Þjóðviljinn - 01.03.1983, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 1. mars 1983 .
UOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðshreyf-
ingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan Ólafsson.
Umsjónarmaður Sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson.
Auglýsingastjóri: Sigríður H. Sigurbjörnsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Blaðamenn: Auður Styrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Helgi Ólafsson,
Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gíslason, Ólafur Gíslason,
Óskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Valþór Hlöðversson.
íþróttafréttaritari: Víðir Sigurösson.
Utlit og hönnun: Helga Garöarsdóttir, Guöjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Atli Arason.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Auglýsingar: Áslaug Jóhannesdóttir, Ólafur Þ. Jónsson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Símavarsla: Sigríður Kristjánsdóttir, Sæunn Óladóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bílstjóri: Sigrún Báröardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigurmundsson,
Ólafur Björnsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir
Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar:
Síðumúla 6, Reykjavík, stmi 81333.
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent h.f.
klippt
Raunsœ málamiðlun
• Frumvarp formanna flokkanna um kjördæmamálið
er málamiðlun. P»að er auðvelt að gagnrýna hana út frá
einstökum grundvallarsjónarmiðum eða hagsmunum
tiltekinna byggðarlaga. Ef reynt er að líta á málamiðl-
unina þeim augum að hún sé tilraun til þess að sætta
ólík sjónarmið og hagsmuni er erfitt að koma auga á
rök fyrir því að aðrar lausnir hefðu orðið farsælli.
• Meginatriðið er að í frumvarpinu tekst að tryggja
stjórnmálasamtökum þingstyrk í sem bestu samræmi
við kjósendafylgi og draga úr misvægi atkvæða milli
landshluta. Alþýðubandalagið samþykkti á landsfundi
sínum 1980 að farin yrði millileið af þessu tagi við lausn
kjördæmamálsins og niðurstaðan í samkomulagi for-
mannanna er í samræmi við þá stefnu.
• Margir hafa gagnrýnt að þingmenn skuli sjálfir ann-
ast tillögugerð og afgreiðslu við stjórnarskrárbreyting-
ar. Væntanlega yrði slíkt þó aldrei gert nema á ein-
hverskonar fulltrúasamkomu sem að endingu neyddist
til þess að stilla þjóðinni frammi fyrir því að samþykkja
eða hafna flóknum breytingum með einföldu jái eða
neii. Gagnrýni af þessu tagi er því ekki sérlega vel
ígrunduð.
• Það sem mestu máli skiptir er að sjálfsögðu það að
þingmenn hafa viljað komast hjá því að efna til stríðs
milli hinna dreifðu byggða landsins og þéttbýlis-
staðanna á suðvesturhorninu. Þessvegna stendur
spurningin ekki um það hvort menn sjái í niðurstöðu
formannanna óskalausn eða ekki, heldur hvort menn
geta við unað og sæst á hana. Það er skoðun Pjóðviljans
að frumvarp formannanna sé nokkuð raunsætt mat á
samkomulagsmöguleikum eins og mál standa í dag og
það sé góður kostur miðað við landshlutastríð. Enn eru
hinsvegar margir þættir, sem miklu skipta, óútkljáðir.
Ákvarðanir um aukna möguleika á persónukjöri,
heildarendurskoðun stjórnarskrárinnar og ýmis önnur
smærri atriði verða áfram í meðförum þingsins.
(. -ekh
til sóma
• Sú ákvörðun Alþingis að mótmæla ekki tímabund-
inni stöðvun hvalveiða frá 1986 hefur skapað því virð-
ingu erlendis og komið í veg fyrir að íslendingar sköð-
uðu meiri hagsmuni fyrir minni. Áhrif „sérvitringa” í
Bandaríkjunum á fisksölumál reyndust vera meiri held-
ur en þeir héldu fram sem spönuðu til mótmæla.
• íslendingar eiga nú jákvæðu viðhorfi að fagna í um-
ræðum á alþjóðavettvangi um framtíð hvalveiða við
ísland og það er ekki lítils virði. Og það var fyrst og
fremst frammistaða þingflokks Alþýðubandalagsins og
glöggskyggni nokkurra þingmanna úr röðum annarra
flokka sem björguðu málinu á síðustu stundu. Það sem
mestu réði um afstöðu þeirra sem lögðust gegn mót-
mælum var veik málefnastaða þess að berjast fyrir
áframhaldi hvalveiða við landið á alþjóðavettvangi.
Einstöku maður lét sveigjast vegna hótana um hefndar-
ráðstafanir í fisksölumálum og má ekki leggja það til
lasts þegar þess er gætt að þúsundir manna um alit land
eiga afkomu sína undir sölu á fiskafurðum.
• I þessu sambandi er sérstök ástæða til þess að vekja
athygli á því að afstaða Alþýðubandalagsins til málsins
var mótuð á flokksráðsfundi þess í nóvember síðast-
liðinn. Löngu áður en lokauppgjör fór fram á Alþingi
undir hótunum frá hvalfriðunarmönnum og orðsend-
ingum frá Bandarikjastjórn hafði Alþýubandalagið
lagst gegn mótmælum á svipuðum forsendum og
Náttúruverndarráð. Það er einkar skýrt dæmi um það
að stefnumótun á flokksþingum, þar sem fjöldi al-
mennra flokksmanna kemur við sögðu, getur haft úr-
slitaþýðingu í veigamiklum málum.
Fólk í fréttum
Dagblöðin hafa sérstakar síður
þar sem segir frá frægu fólki í máli
og myndum. Yfirleitt eru þetta
frásagnir af kvikmyndastjörnum,
ástarraunum þeirra, andartepp-
um og andlitslyftingum. Síður
þessar ganga undir ýfnsum nöfn-
um. f síðdegisblaðinu heitir þetta
„Sviðsljósið”. Sl. fimmtudag
urðu þau tíðindi þar að Birgitta
Bardott og Sofía Loren fengu
nýtt kompaní í sviðsljósinu:
Bauð
kunningjunum
„Sagnfræðingurinn og frjáls-
hyggjumaðurinn Hannes Hólm-I
steinn Gissurarson varð þrítugur
þann 19. febrúar síðastliðinn. í
tilefni dagsins hélt hann vinum
sínum og kunningjum boð í
veislusal Vélsmiðjunnar Héðins,
Héðinssalnum svokallaða. Marg-
ir þjóðkunnir menn litu inn hjá
Hannesi og ekki bar á öðru en
menn væru í sínu besta skapi,
þegar þeir ræddu málin.
Við í Sviðsljósinu létum boðið
ekki framhjá okkur fara og mætti
Bjarnleifur ljósmyndari á staðinn
til að smella af nokkrum valin-
kunnum.
Hannes hefur á undanförnum
árum skrifað mikið um frjáls-
hyggju og frjálshyggjumenn í
bíöð og tímarit og er orðinn löngu
þekktur fyrir skrif sín.
Sviðsljósið óskar Hannesi til
hamingju með þrítugsafmælið.
-JGH”
Hin eina sanna
samtrygging
Með þessari frétt í DV fylgdu
tvær ljósmyndir þar sem strák-
arnir, vinir Hannesar, gleðjast
yfir hinum merku tímamótum í
sögu frjálshyggjunnar. Þar má sjá
stráka eins og Geir Hallgríms-
son, Vilmund Gylfason, Birgi Is-
leif Gunnarsson og Ólaf Björns-
son, að ógleymdum sjálfum
Ragnari S. Halldórssyni. „Og
guðaveigar lífga sálaryl...”
Hver borgaði
brúsann?
Þessi herlegheit hafa sjálfsagt
verið tilbreyting fyrir íhaldið í
landinu, en gárungarnir gera sér
gaman af. Helgarpósturinn
slúðrar um teiti þetta fyrir helgi:
„Um síðustu helgi var haldið í
samkomusal einum í Reykjavík
þrítugsafmæli mikið. Voru send
boðskort til um 150 manns. í
þeim hópi voru ýmsir af helstu á-
hrifamönnum í þjóðfélaginu, allir
þingmenn Sjálfstæðisflokksins,
bankaráðsmenn Seðlabankans,
bankastjórar ýmissa banka, rit-
stjórar nokkurra dagblaða,
kjarninn úr röðum ungra sjálf-
stæðismanna og fleira fyrirfólk.
Afmælisbarnið var enginn annar
en Hannes Hólmsteinn Gisurar-
son. Kom hann sérstaklega til
boðsins frá Englandi þar sem
hann stundar nám og fór svo utan
aftur að veislu lokinni. Veltu
menn því fyrir sér hvernig fá-
tækur námsmaður eins og Hann-
es Hólmsteinn gæti fjármagnað
kostnaðarsaman gleðskap af
slíkri stærðargráðu og er haft
fyrir satt að þar hafi afmælisbarn-
Gleðskapur
í kreppunni
Nú telur Verslunarráð íslands
og þeir pólitísku leiðtogar sem
þarna voru einnig, að allt sé í.
kalda kolum í íslensku efnahags-
Sagnar Halldórason, forstjóri IslensCa álfélagsins og formaður Versiunarráös
lands, afhenti Hannesi gjöf í tilefni dagsins. I baksýn sjást þeir Birgir ísle
Gunnarsson alþingismaöur og Ólafur Björnsson, fyrrverandi prófessor í
skiptadeild Háskóla tslánds. Olafur er mikill frjálshyggjumaður og sat fyi
írum á þingi fyrir Sjálfstœðisflokkinn.
ið átt hauk í horni, þar sem var
Ragnar S. Halldórsson, forstjóri
ÍSAL. Þótti ýmsum annars nóg
um veislu þessa og kom það m.a.
fram í dræmri þátttöku. Ekki síst
veltu menn því fyrir sér hvernig
Hannes Hólmsteinn hygðist
halda uppá sjötugsafmælið..."
lífi. Þessi gleðskapur þeirra ber
nú tæpast vott um að ástandið sé
jafn slæmt og þeir vilja vera láta —
alla vega ekki í þeirra eigin ranni.
En það er býsna fróðlegt að sjá
menningarlegum bakgrunn
orkusölustefnunnar.
-óg
-ekh