Þjóðviljinn - 31.01.1985, Blaðsíða 4

LEIÐARI
Sóknaimöguleikar
Skoöanakannanir hafa átt upp á pallborð fjöl-
miölaheimsins upp á síðkastið, og það má
segja að úr niðurstöðum kannananna séu tveir
þættir einna merkastir.
í fyrsta lagi ber skoðanakönnunum saman
um að ótrúlega stór hluti landsmanna taki ekki
afstöðu til stjórnmálaflokka, eða næstum því
helmingur. Þetta ber fyrst og síðast vott um
flokksþreytu. Fólk er orðið þreytt á
stjórnmálaflokknum og virðist í bili hafa misst
trúna á getu þeirra til að leysa aðsteðjandi
vandamál.
í annan stað er Ijóst að Alþýðuflokkurinn er á
toppi vildaröldu meðal almennings, og hefur
bætt verulega við sig. Þetta er í rauninni rökrétt
afleiðing af hinu fyrra. Alþýðuflokkurinn hefur
einfaldlega hagnast á því, að saman hafa farið
flokksjDreyta hjá almenningi og vel auglýst for-
ystuskipti íflokknum. í kjölfarið hefur Jóni Bald-
vin Hannibalssyni svo tekist að keyra upp vel
útfærða auglýsingaherferð, sem hefur ein-
kennst af boðorðum auglýsingaheimsins um
einföld og auðskiljanleg slagorð. Þetta gerðu
bresku kratarnir líka. Þeir auglýstu upp þekktar
persónur, en földu málefnirí. í upphafi dugði
þetta líka til drjúgrar fylgisaukningar, en hvar
eru þeir nú? Fallnir niður á sitt gamla stig, eins-
og Alþýðuflokkurinn mun væntanlega gera
þegar blaðra Jóns Baldvins springur.
Það er athyglisvert að bæði Morgunblaðið og
NT hafa ekki getað dulið gleði sína yfir því að
Alþýðubandalagið hefur tapað nokkru fylgi yfir
til Kvennalistans. Það er skiljanlegt, því það er
að sjálfsögðu fyrst og fremst Alþýðubandalagið
sem þessir flokkar óttast. Kvennalistinn er ein-
faldlega ekki sú brimvörn félagshyggju sem Al-
þýðubandalagið hefur verið gegnum tíðina. Og,
það er einkar fróðlegt að fylgjast með illa dulinni
ánægju Sjálfstæðismanna og Morgunblaðs yfiri
framgangi Alþýðuflokksins, enda kann hann að|
greiða úr torleiðinu yfir í nýja viðreisnarstjórni
sem fjölmargir Sjálfstæðismenn reyna ekki aðj
dylja að er þeirra óskastjórn.
Hinir ábyrgðarlausu hlöðukálfar Framsóknari
gera sér líka talsverðan mat úr því í leiðurum NT
að Alþýðubandalagið virðist um sinn hafa misstj
spón úr fylgisaski sínum. Þeir gleyma hins veg-
ar að vekja athygli lesenda sinna á því að Fram-
sóknarflokkurinn hefur minna fylgi en Alþýðu-
bandalagið og litlar líkur virðast á því að honum
takist að tryggja sér þingmann í fjölmennustu
kjördæmum landsins.
Staðreyndin er auðvitað sú, að Þórðargleði
andstæðinganna yfir tímabundnu tapi Alþýðu-
bandalagsins er ekkert annað en ranghverfan á
ótta þeirra á flokknum. Þeir vita sem er að flokk-
urinn er þeim skeinuhættastur allra þeirra hreyf-
inga sem mynda vinstra vængstjórnmálanna.
Fyrir Alþýðubandalagsfólk er engin ástæða
til að örvænta. Flokkurinn hefur oftar en ekki í
sögu sinni tekið tímabundnum skelli með því að
rísa upp miklu öflugri en áður. Sú staðreynd að
helmingur kjósenda tekur ekki afstöðu til flokk-
anna sýnir auðvitað að það eru miklir sóknar-
möguleikar fyrir hendi. Það ætti að vera okkur
hvatning til að binda okkur saman til baráttu.
Atvinnuöryggi fiskverkunarfólks
Þjóðviljinn hefur flutt miklar fréttir af atvinnu-
leysi meðal fólks í fiskvinnslu. Óréttlát lög hafa
valdið því að hægt hefur verið að segja fisk-
vinnslufólki upp með einnar viku fyrirvara, verði
skortur á hráefni. „Skortur á hráefni" er hins
vegar teygjanlegt hugtak og samkvæmt ný-
föllnum hæstaréttardómi geta útgerðarmenn
sjálfir skapað hráefnisskort með því að láta skip
sín sigla með afla á erlenda markaði. Þetta er
auðvitað út í hött. Það er ekki hægt að leyfa
atvinnurekendum að fórna afkomu fiskverkun-
arfólks fyrir gróða í útlöndum. Það er þess
vegna ánægjulegt að fjórir þingmenn af vinstri
vængnum, þau Guðmundur J. Guðmundsson,
Jóhanna Sigurðardóttir, Margrét Frímannsdótt-
ir og Karvel Pálmason hafa nú flutt frumvarp til
að breyta þessum furðulega lagabókstaf. Von-
andi ber Alþingi gæfu til að samþykkja frum-
varpið. Ella verður litið svo á, að stjórnarþing-
menn séu reiðubúnir til að fórna afkomu alþýðu-
heimilanna, sem eiga allt sitt undir fiskvinnslu,
fyrir fésýslumenn í útgerð. _ös
KUPPT OG SKORIÐ
Valdatakan
Eitt af afrekum Sjálfstæðis-
flokksins eftir að hann tók járn-
greipum um íslenska mennta-
málaráðuneytið er afskaplega
hefðbundið; hvarvetna þarsem
losna stöður undir þessu ráðu-
neyti eru óðara ráðnir harðvít-
ugir Flokksmenn. Og til að flýta
fyrir þessari valdatöku Flokksins
í menningar- og menntamálum er
stundum „stokkað upp“, en það
felst nánast í því, að þeir sem far-
ið hafa með ákveðið vald eru sett-
ir af eða sendir í aðrar stöður, en í
staðinn eru ráðnir tryggir Flokks-
menn. Hins vegar er Morgun-
blaðið og Heimdallur hvor-
tveggja sett á áróðursvaktina;
það verður að stokka upp, ný-
lunda, nýlunda, ferskir vindar
blása um kerfið! Þannig er það
kallað.
Frelsið
í þessu andrúmslofti menning-
arkúgunar og andlýðræðis, sem
ævinlega fylgir völdum stórra
flokka, fá þeir, sem sitja á fleti
fyrir, þann gleðilega boðskap að
þeir hafi frelsi til að taka hatt sinn
og mal. Bless, - þú getur reynt
þegar valdafylleríi Sjálfstæðis-
flokksins er lokið.
Frjálst útvarp
Angi af þessum ósköpum Sjálf-
stæðisflokksins er hið svokallaða
„frjálsa útvarp“. Um árabil hefur
áróðurinn dunið á lands-
mönnum; Ríkisútvarpið er af
hinu vonda einsog Sovétríkin,
Alþýðubandalagið og Árni Berg-
mann. Þegar svo launafólk í
BSRB þurfti að heyja verkfall til
að auka líkurnar á að afla sér
ar lögreglunni tókst loks að
skrúfa fyrir lögbrjótana biðu þeir
í Flokknum síns vitjunartíma
öðru sinni - í nafni frelsisins.
Frjálsara útvarp
Intermesso eru starfsmenn
ríkisútvarpsins ákærðir í nafni
laganna er nýir yfirmenn setjast
að völdum í ríkisútvarpinu. Og
enn gætir þeirrar víðsýni í Sjálf-
stæðisflokknum í mennta- og
menningarmálum sem gæðir
frelsið nýju lífi, dýpri skilningi, -
það er þetta frelsi Sjálfstæðis-
flokksins til að setja Flokksmenn
í allar stöður sem losna. Og þá er
komið frjálsara útvarp en nokkru
sinni nokkurs staðar hefur
þekkst. Þurfa þeir þá nokkuð
auglýsingaútvarp?
I þessari framvindu frelsis-
sóknar Sjálfstæðisflokksins í
menntamálum og -menningar,
eru ýmsar hæðir ógleymanlegar.
Röksemdirnar ná stundum
lengra skilningi normaljónsins
einsog t.d. sú hjá nýskipuðum
formanni útvarpsráðs Ingu Jónu
Þórðardóttur í útvarpsþætti á
dögunum, að útvarpsráð hinna
flokkskjörnu fulltrúa værí í sjálfu
sér sérlegt tákn frelsisins. A því
augnabliki rann upp fyrir hlust-
anda hljóðvarpsins, hvað frjáls-
hyggjun er í raun og sann: frasi til
innri uppbyggingar í valdatök-
unni. Ó, Orwell og þeir sem hafa
þig á vörunum!
Frjálsari verslun
Það hefur heldur ekki verið ó-
nýtt að fylgjast með þróun
,frjálsrar“ verslunar að undan-
förnu einsog hún tengist Sjálf-
stæðisflokknum og Framsóknar-
flokknum, - í gegnum kaffi-
hneykslið og vöruflutninga. Nýj-
ustu dæmin af formanni Verslun-
arráðsins Ragnari Halldórssyni
og stjórnarformanni hans í ál-
verksmiðjunni. Svosem einsog af
tilviljun er sami stjórnarformað-
ur hjá Eimskip (úthlutun frelsis-
ins hjá fyrirtækjunum). Og Eim-
skip fékk án útboðs flutningana
fyrir Alusuisse-fyrirtækið. Áreið-
anlega hefur sami frelsisskilning-
ur verið uppi við útboðsgerðina
hjá SH á dögunum og hér hefur
verið lýst.
Nú hefur Sjálfstæðisflokkurinn
fengið að hamra sína fugu diav-
olo (útleggst djöflasimfónn á álft-
firsku) og af ruglinu í ríkisstjórn-
inni og skoðanakönnunum dag-
blaða má ráða að skammt sé
undan; finale furioso. _ -
mannsæmandi lífskjara, brá
Sjálfstæðisflokkurinn á það ráð í
nafni þess frelsis sem hann skilur,
að setja útvarpsstöðvar á stað í
Valhöll og hjá „Frjálsri fjölmiðl-
un“. Útvarpsstjórarnir Hannes
Hólmsteinn og hinn hugmynda-
fræðingur Flokksins gerðust út-
varpsstjórar og verkfallsfólki var
gert Ijóst að það væri meðal út-
nefndra óvina frelsisins. Og þeg-
ÞJÚÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Utgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphéöinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Oskar Guömundsson.
Fróttastjóri: Valþór Hlööversson.
Blaðamenn: Aðalbjörg Óskarsdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Guðjón
Friðriksson, Helgi Guðmundsson, Jóna Pálsdóttir, Lúðvík Geirsson,
Magnús H. Gíslason, Mörður Árnason, Ólafur Gíslason, Sigurdór
Sigurdórsson, Víðir Sigurðsson (íþróttir).
Ljósmyndir: Einar Ólason, Einar Karlsson.
Útllt og hönnun: Filip Franksson, Þröstur Haraldsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Framkvaamdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrtfstofustjórl: Jóhannes Haröarson.
Auglýsingastjóri: Ragnheiður Óladóttir.
Auglýslngar: Anna Guöjónsdóttir, Margrót Guðmundsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Afgrsiðsla: Bára Slguröardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Slmavarsla: Ásdís Kristinsdóttir, Sigriður Knstjánsdóttir.
Húsmseður: Bergljót Guðjónsdóttir, Ólöf Húnfjörð.
Innheimtumenn: Brynjótfur Vilhjálmsson, Ólafur Bjömsson.
Útkeyrsla, afgreiðsla, auglýsingar, ritstjórn:
Síðumula 6, Reykjavík, sfmi 61333.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Vsrð í iausasðiu: 30 kr.
£unnudagsvsrð: 35 kr.
Asécrfftarvarð á mánuði: 300 kr.
. 4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN'-Fimmtudagur 31. janúar 1984