Þjóðviljinn - 04.12.1982, Blaðsíða 10

10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 4. - 5. desember 1982
„SYKURSÝKIN er ekki
vandamál - bara leiðindi”
vérður af og til að klípa sig í hand-
legginn til að vera viss um að hann
sé ekki að dreyma allt þetta.
„Það er erfitt að trúa því sem
hefur skeð í lífi mínu síðustu vik-
urnar. Ég fer stundum alveg úr
sambandi þegar ég horfi á félaga
mína hjá Tottenham, svo sem
Ricky Villa, Garth Crooks og Ste-
ve Archibald, leika listir sínar“.
Gary Mabbutt, sem varð 21 árs í
ágúst, var spenntur og áhyggjufull-
ur þegar hann fyrst kom til móts við
félaga sína í enska landsliðinu fyrir
leikinn við V-Þjóðverja.
„Ég hefði ekki þurft þess. Fyrir-
liðinn Ray Wilkins óskaði mér til
hamingju með að hafa náð svona
langt og hinir reyndari í liðinu tóku
vel á móti okkur nýliðunum, mér,
John Barnes, Luther Blissett og
Mark Chamberlain.
Enn var eins og mig væri að
dreyma. Ég var kominn í hóp leik-
manna sem ég hafði dýrkað í æsku,
eins og Peter Shilton og Phil
Thompson. Að hugsa sér að ég
væri að takast á við það sama og
Bobby Moore og Kevin Keegan.
tveir uppáhaldsleiklmennirnir
mínir, höfðu gert. Nú er það mitt
að reyna að ná jafn langt og þeir.
Fyrsta deildin er erfið. Það er
deilt um knattspyrnuna sem leikin
er þar, en að mínu viti er hún virki-
lega góð. Hér fær maður meira
pláss til að athafna sig á miðjunni
en í 3. deildinni en þegar þú nálgast
vítateig andstæðinganna horfir
málið öðruvísi við.
Keith Burkishaw framkvæmda-
stjóri Tottenham keypti mig til að
styrkja hópinn hjá aðalliðinu og ég
reiknaði með að þurfa eina sex
mánuði til að komast í byrjunar-
liðið. Mér til undrunar og ánægju
stillti hann mér þar upp strax á
fyrsta leikdegi.
Hjá Tottenham er breiddin mik-
il. Það berjast tveir góðir leikmenn
um hverja stöðu. Á móti Coventry
vantaði Glenn Hoddle, Steve Perr-
yman, Tony Galvin og Graham
Roberts, en Gary Brooke, sem
ekki qt fastamaður, skoraði
þrennu í 4-0 sigri. Einhverjir hefðu
ekki ráðið við slík forföll".
Sykursýki Gary Mabbutt var vel
þekkt innan knattspyrnuheimsins
og af þeim sökum þurfti hann að
ganga í gegnum óvenju nákvæma
læknisskoðun áður en Tottenham
keypti hann á 150.000 pund í júlí.
Þessar skiljanlegu varúðarráð-
stafanir eru nú aðhlátursefni fyrir
aðdáendur Tottenham sem hafa
fylgst með frábærri byrjun Mabb-
utt hjá félaginu af mikiíli ánægju.
„Ég held að ég sé úrskurðaður
sem öryrki á opinberum plöggum",
segir þetta undrabarn enskrar
knattspyrnu, sem þarf að sprauta
sig með insúlíni tvisvar á dag. „Syk-
ursýkin er ekkert vandamál aðeins
leiðindi. Ef einhver telur sig ekki
geta leikið knattspyrnu vegna syk-
ursýki þá bið ég hann að hafa
samband við mig. Þetta er vel hægt
ef þú ert nógu ákveöinn".
Hið ljúfa líf Lundúna hefur farið
illa með margan ungan knattspyrn-
umann sem hefur leitað eftir frægð
og frama í stórborginni. Gary
Mabbutt er ekki einn þeirra. Næt-
urklúbbarnir væru það síðasta til
að freista hans. Hann hefur meiri
áhuga á að skoða Tower of
London, Buckinghamhöll og fleiri
slíka staði.
Ef Mabbutt heldur áfram á
þeirri braut sem hann er nú kominn
á gæti hann átt eftir að skoða hallir
og turna víðs vegar um heim áður
en ferli hans hjá Tottenham og
enska landsliðinu lýkur.
- VS.
Mabbutt hlýðir á skipanir
Bobby Robson, landsliðseinvalds.
framkvæmdastjórar 1. deildarlið-
anna fengu bréfið sem áður er vikið
að, er hann orðinn leikmaður með
enska landsliðinu.
í vor leit ekki gæfulega út fyrir
Gary Mabbutt. Hann vissi að hann
hefði hæfileika til að ná lengra en
að verða venjulegur 3. deildarleik-
maður, en sá ekki fram á að úr
rættist. Ekki flaug honum í hug
hvað biði hans þegar hann tróð
bréfunum tuttuguogtveimur í póst-
kassann sinn í Bristol.
„Ég fékk svör við tveimur
þeirra", segir Gary Mabbutt. „Ron
Saunders hjá Birminghan hringdi í
mig daginn eftir og talsvert síðar
hafði Bill Nicholson hjá Totten-
ham samband við mig. Ég ræddi
við Saunders og leist vel á það sem
hann hafði fram að færa. Ég var
reiðubúinn að fara til Birminghan
en af því gat ekki orðið strax þar
sem peningar voru ekki fyrir hendi
hjá félaginu í augnablikinu. Það
átti að fara að athuga þetta nánar
þegar Tottenham kom inn í
myndina".
Það sem einkum hvatti Mabbutt
til að fara til Tottenham voru æsku-
draumar hans um að leika í 1.
deild, taka þátt í Evrópukeppni og
komast í enska landsliðið.
Ótrúlegt en satt; allt þetta rættist
á sjö vikum eftir að keppnistíma-
bilið hófst í haust, Tottenham lék
gegn Coleraine frá Norður-írlandi
í Evrópukeppni bikarhafa og
Mabbutt lék með enska landsliðinu
á Wembley gegn Vestur-
Þjóðverjum.
Hin mikla fjölhæfni Mabbutt á
knattspyrnuvellinum varð til þess
að Bobby Robson einvaldur lands-
liðsins, ákvað að setja hann í stöðu
hægri bakvarðar gegn V-
Þjóðverjum þegar Viv Anderson
meiddist en Mabbutt var upphaf-
lega valinn í landsliðshópinn sem
miðvallarspilari.
„Mér er sama hvar ég leik, eða
hvenær", segir hinn áhugasami
Tottenham-leikmaður. „Hjá Tott-
enham hef ég leikið í báðum bak-
varðastöðunum og öllum miðvall-
arstöðunum, en ég á best heima
sem miðjuleikmaður, vinstra eða
hægra megin.
Eg er virkilega ánægður með að
ég skuli vera farinn að skora meira
en áður. Mér tókst aðeins að skora
10 mörk allt síðasta keppnistímabil
með Bristol Rovers en er kominn
með sjö nú þegar. Fjögur mörk í 1.
deild, eitt í Evrópukeppninni og
tvö fyrir landsliðið undir 21. árs;
þau hafa örugglega vegið þungt
þegar Robson valdi mig í lands-
liðið“.
Hinn hógværi Gary Mabbutt
Sjö vikum eftir aö
Gary Mabbutt lék sinn fyrsta
1. deildarleik var hann
kominn í enska landsliöið
Einn efnilegasti
knattspyrnu
maöur
Englendinga
sprautar sig
meö insúlíni
tvisvar á dag
,,Ég heiti Gary Mabbutt.
Eg er tvítugur. Ég hef
leikið 131 deildaleik
með Bristoi Rovers.
Samningur minn við fé-
lagið er útrunninn og
mig langar tii að leika
með 1. deildarliði. Hafið
þið áhuga?
Þannig hljóðaði bréf sem þessi
tlngi og nánast óþekkti knattspyrn-
umaður skrifaði öllum 22 1.
deildarliðunum ensku sl. vor. Fáir
könnuðust við pilt, hann hafði ein-
ungis leikið í 2. og 3. deild með
Bristol Rovers en þó vakið athygli
fyrir tæpum tveimur árum þegar í
ljós kom að hann var haldinn þeim
hvimleiða sjúkdómi, sykursýki.
Mabbutt missti ekki úr leik með
Bristol Rovers þrátt fyrir sjúkdóm-
inn og nú, fimm mánuðum eftir að