Þjóðviljinn - 24.01.1985, Blaðsíða 4

LEIÐARI
Réttindaleysi fiskverkunarfólks
Þjóöviljinn hefur undanfarna daga vakiö ræki-
lega athygli á því óþolandi réttindaleysi sem
íslenskt fiskverkunarfólk býr viö. Óréttlát lög
valda því, að hægt er að segja fólki í þessari
mikilvægu starfsgrein upp meö einungis viku
fyrirvara. í rauninni er þó lagabókstafurinn enn
vitlausari en þetta, því samkvæmt honum er
hráefnisskortur lagður aö jöfnu viö skipstapa og
bruna, og leyfilegt aö taka fólk án nokkurs
fyrirvara út af launaskrá, gerist eitthvaö af
þessu þrennu. Kauptryggingasamningur-per-
sónulegur ráöningarsamningur sem allir eiga
rétt á til að gera eftir fjögurra vikna starf- veldur
því hins vegar aö fólk hefur þó í rauninni viku
uppsagnarfrest.
Vegna þessa hafa nú á annað þúsund
manna vítt um landsbyggðina verið atvinnulaus
svo vikum skiptir. Þannig eru á þriöja hundrað
manns sviptir atvinnunni út af þessu á Akranesi,
svipaöur fjöldi í Hafnarfiröi, og á Suðurnesjum
hátt á sjötta hundrað manns. Sökum þess
hvernig kynjaskipting er innan fiskverkunarinn-
ar, þá hefur þetta einnig í för meö sér aö þessi
vitlausi lagabókstafur bitnar langharðast á kon-
um. Þaö eru þær sem í flestum tilvikum missa
atvinnuna.
Vert er aö benda á þá einföldu staöreynd, að
það er tæpast hægt aö benda á neinn annan
starfshóp í landinu, þar sem jafn fáir skapa jafn
mikil verömæti en einmitt fiskverkunarfólk.
Skýtur þá ekki skökku viö, aö einmitt þessi hóp-
ur skuli í raun búa viö miklu meira öryggisleysi
en allir aörir?
Aö sjálfsögðu leiöir þetta til þess aö afkomu
fjölmargra fjölskyldna er stefnt í voða. Þaö hafa
einungis örfáar fjölskyldur efni á að missa tekjur
annarrar fyrirvinnunnar svo vikum skiptir. Og
þaö er rétt aö benda sérstaklega á einn hóp:
einstæðar mæöur. Þær eru ófáar í hópi fiskverk-
unarkvenna, og þaö þarf auðvitað ekki aö fara
mörgum orðum um hvernig þessi grái, en lög-
legi leikur, fer meö fjárhag þeirra.
I annan staö er vert aö vekja eftirtekt á því, að
öryggisleysið sem fiskverkunarfólk býr við
leiðir til þess, aö þeir sem stunda slík störf aö
Borgarstjórí og
Davíð Oddsson borgarstjóri á nú í deilum viö
flokksbræður sína í Kópavogi útaf fyrirhugaðri
hraðbraut um Fossvogsdal, sem þeir hafa lagst
öndverðir gegn. Hann hefur því brugðist ó-
kvæöa viö fréttum Þjóðviljans um aö
Sjálfstæðisflokkurinn hafi frestaö friölýsingu
Elliðaárdalsins, til aö leggja þar enn eina hraö-
staöaldri reyna aö sjálfsögðu aö koma sér í
aðrar atvinnugreinar, sé þess nokkur kostur. En
fólk sem vinnur í fiskiðnaði aö staöaldri er ein-
mitt það fólk sem hefur mesta reynslu og er því
duglegasta starfsfólkið. Þannig veldur þetta
óvissa atvinnuástand því að hæfasti kjarninn
glatast atvinnugreininni.
Þetta ástand er meö öllu óþolandi. Verka-
lýðssamtökin eiga aö gera haröa hríð aö þess-
um lögum, eins og formaður VMSÍ, Guðmundur
J. Guðmundsson, sagöi við Þjóðviljann í vik-
unni. Það er skoðun Þjóöviljans aö lagaheimild-
ina til aö taka fólk út af launaskrá sökum hráefn-
isskorts eigi að afnema algerlega, þannig að um
fiskvinnslufólk gildi einungis venjuleg uppsagn-
arákvæöi.
hraðbrautimar
brautina. í tilefni af ofstækisfullum viöbrögöum
Davíðs, sem birtast í bréfi hans til Þjóðviljans í
dag, þá hefur blaðiö einungis eina spurningu:
A sínum tíma greiddi Davíö atkvæöi með
stofnun fólkvangs í Elliðaárdal. Hvaða ástæður
eru fyrir því aö hann hefur nú skipt um skoðun í
málinu? -ÖS
KUPPT OG SKORIÐ
Frjálst,óháð dagblað
f DAGBLAÐIÐ — VÍSIR
19. TBL. - 75. og 11. ÁRG. - MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 1985
BROT A SAMKOMULAGI
STJÓRNARFLOKKANNA
„Stétt með stétt“
Þorsteinn Pálsson varpaði
fram nýstárlegum hugmyndum á
fundi á Höfn um daginn um lausn
alls vanda þjóðarbúsins; efna-
hagasvandamál, ríkisstjórnar-
vandamálið, Þorsteinsvandann
og þar fram eftir götum. Hin
kynngimagnaða kenning um
lausnina var orðuð svona: „Ef
fylgt er kjörorðum Sjálfstæðis-
flokksins um atvinnufrelsi, frelsi
einstaklingsins og stétt með stétt
er hægt að leysa þann vanda sem
að steðjar“.
Framkvæmdastjóri
með framkvæmda-
stjórum
í frétt í Morgunblaðinu um
flokksstarf á vegum Sjálfstæðis-
flokksins kemur glögglega fram
hvernig flokkurinn raungerir
þessar hugmyndir um stétt með
stétt. Á ráðstefnu sem miðstjórn
Flokksins ákvað að halda hafa
eftirtaldir verið valdir til að halda
framsögu: Kjartan Gunnarsson
framkvœmdastjóri, Sveinn H.
Skúlason framkvœmdastjóri,
Einar J. Guðfinnsson fram-
kvœmdastjóri, Friðrik Friðriks-
son framkvœmdastjóri, og Einar
K. Jónsson framkvœmdastjóri.
Auk þeirra koma fram Asdís
Rafnar lögfrœðingur og Vil-
hjálmur Þ. Vilhjálmsson lög-
frœðingur og fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri, og Esther Guð-
mundsdóttir sem titluð er sem
þjóðfélagsfrœðingur en hlýtur að
vera framkvœmdastjóri.
Þannig er Sjálfstæðisflokknum
gert að framkvæma þá hugsjón
sína að stétt skuli standa með
stétt, sem þýðir nánast að lög-
fræðingarnir megi ekki bregðast
framkvæmdastjórunum.
„Ekki treystandi“
Innanbúðarvandi ríkisstjórn-
arinnar heldur áfram af sama
kappi í dagblöðum gærdagsins.
Steingrímur Hermannsson segir
Morgunblaðið hafa farið með
rangt mál um tillögur forsætisráð-
herra, hann hafi ekki lagt fram
tillögur um skattahækkanir. í
öðru lagi upplýsir Steingrímur að
tillögurnar hafi verið merktar
rækilega sem trúnaðarmál.
Steingrímur segir um þetta atriði
að sér þyki það „mjög leitt til að
vita, að þingflokkunum sé ekki
treystandi fyrir trúnaðarmálum;
þau leki þaðan út“.
Svona lýsing á sambúðinni
nægir ein sér til að efast um að
stjórnin haldi margar vikur út, -
hvað þá mánuði. Hvernig er hægt
að vera í stjórn með flokki sem er
, „ekki treystandi“?
Láku
Framsóknarmenn?
í viðtalinu við Morgunblaðið
sem hér er til vitnað, sagði
Steingrímur að trúnaðarskjalinu
hafi verið dreift til þingmanna
stjórnarflokkanna á þingflokks-
fundum þeirra, - „en safnað sam-
an að nýju, að minnsta kosti hjá
sjálfstœðismönnum eftir því sem
mér er tjáð“.
Annað hvort er því um það að
ræða að einhver þingmanna
Sjálfstæðisflokksins hafi skotið
sínu eintaki undan (og ekki skilað
Þorsteini því sem gleymdi að
telja), - ellegar þá að einhver
þingmanna Framsóknarflokksins
hafi afhent Morgunblaðinu trún-
aðarskjalið til birtingar. Og það
væri ekki síður undarleg uppá-
koma. Er trúlegt að einnig sé
trúnaðarbrestur milli hins al-
menna þingmanns Framsóknar-
flokksins og forsætisráðherra?
Fleiri stjórnar-
slitamal
Stjórnarslitamálin hrannast
upp hjá Framsóknarflokknum og
Sjálfstæðisflokknum og er greini-
lega að koma í þá kosninga-
skjálfti. Flokkarnir keppast við
að koma sér upp málaflokkum til
að slíta á.
Haraldur Ólafsson þingmaður
Framsóknarflokksins í Reykja-
vík nefndi nokkra hugsanlega
málaflokka sem hægt væri að slíta
á um daginn á stjórnmálafundi í
krá nokkurri í Reykjavíkurborg.
Haraldur mun hafa nefnt til sög-
unnar viðamikla málaflokka:
utanríkismál, skattamál, hús-
næðismál, landbúnaðarmál og
sjálfsagt sitthvað fleira.
Brot segir Blöndal
Halldór Blöndal varaformaður
þingflokks Sjálfstæðisflokksins
er heldur ekkert að spara stóru
orðin í DV í gær, þar sem segir í
tveggja hæða fyrirsögn þvert yfir
forsíðuna: „Brot á samkomulagi
stjórnarflokkanna", - ef Búseti
fær lán úr Byggingasjóði verka-
manna.
Það er ekki lítið sagt, hjá þing-
manninum og bankaráðsmannin-
um. Hvað gerist þegar samkomu-
lag stjórnarflokka er brotið hvað
ofan í annað? Þá er samkomu-
laginu slitið, stjórnin segir af sér
og boðað verður til kosninga.
Ekki má gleyma því í þessu
sambandi, að á undanförnum
dögum og vikum hefur hvert mál-
ið á fætur öðru verið kallað „brot
á samkomulagi stjórnarflokk-
anna“. Og nú hrannast upp málin
til að slíta á: Húsnæðismál, Bú-
seti, kjarnfóðurskatturinn,
skattamál, trúnaðarmál, Þor-
steinsvandinn, Albertsvandinn,
sjávarútvegsvandinn, efnahags-
vandinn og hænsnavandinn.
Enginn arangur -
nýjar kosningar
Sverrir Hermannsson sagði
líka á fundinum á Höfn að ríkis-
stjórnir ættu ekki að bíða lengi
sjálfdauðar í valdastólum. Hann
gerir sér grein fyrir því að enginn
árangur hefur náðst, meira að
segja eftir þeim mælikvarða sem
stjórnarflokkarnir sjálfir mæla
getu sína eftir.
Þess vegna segir Sverrir: „Þessi
ríkisstjórn á ekki að fara einsog
sú síðasta, sem varð sjálfdauð.
Það kemur ekki til mála að sitja
meðan sœtt er, ef árangur nœst
DJÚÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útg«fandi: Útgófufélag Þjóöviljans.
Rttstjórar: Ámi Bergmann, össur Skarphéðinsson.
Rttstjómarfulftrúi: Oskar Guömundsson.
Fréttást)óii: Valþór Hlööversson.
Blsösmsnn: Álfheiöur Ingadóttir, Ásdís Þórhallsdóttir, Guöjón Friöriksson,
Jóna Pólsdóttir, Lúövík Geirsson, Magnús H. Gíslason, Möröur Árnason,
ólafur Gíslason, Sigurdór Sigurdórsson, Víöir Sigurösson (íþróttir).
yósmyndlr: Atli Arason, Einar Karlsson.
Útftt og hönnun: Filip Franksson, Þröstur Haraldsson.
Handrfta- og prófarfcalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Framkvœmdastjórl: Guörún Guömundsdóttir.
Skrtfstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Auglýslngaatjóri: Ragnheiöur Óladóttir.
Auglýalngar: Anna Guðjónsdóttir, Margrét Guömundsdóttir.
Afgraiöaluatjóri: Ðaldur Jónasson.
Afgraiöala: Bóra Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Símavarala: Ásdís Kristinsdóttir, Sigríður Kristjónsdóttir.
Húamœöur: Bergljót Guöjónsdóttir, Ólöf Húnfjörð.
Innhaimtumann: Brynjólfur Vilhjólmsson, ólafur Björnsson.
Útfcayrala, afgreiösla, auglýsingar, ritstjórn:
Síöumúla 6, Reykjavík, síml 81333.
Umbrot og setning: Prentsmiöja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaöaprent hf.
Verö I lausaaölu: 30 kr.
Sunnudagaverö: 35 kr.
Áakrtftarverö á mánuði: 300 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVIUINN Fimmtudagur 24. janúar 1985