fái að sjá neitt
efni eftir Kristinu Ástgeirs, sem
maður mundi þó glaður kaupa
blaðið útá.
Allskonar vanahugsun veður
uppi i blaðinu. Ætlar Þjóöviljinn
að gefa út „plakat” með viðtal-
inu við blessað barnið sem ætl-
aði að eiga mjög svarthærða
konu af þvi einhver verður að
laga til? Ég vildi gjarna fá svo-
leiðis „plakat” og hengja það
við hliðina á reykskynjaranum.
Það veitir sannarlega ekki af að
hafa eitthvað uppi sem vekur
athygli á hættunni af karlveldis-
uppeldinu.
Og hvaðan kemur þessi fjand-
ans staka um kaniakið og
kvennafariö? Var farið að sópa
undir borðinu hjá Petersen?
Mér finnst þessi staka hér
alveg eins góð:
Á vondum kvöldum viskisopi
verma kann
einsog að fá i bólið til sin
blaðamann.
Steinunn Eyjólfsdóttir.

ur sem var með gleraugu.
Hinir ormarnir kölluðu
hann ferauga. Þá fór
ormurinn að gráta.
Einu sinni þegar orm-
moldinni sá hann feitan
orm. Þá fór gleraugna-
ormurinn að hlæja og
gleymdi því sem ormarn-
ir kölluðu hann, og svo f ór
Síðan sagði feiti ormur-
inn honum að hann hefði
lent i því sama.
Ragnheiður Guðmunds-
dóttir 8 ára, Selfossi.
Spaug
Mamma Söru heyrði
eitthvert tuldur innan úr
herbergi dóttur sinnar.
Hún varð forvitin og
gægðist inn fyrir dyrnar.
Þá sá hún Söru krjúpa á
kné við rúmið sitt og
biðja:
— Góði Guð, láttu
Andesf jöllin vera í Ind-
landi.
— En góða Sara, af
hverju ertu að biðja Guð
um þetta? — spurði for-
vitna mamman.
— Af því að ég skrifaði
það á landaf ræðipróf inu í
dag, — svaraði Sara.
Stjáni kom hlaupandi
heim úr skólanum og
æpti:
— Pabbi, ég fékk fíu á
próf inu!
— Fínt hjá þér, — sagði
pabbinn hreykinn.
— Já, ég fékk tvo í
reikningi, þrjá í landa-
fræði, einn í islensku og
fjóra í ensku!
Barnahornid
Fimmtudagur 12. mars 1981. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Frá Færeyjum.
Verkalýðsmál
í Færeyjum
— Meginefni þáttarins að
þessu sinni er verkalýðsmál i
Færeyjum, — sagði Kristín
II. Tryggvadóttir, sem ásamt
Tryggva Þór Aöalsteinssyni
sér um þáttinn Félagsmál og
vinna i kvöld.
— A siðasta námskeiöi i
Félagsmálaskóla alþýðu að
ölfusborgum var Færeyingur,
Jogvan D. Poulsen. Við
fengum hann til að rabba við
okkur um kjör og starfsskil-
yrði verkafólks i Færeyjum og
segja frá landinu. Þá veröur
einnig rætt við islenskan mann
ýC3<. Útvarp srp
Ty kl. 22.40
sem starfað hefur við
byggingarvinnu i Færeyjum,
og gerður samanburður á
vinnunni og kjörunum þar og
hér.
Að venju er pistillinn á dag-
skrá, og að þessu sinni flytur
hann sjómaöur frá Siglufirði
og fjallar um málefni
sjómanna.
—ih
Skáld í
útlegð
■ i i —— i i
•Útvarp
kl. 21.15
Margir ráku upp stór augu
þegar þeir heyrðu hver hefði
lilotiö Nóbelsverðlaun i bók-
menntum 1980, og höfðu aldrei
heyrt mannsins getið. Czeslaw
Milosz heitir bann, útlagi frá
Póllandi, búscttur i Banda-
rikj unum.
1 útvarpinu i kvöld sér Arnór
Hannibalsson um þátt þar sem
Milosz og verk hans verða
kynnt.Milosz fæddist árið 1911
i héraði þar sem Pólverjar og
Litháar bjuggu saman undir
rússneskri keisarastjórn.
Czeslaw Milosz
Hann lærði i Vilnius, sem nú er
i Litháen en var þá pólsk. í
striðinu var hann i andspyrnu-
hreyfingunni gegn þýska her-
náminu og eftir strið gerðist
hann starfsmaður utanrikis-
þjónustunnar. En 1951, þegar
stalinisminn var upp á sitt
besta, sagði hann skilið við
Pólland og gerðist útlagi.
Baumann
blæs í
hornið
• Útvarp
kl. 20.30
liermann Baumann heitir
maður og ku vera með af-
brigöum góður hornablásari.
Hann ætlar aö leika einleik með
Sinfóniuhljómseit tslands á tón-
leikunum i Háskólablói i kvöld,
og veröur þeim aö sjálfsögðu út-
varpaö.
Stjórnandi er aö þessu sinni
bandariski hljómsveitarstjórinn
Gilbert Levine, sem oft hefur
komið hingað til lands og gert
þaö gott. Um þau tvö verk efnis-
skrárinnar sem við fáum að
heyra i stereóinu i kvöld sagöi
Leifur Þórarinssoni siöasta
sunnudagsblaði:
Hornkonsert nr. 2 eftir
Richard Strauss „þykir ekki
aðeins gullfalleg músik, heldur
einn erfiðasti konsert sem
saminn hefur verið fyrir ein-
leikshljóðfæri. Hann er fullur af
Hermann Haumann
iifsgleði og sköpunarkrafti, sem
auðvitaö má teljast furöulegt,
þvi Strauss samdi hann kominn
á niræöisaldur... Og tónleik-
arnir hefjast með forleiknum að
Töfraflautunni eftir Mozart,
sem ekki ætti aö fæla neinn frá,
þó auðvitað sé hann ekki bein-
línis nýnæmi”.