Þjóðviljinn - 30.10.1981, Qupperneq 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 30. október 1981
Föstudagur 30. október 1981 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
Jóhannes Steinsson og Kristln Ingólfsdóttir voru meöal þeirra, sem
fengu afhenta lykla aölbúöoggeta flutt beintinn. — Ljósm.: Ari.
Frá afhendingu
leigusöluíbúða
í Gerðahreppi
Hinn 23. október voru af-
hentar fjórar leigusölu-
íbúðir í Gerðahreppi. Við á
Þjóðviljanum vorum á
ferð í Garðinum og litum
við í félagsheimilinu, þar
sem afhendingin fór fram
við hátíðlega athöfn.
Stefán Ómar Jónsson, sveitar-
stjóri Geröahrepps, sagöi að
verkinu heföi miöaö fljótar en
áætlað heföi veriö. Samkvæmt
áætlun hefði átt aö skila ibúö-
unum 1. desember, en sökum þess
hversu vel heföi gengiö væri unnt
aö afhenda væntanlegum ibúum
lyklana nú þegar.
Verktaki ibúðanna var Sig-
urður Ingvarsson. Tilboö hans
hafði hljóðað upp á 7% lægra
kostnaðarverö en viðmiðunar-
verð Húsnæöismálastofnunar
rikisins. Stefán ómar Jónsson
sagði, aö sér sýndist viö lauslega
áætlun, aö nú væri verö ibúöanna
iraun 12% undir viömiöunarverö-
inu, Þakkaöi hann þetta frábæru
starfi allra aöila, sem aö verkinu
unnu. Helstu undirverktakar i
hinum ýmsu verkþáttum voru
þessir: Bragi Guömundsson,
húsasmiðameistari, Garði.sá um
alla trésmiöavinnu, Hafsteinn
Sigurvinsson, Garöi.sá um múr-
verk, Jónas Guömundsson,
Keflavik, annaöist pipulagnir,
Húsabygging h/f, Garði,annaðist
innréttingasmiöi, Óskar Guöjóns-
son, málarameistari I Sandgerði,
sá um málningarvinnu og Tré-
borg h/f, Garði, annaöist smiöar
á öllum úti- og svalarhurðum.
Tæknideild Húsnæöismálastofn-
Stefán ómar Jónsson, sveitar-
stjóri Geröahrepps, I ræöustól. —
Ljósm.: Ari.
unar rikisin%sá um alla tæknilega
hliö verksins, svo og eftirlit meö
greiöslum framkvæmdalána.
Þakkaöi Stefán ómar öllum
þessum aðilum fyrir einstakiega
gott og ánægjurikt samstarf.
Þá kom einnig fram i máli
sveitarstjórans, aö Geröahreppur
myndi á næstu sex mánuöum af-
henda sex ibúöir til viöbótar þess-
um fjórum — fjórar þeirra yröu
leigusöluibúöir, en tvær verka-
mannabústaöir. Kvaö hann Gerö-
hreppinga mega vera stolta af
þessu félagslega framtaki
sveitarfélagsins. Þess má geta,
aö nú búa i Garöinum 958 manns,
svo hér er um mikiö félagslegt
átak aö ræöa i húsnæöismálum
sveitarfélagsins.
Þau sem fengu afhentar ibúöir
23. október voru: Sigurjón Krist-
insson, Jóhannes Steinsson og
Kristin Ingólfsdóttir, Sigfús H.
Dýrfjörð og Anna Maria Guö-
mundsdóttir og Höröur Gunnars-
son og Kristin Sóley Kristins-
dóttir. Við færum þeim árnaðar-
óskir I tilefni nýju ibúöanna-ast
Mannlíf í Garðinum
A þessu ári hefur vaxandi áhersla verið lögð á skreiðarverkun og mátti
sjá þess merki i Garöinum þegar blm. Þjóðviljans átti leið þar um.
Ljósm. Ari.
Þessir kassabilstjórar heita Helgi og Jensi og blllinn þeirra heitir að sjálfsögðu Lada.
Ertu að
taka
myndir,
manni?
Það er líf og f jör í grunn-
skólanum í Gerðahreppi,
þegar okkur Þjóðviljafólk
bar að garði. Hér er skóla-
stjóri Jón Ölafsson með 11
kennara sér til hjálpar, og
182 börn eiga að þiggja
þeirra leiðsögn í vetur.
„Hér hafa verið lítil kennara-
skipti”, segir Jón Ólafsson.
„Okkur hefur haldist mjög vel á
kennurum, og það er auövitaö
alltaf mikill kostur”. Hann tjáir
okkur einnig aö 9. bekkur þurfi aö
leita annaö — flest fara börnin til
Keflavikur, en mörg fara einnig I
Þessar hnátur eru 16 ára deild hjá henni Helgu Sigurðardóttur. — Ljósm.: Ari.
heimavistarskóla úti á landi. I
fyrravetur fór um helmingur
barnanna I 9. bekk i heimavistar-
skóla. Sex ára börnin eru þaö
mörg i vetur aö þau eru höfö i
tveimur deildum. Aörir árgangar
rúmast hins vegar i einni deild.
Viö Ari ljósmyndari fengum aö
lita inn i nokkrar kennslustofur,
og afraksturinn birtist hér. Eins
og i öllum skolum landsins er hér
lif og fjör, krakkarnir iöa dálltiö
þegar ljósmyndari birtist allt i
einu og ekki er vert aö trufla
lengi En börn hafa þann hæfileika
Jón ólafsson, skólastjóri grunn-
skóla Gerðahrepps. — Ljósm.:
Ari.
aö taka öllu eins og sjálfsögöum
hlut, og fyrr en varir eru kenn-
ararnir farnir aö kenna og börnin
að læra eins og ekkert sé.
— ast.
„Ætlið
þið nú
að skrifa
um okkur
verka-
fóikið”
Frystihúsið
Garðskagi hf.
heimsótt
„Ja hérna, ætiar Þjóðviljinn að
fara að skrifa um okkur verka-
lýöinn?” Ingibjörg Einarsdóttir
hlær og kippir þorski upp á borð-
ið. Hún vinnur hjá Garðskaga h/f,
eigandi Guðmundur Ingvarsson.
Hún er úr Keflavik og hefur verið
hér I eitt ár. Henni líkar vel, en
kaupiö er of lágt og ætti að hækka
mikið. Stallsystur hennar taka
undir þessi orð.
I frystihúsinu Garöskaga h/f
vinna um 60 - 70 manns aö jafnaöi,
ef skreiöarverkunin er meötalin.
Garðskagi h/f á einn linubát, sem
nú er að fara á sild og fólkiö er aö
gera húsiö klárt til þess aö taka á
móti sildinni. Guðmundur Ingv-
arsson tjáir okkur, aö fyrirtækiö
fái breskan 300 tonna bát um ára-
mótin og ætti þá ástandiö aö lag-
ast nokkuö, en eins og er þarf
Garöskagi aö kaupa mestallt hrá-
efniö til vinnslunnar. Þarna vinn-
ur fólk bæöi úr Garöinum og
Keflavik, og eins og annars staö-
ar i Garöinum er hér nokkur
vinnuaflsskortur, einkum yfir
vetrartimann. Hér hefur veriö
nóg aö gera, yfirleitt unniö 10
tima á dag og aldrei falliö dagur
úr.
„Hvað finnst ykkur um kröfur
Verkamannasambandsins, stúlk-
ur?”
Ingibjörg Einarsdóttir veröur
fyrir svörum. „Ég hef bara ekki
fylgst nógu vel meö þeim til aö
geta sagt nokkuö um þaö. Hitt er
augljóst, aö kaupiö veröur aö
hækka. Tilbúin I verkfall? Nei, ég
er ekki tilbúin til þess og ekki
nokkur maöur, held ég. Þjóöfé-
lagiö er þannig, aö allir skulda
alls staöar og viö megum þvi ekki
viö þvi aö vera tekjulaus.”
Ingibjörg Einarsdóttir vippar þorskinum upp á borð: „Ætlið þið nú að
fara að skrifa um okkur verkalýðinn?” — Ljósm.: Ari.
Borghildur Svavarsdóttir og Ingibjörg Einarsdóttir kipptu sér ekki
mikið upp viö heimsókn Þjóðviijamanna. — Ljósm.: Ari.
Borghildur Svavarsdóttir er
ekki alveg sammála. Hún segist
tilbúin i verkfall ef allir vilji það
og standi saman. „Ef fólkiö
stendur saman um aö fara i verk-
fall, þá er ég tilbúin. En viö verð-
um auðvitaö aö standa saman.”
Siöan snýr hún sér aö boröinu og
heldur áfram aö spyröa. Þetta
eru konur, sem eru vanar aö láta
hendur standa fram úr ermum og
kippa sér upp viö litiö — allra sist
kannski blaöafólk ur Reykjavik.
— ast
Ræ

„ V iltu
ekki
mynda
mig
að aftan
líka?
„Hvað ósköp þarf maðurinn að
mynda — ætlarðu nú uppi mig
maöur? Svona, farðu nú að hætta
þessu góöi”.
Aöalsteinn Ingólfsson vinnur i
fiskverkunarstöö fööurbróöur
sins, Guðbergs Ingólfssonar, i
Gerðahreppi. Hann er á 75.
aldursári en tilheyrir greinilega
þeirri kynslóöinni, sc.n aldrei
geturlátiö verk úr hendifalla. Viö
Ari litli ljósmyndari erum komin
til aö hafa tala af fólki i fiskverk-
unarstööinni og rekumst á Aöal-
stein i kaffistofunni.
„Ert þú héöan úr Garöinum,
Aöalsteinn?”
„Nei, ekki er þaö nú góöa. Ég er
úr Keflavik, en hefi búiö á ýmsum
stööum. Nei, ég hef aldrei migiö i
saltan sjó. Ég keyröi fólk I fimm-
tiu ár — var hjá ólafi Ketilssyni,
hætti 65”.
Nú snarast inn snaggaralegur
kominn Reynir Guöbergsson,
sonur Guöbergs Ingólfssonar, og
hann tekur vel i aö Þjóöviljafólk
snuöri um staöinn og taki myndir.
„Taliöi viö hann Aöalstein
frænda. Hann kann frá mörgu aö
segja. Alli, segöu henni frá þvi
þegar þú hættir hjá Óla
Ket — var þaö ekki sama áriö og
kötturinn missti háriö?”
Aðalsteinn Ingólfsson hristir
höfubib og brosir i kampinn.
„Nei, góöi, það var áriö sem
maðurinn rakaöi háriö af kett-
inum. Hann var svo gefinn fyrir
ost — kötturinn, góöa. Nei, ég
segiekki meira. Svona sögur eiga
ekkert erindi i blöö”. Og þaö er
ekki við það komandi, aö Aðal
steinn fáist til aö segja okkur sög-
una af manninum, sem rakaöi
háriö af kettinum af þvi hann var
svo gefinn fyrir ost. „Kemur ekki
til mála góöa”, Og viö þaö situr.
Nú ber aö garöi mann, sem er
svo nauðalikur Reyni Guöbergs-
syni, aö Ari ljósmyndari lætur
myndavélina loks siga og starir
gapandi. Þetta er Rafn Guö-
bergsson, tviburöabróðir Reynis.
Þeir bræöur reka fyrirtæki með
fööur sinum, en auk fiskverk-
unarstöövarinnar, þar sem aö
jafnaöi vinna 25—30 manns, reka
þeir frystihúsiö Isstööina h/f, þar
sem 30—40 manns vinna. Þeir
gera einnig út togarana Erling
GK 6 og Ingólf GK 42, en Ingólfur
er eini siöutogarinn, sem enn er
gerður útá landinu. Þeir Rafn og
Reynir segjast einnig vera aö
kaupa Guömund i Tungu og
kveðast vongóöir um aö hann
komist i gagniö um áramótin.
í máli þeirra bræöra kemur
fram, aö mikiö er að gera i fyrir-
tækjum þeirra — yfirleitt unniö
10 tima á dag og fyrir kemur, aö
þab þarf aö láta vinna á laugar-
dögum. Þeir kveöa atvinnu-
ástandiö I Garðinum gott, og þeir
séu frekar i vandræöum meö að
fá mannskap. Til Garbsins sækir
verkafólk úr Keflavik og fyrir-
tækin i Garðinum keyra fólk á
milli. Samt ber alltaf á nokkrum
vinnuaflsskorti i Garöinum hjá
öllum fyrirtækjum.
En nú er kominn kaffitimi og
fólk drifur aö inn á kaffistofuna.
Ari miindar myndavélina og
hefur ákafa skothrið. „Leyföu
okkur nú aö drekka kaffiö i friði”,
gellur I Aöalsteini. „Viltu ekki aö
ég snúi mér viö svo þú getir
myndað mig aö aftan lika?”
Viö þessi orö fallast Ara litla
hendur. Fólkiö hlær og brand-
ararnir fjúka. En þeir eiga ekk-
ert erindi i blööin.
— ast.
Reynir Guöbjartsson til vinstri og Rafn Guöbjartsson til hægri (eða er það öfugt?)
Egillna Guöfinnsdöttir, Sigrún Benediktsdóttir, Guðrún Gisladóttir og Steinunn Arnadóttir I kaffipásu.