Þjóðviljinn - 21.08.1982, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 21.-22. ágúst 1982
Það er
stand á
Godda-
stöðum
A dögum Steí'áns prests
Benediktssonar i Hjarðarholti i
Dölum bjuggu hjón á Godda-
stöðum, er Loftur hétu og
Margrét. Loftur var sonur
Halldórs bónda á Hvoli i Saurbæ,
en Margrét dóttir Jóns Þórðar-
sonar á Höskuldsstöðum, bróður
Bergþórs i Ljárskógum. Þau
Loftur áttu jörðina, er þau bjuggu
á. Er þau höfðu búið þar skamma
stund, veiktist Loftur og lá rúm-
fastur um hrið. Varð þá Margrét
að sjá ein fyrir búinu og stunda
mann sinn i legunni.
Einhvern dag, er Margrét var
við búverk kemur henni i hug, aö
maður sinn heföi beöiö um aö
drekka,er hún fór úr baðstofunni.
Lætur hún þá mjólk i ask og ber
innar, og er hún kemur i baöstoíu,
kallarhún: „Hérnaeraö drekka,
Loftur! Sestu upp og taktu viö!”
Loftur ansar engu og hreyíir sig
hvergi. Margret kallar aftur og
hiö þriöja sinn, en ekki gegnir
Loftur. Gengur Margrét þá aö
rúminu, ætlar liún aö hann sofi og
vill vekja hann, en íinnur brátt,
hvers kyns var: aö Loltur var
dauður.
Stundu siöar lór hún oian aö
sinna búverkum sinum, sem
áður. En er hún kemur fram i eld-
húsiö, sér hún aö dauður er eldur-
inn og mjólkin i pottinum oröin aö
gelli. Veröur henni þá enn meira
amasamt og gengur út, mætti
manni á hlaöinu, og er þau höföu
heilsast, mælti hún.
„Þaö er stand á Goddastööum
núna: drepinn eldurinn, kolyst i
pottinum og Loftur liggur dauöur
inni i rúmi!”
Laugardaginn 14. ágúst 1982
klukkan 16.00 stundvislega var ég
— trúr uppruna minum — mættur
á bryggju I Sundahöfn ásamt 2000
öðrum islenskum smáborgurum
til að sjá Karólinu prinsipissu og
Greis furstainju koma siglandi af
hafi. C, min smáborgarasál!
Reyndar ætlaði ég aldrei þarna
niður eftir en eins og af tilviljun
var ég einmitt að aka Kleppsveg-
inn þetta hryssingslega siðdegi og
gat ekki á mér setið aö beygja út
af og aka niður á bryggju.
Þegar ég var smástrákur eign-
aöistég frimerki frá Mónakó með
brúðkaupsmynd af furstahjón-
unum og siöan hef ég veriö ein-
lægur aðdáandi þeirra— i laumi.
Það er einkennileg barátta sem
fram hefur farið á sál mér i mörg
ár. Ég hef reynt að berjast gegn
minu smáborgaralega upplagi en
það er næstum sama hvaö ég
geri. Alltaf skin i Guðjón bak við
tjöldin. Þaö er annað en gaman
að þurfa að viðurkenna þetta.
Þarna á hafnarbakkanum var
saman kominn rjóminn af les-
endum dönsku blaöanna á Islandi
og upphafinn eftirvæntingarljómi
Var
hún
að
pissa?
yfir ásjónum þeirra. Ég stillti
mér upp i fremstu röð og er hiö
glæsta skip seig hægt að bryggj-
unni fann ég hvernig fiöringur
greip mig allan. Bara að Karólina
taki nú eftir mér! Ég er andskoti
myndarlegur maöur (þó aö ég
segi sjálfur frá), ekki með öllu
óvanur kvenfólki og haföi I tilefni
dagsins sett upp sixpensarann
minn sem ég keypti i Kaupfélagi
Strandamanna i Norðurfirði.
Svo var landgangurinn settur
niður og farþegar fóru aö tinast
frá borði. Við teygðum fram álk-
una, hver sem betur gat, og skim-
uðum um þilför. „Er þetta ekki
hún?”, sagði einhver en annar
dró úr þvi.
„Þarna eru þau”, sagði gömul
kona en það reyndist missýning
Svona gekk þetta lengi vel. Ég
var kominn i 22 gráðu horn af
kulda og farinn að örvænta um að
fá aðsjá Karólinu, þessa elsku, og
auk þess var ekki orðin sjón aö
sjá mig.
Skyndilega rétti ég úr mér og
gamla baráttan gegn smá-
borgaraeðlinu lét á sér kræla.
Eins og i leiöslu laumaðist ég út
úr hópnum og ók i burtu. Þarna
hefur liklega hin margfræga
sjálfseyðingarhvöt veriöað verki.
„Þeim var ég verst er ég unni
mest”.
Ég frétti i sjónvarpinu um
kvöldiö að furstafólkið heföi
komið fram skömmu siðar og
veifað til mannfjöldans. En þar
var enginn Guðjón.
Siðan hef ég látið mér nægja aö
lesa frásagnir dagblaða með
áfergju og grandskoða myndir.
Og ég verð nú að segja, þrátt fyrir
allt, og taka þar undir skoðun
kollega mins, Ellert B. Schrams:
Karólina er nú ekkert „spes”.
Eða svo ég vitni beint I leiðara
hans um Hiö ljúfa lif á mánudag-
inn:
„Ekki var það verra aö i fylgd
með þeim var dóttirin.eftirsótta
sem enn hefur þó ekki komist i
hálfkvisti viö móður sina að
þokka og fegurö. Nógu glæsileg er
hún samt, sem og annað fylgdar-
lið.”
Þarna hittir Ellert naglann á
höfuðið. Þó verð ég aö viðurkenna
að eitt hefur valdið mér dálitlum
heilabrotum og jafnvel hugar-
angri. Hvað var Karólina aö gera
ein niður I f jöru við Laxá I Kjós i
heilan hálftlma. Það var fullyrt
bæði i Mogganum og DV aö þetta
hefði vakiö feikna athygli. Varla
hefur hún verið að pissa allan
þennan tima?
Guöjón
ritstjórnargrein Einar Karl
Hlédrægni Framsóknarmanna! Haraldsson skrifar

TÖsXt,DA<ilfK » AGÍiST «
f'ttamo
Ifréttlr

iFramsóknarmenn vilja fastákveda hvenær breytt vfsitöluvíðmiðun tekur gildi:
tVIUUM HAFA ÞAÐ TRYGGTj
|AÐ BREYTINGIN KOMIST Á’i
segir Steingrfmur Hermannsson, formaður Framsóknarflokksins
|H „Víð framsóknarmemi samþvkktiim tinróma á
rfnndinuni i gær að standa að þeím tiHögnni sem |>á lájp
I Fyrír og ég hélt saít að segja að niálið va;rí þar með komið
li höfn. Það er því alrangt að Ólafur Jíöhannesson haíi
Pverið á nióti þeím. Eg varð þvi óneítanlega fyrir
Ivonbrigðuru á ríkisstjórnaifundínum í ga>r þegar í Íjös
Pkoin - þvi miður ~ að ráðherrar Alþyðuhandalagsíns
Ihöfðu þetta ekki svo i fcendi sem við héldum ug gátu
k ekki slaðið við það seni við töldum að væri fri gengið.
r I'etta setti ákaÓega mikinn Hnút í mátið allt saman“,
I sagði Steiugrímur Hermannsson þegar Ttminn bar undit
Ihíinn ummæii eíns daghlaðanua « gær að samkomulag
lliefðí ekki hvað síst strandaö á Olafi Jóhannessyní, og
f hver staðan væri nú þegar ríkisstjóniarfnndi var enn á
|ný frestað í g*r.
Slcintnmu; wgði þsna fywt cg
IxcxvA út df Uuyt.Ttga á vö.ttóluviVmíö-
*m. Hawi kváöjt hitis vegir tciva þið
fyfö'iLj-'- ** 3i<»» vcn hroríkitf við
draft úr
| víxlvcriuimtsi ictiupfjal* íjg vciðfays.
| f if vew X.£p alvcg tjöít fyrít aö htn
| ip’fiiftcga vvfötc.yga Ímuí hvcrgi wn
iomitt i Ugtwifufóáimt. t!að
|vm iMii.
r frcmvtUaurmó’inum vwt |wð
Bkmnstu cUcn tirsJílwttfiAt »d þessi
kóTOÍM á tytif l. ácv. .JTtnv
ívcgjt víljum við hifa b»ð uyggt áð hút;
A í M-f tfciln fö Ai;
- tfr því Ííitð cr að rscða !i"égur
itlr.vcnm er þxð ckkíft tauimngiitmil *t»
acpní’áVÁns i uiilinr hUðyitr. ct að
wkírfta jícgr, sttvinmtlcyvt ng vcrðbðigy
fijtað hstki. atviMuvcgucuro (.zspitxXi.
Alvinnnleysi iangsamlega
-stærsla kjaraskerðtngin
-- Fn fumjt þá
ntúuaom að tvíg té ht.fviö um bag
Uuriþcjtíiuu?
- Víð teiium kjiir fiur.þcga og hag
u!«tnt8lvtXMfiik S.VO nátt-rvgfj að þar
crður ckkt v'<iltö f «mda*. Irn þttð
i,%
'#ö mónctur. brxuv hugut við þctm
Vi-du fa f.ð skoða þcwí mál öi! mikivt^
fcctcr
cr auðviuiö ekktrt g.tttwnmá; 3.
horfa fr*m á það aðortcuffftrtkuidír cru 1
ððtTuga að siígaíí htiimug af þjtkðai- f
fitunlitðslu <>g ttð ^iciðstubirðttt stcfai J
iifttvci í þfiðjuDjt sf ntfhttniugwckjum í
* n*vtu únitn, sttmkvicjBf þissun; spái
Það vcioi þvi t'i.f.i jt cð OcUtnt vift. Og 1
Kaðrcvmhn er «1. að vu> tóum
íí’tuf. þí ftjtá menn as) vctts j>ví J
alvariiga fy»ti vfi.hvori |wd
hðflW'ii til 21. jslí *tefi rnYj
Á tnnn þógim; c; c-kkur Ijðsl t»9 þvi1
cru ukmork w *! hvað hargt ct *ð gang-t '
nr»n túuiiþigum - bnnt tcm cf» iandi
txVa sjð cða ItvatJ Lnjst mi f þv<
aé drag* **nun tnofluiamg og »’j»«>bc«'
an irksiur. þínmy rcvr.a vrtðji að
ge;a {wttá vmá;u samaa. Erxta ficfur þ3f> I
affbtf vcfið tifings tíkkat fiamjðknat-
maima. Vtð íkváöoii: þvf sð bygg
okknr fynrl'jjgiantli tiliógum, ckki
aciRvkonai augl)'ángr.»k»om! hcUJiif J
ctntivctyu ss-ui iiicði árangri.
I íHiigur um sjávar-
útveglnu mjög slór þáttur *
Vcgna yflftýsinga urn að hðfuroj
Iffinn íihuga í iifvintiuvcgunurn vit t
við lil r.ð fuin vifðt !ck:~
Steingrimur Hermannsson
formaður Framsóknarflokksins
tekur það óstinnt upp i Tim-
anum i gær, að Þjóðviljinn skuli
hafa kynnt efnahagstillögur
Alþýðubandalagsins i vikunni.
Segir hann að Framsóknar-
menn hafi verið hlédrægari með
sinar tillögur sem þó hafi legið
fyrir nokkru fyrr. A það skal
bent að Þjóðviljinn hefur kynnt
tillögur Alþýðubandalagsins
áreitnislaust i garð samstarfs-
aðila þess i ríkisstjórn, og haldið
uppi fréttaflutningi af gangi
mála I viðræðum stjórnarliða
sem teljast verður ákaflega til-
litssamur miðað við það sem
aðrir fjölmiðlar hafa flutt.
Einfaldar tillögur
Hlédrægni Framsóknar-
manna i sambandi viö sinar til-
lögur verður þó að draga i efa.
Þær hafa legið nokkuð lengi
fyrir og hvorki Steingrimur
Hermannsson né aðrir foringjar
flokksins dregið af sér viö að
kynna þær. Þetta eru einfaldar
tillögur sem snúa að þvi að
koma vlsitölukerfinu fyrir
kattarnef eða skerða verðtrygg-
ingu launa á alla enda og kanta.
Ekki eru þær nýjar þvi þær hafa
verið á ferðinni hjá Fram-
sóknarflokknum i áratug. Siöari
hluta júlimánaðar lagði
sjávarútvegsráðherra fram til-
lögur um aögerðir vegna vanda
togaraútgerðarinnar sem að
verulegu leyti snerust um bein-
ar greiðslur úr rikissjóði til út-
gerðarmanna. 1 þriðja lagi
hefur Framsóknarflokkurinn
venju sinni trúr gætt i hvívetna
hagsmuna Sambandsins i sam-
bandi viö umræður um efna-
hagsúrræði. Það er heldur
ekkert nýtt.
Afhverju ekki birtar?
Hafi Framsóknarflokkurinn
verið uppi með aðrar tillögur en
þessar í rikisstjórninni fyrir
siðustu mánaðamót væri ákaf-
lega fróðlegt að fá þær birtar I
heild I Tímanum. Það er ekki
nema sjálfsagt að hver flokkur
geri grein fyrir sinum tillögum
og sjónarmiðum, þó að
samningsniöurstaöa verði
önnur i rikisstjórn en óskalisti
hans gefur til kynna. Eitt er að
gefa mönnum sæmilegan frið til
þess að ganga frá samkomulagi
á vettvangi rikisstjórnarinnar
og annað að láta lita svo út að
ólikir samstarfsaðilar séu sem
ein sál.
Þjóöviljinn hefur haldið þvi
fram að Framsóknarflokkurinn
væri þungur á fæti þegar að þvi
kæmi að stiga skref i áttina til
kerfisbreytinga hjá hinu opin-
bera og skipulagsbreytinga i at-
vinnuvegunum. Það hefur
greinilega komið i ljós I efna-
hagsmálaumræðum stjórnar-
liða á siðustu vikum að i þing-
flokki Framsóknarflokksins eru
menn meö óuppgerðan hug til
margra stórmála á þessu sviði,
eða láta stjórnast af þröngum
hagsmunum. Þetta eru allt
saman erfið mál og flókin og til
þeirra ólik viðhorf i öllum
stjórnmálaflokkum. En þing-
flokkur Alþýðubandalagsins
hefur lagt það á sig i sumar að
vinna sig i gegnum ýmsa erfið-
leika og komiö sér niður á
stefnumótun i veigamiklum
greinum.
Árangursrík vinna
Það er vegna þessarar vinnu
og þeirrar samstöðu i þing-
flokknum sem náðst hefur að
efnahagsmálatillögur Alþýðu-
bandalagsins sæta nokkrum
tiðindum. Enda komu þær
hjólum stjórnarvagnsins, sem
spólaö haföi i sama farinu um
skeið, upp úr holunum og á
skrið. Hvort það nægir til þess
að koma stjórninni á leiðarenda
skal ósagt látið. Kannski eru til-
lögurnar of róttækar fyrir sam-
starfsaðilana enda þótt þær séu
við þaö miðaöar aö um þær geti
náðst breiö þjóöfélagsleg sam-
staöa.
Alþýðubandalagiö hefur tekiö
pólitiska áhættu með því að
setja fram tillögur um skerö-
ingu veröbóta verði samdráttur
i þjóðarframlciðslu eins og spáð
hefur verið. Það blandast þvi
engum hugur um það nú aö
Alþýöubandalagið hleypur ekki
frá erfiöum verkefnum eða
ábyrgð sem það hefur axlað, og
er reiðubúiö að leggja til atlögu
_við þann vanda sem uppi er til
þess að tryggja fulla atvinnu,
draga úr skuldasöfnun, verja
lifskjör láglaunafólks og hamla
gegn verðbólgu. — ekh