Þjóðviljinn - 04.12.1982, Qupperneq 2

2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 4. - 5. desember 1982
Ásdís Skúladóttir ræðir við Karin.
Konsum
úr hreinu
súkkulaði!
Konsum suðusúkkulaðið er framleitt úr hreinu
súkkulaði eins og allar súkkulaði-vörur
frá Nóa og Síríus.
Þess vegna er það svona gott.
Konsum suðusúkkulaðið, orðið segir það
og bragðiaukarnir finna það.
JMlQlU
o a
drengir sem eru að byrja afbrotaf-
eril, ef svo má segja. Mál þeirra fæ
ég í hendur áður en það fer í dóm
og starfa síðan með þeim sem dóm-
inn fella. Oft hafa foreldrar ung-
linga líka samband við mig þegar
þeim finnst hegðan barna sinna
ekki sem skyldi. Nánast öll afbrot
eru framin í tenglsum við vín-
neyslu. Menn stela víni; stela pen-
ingum til að kaupa vín á svörtum
markaði, einkum þó þeir ungu.
Áfengislöggjöf okkar skapar óeðli-
lega löngun í vín. Ég álít að henni
þurfi að breyta. Ástandið getur
vart orðið verra en það er. Við hér
segjum, að Kaupmannahöfn sé
„stærsta borg“ Færeyja. Hví skyldu
Færeyingar í Færeyjum ekki geta
lifað við frjálsa vínlöggjöf eins og
Færeyingar í Kaupmannahöfn?"
Er mikið um stærri albrot hér í
Færeyjum?
„Nei, sem betur fer ekki. Hér býr
gott fólk og fremur friðsamlegt.
Ofbeldisverk eru fremur fátíð.
Sem dæmi má nefna að á s.l. 20
árum hafa 3 morð verið framin og
til að finna fleiri dæmi um morð
verðum við að leita í söguna og það
langt aftur.“
Hafið þið ykkar eigin fangelsi?
menn „niður“. Við verðum að
eignast
hér komi „fangelsismál okkar
eru...
„Fangelsismál okkar eru eitt
dæmi þess hversu háð við erum
veldi Dana. Við eigum eitt fangelsi
með 6 plássum. Þau er nýtt fyrir
dóma, sem hljóða upp á refsivist
allt að þremur mánuðum. Pað eru
mest dómar vegna umferðarlaga-
brota. Ef um lengri dóma er að
ræða eru menn sendir „niður“ til
Kaupmannahafnar til afplánunar.
Það má með sanni segja, að það sé
dómur á dóm ofan að senda menn
„niður." Við verðum að eignast
okkar eigin fangelsi. Til skamms
tíma höfum við t.d. sent geðsjúkt
og vangefið fólk á stofnanir í Dan-
mörku. Pað var mörgu foreldri sárt
að senda t.d. vangefið barn sitt
„niður“ og kveðja það á þann veg
nánast að fullu. Enn losum við
okkur við ýmis vandamál með því
að senda fólk af landi brott eða fólk
neyðist hreinlega til þess að fara.
Pessi staðreynd er endurspeglun af
neikvæðum áhrifum þess, að við
erum undir veldi Dana. T.d. má
segja áð það sé eina lausn frá-
skildra kvenna að fara „niður“. f
fyrsta lagi fá þær nánast enga
aðstoð hér og í öðru lagi eru þær
hart dæmdar af umhverfinu fyrir að
hafa ekki tekist að láta hjónaband-
ið vara. Hér skilur fólk ekki hvað
svo sem á gengur og vegna féíags-
legra viðhorfa og efnahagslegra
aðstæðna er það eiginkonan sem
mest Iíður. Hér er mikill tvískinn-
ungur í viðhorfum manna. Svo
virðist sem margir vilji hvorki sjá
né heyra staðreyndir um mein-
semdir í þjóðlífinu, hvað þá að tak-
ast á við þær. Við viðurkennum
t.d. ekki í verki að hér sé atvinnu-
leysi þó allir viti að það er til staðar.
Stærsti atvinnulausi hópurinn er
ungt ófaglært fólk á aldrinum 16-20
„Vit
megna
bert
vit
vilja“
ríkt land og hafið um kring er fullt
af „gulli.“ Pegar ég var lítil stúlka í
Klakksvík töluðu allir, sem ein-
hverja virðingu báru fyrir sjálfum
sér um þorsk og aftur þorsk. Nú er
eins og þorskurinn, fiskurinn, auð-
legð okkar eigi ekki virðingu fólks
lengur. Það er sárgrætilegt til þess
að hugsa að að sumu leyti erum við
sem blóðsugur á Dönum. Það byrj-
aði allt eftir að heimastjórnar-
löggjöfin gekk í gildi. Sjáðu bara
muninn á lífskjörum hér og í Dan-
mörku. Ég hef sjálf búið þar og
þekki muninn. Þar eru t.d. miklu
hærri skattar. Við hér borgum til-
tölulega litla skatta. Hér er enginn
eignaskattur né fasteignagjöld. Þú
getur átt eins mikið og þú vilt. Við
verðum að gera sömu kröfur til
okkar og aðrar þjóðir, ef við eigum
að lifa með reisn. Hver borgar svo
brúsann? Peningana fáum við frá
verkalýðnum og millistéttinni í
Danmörku og hér heima. Hinir
ríku sjá nokk um sig í gegnum vald-
akerfið, sem þeir sjálfir hafa
skapað og stjórna síðan.“
Ertu með þessu að segja, að Fær-
eyingar kjósi að vera undir veldi
Dana vegna þess að þeir telji sig
græða á því?
„Það er einmitt það sem ég
„Allir þingmenn, nema við þingmenn Þjóðveldisflokksins og einn jafnað-
armaður standa upp, þegar iögþingið er sett, og hrópa húrra fyrir drottn-
ingu Dana. Eg hef lagt fram tillögu um að þessi siður verði aflagður og
móttökurnar voru hastarlegar“, segir Karin Kjolbro. Myndin er tekin
fyrir framan þinghúsið á Ólafsvöku, setningardag þingsins. Ljósm.: GFr.
ára. Hér eru engir atvinnuleysis-
sjóðir.
Að vísu er hægt að fá stuðning í
gegnum félagsmálakerfið við 18
ára aldur. En það er svo lítið að ég
ætti ekki að geta þess. Við viður-
kennum ekki en vitum að þess eru
mörg dæmi að fólki sé sagt upp
vinnu, ef það kvartar undan t.d.
aðstæðum á vinnustað og lágu
kaupi. Við viðurkennum ekki en
vitum að konur fara „niður“ til
Kaupmannahafnar og fá fóstur-
eyðingu þar - ef þær eiga peninga
eða góða að,- Við segjum bara að
hér séu ekki frjálsar fóstur-
eyðingar!“
Ert þú þeirrar skoðunar að þið
eigið að slíta sambandinu við Dani?
„Já, það er ég svo sannarlega og
ég segi „strax í dag.“ Við getum
lifað sem frjáls þjóð, ef við bara
viljum það. Við eigum gott land,
meina. Menn eru hræddir við að
missa spón úr aski sínum. Ég hef
sundum sagt, að það hafi verið
gæfa íslendinga hversu illa staddir
þeir voru þegar þeir slitu sambandi
sínu við Dani. Þeir höfðu engu að
tapa néma reisn sinni.
Ég er tilbúin að leggja hart að
mér, ef þörf krefur, og það gera
margir aðrir.
Ég hef heyrt þá sögu frá íslandi,
að íslenskar mæður hafi á sínum
tíma sagt við dætur sínar, að þær
skyldu aldrei líta á karlmann sem
ekki væri lýðveldissinni. Dæturnar
hafi hlýtt og því sé ísland frjálst í
dag. Þetta er kannski leið í okkar
baráttu. Hins vegar eru allir flokk-
ar á þeirri skoðun hér, nema Fólka-
flokkurinn, að við skulum undan
veldi Dana. Menn greinir hins veg-
ar á um hvenær og hvernig."
Framhald á 14. siöu
,vO