Þjóðviljinn - 15.07.1984, Blaðsíða 10

nokkur þjóðlegur fróðleikur
komist þar að. „I want to break
free“, er það síðasta sem ég heyri
áður en ég sofna.
Líkamsrœkt og
sólbrúnka
fyrlr ekkert
Þegar vaknað er næsta dag er
komin sól og blíða. Við tygjum
okkur snemma og göngum upp
stíginn vestan við tjaldstæðið uns
við rekumst á hóp af fólki, sem
ber grjót. Hér eru sjálfboðalið-
arnir að störfum. í sumar var aug-
lýst eftir sjálfboðaliðum til þess
að vinna við gerð göngustíga í
þjóðgarðinum. Hópur Breta er
þarna að störfum og nokkrir ís-
lendingar hafa unnið með þeim í
grjótburði og öðrum hressandi
störfum. Við tefjum þetta dug-
mikla fólk stutta stund og
spjöllum fyrst við Ingva Stefáns-
son, verkamann frá Grindavík.
„Ég hef unnið mest við fisk-
verkun, bæði í saltfiski og í frysti-
húsinu og ákvað að taka sumar-
ffíið í þetta, þegar ég heyrði við-
tal við Tryggva í útvarpinu. Ég
var einu sinni á lýðháskóla í Nor-
egi og þá kynntist ég umhverfis-
vernd og fékk mikinn áhuga á
henni. Ég sé sannarlega ekki eftir
að hafa komið hingað. Hér hefur
maður kynnst skemmtilegu fólki.
Við eldum sameiginlega og höf-
um það reglulega fínt“.
„Já, svona kynnist maður
þjóðinni best, með því að vinna
með henni", segir Simon Zism-
an, landafræðistúdent frá
London, sem hér er staddur á ís-
landi í annað sinn. „f fyrra ferð-
aðist ég í tvær vikur um landið
með ferðaskrifstofu, en nú hef ég
kynnst fólkinu miklu betur“, bæt-
ir Simon við.
„ Já, og þú átt að elda með mér í
kvöld“, segir SoffífJakobsdóttir,
leikari og systir Tryggva land-
varðar, en hún hefur unnið þarna
í viku og ætlar að vera aðra viku.
„Ég mæli með þessu fyrir
stressaða Reykvíkinga. Sérstak-
lega fyrir þá sem eyða offjár í að
erfiða í líkamsrækt og á sólbekkj-
um. Hér hefur maður þetta allt
fyrir ekki neitt og gerir auk þess
gagn í leiðinni," og Soffía tekur
hakann og snýr sér að vinnunni.
í forsvari fyrir breska hópinn
er Brian Jones, landvörður í ein-
um stærsta þjóðgarði í Bretlandi,
Peak þjóðgarðinum á Norður
Englandi, sem 20 milljónir
manna heimsækja árlega. „Peak
svæðið er friðað af landfræði-
legum ástæðum, en alls eru 10
þjóðgarðar á Bretlandi. Við
eigum mjög í vök að verjast með
þessi svæði, vegna iðnaðar-,
skógarhöggs- og landbúnaðar-
framkvæmda. Landbúnaðar-
stefna Efnahagsbandalagsins
krefst aukinnar framleiðslu og
það krefst stöðugrar baráttu að
halda þessum svæðum frá fram-
kvæmdaglöðum athafnamönnum
og bændum. En unga fólkið er
mjög áhugasamt og fjölmiðlar
hafa stutt við bakið á okkur, ekki
síst sjónvarpið sem vinnur gífur-
lega þýðingarmikið starf við gerð
ýmiss konar náttúrulífsþátta.
Umhverfisvernd er skylduefni í
Svanhildur Jóhannesdóttir landvörður við Svartafoss.
skólum og því er unga fólkið oft-
ast meðvitað og vel að sér í nátt-
úruvernd.“
„Og hvernig er að vinna hér í
Skaftafelli?“
„Það er mjög gaman. Þeir sem
skipuleggja þetta og vinna hér á
staðnum eru mjög hæfir og stað-
urinn er einstakur. En það vantar
meiri stuðning, bæði frá íslensk-
um yfirvöldum og almenningi",
sagði Brian.
Sue Scott er starfsmaður
„Conservations Volunteers" sem
eru samtök náttúruverndar-
manna á Bretlandseyjum er
skipuleggja sjálfboðaliðastarf.
Hún var ein þeirra sem voru að
vinna á göngustígnum í þjóðgarð-
inum í Skaftafelli. Hún sagði
okkur að um 10 þúsund manns
störfuðu í samtökunum í Bret-
landi en í National Trust, sem eru
heildarsamtök náttúruverndar-
manna væru um 1 miljón manna.
Hún sagði að enginn hörgull væri
á sjálfboðaliðum á Bretlandi til
vinnu af þessu tagi og kvaðst von-
ast til að svo yrði einnig hér á
íslandi, því verkefnin eru næg.
íslendingar vilja
tolla að gjöf
frá bresku nátt-
úruverndarfólki
Tryggvi Jakobsson, landvörð-
ur í Skaftafelli er nú mættur til að
líta á göngustíginn og við tökum
hann tali og spyrjum hann fyrst
hvemig honum líki landvarðar-
starfið:
„Jú, þetta er erilsamt en
skemmtilegt starf. Við erum hér
fjórir landverðir í augnablikinu,
en verðum fimm. Aðsóknin er
mjög mikil að þessum stað og nú
þegar eru 1000 fleiri gistinætur en
í fyrra, sem var metsumar. Það
sem helst vantar hér eru fleiri
bflastæði. Það e.m uppi ýmsar
hugmyndir um bætta aðstöðu
hér, það vantar t.d. tilfinnanlega
aðstöðu til að þurrka föt og svo
vantar betri og meiri merkingar
og upplýsingar á erlendum
tungumálum. Annars er þetta yf-
irleitt gott fólk sem kemur hing-
að, mest fjölskyldufólk sem vill
vera í rólegheitum. Útlending-
arnir eru flestir vanir svona stöð-
um þar sem þarf að hafa ákveð-
inn aga og þeir hlýða vel þegar
þeir vita hvaða reglur gilda. En
margir íslendinganna halda að
við séum hér einkum til að
„passa“ útlendingana og íslend-
ingarnir eru stundum dálítið
„heimaríkir". En oftast gengur
þetta þó allt saman vel og skipu-
lega fyrir sig og langflestir koma
hingað til að skoða náttúruna og
umhverfið, fara í gönguferðir og
slappa af“, sagði Tryggvi.
„Hvernig gengur að skipu-
leggja sjálfboðaliðana hér í þjóð-
garðinum?“
„Það gengur mjög vel en við
vildum gjaman fá fleiri íslend-
inga hingað til okkar. Bretarnir
eru alvanir svona störfum og
þetta gengur vel og skipulega
fyrir sig. Við höfum útbúið að-
stöðu fyrir sjálfboðaliða hér í
fjárhúsi þar sem hægt er að elda
og sofa. Annars er gert ráð fyrir
að fólk hafi tjald meðferðis, en
kostnaður við mat er mjög lágur.
Við reynum að aðstoða fólkið við
þvotta og annað eftir getu. Fólk
spyr mikið um þetta, en það er
eins og fæstir hafí sig upp. Én þeir
sem vilja koma ættu bara að drífa
sig hingað austur.
Bresku sjálfboðaliðarnir hafa
reynst okkur mjög vel og þeir
söfnuðu fyrir okkur 60 eikar-
plönkum undan járnbrautatein-
um, sem við ætlum að nota sem
vatnshindranir í stígana. Þetta
eru sérmeðhöndlaðir, geysiþung-
ir bitar og ákaflega sterkir. Þetta
fáum við gefins í þjóðgarðinn og
Eimskip flutti plankana ókeypis.
Nú vill ríkið hins vegar hirða af
sjálfu sér og bitarnir eru stopp í
tolli. Okkur hefur verið tilkynnt
að við þurfum að borga toll af
þeim. Og það ekkert smáræði,
Sue og Brian landvörður í Peak þjóðgarðinum, sem heimsóttur er árlega af 20 Klettafrúin er friðuð í þjóðgarðinum í Skaftafelli ásamt svartburkna. Ljósm: Þ.S.
þúsund manns. Hér eru þau í vinnugallanum í þjóðgarðinum í Skaftafelli.
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 15. júlí 1984