Þjóðviljinn - 17.05.1984, Síða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐyiLJINNJ Fimmtudagur 17. maí 1984
DJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufólag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Guörún Guðmundsdóttir.
Ritstjórar: Ámi Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Umsjónarmaður Sunnudagsblaös: Guðjón Friðriksson.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Auglýsingastjóri: ólafur Þ. Jónsson.
Afgreiöslustjóri: Ðaldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Blaöamenn: Auður Stvrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir.Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gísla-
son, Ólafur Gíslason, Oskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Valþór Hlöðversson.
íþróttafróttaritari: Víðir Sigurðsson.
Utlit og hönnun: Haukur Már Haraldsson, Þröstur Haraldsson.
Ljósmyndir: Atli Arason, Einar Karlsson.
Handrita- og prófarkaiestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Auglýslngar: Sigríður Þorsteinsdóttir, Margrét Guðmundsdóttir.
Skrifstofa: Guðrún Guðvaröardóttir.
Símavarsla: Sigrfður Kristjánsdóttir og Aöalbjörg Óskarsdóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bílstjóri: Ólöf Sigurðardóttir.
Innheimtum.: Brynjólfur Vilhjálmsson
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 81333.
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent hf.
Veik stjórn
í ræðum formanna stjórnarflokkanna frá Alþingi í
fyrrakvöld kom fram misræmi sem sýnir ákaflega skýrt
að ríkisstjórnin er komin á leiðarenda. Nú dugir ekkert j
nema nýtt upphaf var kjarninn í málflutningi Þorsteins
Pálssonar. Stjórnarflokkarnir munu sitja hvað sem á
dynur var hinsvegar boðskapur Steingríms Hermanns-
sonar. En um þessar mundir leysir ríkisstjórnin engan
vanda heldur skýtur öllu saman á frest, eins og Svavar
Gestsson formaður Alþýðubandalagsins orðaði það
réttilega.
í ræðu formanns Sjálfstæðisflokksins kom fram krafa
um nýja verkefnaáætlun strax í sumar, nýskrift á stjórn-
arsáttmála, þar sem tekin verði ákvörðun að ráðast til
atlögu við alla helstu málaflokka í frjálshyggjustíl þó
vísað sé um leið til samþykktar ASÍ og BSRB í fyrra.
Steingrímur Hermannsson mótmælti því að Framsókn-
arflokkurinn vildi halda í gamla kerfið á öllum sviðum,
en lagði áherslu á að hann vildi halda því „sem gott
væri“. í þessum orðum er fólgið efni í mikinn ágreining.
Ræða Þorsteins Pálssonar úði og grúði af aðvörunum
til Framsóknarflokksins og ráðherra Sjálfstæðisflokks-
ins: „Eins og nú standa sakir eru því engin áform um
stjórnarslit eða samvinnu við aðra flokka... Það breytir
ekki mikilvægi þess að stjórnin taki sig á...Það verður
að fullreyna áður en menn fara að leiða hugann að
öðrum kostum... í sumar þarf að semja nýja verkefnaá-
ætlun. Að því leyti stendur stjórnin á krossgötum...
Pjóðin hefur ekki efni á veikleika í stjórnarháttum eins
og nú standa sakir. Sjálfstæðisflokkurinn lítur á það
sem ábyrgð sína og skyldu að sjá svo um að það gerist
ekki.“
Eins og nú standa sakir er veikleiki í stjórnarháttum.
Verði ekki ráðin bót á því í sumar hefur stjórnin fyrir-
gert tilverurétti sínum segir Þorsteinn. Engan æsing,
segir Steingrímur, við látum þetta malla áfram. For-
menn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins
voru ekki sammála um eðli verkefnanna sem bíða úr-
lausnar í sumar. Ríkisstjórn sem nær ekki samstöðu um
skilgreiningu á vandanum er veik stjórn.
Ræða Þorsteins Pálssonar var í raun staðfesting á því
að hann tekur undir með Friðriki Sóphussyni á Sel-
tjarnarnesi. Formaður og varaformaður Sjálfstæðis-
flokksins styðja ekki óbreytta stjórnarstefnu. Það verð-
ur fróðlegt að fylgjast með viðræðunum um breytingar
sem þeir boða báðir að fram fari í sumar. Þær viðræður
munu ekki megna að færa ríkisstjórninni nýjan styrk.
Vandamálin verða áfram óleyst.
Ráðherrar Sjálfstæðisflokksins gætu hins vegar hald-
ið lífi í stjórninni vegna ástarinnar á ráðherrastólunum
enda munu flestir þeirra ekki eiga afturkvæmt í stólana
í nýrri ríkisstjórn. Ráðherrarnir hafa hingað til reynst'
sterkari en formaður og varaformaður Sjálfstæðis-
flokksins. Sumarið mun skera úr um hvort þau styrk-
leikahlutföll hafa breyst.
Bifreiðar öryrkja
Frumvarp Helga Seljan um að fella niður tolla og
innflutningsgjöld af bifreiðum öryrkja hefur nú verið
samþykkt á Alþingi. í viðtali við Þjóðviljann í gær
fagnar Arnór Pétursson þessum mikilvæga áfanga í
réttindabaráttu öryrkja. Þróun verðlags hafði gert
mörgum öryrkjum sem mest þurfa á bifreiðum að halda
næstum ókleift að kaupa bifreið í fyrsta sinn eða endur-
nýja eldri bifreið.
Þegar fumvarp Helga Seljan er orðið að lögum hefur
Alþingi viðurkennt að þjóðfélaginu ber skylda til að
rétta þeimöiyrkjum sem verst eru settir sérstaka hjálp-
arhönd. í kjölfar þessarar breytingar þurfa að koma
fleiri úrbætur á þessu sviði. Samvinna þingmanna og
samtaka öryrkja getur skilað miklum árangri.
klippt
NT - hallar
undan fœti
Frómar óskir og nokkuð rúmur
velvilji fylgdu í upphafi þeirri
hressilegu ævintýramennsku sem
virtist sitja í öndvegi hjá þeim
sem halda um stjórnvöl hjá NT,
framsóknarblaðinu sem sumir
kalla Tímann á sparifötum. Boð-
orð dagsins var lipurð í bland við
snerpu, og sannast sagna tókst
hinum ungu tyrkjum NT á upp-
hafsdögum sínum að skapa
skemmtilegri og frísklegri blæ en
var að finna á síðum okkar hinna.
Ritstjórar voru heldur ekkert
feimnir við að lýsa því yfir að
blaði þeirra væri stefnt á blóðvöll
lausasölunnar, sem DV hafði
áður haslað sér, og þessi herskáu
stríðsóp komu nokkrum skjálfta í
taugakerfi ritstjóranna á DV,
sem sendu þeim heldur fúllyndis-
legar kveðjur.
Því var hins vegar spáð hér í
Þjóðviljanum að það myndi að
líkindum ekki reynast ýkja góð
hernaðaráætlun að hyggjast
keppa við síðdegisblaðið DV
með morgunblaðinu NT!
Napoleónar hins andlitslyfta
framsóknarmálgagns voru hins
vegar á annarri skoðun. Nú hefur
samt sem áður komið í ljós að
spádómar okkar hafa, því miður,
gengið eftir. Það virðist nokkuð
Ijóst að á markaði lausasölunnar
hefur NT ekki roð við D V og ekki
sýnast áskriftarherferðir hafa
skilað nægilegum árangri tii að
ástæða sé til að hafa uppi mikil
fagnaðaróp af þeim sökum.
Sorpblaðamennska
Erlendis er það aðal lausasölu-
blaða að selja sig á æpandi fyrir-
sögnum, sem helst fjalla ekki um
annað en morð, nauðganir og
önnur ofbeldisverk. Þessa stefnu
hafa íslensk blöð, góðu heilli,
leitt hjá sér að langmestu leyti, og
þá sjaldan einhverjum hefur orð-
ið fótaskortur á hinum hálu svell-
um hasarblaðamennsku hafa slík
glöp alla jafna sætt ákúrum og
fordæmingu.
En hvað gerir nýtt íslenskt
lausasölublað sem ekki selst í
lausasölu?
Megi marka forsíðu NT á
þriðjudag virðast hæstráðendur
blaðsins nú hafa seilst til hinna
erlendu fyrirmynda, sem fyrr eru
nefndar. Aðalefni forsíðunnar er
uppsláttur á þeirri frétt að í Vest-
urbænum hafi drukkinn eigin-
maður veitt konu sinni áverka og
síðan sært sjálfan sig á eftir.
Látum vera þó slík frétt sé glennt
yfir næstum alla forsíðuna. En
NT lætur sér það ekki nægja: í
ofanálag er birt stór og glögg
mynd af húsi hinnar ógæfusömu
fjölskyldu, og dylst fáum sem til
þekkja á þessum slóðum hvaða
hús það er, og þarmeð er skammt
til þess að almannarómurinn
upplýsi hver hér á í hlut.
Nafnbirting —
ósómi
Hverju þjónar nú þessi subbu-
skapur?
Kemur forráðamönnum NT
ekki til hugar að aðilarnir að
þessari ógæfu kunni að eiga
börn? Hversvegna að bæta ofaná
kvöl þeirra yfir harmleik fjöl-
skyldunnar með því að auglýsa
hann fyrir nágrönnum og skólafé-
lögum?
Þegar slík sjónarmið eru látin
víkja fyrir vafasömum sölumögu-
leikum þá er íslenskum fjölmiðl-
um nokkur vandi á höndum.
í tengslum við voðaverk eins
og það sem hér um ræðir, eða
nauðgunarmálið sem Þjóðviljinn
gerði ýtarleg skil í gær, þá koma
ævinlega upp raddir sem krefjast
nafnbirtingar á hinum meinta
sökudólgi. Það er afskaplega
miður, því slíkar raddir eru ein-
ungis angi af þeirri lítt geðslegu
refsigleði sem oft lætur á sér bæra
við slíkar kringumstæður.
Menn skulu ekki gleyma að
dómsvaldið mun sjá til þess að
hinn seki mun í fyllingu tímans fá
sína refsingu úti látna. Teljist
hann umhverfi sínu hættulegur,
þá er það dómsvaldsins að setja
undir þann leka, en ekki fjöl-
miðla undir því yfirskini að rétt sé
að alþýða manna viti af voða-
mönnum á kreiki í þjóðfélaginu.
Birting á mynd eða nafni þeirra
kemur engu til leiðar nema valda
saklausum aðstandendum, oft á
barnsaldi, ómældri sorg. -ÖS
ASÍ - BSRB fyrir ári
„Víðtœk samstaða á að geta
tekist um aðgerðir í atvinnumál-
um á grundvelli þeirrar stefnu, er
fram kom í ályktun ASÍ um þau
efni fyrir réttu ári“, sagði Þor-
steinn Páisson formaður Sjálf-
stæðisflokksins meðal annars í út-
varpsræðu sinni í fyrrakvöld.
Miðað við margt annað í ræðu
hans er manni þó til efs, að „virk
atvinnuuppbygging verði kjarni
nýrrar efnahagsstefnu“, sem
„taki tillit til sjónarmiða verka-
lýðshreyfingarinnar" eins og
miðstjórn ASÍ og stjórn BSRB
ályktuðu 10. maí á síðasta ári.
En hver var þá boðskapur ASÍ
og BSRB fyrir ári, rétt fyrir
myndun núv. stjórnar:
• Skipulega verði unnið að hag-
nýtingu orkulinda landsins sam-
hliða uppbyggingu stóriðnaðar
og eflingu annarrar atvinnustarf-
semi.
• Starfsskilyrði íslensks iðnaðar
verði bætt og hagræðing aukin,
útflutningsgreinar almenns iðn-
aðar verði efldar og sett ákveðin
stefnumörk um markaðshlut-
deild einstakra samkeppnis-
greina á innlendum markaði.
• Samræmt verði skipulag veiða
og vinnslu, lögð verði áhersla á
aukin gæði og fullvinnslu sjávar-
afurða innanlands, markaðsleit
og uppbyggingu nýrra markaða.
• Framleiðsla landbúnaðaraf-
urða miðist við þarfir innlends
markaðar og stefnt verði að
Þorsteinn Pálsson vísar tll álykt-
unar ASÍ og BSRB.
aukinni hagkvæmni í framleiðslu
og vinnslu landbúnaðarvara.
• Skipulag opinberrar þjónustu
verði bætt þannig að betri þjón-
usta náist með minni tilkostnaði.
• Áhersla verði lögð á hagræð-
ingu í bankastarfsemi, verslun og
annarri þjónustu.
• Fjárfestingarlánasjóðir verði
sameinaðir og fjármagni beitt í
þær framleiðslugreinar og til
þeirra fyrirtækja sem best nýta
þær til atvinnuuppbyggingar og
hagræðingar.
• Skipuleg úttekt fari fram á at-
vinnumálum með sérstakri hlið-
sjón af áhrifum nýrrar tækni.“
Raunhœf
framkvœmd?
Það var skoðun ASÍ og BSRB
fyrir ári að einungis með aðgerð-
um á þessum brautum væri hægt
að hemja verðbólgu og stýra
efnahagslífinu til jafnvægis um
lengri tíma. Einhliða kjaraskerð-
ing gerði enga stoð. Kjaraskerð-
ingin og hátt dollaragengi eru
haldreipi stjórnvalda í íslenskum
efnahagsmálum í dag, og þar sem
ekkert hefur gerst annað síðan í
fyrra hlýtur upptalningin hér að
framan að vera í gildi enn að
mestu leyti. En ASÍ og BSRB
lögðu áherslu á að upptalningin
væri ekki aðalatriði, heldur
„raunhæf framkvæmd“ þess
stefnuvísis sem hún lætur í jós.
Og sumir íhaldsmenn, eins og
t.d. Þorsteinn Pálsson, hafa efa-
semdir um að kompaníið við Fra-
msókn tryggi raunhæfa fram-
kvæmd á öðru en kauplækkun.
-ekh