Þjóðviljinn - 13.03.1984, Blaðsíða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN1 Þrigjudagur 13. mars 1984
DJÚÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Umsjónarmaður Sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson.
Skrifstoíustjóri: Jóhannes Harðarson.
Auglysingastjóri: Ólafur Þ. Jónsson.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Blaðamenn: Auður Styrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gísla-
son, ólafur Gíslason, Oskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Valþór Hlöðversson.
íþróttafréttaritari: Víðir Sigurðsson.
Utlit og hönnun: Haukur Már Haraldsson, Þröstur Haraldsson.
Ljósmyndir: Atli Arason, Einar Karlsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Auglysingar: Sigríður Þorsteinsdóttir.
Skrifstofa: Guðrún Guövarðardóttir.
Símavarsla: Margrét Guðmundsdóttir, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bilstjóri: Ólöf Sigurðardóttir.
Innheimtum.: Brynjólfur Vilhjálmsson
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Utkeyrsla, afgreiðsla og auglysingar:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 81333.
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent hf.
Nýjar áœtlanir
um árásarvígbúnað
í árlegri skýrslu bandaríska varnarmálaráðuneytinu
um höfuðmarkmið Pentagon fyrir árið 1984 er staðfest
að hernaðaryfirvöld í Bandaríkjunum hafa mótað
skýra stefnu um stórfellda hernaðaruppbyggingu á ís-
landi. Markmið þeirra er að gera aukinn vígbúnað á
íslandi að grundvallarþætti í árásargetu Bandaríkjanna
á Norður-Atlantshafi.
Þessi áform komu skýrt fram í yfirheyrslum sem fram
fóru í bandaríska þinginu á síðasta ári og einstakir liðir
þeirra eru tilgreindir í skýrslum og greinargerðum sem
tengdar eru hernaðarútgjaldaköflum bandaríska fjár-
lagafrumvarpsins. Sérfræðingar í vígbúnaðarmálum
hafa einnig fjallað um þessar nýju vígbúnaðaráætlanir.
í hópi þessara sérfræðinga er William Arkin en hann
hefur m.a. gefið út handbók um kjarnorkuvígbúnað
sem notuð er við kennslu í bandarískum herskólum.
Vígbúnaðaráætlanirnar sýna að þær hugmyndir sem
hershöfðinginn í Keflavík, Geir Hallgrímsson og Morg-
unblaðið hafa komið á framfæri á undanförnum mán-
uðum er allt hlekkir í uppbyggingarkeðju árásarkerfis-
ins á íslandi. Bak við sakleysislegar skýringar á tilgangi
nýrra vígbúnaðaráfanga á Islandi eru víðtækar áætlanir
um styrkingu kjarnorkuvígbúnaðar Bandaríkjanna á
Norður-Atlantshafi.
Markmið þessara áætlana Pentagon er að koma á
náinni samvinnu flughers og flota. Aformin um radar-
stöðvar, Helguvík og aðrar framkvæmdir eru liðir í
framkvæmd þeirra.
Pegar áróðurinn um nauðsyn Helguvíkurfram-
kvæmdanna hófst í málgögnum hérlendra vígbúnaðar-
sinna var í fyrstu talað sakleysislega um mikilvægi
mengunarvarna vegna vatnsbóla Suðurnesjamanna.
Geir Hallgrímsson gafst upp á þeirri skýringu s.I. haust
og fór að þylja tölur um fjölda sovéskra flugvéla. Nú
sýna hin bandarísku skjöl að megintilgangur
olíubirgðastöðvarinnar í Helguvík er að koma upp elds-
neytisgeymum fyrir sprengjuflugvélar sem ekki heyra
undir herafla NATO heldur eru eingöngu tengdar getu
Bandaríkjanna einna til að heyja allsherjarstríð í 45
daga á norðurslóðum. Hér er m.a. tilgangurinn að geta
gert út B-52 sprengjuflugvélar frá Keflavík en aðal-
verkefni þeirra er að bera langdrægar kjarnorkueld-
flaugar.
Sömu áróðursblekkingarnar hafa verið bornar á
borð til að réttlæta byggingu radarstöðva á Vestfjörð-
um og Norðurlandi. Utanríkisráðherra og forsætisráð-
herra hafa ásamt Morgunblaðinu verið eindregnir tals-
menn þessara radarstöðva og notað sakleysislegt
röksemdahjal um innanlandsflug Flugleiða og
Landhelgisgæsluna. Nú sýna hin bandarísku gögn að
megintilgangur þessara radarstöðva er að gera banda-
rískum árásarflugvélum kleyft að miða út skotmörk í
2900 km fjarlægð.
Radarstöðvarnar og Helguvík eru aðeins tveir þættir
af mörgum í hinum nýju vígbúnaðaráætlunum um upp-
byggingu árásarkerfis á íslandi. í bandarískum þing-
skjölum er að finna tillögur um nýja neðanjarðarstjórn-
stöð í Keflavík sem á að starfa áfram þótt stríðsrústir
séu allt í kring. Fjölga skal hinum sérstaklega styrktu
flugskýlum og nýjar F-15 orustuþotur eiga að koma til
íslands árið 1986. Auk þess á að efla starfsemi
AWACS-flugvélanna en þeim er m.a. ætlað að stýra
árásaraðgerðum bandaríska flugvélaflotans.
Þessar víðtæku vígbúnaðaráætlanir um stóraukna
hlutdeild íslands eiga að stuðla að yfirburða árásargetu
Bandaríkjanna á Norður-Atlantshafi. Þær eru nú þegar
grundvallarstefna stjórnvalda í Washington. Yfirlýs-
ingar Geirs Hallgrímssonar og Steingríms Hermanns-
sonar benda eindregið til að ríkisstjórn Framsóknar-
flokksins og Sjálftæðisflokksins ætli að samþykkja að
þessar vígbúnaðaráætlanir komi til framkvæmda á
næstu árum.
klippt
Kálfarœkt
neyðarstjórnar
Andrés Kristjánsson hefur
tekið að sér það þarfa hlutverk að
hirta ríkisstjórnina í helgarpistl-
um í Tímanum. Þessar greinar
vekja að vonum mikla athygli
vegna þess hve rækilega þær
stinga í stúf við heldur svona á-
mátlegt söngl blaðsins um
frammistöðu þeirrar hreinrækt-
uðu hægristjórnar sem Fram-
sóknarflokkurinn hefur fengið
það hlutverk að vera í forsæti
fyrir.
Andrés gerir í síðasta pistli sín-
um nú um helgina Albertsskarðið
í fjárlögunum að umtalsefni.
Hann ræðir fyrst loforð og fyrir-
heit stjórnarinnar og rekur síðan
af grimmu háði frammistöðu
hennar:
„Ríkisstjórnin lýsti sjálfri sér
sem neyðarstjórn við valdatök-
una, björgunarsveit sem ætlaði
að forða þjóðinni frá 130% verð-
bólgu. Það var góð stefnuyfirlýs-
ing. Baráttan var hafin með stór-
skerðingu launa, afnámi dýrtíð-
arbóta að hluta, en jafnframt séð
um að hygla hálaunamönnum
með því að borga þeim tvisvar
eða þrisvar sinnum fleiri krónur
en ýmsum öðrum til þess að mæta
verðhækkunum lífsnauðsynja.
Sparnaður var heimtaður af al-
menningi og ýmsum stofnunum í
ríkiskerfi og utan, en jafnframt
efnt til veislu í stjórnarráðinu og
fátt til sparað. Bíladýrð og bíl-
stjóraþjónusta var efld til muna.
Aðstoðarráðherrar ráðnir úr
flokksfjósum með hraði og ör-
læti. Utanferðum ráðherra og
embættismanna ríkisins fremur
fjölgað en hitt. Yfirvinna og
sporslur blómstruðu sem sjaldan
fyrr. Neyðarstjórnin sem inn-
heimti finnskattinn í verðbólgu-
stríðið með oddi og eggju af al-
menningi, settist sjálf að dýrlegri
veislu og bauð meira að segja
ýmsunt hlöðukálfum sínum til
borðs með sér. Frægt var þegar
byrjað var á því að gefa útlendum
sirkusi eftir lögboðna skatta og
síðan haldið áfram í þeim dúr.
Verslunarpranginu í landinu
voru gefnir allir skankar frjálsir,
og verðlagi hreint og beint sleppt
lausu. Helstu opinber þjónustu-
fyrirtæki fengu lausan taum til
þess að láta greipar sópa um
heimili almennings.
Petta voru verðbólguráðstaf-
anir neyðarstjórnarinnar í heima-
húsum, þar sem hið lýsandi for-
dæmi skyldi sýnt. Þetta er satt að
segja ófögur stjórnmálasaga - á
neyðartímum.
Almenningur í landinu bar
sinn kross með þolinmæði og
þjónustu við hinn góða málstað,
meðan dansinn dunaði í stjórnar-
ráðinu og hlöðum þess, þar sem
kálfarnir voru aldir."
Fjárlögin góðu
Þessu næst rekur Andrés sögu
þeirra fjárlaga sem lýst var fjálg-
lega í ræðum sem raunhæfustu og
bestu fjárlögum sem nokkur ís-
lensk ríkisstjórn hefði sett sam-
an. Og síðan áfram þau tíðindi
sem blöð hafa verið full með und-
anfarna daga og viku: Hvernig
óveður mikið skall á allt í einu
eftir að mikil og sjálfumglöð frið-
sæld hafði um tíma ríkt innan hins
þétta fjárlagaramma.
Og nú er ntikið fjör í hugmynd-
abanka stjórnarráðsins um það
hvernig fylla eigi í Alberts-
skarðið, segir Andrés Kristjáns-
son, og eins og að ílíkum lætur
eru viðraðar hugmyndir urn að
láta flaum þann sem um skarðið
fer skella á almenningi. Andrés
bætir við:
„En við skulum umfram allt
ekki minnast á hálaunaskatta.
gróðaskatta af verslun og við-
skiptum eða tolla á vörum sem
hálaunamenn kaupa og alls ekki
draga neitt úr stjórnarráðsveisl-
unni, enda hefur ekki heyrst
minnst á það í nýja hugmynda-
bankanum."
Lít sjálfum þér nær
Að lokum fyllir Andrés lungu
sín spámannlegum anda og blæs
réttlátri heift í hrútshornið með
svofelldri ádrepu:
„En að slepptu öllu gaspri
verður að segja það í blákaldri
alvöru, að nú verður veislu
neyðarstjórnarinnar að linna.
Þegar búið er að blekkja þjóðina
með „raunhæfum" fjárlögum,
sem milljarðaskörð brotna í eftir
tvo mánuði, og lagt er til að fylla
þau með bakreikningum á allan
almenning - og auðvitað þarf ein-
hvern veginn að fylla - þá verður
að segja það í blákaldri alvöru, að
fyrstu reikningana á að senda til
ráðherranna sjálfra og hlöðu-
kálfa þeirra í stjórnarráði og
utan. Veislunni þar verður að
linna. Það er ósvífni og ekkert
annað að ætlast til þess af þjóð-
inni, jafnt fátækum sem ríkum,
að hún greiði þessa bakreikninga
fyrr en tekið hefur verið til hendi í
veislusal stjórnrráðsins, og ráð-
herrar hafa sýnt viðunandi ford-
æmi um aðhald hjá sjálfum sér.
Þeir gætu byrjað á því að segja
upp einkaþjónum sínum og draga
úr bifreiðafríðindum, svo að
eitthvað sé nefnt, áður en al-
menningi eru sendir bakreikning-
ar fjárlaganna".
og skorið
Morgunblaðið
og Nicaragua
Eins og oft er á minnst hér í
blaðinu hefur Morgunblaðið
nokkra sérstöðu meðal dagblaða
sem telja sig hafa nokkurn metn-
að. Hún kemur fyrst og síðast
fram í ofurviðkvæmni gagnvart
bandarískum stjórnvöldum og
orðstír þeirra. Það er engu líkara
en heimsmynd þeirra sem í blaðið
skrifa standi og falli með því að
bandarískur forseti, bandarísk
stjórnvöld, geti ekki haft á röngu
að standa í neinu sem máli skiptir
og alls ekki á alþjóðavettvangi.
Þetta birtist í margvíslegustu
myndum upp á hvern dag: Það
má ekki einu sinni segja frá því í
útvarpinu að bandarískir frétt-
askýrendur áhrifamiklir eða
keppinautar Reagans í forseta-
slag gagnrýni stjórnina hart fyrir
eitt eða annað, þá skal einhver
Staksteinn velta sér fram og
spyrja með þjósti, hvort frétta-
menn útvarps séu sérstakir hat-
ursmenn Reagans. Og á næsta
leiti svífa kaldastríðsdylgjur um
að ríkisútvarpið sé laumu-
kommastofnun sem best væri að
slátra að hluta.
Eitt dæmi af mörgum: Edga
Velez frá Nicaragua kom við hér
á dögunum og sagði m.a. frá
væntanlegum kosningum sem
fram eiga að fara í Nicaragua.
Um þessa heimsókn segja Stak-
steinar á dögunum:
„Talsmenn einræðisstjórnar-
innar í Nicaragua láta sem svo að
hernaður stjórnarinnar á hendur
landsmönnum og nágrannaríkj-
unum og efnahagsöngþveitið í
landinu, sem leitt hefur til hung-
ursneyðar, sé Bandaríkjunum að
kenna.“
Það er ótrúlega mikið af lýgi
samankomið hér í stuttum frasa.
Þegar Bandaríkjamenn gera út
málaher frá Honduras til áhlaupa
inn í Nicaragua er það kallað
„hernaður á hendur nágranna-
ríkjun". Bardagar nálægt landa-
mærum Honduras og Costa Rica
eru að verulegu leyti framhald af
borgarastríði því sem Sandinistar
og bandamenn þeirra háðu gegn
alræmdri einræðisstjórn banda-
ríkjavinarins Somoza: Það heitir
nú „hernaður á hendur lands-
inönnum"! og í þriðja lagi er það
ítrekað, að fátækt og skortur í
Nicaragua, sem hefur ekki fengið
sæmilegan frið til uppbyggingar
síðan Somoza var úr landi hrak-
inn, sé einmitt Sandinistum að
kenna, en ekki meira en fjörutíu
ára blóðveldi Somozaættarinnar.
Svo sannarlega hefur Morgun-
blaðið sérstöðu - djúpt fyrir neð-
an allar hellur.
ÁB